ErotischeVerhalen.com: Carlo en Marco, de sportschool, deel 2 door klimbeer-jack [deel 2]

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal rillingen over mijn rug". Albert is een collega die op kantoor zit terwijl wij in de fabriek werken, hij is ook homo en laat dat heel duidelijk merken door heel verwijft te doen, zijn houding en maniertjes werkt bij iedereen op de zenuwen, hij krijgt dan ook de meeste opmerkingen naar zijn hoofd geslingerd. Van mij weet ook iedereen dat ik homo ben maar dan zeggen ze altijd, jij doet tenminste normaal, ik vraag me toch hoe ze gaan reageren als ze van Marco horen dat hij homo is. We trokken steeds meer met elkaar op, Tristan bleef regelmatig bij mij slapen, als zijn vader moest overwerken, dat vonden we beide leuk, we konden het heel goed vinden samen, ik had een aantal spellen in huis gehaald die we dan samen konden spelen, soms liep het zo uit de hand dat we helemaal de tijd vergaten en Tristan eigenlijk te laat op bed lag. Ook bleef ik regelmatig bij hun slapen, maar dan altijd op de logeerkamer, ik was er nog niet aan toe om bij Marco op zijn kamer te gaan slapen. Als ze bij mij logeerde was het niet anders, zowel Marco als Tristan sliepen op hun eigen kamer en hoewel ik aan Marco merkte dat hij wel eens wat meer wilde hield ik de boot af, ik voelde me daar nog steeds niet goed bij om dat te doen. Toch kregen we wat problemen en dat kwam door Albert, juist die. Hij begon ons in de gaten te houden en wist exact wanneer ik bij hun was blijven slapen, dat ik dan apart sliep zag hij natuurlijk niet, ook had hij mij en Tristan samen om boodschappen zien gaan. Het ventje liep dan bij mij hand in hand naar de winkel, vrolijk te kwebbelen, behalve als hij ineens een schoolvriendje tegen kwam, dan liet hij als een speer los en gedroeg zich dan nogal stoer, ik kon er wel mee lachen. Het komt nogal eens voor dat Marco over moest werken, wij werkten dan wel beide in de productie, maar ik stond op een andere afdeling dan Marco en bij ons was het niet zo druk en bij hun wel, als dat op een vrijdag was ging ik naar zijn huis om Tristan op te vangen en meteen deed ik dan wat huishoudelijk werk. Marco was niet zo'n poetser en ik had een hulp in huis, ook dit werd gezien door Albert. Hij ging dat rond vertellen op het werk, maar deed daar ook meteen maar even een paar roddels bij en ik kreeg daar vragen over, ik legde dat altijd uit als een vriendendienst en het werd aanvaard, niet dat ik maar enige verantwoording af te leggen had, maar je doet het toch. Toen Albert merkte dat hij geen vat op ons kon krijgen gooide hij het over een andere boeg. Ik zat op een zondag morgen alleen thuis van een mok koffie te genieten, toen de telefoon ging. "Carlo van Santen", zei ik. "He, met mij". "Hoi, meneer de Graaf", grapte ik, "zeg het eens jongen". "Wij moeten serieus met elkaar praten vent, er gaan vreemde geruchten rond op het werk". Mijn lach verdween spontaan van mijn gezicht, "oh wat is er dan aan de hand jongen"? "Kom maar naar mij toe dan vertel ik het je wel". "Oké, heb ik nog tijd om te douchen, of is het heel ernstig"? "Behoorlijk Carlo, maar douche jij maar even, dan zie ik je straks wel". "Oke, dan doe ik dat en zie ik je zo wel, tot zo". "Is goed Carlo tot straks". "Tot zo Marco", ik hing op, me afvragend waar dit nu weer over kon gaan douchte ik me en ging ik op weg naar Marco. Ik liep zoals gewoonlijk langs achter naar binnen en zag hem zitten in de kamer. Hij keek nogal zorgelijk en zat letterlijk met zijn handen in zijn haar, zijn hoofd voorover gebogen in de bank op me te wachten. Dit is niet goed dacht ik toen ik naar binnen liep. "Ga zitten jongen, koffie", vroeg hij. "Ja lekker". "Luister, ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, maar er wordt op het werk rond gestrooid dat jij met Tristan loopt te rotzooien", zei hij nadat hij de koffie had neergezet, hij zag mijn gezicht betrekken, "ik weet dat het niet waar is, maar we moeten dit zo snel mogelijk stoppen". "Waar komt dat vandaan dan"? "Wat denk je, van Albert natuurlijk". "Hoe weet jij dat zo zeker"? "Omdat Geert mij dat verteld heeft, ik heb gisteren ook gewerkt, toen nam hij me even apart hij vertelde dat hij het rechtstreeks van Albert had, je kent Geert, die bemoeit zich met niemand en hij vond het dan ook heel raar dat Albert naar hem toe kwam om dit te vertellen". "Dan ga ik morgen meteen naar kantoor kan hij zich daar gaan verantwoorden, ik zou dat ventje nooit kwaad kunnen doen dat weet jij". "Natuurlijk weet ik dat, en ik geloof je meteen, maar we moeten dit in de kiem smoren, voor je het weet ben je een pedo en kom je nooit meer van die naam af". "Wat haalt die eikel in godsnaam in zijn hoofd, verdomme", ik begon kwaad te worden, maar al te vaak had ik het meegemaakt op het werk, dat als er weer eens een nieuwsuitzending geweest was over een kerel die een jongetje had aangerand of verkracht dat er dan toch raar naar me gekeken werd, alsof ik me daarvoor moest verantwoorden en werden dus alle homo's op een hoop gegooid, "als hij zo door gaat pak ik hem nog eens bij zijn donder" en sloeg met mijn vuist keihard op de salontafel. "Laat hem maar, na morgen is het gegarandeerd over dat beloof ik je", zei Marco. "Wat wil jij daar aan doen dan"? "Hem vertellen dat hij nooit ofte nimmer een kans maakt bij me, al is hij de laatste man op de wereld en dat hij maar beter uit mijn buurt kan blijven, maar eerst mag hij zich gaan verantwoorden bij de baas op kantoor, want daar ga ik als eerste naar toe, ik eis een gesprek met hem met de baas erbij". "Weet je Marco, er zijn een paar collega's behoorlijk homofoob die hebben me recht in mijn gezicht gezegd dat ze hun kinderen nooit bij mij alleen zouden laten, ik heb me daar zo kwaad over gemaakt dat ik zei, dat er tegenover iedere homo-pedo en zeker tien hetero-pedo's staan en dat ze daar maar eens aan moesten denken, voor ze hun oordeel vellen over iemand anders en gaan generaliseren". "Ik weet het Carlo, maar zoals ik al zei, blijf bij hem maar uit de buurt, ik ga morgen vroeg al meteen naar kantoor en eis dat gesprek met hem en de baas, eens kijken of hij dan nog zin heeft in roddelen". Uiteindelijk kwam het er op neer dat wij veel uit te leggen hadden, maar dat wij wel gelooft werden, nadat alles was opgehelderd kwam er wat meer rust in ons leven, maar of alle collega's mij op mijn woord geloofde weet ik niet, sommige, ik hoef niet uit te leggen wie, denken dan toch, "waar rook is, is vuur". Maar ondanks al deze perikelen, of misschien wel juist daardoor, bleven we bij elkaar komen en hadden het goed samen, we groeide steeds dichter naar elkaar toe en gingen steeds meer dingen samen ondernemen. De vriendschap tussen Marco en mij werd wel steeds hechter, maar van een liefdes relatie was nog geen spraken. Ik bleef weer eens bij hun slapen, na het eten hadden we een spelletje risk gespeeld waarbij ik smadelijk verslagen werd door een kleine jongen van nog geen tien jaar, daarna gingen gezellig op de bank zitten, Tristan lag tegen mij aan naar de tv te kijken, toen zijn vader zei dat het bedtijd voor hem was, hij plaatste zijn handje op mijn buik om zich omhoog te drukken, hij begon geniepig te lachen en keek mij eens aan. "He, je krijgt een buikje Carlo, je moet eens wat gaan trainen". "Ga naar je bed dondersteen", zei ik en ik duwde hem grinnikend van me vandaan. De jongen gaf me lachend een kus op mijn wang, ik wenste hem welterusten en Marco bracht hem naar bed. Toen Marco weer terug naar beneden kwam keek hij een keer naar me, "hij heeft wel gelijk, je krijgt een klein buikje". Verontwaardigd keek ik naar mijn buik, "zeg begin jij nu ook al, het valt eigenlijk wel mee", ik ben gewoon wat te breed voor mijn lengte, dat is alles, zei ik kloppend op mijn buikje. "O, ja, kom dan maar eens hier voor de spiegel staan", in de vitrinekast is de achterwand een grote spiegel, ik ga er voor staan en bekijk nogmaals mijn buik. Marco komt achter me staan en pakt met beide handen mijn buikje en schut er even mee, "zie je wel dat Tristan gelijk had". "Ach, wel nee, het is de zwaartekracht die met me speelt", zei ik lachend. Ik kijk hem in de spiegel even aan en met een rood hoofd laat hij mijn buik los en gaat in de bank zitten. Ik neem weer op het zelfde plekje plaats en kijk hem even aan, "je hoeft je niet te schamen jongen, ooit zal het er toch wel van komen". "Wat zal er wel van komen", vroeg hij me. "Dat ik met jou naar de sportschool ga, want anders krijg ik dat buikje nooit weg", grinnikte ik. "Oh dat, ik dacht dat jij iets anders bedoelde". Ik lachte een keer naar hem en liet het onderwerp vallen, nog steeds voelde ik me niet zeker genoeg om een nieuwe relatie te beginnen, Erik zat nog te diep bij me. Het duurde zeker een week of vier voordat ik met Marco naar de sportschool ging, waar hij al jaren traint en dat kwam uiteindelijk omdat hij mij uitdaagde, ik zou het niet vol kunnen houden, ik was een watje en kon zijn tempo zeker niet aan, dat liet ik me geen twee keer zeggen en ben met hem meegegaan, ja als je me uitdaagt kan je het krijgen ook. De eerste keer vergeet ik nooit meer, nadat ik me had laten inschrijven, begon ik met een conditieoefening, vijf minuten op de loopband, toen vijf minuten op de fiets daarna op het roeiapparaat voor ongeveer een kilometer, daarna kon ik voorzichtig aan de gewichten, na zo'n anderhalf uur trainen was ik kapot en liet me uitgeput in de doucheruimte op de bank vallen. Marco had de grootste lol. De eerste drie keren dat ik ging bleef er een trainer bij me in de buurt, tot ik alle oefeningen door had, daarna nam het Marco over. Wij stemden onze schema's op elkaar af, zo konden we elkaar helpen en hoefde we niet steeds van apparaat naar apparaat te sjouwen, maar hoefde we alleen maar het gewicht te veranderen, want hij was toch al een stuk verder dan ik. Na het trainen gingen we douchen, we namen altijd een aparte douche, hoewel je met twee man in een cabine kan douchen want er hingen twee douchekoppen tegenover elkaar, koos ik de meeste tijd ervoor om in een andere cabine te stappen dan Marco deed, ik had hem dus nog niet naakt gezien, wel in zijn onderbroek natuurlijk. Na een maand of drie moest Marco toch wel toegeven dat ik meer uithoudingsvermogen had dan hij verwacht had, ik hield het nog steeds vol en begon het nog leuk te vinden ook. We gingen nu drie keer per week, Tristan was dan bij zijn opa en oma en werd na het trainen door Marco alleen of door ons, als het vrijdag was, opgehaald, want we bleven nu bijna ieder weekend bij elkaar slapen, maar nog steeds op de logeerkamer. Ik was een vertouwde verschijning geworden bij Marco's ouders, hoewel ze nog steeds niets wisten van hun zoon, beschouwde ze me als een zeer goede vriend van hun zoon, een vriendschap geboren uit leed, maar wel een heel hechte vriendschap. Een vriendschap die voort kwam uit verdriet omdat wij hetzelfde hadden meegemaakt. Hoofdstuk2. Het was nu bijna een jaar geleden dat Erik was gestorven en een week of vijf voor het personeelsfeest, dat wij weer naar de sportschool gingen, ik reed vanuit mijn huis naar de sportschool om na het trainen achter Marco aan naar zijn huis te rijden, ik was iets eerder aanwezig en had me al omgekleed, toen Marco de kleedruimte binnenstapte, "ik ga alvast op de loopband ik zie je zo", zei ik tegen Marco. Ik had er flink de pas toen ik hem aan zag komen, ik schoot meteen in de lach, zo erg zelfs dat ik bijna onderuit ging op de band, ik zette hem stil en keek hem grinnikend aan. "Wat heb jij nou aan"? "Gewoon een sportbroek, wat dan"? "Noem jij dat een gewone sportbroek, je kunt er wel tien keer in man, ben je van plan erin te groeien of zo"? "Nee, gewoon dan plakt het niet zo aan mijn lijf als ik begin te zweten, dat is alles, ga nou maar door met lopen dan kan ik ook zo". Ik maakte mijn tijd vol en stapte van de band, Marco nam mijn plaats in, stelde de band in en begon te lopen, de broek fladderde wild langs zijn benen, die nu nog magerder leken dan ze al waren, want ondanks dat hij behoorlijk breed en gespierd is, heeft hij maar dunne beentjes, ik stond ernaar te kijken en kon mijn lach niet inhouden. "Als je hier alleen maar staat om me uit te lachen ga dan naar de bar tot ik klaar ben wil je", zei hij een beetje boos. "Kom Marco niet boos worden, sorry dat ik je uit lachte, maar het is ook zo komisch om te zien, ik zal het niet meer doen, oke", al koste het me wel veel moeite. Toen hij ook klaar was met de loopband liepen we naar de bank om onze armen te trainen, je weet wel met van die gewichten die niet uit zichzelf omhoog gaan, ik ging als eerste op de bank op mijn rug liggen. "Hoe zwaar". Vroeg Marco. "Doe maar vijftig kilo", zei ik, hij legt de stang met de gewichten in de houder en ik ga er goed voor liggen om ze op te drukken. Ik drukte de vijftig kilo een paar keer omhoog als Marco achter mij plaats neemt om me bij te staan als dat nodig is, ik kijk omhoog en meteen begrijp ik zijn wijde broek, maar ook meteen moet hij helpen om het gewicht van me aan te pakken en in de houder te leggen. Ik blijf op mijn rug liggen en kijk afwisselend van zijn broek naar zijn gezicht, als ik hem in zijn ogen blijf kijken haalt hij een keer grinnikend zijn wenkbrauwen op. Hij draagt geen onderbroek en ik kijk zo tegen die grote klos van hem aan die los in het binnenbroekje hangt, en het is niet mis wat hij daar heeft hangen. Ik lach een keer, "laten we maar doorgaan met trainen", zei ik en pak de gewichten weer op. Na een paar uur stoppen we en gaan we douchen, ik zeg niets en ga naar een douchecabine, daar leg ik mijn onderbroek en handdoek op het bankje en stap onder de douche. Marco doet hetzelfde maar nu niet in een aparte douche maar kom tegenover me staan, ik stond met mijn rug naar hem toe, ik voel zijn ogen in mijn rug branden ( ook iets lager dan mijn rug heb ik het idee ), en durf me niet om te draaien. Zachtjes streelt hij over mijn rug, van schrik zet ik een stap bij hem vandaan en voel ik een rilling door me heen gaan, "wordt het niet eens tijd dat wij elkaar wat beter leren kennen", fluistert hij tegen mijn rug. Tranen branden achter mijn ogen ik wil niet huilen maar durf me nog steeds niet om te draaien, hij streelt mijn rug weer, en weer sta ik te rillen, in mijn hoofd is Marco mijn grote vriend geworden, maar diep in mijn hart zit nog steeds Erik. Dan voel ik zijn handen op mijn schouders en probeert hij mij naar zich toe te draaien, ik wil het nog tegenhouden, want ik kan mijn tranen, ondanks dat ik het wil, niet meer tegenhouden, en dat wil ik niet aan Marco laten zien, met iets meer kracht draait hij mij toch om en trekt mij tegen zich aan, hij lacht en geeft mij een voorzichtige en tedere zoen op mijn mond. Ik kan alleen maar naar hem blijven kijken, mijn armen hangen als slappe dweilen langs mijn lichaam. Marco lacht weer naar me, "gaat het nog een beetje", vraagt hij. "Een beetje", weet ik nog net uit te brengen, maar het huilen staat mij nader dan het lachen. "Wil je nog steeds niet", vraagt hij zachtjes, terwijl hij de tranen van mijn wangen veegt met zijn hand. Ik haal mijn schouders op en kijk hem recht in zijn ogen. "Volgens mij wel", hij komt bij mij onder de douche staan en sluit mij in zijn armen, ik druk mijn hoofd tegen zijn schouders, leg mijn handen op zijn rug en voel weer een traan over mijn wang lopen, hoe graag ik het ook wilde, hoe hard ik er ook tegen vocht, nu kon ik het niet meer stoppen. Zachtjes sta ik in zijn armen te snikken, Marco merkt het, hij kijkt mij aan, "laat hem gaan Carlo, Erik is dood, laat hem gaan". Ik barst in huilen uit en druk me meteen stevig in zijn armen, ergens in de verte meen ik het geluid van binnenkomende mannen te horen, maar stoor me daar niet aan, of beter gezegd het dringt totaal niet tot me door. Macro streelt zachtjes mijn rug en mijn achterhoofd om mij te troosten, het helpt, langzaam word ik rustiger, ik duw me een klein beetje van hem vandaan en bekijk hem met een glimlachje in mijn ogen, ik buig me naar hem toe en kus hem net zo teder op zijn mond. "Zo is het goed jongen", zegt Marco, "zo is het goed", en geeft me weer een zachte kus op mijn mond. Hij pakt de fles douchegel en masseert mijn hele lijf in het schuim, daarna doe ik bij hem hetzelfde, dan laten we het schuim door het warme water wegspoelen en drogen wij ons af. "Ga met mij mee naar huis Carlo, alsjeblieft"? Ik knik naar hem met een glimlach, ik durf niet goed te praten, nog net te veel emotie in mijn lijf, in de kleedkamer staan een paar mannen ons heel verbaasd aan te kijken als wij naar onze kleding lopen en ons aan kleden, samen lopen we naar de deur en met een klopje tegen mijn kont maant Macro mij om door te lopen. Voor deze ene keer laat ik mijn auto bij de sportschool staan en stap bij Marco in zijn auto. Onderweg naar zijn ouders vraag ik hem, "wanneer ga je het aan Tristan en je ouders vertellen"? "Aan mijn ouders deze week denk ik, maar zou jij het tegen Tristan willen vertellen". "Weet je dat zeker, doe je dat niet liever zelf als ik er niet bij ben"? "Nee, doe jij dat maar", ik lach een keer ter goedkeuring naar Marco. Eenmaal thuis schenkt Marco voor ons alle drie wat te drinken in en kruipt Tristan weer tegen me aan om naar de tv te kijken. Ik kijk naar Marco en knipoog een keer naar hem. "Tristan ik moet je wat vertellen", hij kijkt me met vragende ogen aan. "Weet jij nog wat je vader jou verteld heeft over zichzelf"? "Neuh, hoezo"? "Hij heeft jou toch verteld dat hij homoseksueel is en dat hij verliefd is op iemand"? "Oh, dat ja dat kan wel", zegt hij afwezig, want de tv had alweer zijn volle aandacht. "Dan weet jij misschien ook wel dat die ander wel eens een man zou kunnen zijn, want dat betekend namelijk homoseksueel". Nu had ik wel zijn volle aandacht, zijn ogen werden steeds groter, je zag dat hij nu pas door had wat zijn vader hem ooit geprobeerd had te vertellen, hij keek van mij naar zijn vader, "Ben jij verliefd op een man"? Marco knikt lachend ja naar hem. "Tristan..... die man.... dat ben ik", zei ik, ik had nog steeds mijn arm om hem heen. "Oh ja en dat moet ik geloven, jij bent toch gewoon onze vriend"? "Beter van wel jongen, want je zult me nu nog vaker gaan zien en misschien kom ik wel bij jullie wonen, als wij zo ver zijn". "Heb ik dan twee vaders"? "In ieder geval een vader met een vriend, de rest dat zien we nog wel". "En mijn moeder dan"? "Hoe bedoel je", vroeg ik hem. "Nou, moet ik die dan vergeten, als jij bij ons komt wonen"? "Absoluut niet, ze is en blijft je moeder". "Maar neem jij nu haar plek in"? Ik keek even naar Marco en zag zijn ogen rood en nat worden. "Luister nu goed naar me maatje, je mag je moeder nooit vergeten, natuurlijk hoor ik nu bij je vader, ik ben nu zijn vriend en geliefde, begrijp je dat", hij knikt lichtjes naar me,"ik hoop dat je moeder altijd in je hartje blijft, want zij heeft jou iets gegeven wat ik nooit zal kunnen, naast de liefde en geborgenheid heeft ze ook je leven gegeven". "Ik hoop dat je naast haar voor mij ook een plekje hebt in je hart daar zou ik heel erg blij mee zijn". Hij keek me aan en ik zag dat hij wilde gaan huilen, ik sloot hem in mijn armen, "ik wil graag je vriend en maatje worden jongen, kan dat"? "Jij wel", snikte Tristan. "Dank je wel maatje". Het was al laat geworden en voor de jongen toch behoorlijk enerverend. "Tijd om naar bed te gaan", zei Marco tegen zijn zoon. "Mag Carlo me naar bed brengen pap"? "Natuurlijk als hij dat ook wilt". Tristan keek me vragend aan en ik knikte naar hem. Hij stond op en liep voor me uit naar zijn kamer, daar kleedde hij zich uit en deed zijn pyjama aan en ging in bed liggen. We hebben nog zeker een half uur gepraat, hij bleef maar vragen stellen die ik zo goed en eerlijk mogelijk probeerde te beantwoorden. Daarna ben ik naar beneden gegaan en ging in de bank zitten. "Waarom kom je niet bij mij zitten", vroeg Marco. Ik stond op, liep naar hem toe en kroop diep in zijn sterke armen naast hem op de bank, "waar hebben jullie het allemaal over gehad, boven", vroeg Marco me. "Ik heb hem nogmaals uit moeten leggen waarom jij nu ineens op mannen valt, dat kan hij niet echt goed bevatten, daar moet je binnenkort eens wat tijd aan besteden bij die jongen. "Was dat het enige, waar jullie zolang over gepraat hebben"? "Nee Marco, we hebben het ook nog over Sonja gehad, hij vertelde me een honderd uit over zijn moeder, ik heb maar geduldig zitten luisteren en heb nog eens herhaalt wat ik hier beneden heb gezegd tegen hem, en hij vroeg me wanneer ik nu eindelijk eens van de logeerkamer af ging en bij jou ging slapen, ben je nu tevreden, jongen"? "Ja, waarom, Carlo"? "Dan wil ik nu even lekker rustig genieten van je sterke armen en je warme lijf". Zo bleven we een tijdje zwijgend tegen elkaar zitten, "voelt goed hé", verbrak Marco de stilte. "Hm, hm, "dit is alweer een tijd geleden dat ik dit heb gevoeld". Zachtjes kuste hij mijn nek, ik draaide mijn hoofd en kust hem terug op zijn mond, voor ik er erg in had ging ik op zijn schoot zitten, mijn favoriete standje met Erik, het voelde meteen vertrouwd en heerlijk en zaten we heerlijk met elkaar te tongen. De handen van Marco waren overal op mijn rug, stevig kneedde hij ook mijn billen, gesmoord zat ik met zijn tong in mijn mond te kreunen. Mijn handen bewogen over zijn hele borst en masseerde hem dat het een lieve lust was, ook hij kreunde van genot, ik liet zijn mond los en keek hem aan, "en" vroeg ik. "En wat", zei hij. "Hoe is het nou om met een man te vrijen"? "Met jou in ieder geval heerlijk jongen, ga je mee naar boven"? "Wat dacht jij dan, dat ik nu nog naar huis zou gaan, echt niet", ik pakte zijn hand en trok hem uit de bank, we deden het licht uit en gingen naar zijn slaapkamer. Ik liet me door Marco uitkleden, daarbij kuste hij ieder plekje van mijn lijf, ook gaf hij een kusje op de top van mijn pik, die beduidend kleiner is dan van hem. Toen was het mijn beurt om hem uit te kleden, ik deed dat een stuk langzamer dan hij, ik likte en zoog ieder stukje huid dat bloot kwam. Eenmaal naakt, liet ik me door mijn knieën zakken en nam zijn forse lul in mijn mond en begon erop te zuigen, tot hij op volle �oorlogssterkte' was. Oh, wat is dit toch heerlijk, dit heb ik veel te lang moeten missen, zo'n lekkere pik in mijn handen en mond. Ik kwam omhoog en liet me op het bed vallen met Marco boven op me, zijn mond kwam weer op de mijne en onze tongen vonden elkaar weer, lang lagen we zo te zoenen terwijl ik zijn billen aan het kneden was, tijdens deze lange tongzoen, verkende we met onze handen elkaars lichaam heel grondig. Marco ging rechtop zitten, mijn benen lagen langs zijn lichaam, die van hem over mijn benen langs mijn lichaam en onze pikken tegen elkaar, hij nam ze beide in zijn handen en begon ons samen te trekken. Ik keek hem in zijn ogen en liet hem zijn gang gaan, zijn voorhoofd kwam tegen mijn voorhoofd, neus tegen neus, ik streelde zachtjes zijn armen en rug, zo bracht hij ons samen naar een hoogtepunt, ik spoot als eerste een minuutje later hij, met zijn ene hand hield hij onze pikken vast en met de andere masseerde hij de eikels, die glad van ons zaad waren. Ik kneep hem hard in zijn schouders en zuchtte heel diep, "Marco dit was heerlijk". Met een paar handdoeken maakte hij ons schoon en kroop ik weer stevig tegen hem aan, hij sloot zijn sterke armen om me heen en voelde me weer net zo geborgen als bij Erik. Zachtjes streelde ik zijn borst, "hoe voel je, je nu", vroeg hij aan me. "Goed jongen, heel goed". "Dank je Carlo". "Waarvoor"? Dat je dit aan me geeft en dat je van me houd, terwijl ik heel goed weet hoe moeilijk dit voor je moet zijn geweest, ik hou van je". "Ik ook van jou", ik sloot mijn ogen, dacht aan onze eerste voorzichtige seks samen en dat het goed was zo, in een mum van tijd viel ik in slaap. Hoofdstuk 3. De volgende morgen werd ik wakker van een kus op mijn voorhoofd, ik keek in een paar heldere ogen. "Goeie morgen jongen", zei Marco. "Goeie morgen", zei ik slaperig. "Hoe is het nu", vroeg Marco. "Goed, hoor waarom"? "Och, ik vraag het maar". Ik keek hem een beetje ongelovig aan, "is er iets"? "Nee, ik wilde alleen maar weten hoe jij je voelt, dat is alles". "Dat vraag je wel heel vaak, hoe voel jij je eigenlijk"? "Goed denk ik". "Denk je", zei ik. Hij liet me los en ging op zijn rug liggen en staarde naar het plafond. "Marco wat is er aan de hand"? "Ik weet het niet". "Twijfel jij aan ons"? "Ik weet het echt niet, alles is nu ineens zo anders, maar als ik bij je ben voel het ook heel erg goed". "Waar twijfel je aan dan"? "Aan mezelf denk ik". "Hoezo, jij houd toch van me, of is het dat je niet zonder vrouw kan, je bent toch homo"? "Ik kan het geen naam geven, het is gewoon wennen denk ik, dat ik nu met een man doorga, of dat het nu pas echt tot me door dringt". "Ik weet wat ik je verteld heb, dat ik me zo al jaren voel maar nu ik echt met je heb gevreeën is het toch anders en denk ik dat ik er inderdaad aan moet wennen". "Dan moet jij het deze week nog maar niet tegen je ouders vertellen jongen, wen dan eerst zelf maar eens aan het idee, dan komt de rest vanzelf wel, als het zover komt". "Ben jij dan ook nog niet zeker van je zaak dan"? "Ik wel, maar ik kan niet met iemand samen leven die er niet zeker van kan zijn en als jij dat niet kunt is er voor mij geen toekomst met jou". Hij schrok en keek me aan, "meen je dat nou"? "Wat moet ik dan"? "Maar ik hou echt van je, ik heb lang genoeg op je moeten wachten, je vertrouwd me toch wel"? "Absoluut, maar als jij nu al twijfelt aan jezelf wat moet ik dan, zoals ik al zei, ik wil een stabiele relatie met je en voor het geval je het nog niet wist, ik hou ook heel veel van jou, maar als jij blijkt biseksueel te zijn, wil ik daar nog eens heel goed over nadenken, want ik kan niet samen wonen met iemand die niet voor de volle 100% voor een relatie kan kiezen". "Wat wil jij nu doen dan, Carlo"? "Doorgaan met elkaar en zien hoe het loopt, maar laten we dan voorlopig nog niets tegen iedereen zeggen en van elkaar genieten, ik wil je echt niet kwijt en Tristan ook niet en dan heb jij meer tijd om voor jezelf uit te maken wie of wat je bent". Op dat moment klopt Tristan op de deur, pap mag ik binnen komen? "Einde discussie", lachte ik naar Marco. "Ik denk het ook, ja kom maar binnen". Tristan komt de slaapkamer in en vraagt, "pap mag ik even bij je komen liggen". "Je hebt toch zelf ook een bed"? Ik tik tegen het been van Marco, "natuurlijk mag je dat, dan ga ik voor het ontbijt zorgen". Ik stap uit bed doe een badjas aan en ga naar beneden. Toen ik nog niet met Marco in een bed lag, maakte we wel altijd samen het ontbijt klaar, we vonden dat heel gezellig om te doen samen, nu ligt hij met zijn zoon te praten terwijl ik de eitjes kook en de tafel dek, is weer eens wat anders. Een half uurtje later komen vader en zoon ook naar beneden en samen zitten we in stilte te ontbijten. Als we klaar zijn met eten gaat Tristan zich douchen, "waar hebben jullie het over gehad daarstraks", vroeg ik aan Marco. "Hij heeft ons horen praten en was bang dat jij nu al weg zou gaan, hij houdt echt van je". "En jij", vroeg ik. "Ik ook sufferd, dat weet je best". "Dat hoop ik dan maar, want als het niet zo is heb jij een heel groot probleem om mij weer je huis uit te krijgen", ik grinnikte naar hem en ging de tafel afruimen. "Voor ik het vergeet, praat straks ook even met Tristan wil je, dat ook hij zijn mond dicht houdt over ons, kan je heel wat narigheid besparen". "Oke, zal ik doen, ga jij nog naar huis na het weekend", vroeg Marco. "Ja, ik blijf voorlopig nog op mezelf wonen, waarom vind je dat jammer"? "Ja, eigelijk wel". "Ben jij dan ons gesprek van daarstraks al vergeten"? "Nee, maar dan mag ik het nog wel jammer vinden dat je morgenavond weer naar huis gaat en ik weer alleen in mijn bed lig". "Luister Marco soms kan ik je echt niet peilen hoor, er zijn verschillende redenen waarom ik nog niet bij jullie kom wonen, ik wil het rustig opbouwen, op het werk wil ik dat ze nog even niets weten, en bij jou thuis moet het ook nog verteld worden, die mensen schrikken zich rot als weten dat ik bij jou in bed blijf slapen". "Hoelang denk jij daarvoor nodig te hebben"? "Zolang wij vinden dat het nodig is en jij voor jezelf hebt uitgemaakt wat je bent en er is nog een voordeel aan apart wonen". "Oh nou die wil ik dan graag van je horen, Carlo"? "Heel simpel jongen, dan blijven we naar elkaar verlangen, want de seks met jou is wel heel erg lekker hoor en je kunt niet zoveel ruzie maken". Ik kreeg een stomp tegen mijn arm, "jij bent echt de leukste thuis hé", lachte Marco. Ik ben die zondag avond, nadat we lang op de bank afscheid hadden genomen van elkaar, toch naar huis gereden en als je dan alleen in bed ligt, dat nu ineens groot, leeg en koud aanvoelt, ga je denken, die liefdesverklaring, de heerlijke eerste seks met elkaar, dan dat gesprek over zijn twijfels en vervolgens de teleurstelling van hem dat ik toch naar huis ging. Het spookt behoorlijk in mijn hoofd en ik moet dan ook alles eens goed op een rijtje zetten voor mezelf, want echt ik kan het allemaal niet plaatsen. Toch zeker nu ik hem verteld heb dat ik ook heel veel van hem houd, net nu het voor mij mogelijk was om hem toe te laten in mijn hart, komt dit onverwacht hard aan. Maar naarmate de tijd verstrijkt gaat het steeds beter tussen ons, we blijven lekker trainen met elkaar, we praten over ons beider verleden en hebben heerlijke nachten samen, ook op dat gebied leren we elkaar steeds beter kennen, maar er is een ding wat we nog niet gedaan hebben, anaal, daar durft hij zich nog niet aan te wagen en of dat ooit ook komt weet ik niet, soms vind ik dat wel jammer, want er is voor mij geen lekkerder gevoel dan door je vriend genomen te worden. Vooral als die vriend zo enorm geschapen is als Marco. Ik ben nu zelfs op het punt aangekomen, dat mocht Marco toch biseksueel zijn, ik genoegen zou nemen met zijn vriendschap en seks, hoewel ik hem in mijn leven wel enorm zou gaan missen, want ik houd echt met heel mijn hart van hem, en dat maakt het voor mij dan ook mogelijk om hem te laten gaan als dat nodig mocht zijn. Na een maand blijven ze een keer bij mij logeren, op vrijdag avond zijn ze bij mij gekomen, we hebben een heel leuk weekend gehad met veel spelletjes en zondagavond na het eten staan wij af te wassen als Marco in een keer zegt, "ik wil het tegen mijn ouders gaan vertellen Carlo". "Wat, van ons"? "Ja, ik heb de afgelopen weken gebruikt om eens heel goed na te denken, ik ben heel zeker van mezelf, ik weet wat ik voel en wat ik ben, maar belangrijker is, wat ik nu voor jou voel komt echt uit mijn hart, ik weet ook niet waarom ik zo twijfelde, misschien was het wennen, ik weet het niet, maar ik weet wat ik voel, ik houd echt heel veel van je. Zonder iets te zeggen vlieg ik om zijn nek en kus hem waar ik hem raken kan, alleen zitten mijn handen onder het afwasschuim. "Zo dat heb ik ook weer te pakken", zei Marco. "Ik schiet in de lach en geef hem een handdoek om zich droog te maken, zeg dat dan ook niet onder het afwassen, sukkel". "Maar als ik het goed heb ben je het met me eens"? "Ja vent, helemaal, hier heb ik op gewacht, want ik houd ook heel veel van jou". "Dan vertellen we het op het werk ook maar meteen, dan zijn we in een keer overal van af, en daar heb ik een leuk ideetje voor". "Oh, kijk eens aan meneer heeft alles al uitgedokterd"? "Ja, ik wil het eerst op vrijdag avond bij mijn ouders gaan vertellen en de volgende dag op het werk". "Moet jij zaterdag werken dan"? "Nee, maar ben jij dan het personeelsfeest vergeten", meteen haalt hij zijn wenkbrauwen op. "Wat ben jij van plan, manneke". "Alleen maar een geintje uithalen, doe je mee", vraagt Marco. "Voor een geintje ben ik altijd wel te vinden, wat ben je van plan"? "Dat vertel ik niet, het is voor jou dan net zo'n verrassing als voor de rest". "Wacht eerst jouw ouders maar af, misschien ben je dan helemaal niet meer in de stemming voor een geintje, weten ze trouwens al dat je vrijdag komt"? "Nee, daar moet ik ze nog voor bellen, maar jullie gaan toch wel mee hé"? "Is dat verstandig"? "Kom op Carlo, laat me dit niet alleen doen man". "Ik ga met je mee, maar ik denk dat je het beter alleen kan doen, ik weet niet hoe je ouders gaan reageren en of ze wel voluit willen praten als ik er bij ben". "Ze moeten maar, wij horen nu bij elkaar en als jullie er bij zijn zien ze meteen dat het goed gaat met ons en daarbij komt ze kennen jou toch allang genoeg". "Als een vriend Marco, niet als "de" vriend", hij grinnikt naar me, "na vrijdag wel". Nadat ze zijn vertrokken, kijk ik nog wat tv en als ik slaap krijg loop ik naar mijn slaapkamer, daar leg ik mijn kleding voor de volgende dag klaar en ga in bed liggen, ik mis zijn lekkere warme lijf tegen me aan en vraag mij af of dit wel goed gaat aflopen, maar ik kan niks anders doen dan tot vrijdagavond wachten. Op woensdag avond belt Marco me op, hij heeft zijn ouders gebeld om te vragen of het uitkomt dat wij vrijdag avond op visite komen. "Ze hebben al een vermoeden Carlo denk ik, toen ik zei dat "wij" langs willen komen". "Dan zijn ze in ieder geval een beetje voorbereid". "Het komt goed jongen ik voel het gewoon, ik hou van je". "Ik ook van jou", en we hingen op. Het is die vrijdag behoorlijk goed gegaan, ze waren wel even stil toen ze het nieuws hoorden. Toen kwamen de vragen los, hoelang hij het al wist van zichzelf en of Sonja het ook wist. Wanneer hij het aan mij verteld had en hoe ik er over dacht, of Tristan er geen problemen mee had en waarom het dan toch nog zolang heeft geduurd, wij hebben overal eerlijk antwoord op gegeven en het werd een open en eerlijk gesprek. Het was maar goed dat ze mij al een tijd kende als vriend, dat maakt het aanvaarden iets gemakkelijker maar ze zeiden wel dat het zijn leven is en als hij zich zo voelt, moet hij zijn eigen gevoelens maar volgen, ik werd dan ook liefdevol in hun huis opgenomen. Toen kwam het personeelsfeest, Marco had zonder dat ik ergens iets van af wist voor de klapper van de avond gezorgd. We hadden afgesproken dat we beide vanuit ons eigen thuis naar het feest zouden gaan, zo heeft niemand wat in de gaten en geeft het een mooier effect straks, had hij grinnikend gezegd. Ik reed zoals altijd met Harrie en zijn vrouw Tinne mee, Marco stond al in de grote zaal bij een paar andere collega's te praten, het was nog niet druk toen wij binnen kwamen en gingen bij hun staan. Hij lachte een keer naar me en liep naar de bar om wat drinken te halen. Er waren verschillende zalen waar wat te doen was, dus liep ik van de ene zaal naar de andere en vermaakte me best, praatte wat met collega's, wel hield ik met een schuin oog Marco in de gaten, als hij me zag gaf hij me een snelle knipoog, of soms als we elkaar passeerde tikte hij tegen mijn been. Omdat ik verzot ben op dolfijnen had ik een foto laten maken van mezelf gezeten op de rug van een uit het water omhoog springende dolfijn, het maken van de foto alleen al bezorgde me al veel plezier en ook bij de collega's die stonden toe te kijken. Even dreigde er nog wat fout te gaan, toen Albert toch het lef had om Marco aan te spreken, ik zag Marco behoorlijk fel reageren en weg lopen, hij draaide zich naar mij toe, knipoogde een keer en liet Albert staan waar hij stond. Ook mij moest hij nog even laten weten dat hij wel wist wat wij aan het doen waren en dat hij het naar buiten zou brengen, ik liet het voor wat het was en ging mijn eigen gang en had veel plezier. De avond vorderde lekker en om twaalf uur zou er een artiest optreden, dit jaar hadden ze Gerard Jolling gestrikt. Het optreden vond plaats in de grote zaal, de tafels en stoelen die er stonden waren weggehaald en hadden plaats gemaakt voor een grote dansvloer. De vloer stroomde vol toen de directeur op het podium verscheen, iedereen wilde natuurlijk vooraan staan, maar Harrie en joop met hun vrouwen stonden naast mij recht voor het podium. In een kleine toespraak kondigde hij Gerard Jolling aan en ik was blij dat ik recht voor het podium stond, zo kon ik hem tenminste goed zien, ik heb hem altijd al een heel mooie vent gevonden en nu kon ik hem van dichtbij zien. We stonden zeker vijf rijen dik voor het podium, daarachter waren wat collega's met hun vrouwen aan het dansen, Marco had ik nog nergens gezien, als hij al wat van plan was moest hij nu toch op gaan schieten, want na het optreden was de feestavond voorbij. Na drie nummers begon Gerard een langzaam nummer te zingen en meteen voelde ik een hand op mijn schouder, ik draaide mijn hoofd en keek recht in de lachende ogen van Marco. Hij stak zijn hand naar me uit die ik aanpakte, met gestrekte armen liep hij langzaam achteruit en trok hij me door de rijen heen naar zich toe en de dansvloer op. Daar legde hij een hand op mijn heup en de andere in mijn nek, ik legde mijn handen op zijn schouders en draaide mijn hoofd tegen zijn borst, zo stonden we samen te dansen midden op de dansvloer. "Dit geloven ze nooit Marco", zei ik zachtjes. "Het dansen dan misschien niet maar dit moet dan toch duidelijk zijn", hij drukte zijn mond op de mijne en hield die daar een paar seconden, keek me aan en lachte, ik draaide mijn hoofd weer tegen zijn schouders en streelde zachtjes zijn rug, ondanks dat het heel goed is om hier met hem te staan dansen voelde ik me wel rood worden. "Dit wilde Albert met me", zei Marco zacht, "vandaar dat je zo boos werd", zei ik grinnikend en genoot weer van het moment. Na een tijdje voelde ik een zachte druk tegen mijn rug ik opende mijn ogen en keek recht in de lachende ogen van Harrie, Tinne stak haar duim naar me op, goedkeuring van een collega, niet dat ik daarop stond te wachten maar het deed me wel goed. Net voor dat ik mijn ogen weer wilde sluiten zag ik Joop met zijn vrouw naar ons lachen, ik sloot mijn ogen en genoot als nooit te voren. De muziek stopte ik vond het jammer, zo had ik wel uren door kunnen gaan, dit was voor mij de klapper van de avond en niet voor mij alleen, maar ook niet voor Marco, hij had nog wat in petto voor me, hij liet zijn hand van mijn heup afglijden en pakte een doosje uit zijn broekzak. Toen ik het doosje zag begon ik te trillen, Harrie en Joop hadden het ook gezien en kwamen wat dichterbij staan net als vele anderen maar ik had het niet in de gaten, Marco keek mij aan maakte het doosje open, haalde er een ring uit en hield die voor mijn rechterringvinger, "Carlo met deze ring wil ik je bewijzen dat al mijn twijfels over ons voor mij weg zijn, wil je met me trouwen" en meteen schoof hij de ring aan mijn vinger. Met tranen in mijn ogen bleef ik hem aankijken, het was stil om ons heen, iedereen keek naar ons, zelfs Gerard Jolling was even opgehouden met zingen, maar ik had niks door en met een van emotie trillende stem zei ik zachtjes," ja schat maar al te graag". Marco pakte met beide handen mijn hoofd en drukte een kus op mijn mond, iedereen om ons heen begon te klappen, Gerard Jolling had op het podium alles gade geslagen en begon spontaan een liefdesliedje te zingen, "love is in your eyes", waarop wij heerlijk hebben geschuifeld en lekker met mijn rug tegen Marco aanstaand hebben we het optreden van Gerard Jolling afgekeken. Nu durfde ik me wel te laten gaan en aan iedereen laten zien dat ik bij Marco hoorde, ik was verliefd op hem, trots op hem, ik hield zijn handen vast die op mijn borst rusten en stond op de maat van de muziek mee te deinen. Terug aan de kant van de zaal moest ik natuurlijk mijn ring laten zien, een mooie gouden ring met een diamant, ik had hem zelf nog nauwelijks gezien, maar dat komt wel goed, want hij zat aan mijn vinger. In de verte zag ik Albert staan, hij keek mij een keer aan draaide zich om en liep richting de buitendeur, die was behoorlijk teleurgesteld. Er kwamen meer collega's onze kant uit gelopen en sommige moesten toch even hun ongeloof tegen Marco uiten, van hem hadden ze dit absoluut niet verwacht, wat jij ook homo en je was getrouwd, dat waren zo'n beetje de reactie's die hij kreeg. Er zullen ook wel collega's geweest zijn die er met afschuw naar hebben gekeken maar die lieten dat nu in ieder geval niet blijken. Hoofdstuk 4. Nadat het optreden van Gerard Jolling voorbij was werd de avond door directeur afgesloten, hij moest natuurlijk ons ook nog even noemen, maar wensten ons wel een gelukkig leven samen. "Hier hebben wij maandag veel over uit te leggen jongen", zei ik tegen Marco. "Geef niks, ik kan ze aan en met jou kan ik de hele wereld aan". "Ik met jou ook schat, wij samen tegen de wereld, laat ze maar komen", hij lachte. Harrie komt naar mij toe, "jij rijdt nu niet met ons mee terug naar huis zeker"? "Wat denk je zelf Harrie", lachte ik? "Veel plezier samen", lachte hij en liep met zijn vrouw naar buiten, wij volgde maar wel naar Marco's auto. "Wat doen wij, gaan wij Tristan nog ophalen bij mijn ouders"? "Nee, doe maar niet, hij zou dan te veel van ons horen vannacht". "Wat ben jij van plan", vroeg Marco. "Als jij voor een klapper kan zorgen, dan kan ik dat ook, wacht maar af". Bij hem thuis belt hij naar zijn ouders en vraagt of Tristan bij hun kan blijven slapen, ze vinden het goed, want hij lag toch al op bed. "Is het nog gezellig geworden vanavond", vroeg zijn moeder. Marco vertelde haar het hele verhaal en zij vond het wel leuk, maar was niet erg enthousiast dat wij al zo snel wilde gaan trouwen, hij legde haar uit dat het voor volgend jaar is, dus is er nog tijd genoeg om aan het idee te wennen en vroeg haar wel om het stil te houden voor iedereen, hoewel dat niet gemakkelijk gaat worden, na zijn aanzoek op het personeelsfeest. Terwijl hij met zijn moeder aan de telefoon zat had ik me in de keuken al uitgekleed en stond naakt achter hem te wachten, net voordat hij zijn moeder gedag wilde zeggen tikte ik op zijn schouder hij keek om zag mij naakt met een stijve lul staan. "Ik ga nu ophangen moeder, Carlo is wat ongeduldig geworden geloof ik" en grinnikend legde hij de telefoon neer. "Is dit de klapper waar jij het over had, Carlo"? "Nee, daar ga jij voor zorgen, door mij te neuken jongen, nu moet jij er aan geloven". Marco keek mij wat bedenkelijk aan. "Kom op Marco, ik wil graag door jou geneukt worden, geef mij nou dat plezier, alsjeblieft"? "En dan wil jij het bij mij ook doen zeker"? "Eigenlijk wel, maar als jij het niet wilt vinden we daar wel wat op, maar ga mee naar bed en maak mij tot de jouwe, hm"? Ik pakte zijn hand en begon langzaam naar boven te lopen, Marco volgde me zwijgend. Op de slaapkamer kleedde ik hem uit en ging op mijn rug op bed liggen trok hem bovenop me en begon hem te zoenen. Marco was wat terughoudend nu, maar ik zette door en likte hem over zijn lippen, al snel was hij in de stemming en tongde wilt met me. Ik voelde zijn lul tegen me aan stijf worden, ik gleed met mijn hand tussen ons in en pakte hem vast en kneep er lekker hard in. Marco lag te kreunen, na een lange tongzoen vroeg ik hem, "neuk me alsjeblieft"? Hij keek diep in mijn ogen, even dacht ik dat hij zou weigeren, hij drukte zich van me af en steunde even op zijn gestrekte armen, toen hij zei, "even een condoom pakken". "Nee, Marco ik wil je zo hebben, jij bent de enige die dit mag doen bij me, dan heb je geen condoom nodig, maar wel dit" en liet hem het flesje glijmiddel zien. "Gluiperd", zei hij lachend. Ik boog me naar zijn lul en nam hem in mijn mond, ik bewerkte zijn eikel grondig met mijn tong, tot hij vroeg om te stoppen, want anders kwam hij al klaar. "Ga eens op je rug liggen", vroeg ik hem, hij deed het en ik smeerde zijn lul in met glijmiddel, daarna mijn eigen gaatje en ging boven zijn pik zitten, ik liet me zakken tot zijn eikel mijn gaatje raakte. Langzaam zakte ik met mijn kont over zijn lul heen tot hij er helemaal in zat, zo bleef ik een hele tijd zitten, ik moest toch wel aan zijn omvang wennen, want het was voor mij toch al een behoorlijke tijd geleden dat ik een lul in mijn kont heb gehad, dus was ik behoorlijk strak en deed het een beetje pijn, rustig ging ik op en neer, ik bleef hem aankijken, hij lachte naar me, ik boog me naar hem toe en gaf hem een heerlijke tongzoen. Marco pakte me bij mijn schouders en draaide ons om zodat ik onder kwam te liggen, ik klemde mijn benen strak om zijn middel, met lange halen begon hij mij te neuken, maar naarmate hij zijn tempo verhoogde werden zijn halen korter en feller, af en toe raakte hij mijn prostaat, wat kon die man neuken, heerlijk. Terwijl Marco me neukte masseerde ik mijn eigen eikel, steeds sneller ging hij in me op en neer, tot hij aan zijn orgasme kwam, hij stootte hard bij me naar binnen en liet zijn sperma in me stromen, ik voelde zijn warme liefde in me, ik merkte dat ik aan mijn hoogtepunt kwam en trok sneller aan mijn speer, met een brul kwam ik klaar, Marco ramde zijn lul nog steeds in me op en neer. Tot hij de laatste druppel uit mijn lul zag komen. Hij trok zijn pik langzaam uit mijn kont en kwam op me liggen, "dit is echt geweldig man", zei hij. "Spijt dat je zolang gewacht hebt"? "Nee, dat niet, ik was er gewoon nog niet aan toe", denk ik. "Dan hebben voor dat andere ook nog wel tijd". "Wat andere", vroeg hij. "Dat ik jou mag neuken, jongen". "Laten we het rustig opbouwen, Carlo". "Oh, ja nu wil hij ineens rustig aan doen, nee jij bent een lekkere". Hij keek me verschrikt aan, "jij niet dan"? Ik schoot in de lach. "Jij vuile kwal, ik krijg jou nog wel, wacht maar". Lachend duwde ik hem van me af gaf hem een handdoek om zichzelf schoon te maken en stapte uit bed. "Wat ga jij doen"? "Naar de wc jongen, anders hebben we morgen sportvlekken in bed". Even later stap ik terug in bed en kruip bij hem in zijn armen, ik lig met mijn rug naar hem toe en hij streelt zachtjes mijn tepels, maar plotseling knijpt hij erin houd ze stevig vast, ik geef een gil van de pijn en sla hem op zijn handen. Grinnikend laat hij los en wrijft er weer over. "Dat deed pijn verdomme". "Ik had je gewaarschuwd, nu denk jij wel twee keer na voor je mij weer in de maling neemt". Pruilend druk ik me tegen hem aan, hij sluit me in zijn armen, ik doe mijn ogen dicht en lig te genieten. Het duurt maar even voor ik slaap krijg, Marco drukt een kus op mijn achterhoofd, "welterusten schatje", zegt hij nog. Ik mompel wat terug en zak weg in een heerlijke slaap. Marco wordt weer wakker, "hoi, hoe laat is het nu"? "Bijna half elf, waarom"? "Nee, zomaar, heb jij de hele tijd naar me gekeken"? "Ja, ik kan van dit uitzicht geen genoeg krijgen". "Slijmbal, kom we gaan ontbijten". Einde deel 2 groetjes J.

Carlo en Marco, de sportschool, deel 2 (mm:een-op-een, 9725 words) [2/9] Toon alle delen
Auteur: klimbeer-jack	Toegevoegd: Mar 03 2008	Kijkers/Lezers: 5810/4422 [76%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Na de eerste ontmoeting, wordt de vriendschap hechter, maar....

Dit is deel 2 van totaal 9 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel