ErotischeVerhalen.com: Carlo en Marco, de sportschool, deel 2 door klimbeer-jack [deel 2]

Namen, plaatsen en tijden zijn verzonnen, het verhaal is fictief. Iedere overeenkomst is dan ook louter toeval. Mocht er dan toch nog iemand zijn, die zich erin meent te herkennen, die bied ik mijn welgemeende excuses aan. Carlo en Marco, de sportschool. Deel 2. Wat vooraf ging. Carlo en Marco leerden elkaar kennen op het werk en waren bevriend geraakt, nadat ze beide hun partner hadden verloren, was deze vriendschap alleen maar hechter geworden, maar na de liefdesverklaring van Marco aan Carlo, had deze wat afstand genomen en was nog niet aan een nieuwe relatie toe... <>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<>*<> Hoofdstuk1. "Waarom loopt er een traan over je wang, als je zo gelukkig bent", vroeg Marco bezorgt. "Ik lag een tijdje naar je kijken, toen dacht ik terug aan de tijd dat wij elkaar beter hebben leren kennen, gewoon een beetje mijmeren, dat is alles". Marco kwam tegen me aan liggen en kroop in mijn armen, "hm heerlijk om zo bij jou te kunnen liggen", hij sloot zijn ogen en in een oogwenk was hij alweer in slaap, ik bleef naar hem kijken, streelde zijn haar en droomde weer weg in mijn herinnering. We waren veel bij elkaar toen die tijd, we hadden veel steun aan elkaar door veel over onze overleden partners te praten, maar na Marco's liefdesverklaring, bewaarde ik op het werk toch enige afstand tot hem, ik had het daar toch wel moeilijk mee, Erik zat nog steeds heel diep in mijn hart en daar was op moment geen plaats voor een nieuwe liefde, toch voelde ik me goed bij Marco in de buurt en zijn vriendschap was zeker meer dan welkom. Toen hij dat begon te merken, vroeg hij ernaar. Ik was op een vrijdag avond naar hun toegegaan, dat deed ik wel vaker, toen Tristan naar bed was vroeg hij, "waarom doe je zo afstandelijk op het werk Carlo"? "Hoe bedoel je", vroeg ik verschrikt, want ik had deze vraag absoluut niet verwacht. "Nou, we kunnen het heel goed met elkaar vinden maar op het werk hou jij toch een behoorlijke afstand, waarom is dat"? "Luister Marco, iedereen weet van ons wat wij hebben meegemaakt en dat wij daarom veel met elkaar optrekken, niemand zoekt daar iets achter, maar niemand weet van jou dat jij ook homo bent en van de extra lading die jij aan onze vriendschap heb toegevoegd, en dat wil ik nog graag zo even houden, als jij het niet erg vind, ik ben er gewoon nog niet aan toe en misschien jij ook nog niet om het te gaan vertellen tegen iedereen". "Heb jij dan er wel eens vragen over gehad", vroeg hij. "Nee, nog niet, jij wel"? "Nee, daarom snap ik jouw houding niet helemaal". "Laat het rusten Marco, jaag me niet op, ik kan daar niet tegen". Hij zweeg even, na een tijdje stond hij op en vulde mijn glas in de keuken nog een keer met rode wijn, zelf dronk hij water. Zwijgend zaten we naar de tv te kijken. "Ben je nu boos", vroeg hij ineens. "Nee", zei ik kort af. "Het lijkt er wel op". "Alsjeblieft Marco houdt op, hoe vaak moet ik je nog vertellen dat ik er niet aan toe ben, ik kan nu nog geen nieuwe relatie aan gaan, snap dat nou eens een keer". "Dat is het niet jongen, er is wel iets gebeurd op het werk hé"? Ik keek hem even aan en werd een beetje rood in mijn gezicht. "Zie je wel ik zie het aan je, waarom vertel je het niet"? "Beloof me dat je niets doet op het werk als ik het je vertel"? "Belooft, vertel op", zei hij. "Je kent Albert toch wel", Albert is een collega van ons die bij Marco in het dorp woont. "Ja, die ken ik". "Die vroeg aan me of wij meer van elkaar waren dan gewoon vrienden, omdat hij mij zo vaak bij jou had gezien". "Wat heb jij toen gezegd"? "Gewoon dat wij alleen maar goede vrienden zijn omdat wij op hetzelfde moment hetzelfde mee hadden gemaakt en dat wij daar veel steun aan hebben van elkaar", hij lachte toen een keer en zei, "nou dan maak ik dus nog kans bij hem". Ik schrok even van die reactie en vroeg me af wat hij wist van jou, "weet hij het dat je homo bent"? "Volgens mij niet ik heb het alleen aan jou en Sonja verteld, heb jij je mond misschien ergens voorbij gepraat"? "Nee, zei ik". "Dan zal hij er maar naar geraden hebben", zei Marco. "Of hij ziet het gewoon zitten met je, want geef toe je bent een aantrekkelijke kerel voor homo's en ziet hij een kans omdat Sonja nu dood is". "Asjeblieft zeg, laten we het leuk houden, nee ik denk dat hij er maar naar raad". "Laten we het hopen, het kan jou een hoop problemen schelen". "Och, als het zover komt sla ik me er wel doorheen". "We lachten een keer naar elkaar, "ik moet er niet aan denken", zei hij. "Ik ook niet, ik vind het zo'n gladdekker, als ik aan hem denk lopen de

Carlo en Marco, de sportschool, deel 2 (mm:een-op-een, 9725 words) [2/9] Toon alle delen
Auteur: klimbeer-jack	Toegevoegd: Mar 03 2008	Kijkers/Lezers: 5809/4420 [76%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Na de eerste ontmoeting, wordt de vriendschap hechter, maar....

Dit is deel 2 van totaal 9 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel