hoofd menu | gay categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
BRENG LICHT IN HET DONKER - hoofdstuk 8 (mm:overige, 3150 words) [8/20] Toon alle delen | |||
Auteur: Lucky Eye | Toegevoegd: Aug 23 2021 | Kijkers/Lezers: 1001/841 [84%] | Waardering (deel): 0.00 (0 stemmen) |
Vervolg ... |
Een verhaal van Lucky Eye
Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst
met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op
toeval.
BRENG LICHT IN HET DONKER
Donderdag 24 december Hoofdstuk 8
Toen Sjeng de volgende ochtend wakker werd, was er een gevoel van
opluchting in hem; hij had goed geslapen en tijdens die periode van
rust geen nare beelden of nachtmerries gehad. Daarna voelde hij pas de
lichte hoofdpijn. Een verklaring was snel gevonden: het slaapmiddel.
Hij had het idee dat als hij even rechtop kon zitten het beter zou
zijn. Hij probeerde het, maar ... het lukte niet. De spierpijn in zijn
bovenlijf was zo vreselijk dat hij even naar adem hapte. Toen zijn hart
wat minder snel klopte, probeerde hij zich op zijn linkerzij te
draaien. Maar ook dat lukte niet. 'Nondedju! Nondedju!' vloekte hij.
Maar ja ... dat hielp natuurlijk helemaal niets. Dan maar rustig
blijven liggen. Hij dacht terug aan zijn hoofdpijn. Het medicijn kon
oorzaak zijn, maar het kon natuurlijk ook iets anders zijn. Gisteren
was het een bijzondere dag geweest. Druk. Vol van emoties. Mensen.
Herinneringen. Tegelijkertijd wist hij ook dat er goede dingen geweest
waren. Hij had het heel fijn gevonden Anne weer te zien. Eerst had hij
haar niet kunnen plaatsen, maar later was het hem duidelijk geworden.
De ontmoeting met Rinze was verrassend geweest. Hij kende hem alleen
van zijn bezoekjes aan de vrienden van zijn oma. Die liepen altijd uit
en dan kon er altijd meegegeten worden. Zijn oma had hem uitgelegd dat
dat kwam omdat Toine en Hanna twaalf kinderen hadden en dat het bij hen
nog steeds een zoete inval was. Wel een leuk idee, vond hij. Geen
probleem maken als er ineens extra mensen waren, maar gewoon stoelen
aanschuiven. Dat was hier ook gebeurd natuurlijk. De jongens hadden
niet raar opgekeken dat er ineens iemand bij was gekomen. Ongetwijfeld
waren ze daarover gebeld, maar toch ... het had allemaal heel gewoon
geleken. Niemand ook die hem vragen had gesteld. De blikken onder de
douche had hij wel opgemerkt. En ook de gezichten die ze daarbij
getrokken hadden. Het was hem duidelijk dat ze geschrokken waren.
Logisch natuurlijk! Als ... als iemand zoiets doet ... dan ...
Vervolgens merkte hij het boek op dat opengeslagen op zijn buik lag.
Shit! Het was een gebonden boek, maar de binnenkant zou wel beschadigd
kunnen zijn. Dat was gelukkig niet het geval. Hij besloot te blijven
liggen tot hij hoorde dat één van de anderen wakker was, tenzij hij
heel nodig zou moeten plassen. Dan zou hij op de knop van de babyfoon
drukken. Hij pakte het boek op. Gisteravond was hij begonnen, maar niet
ver gekomen. En dus zou hij opnieuw beginnen. Die gedachte deed hem
denken aan een songtekst van Stef Bos. Zijn moeder had diverse cd's van
hem gehad en in het laatste jaar waren ze samen naar een concert van
hem geweest. Hoe ging die tekst ook alweer? Even wist hij het niet,
maar toen kwamen dan toch de woorden. Af en toe haperde hij ergens en
was het zoeken.
Gooi de ramen open Laat de wereld binnen De winter geeft zich over De
lente kan beginnen
Streep door het verleden Toekomst aan het woord De strijd die is
gestreden De gebeden zijn verhoord
Er is nog niets verloren Al is er veel vergaan maar ...
Het is niet ver meer lopen ...
Ik kijk niet om Ik blijf niet staan Ik begin van voor af aan ...
Dit is geen overtuiging Ik dien geen hoger doel Ik weet niet waar ik
heen ga Maar ik ga op goed gevoel
...
Niet helemaal volledig. Gedeelten ontbraken. Toepasselijk was het wel.
En ja, zo wilde hij het graag doen. Opnieuw beginnen. Maar hij wist nog
niet precies hoe. Kon hij ook nog niet weten toch? Hij was nog maar
zestien. Stond nog aan het begin van zijn leven. Wist het nodige, maar
lang niet alles. Hij moest Matthieu bellen.
Dit is deel 8 van totaal 20 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen | volgend deel |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Lucky Eye heeft 90 verhalen op deze site. Profiel voor Lucky Eye, incl. alle verhalen Email: lucky_eye2@yahoo.co.uk |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Gay Stories |