ErotischeVerhalen.com: De game van 2067 door DynaStory's

In het jaar 2067, daar waar alles al anders is van zowel simpele tot ingewikkelde technieken, maar waar sommige ook alláng achterhaald zijn. Want konden we tóen de magnetron nog, is deze al ingehaald door een andere versie. Waarbij we nu alleen maar op een schermpje intikken wát we willen eten óf drinken. Én kan je dat even later zo uit die keukenmachine pakken, warm of koud en wat je maar wil. Waardoor onder andere koelkasten, dus allang niet meer bestaan, laat staan vaatwassers óf überhaupt, complete keukens. Want als je klaar bent met eten, gooi je je wegwerp bord én bestek gewoon in een recycler. Die dat ook terplekke omzet in energie en het terugbrengt, ín onze huizen om te verwarmen óf te koelen. Én klinkt dat al raar, wát dacht je dan van vervoersmiddelen ? Die zijn nu ook heel anders want er zijn geeneens elektrische auto's meer, zélfs dat is al achterhaald en alle auto's zweven tegenwoordig gewoon. Wat dus álles ook veel makkelijker maakt omdat er bijvoorbeeld bij snelwegen, nu alleen nog maar afslagen op de grond zijn als je een afrit wil nemen op de grond en anders, blijf je gewoon hoog vliegen op de snelweg. In de steden is het net zó makkelijk want iedereen parkeert zijn óf haar auto, óp de woning. Behalve de mensen in woontorens, die kunnen hun vervoersmiddelen zélfs op een soort van dek, langs hun woning parkeren. Mijn Ma en ik wonen 'gelukkig' nog in een vrijstaande woning en hebben, onze voertuigen dus ook gewoon op onze woning staan. Zíj, is er op dit moment niet want ze is dit weekend naar haar beste vriendin gegaan en dat is de moeder van Londa, wie op haar beurt een super goede vriendin van mij is en zij is dus bij ons thuis. Én net als mijn Ma en haar beste vriendin elkaar al zó lang kennen, kennen Londa en ik elkaar dus óók. Want we zijn praktisch samen opgegroeid én dat maakt waarom we, nu als 22jarige ook nog steeds zulke hechte vrienden zijn. En nee...we hebben helaas nog nooit wat gehad met elkaar, op een enkele uitzondering na. Want toen hadden we elkaar écht al een tijdje niet meer gezien. Waardoor we op een héle leuke middag waar de seks vanaf droop, onszelf als íets meer dan alleen maar vrienden, ook eventjes lieten gaan. Door heerlijk met elkaar te tongen en wat aan elkaar te zitten waarmee we het onszelf, eigenlijk alleen maar moeilijker maakte. Want we werden er beiden zó bloedgeil van dat we in staat waren om elkaar terplekke van onze kleding te strippen. Maar we waren jammer genoeg buiten met mensen om ons heen, dus konden we op die plek geen seks hebben met elkaar. Waardoor we niet verder gingen dan elkaar supergeil naar huis te sturen en hebben we er toch smakelijk om gelachen. Én zo is het ook niks geks dat ze hier vanavond weer is, gewoon als m'n levens vriendin terwijl we beiden nog geen idee hebben, van wát er vandaag gaat veranderen. En omdat we nou eenmaal gekke humor hebben met z'n tweeën, grap ik al op het moment dat ze nog maar net binnen is "Hey Londa, gamen óf neuken ?" waar ze ook gelijk makkelijk op terug grapt "Is goed hoor, Lee ! Doe maar allebei...." waarop we even keihard in de lach schieten. Én zegt ze daarna "Laten we nou maar verder gaan waar we waren in die éne game, grapjas.... En wedden dat ik je ga versla, in het volgende level..? Ik heb zo'n sterk gevoel, dat het vandaag wél gaat gebeuren...." omdat we eigenlijk, ook allang in dezelfde game bezig zijn. Maar zeg ik nu "Nee...die game zal even moeten wachten... Wánt, ik heb nu een andere game.... Eentje, die we geen van beiden kennen ?..." "Oh..?" is haar verbaasde eerste reactie dan ook waarna ze, toch vraag "Ok... En hoe kom je er dan aan ?" "Uhm..deze lag vanmorgen ineens in mijn postbox... Zonder naam van afzender of wat dan ook, dus ik heb werkelijk geen idee wát hier op staat.. Behalve dat er op staat : Beste game van 2067... Dus, ik dacht om deze dan maar als eerste met jou te openen én te spelen....." zeg ik dan ook terug. "Nou, kom maar op.... En als het niks is, kunnen we toch áltijd nog onze eigen vertrouwde game aanzetten...? zegt Londa dan ook weer net zo makkelijk en lopen we daarna naar beneden. Mét naar beneden bedoel ik de kelder van onze woning, waar mijn game-kamer is. Ook deze is héél anders als wat je zou verwachten van een game-kamer, want we hebben het hier wél over 2067. Dus tegen alle verwachtingen in, staat hier geen grote beeldscherm tv of wat dan ook. Nee, hier gaat álles met holografische schermen, die je zelf oproept en zijn alle spellen sowieso in virtual reality. Daarbuiten is de kamer zelf al heel apart want tijdens het gamen, én of het nou racen óf een simpel tennisspelletje is. Heb je niets meer dan een klein virtual-reality brilletje nodig, die lijkt op een soort van 'ouderwets' zwembrilletje. En in plaats van game controllers in je handen of handschoenen aan te hebben ofzo, heb je dan ook niéts anders nodig. Want dat creëert de interactieve kamer dan sowieso voor je, tot en met een kuipstoeltje óf wat je dan ook per spel nodig hebt. Én is er een

De game van 2067 (vm:science-fiction/fantasie, 10757 words)
Auteur: DynaStory's	Toegevoegd: Jan 19 2025	Kijkers/Lezers: 669/482 [72%]	Waardering (verhaal): 8.00 (2 stemmen)
Twee twintigers spelen een bizar avonturen spel maar hebben geen idee, dat alles een prijs heeft.