ErotischeVerhalen.com: De game van 2067 door DynaStory's

Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal speaker-set wat geïntrigeerd is in alle muren waardoor er óveral geluid vandaan komt. Maar de kamer op zich, is zelfs tíjdens de spellen ook hyperactief want dan komen, buiten het levensechte 3D beeld en geluid, er ook zélfs geuren of wind vrij. Gelukkig nog nét geen regen, want dat zou een hoop problemen veroorzaken. Intussen, doe ik dus de console en het scherm activeren door te zeggen "Open scherm.. Open new disk.." en doe ik de disk erin én duw ik de slee dicht. Waarna de console start, het grote holografische scherm in de kamer opkomt en Londa al enthousiast, zegt "Wauw..ik ben benieuwd...." Waarop er alleen maar een bewegend logo, zonder naam op het scherm verschijnt waardoor we beiden tegelijk, eerst grinnikend "..wtf...?" mompelen omdat we zien dat het een stelletje is, wie stevig aan het neuken zijn. Én grapt Londa er zachtjes op "..oh..gezellig.. gaan we éindelijk samen een keer porno kijken...." Maar kan ik er niets op grappen of tegen haar zeggen omdat er dan al, ten eerste zo'n zware dreun door de kamer klinkt. Waarvan onze oren dichtklappen vanwege de druk én er gelijk achteraan een diep zware stem met echo, begint te spreken. Wie eigenlijk, hóe bizar dan ook, in een onverstaanbare taal klinkt, als hij zegt "Intawoka dratut... Tütta na gløt dhor, ne ho bla....." Máár wat wij feilloos begrijpen, als in "Welkom spelers.. Druk je vingers op het scherm, ter identificatie....." wat we ook beiden doen zónder er bij na te denken. Én de stem nu óók gelijk íets wat lacherig en nog steeds, ín diezelfde taal zegt die wij begrijpen "Welkom Londa en Lee...! Zelfde voorletters.. Zelfde geboortejaar, zelfde geboortemaand, zelfde geboortedag, zelfde lengte én gewicht.... Hoezo, dé perfect match.......?! Lees voorwaarden, druk nogmaals op het scherm én wacht op jullie, Avatars.." Natuurlijk grinniken wij hier ook om en natúúrlijk drukken we daarna in onze opwelling allebei, gelijk maar op het scherm. Gewoon omdat we verbaasd zijn over de accuraatheid en de snelheid waar het, blijkbaar hyperactieve spel al mee begonnen is. Maar eigenlijk ook omdat we nét als iedereen, domweg véél te nieuwsgierig zijn naar het spel en zetten we, ook onze brilletjes al op. Gelijk dáár achteraan zegt de stem, die vanaf nu ook in diezelfde rare taal blíjft praten, wat voor ons ook nét zo verstaanbaar blijft "Ok, deelnemers.... Voorwaarden niet gelezen, wel geaccepteerd... Dus, gaan jullie ook automatisch akkoord met alle daarop volgende voorwaarden.. Avatars, zijn nú in de maak... Nog 80procent, te gaan !" alléén stoppen we nu ook gelijk met grinniken. Want dan begint het te sissen in de kamer én vult deze zich, supersnel met een héle zware lucht. Een soort van lekkere zoete maar zéér bedwelmende lucht, wie echt zó bizar is dat ik voel, dat ik bijna door mijn knieën ga zakken. Alsof ik zó mega stoned ben dat ik niet kan blijven staan en Londa net zó groggy, naast me hoor mompelen "...wtf..?? wat, is dít dan....??" en mompel ik zelf ook, als ik opzij kijk "..woow...wat doe jij nou, Lon....?" Want Londa trekt dan haar shirt over haar hoofd uit terwijl ik, haar dat ook bijna in slowmotion hoor zeggen "..gewoon hetzelfde, als wat jíj doet...?" En ik mezelf dan ook besef dat ik dat al doe, alleen heb ik er óók geen controle over wánt het gaat vanzelf én roept de stem weer "Avatars...! Nog 40 procent, te gaan.." Én terwijl we nu zelfs beiden tegelijk onze broeken naar beneden duwen, zegt Londa verward "..uhm..wtf..? Lee..wát, doen we allemaal.....??" Maar gaan onze ogen ook wagenwijd als we een soort van staart, áchter ons vandaan omhoog zien komen. Én doen we écht even met onze hoofden schudden om daarna, nóg een keer te focussen als we zien dat ook onze huid, van kleur aan het veranderen is. Buiten dat we allebei inmiddels al, méér dan een halve meter groter zijn én ook nog eens, een soort van dierlijke gezichten hebben. Alleen is ook hier geen tijd om er over na te denken als dezelfde stem, alweer zegt "Avatars...!! Nog 25 procent, te gaan.. Dít, zijn jullie namen vanaf nú... Jij Londa, heet T'zoga..... Jij Lee, heet Troq...... Welkom, T'zoga en Troq... Doe de opdrachten die je krijgt van mij óf van de jury... Tussentijds stoppen óf eruit stappen, laat het spel onder geen voorwaarden toe.... Spel zal spoedig starten.... Veel plezier, sámen.........." En knalt er een nóg zwaardere bedwelmende lucht overheen waarbij we terplekke, nu wél door onze knieën zakken. Én pas als het gesis weg is kijken we elkaar aan, alleen komt er nu een rare grom uit allebei onze monden in plaats van spraak. We staan dan op en kijken elkaar even met ontzettend grote ogen aan. Want we zien er dan ook een beetje uit, als de Avatars van die éne, gelijknamige film. Alleen is T'zoga groen-bruinachtig en ben ik blauw-geelachtig, maar hebben we allebei wel een soort van camouflage print op onze huid. Mét grote oren op onze hoofden, grote handen én onze grote voeten hebben zelfs een soort van hoeven in plaats van tenen. Maar we kijken ook vooral zo verbaasd omdat we elkaar nog nóóit naakt hebben gezien, ook al zien we er nu heel raar uit. Dán, klinkt er nog zo'n zware dreun en gaat er een complete wereld open om ons heen waarop we ook weer beiden tegelijk, een zachte grom produceren. Omdat dit er toch wel héél mooi uitziet met bomen, struiken, planten én bloemen in de meest fantastische kleuren, die bijna lichtgevend zijn. Maar ook ontzettend veel sterren én planeten boven onze hoofden heeft, die zó ongelooflijk dichtbij zijn dat je ze bijna aan kan raken. Veel tijd om er over na te denken is er dan weer niet, als héél in de verte dan ook een lichtgevende pijl zichtbaar wordt en de stem dan zegt "Deelnemers, verdien karma-punten tijdens het spelen... Deze worden vanzelf duidelijk, ín het spel... Opdracht één, ontmoet elkaar bij het meer..... Veel plezier, sámen.... T'zoga, die pijl is voor jóu... Én, jij moet dus......" én kan ik dit gek genoeg niet horen. Máár kijkt T'zoga even op én om haar heen, alsof er direct ín haar hoofd wordt gesproken, daarna weer naar de pijl in de diepte én dan naar mij. Waarop ze even een glimlachje optrekt, met haar hoofd knikt alsof ze begreep wát er gezegd werd tegen haar én gaat ze vlak voor me staan. Waarom, weet ik in eerste instantie niet maar ik produceer dan gewoon spontaan een zachte binnensmondse grom terwijl ik, íets heel dierlijks in mezelf voel opkomen. En mezelf dan inééns realiseer terwijl mijn penis op begint te komen, dat het komt omdát ik T'zoga's geurtje ruik. Dé seks-geur van haar opgewonden vagina, die mijn neusvleugels zelfs éven doet laten trillen en wijd laat gaan. Waardoor ik nu wel hoorbaar grom omdat ik er dus ook écht helemaal de kluts van kwijt raak, omdát dit toch wel heel gek is. Nog gekker is, dat ik mijn ogen naar T'zoga's borsten laat zakken én terplekke zie, dat háár tepels harder worden. En ik verwacht dan in geen honderd jaar dat zíj haar hoofd naar voren doet, haar mond op de mijne drukt. Én haar tong in mijn mond glipt waarna we ook nog eens even met elkaar gaan staan tongen terwijl we zelfs, zachtjes kreunen. Maar klinkt er nu dan ook inééns, gelijk een golvende pieptoon achteraan die heel hoog en scherp is waardoor we abrupt stoppen. T'zoga wéér naar de pijl kijkt, dan naar mij en laat ze me zelfs nu nog even schrikken als ze vanuit het niéts, ineens tegen me blaast als een kat. Waarbij ze haar lippen hoog optrekt en haar hoektanden zelfs even volledig zichtbaar worden waarop ik, een stapje achteruit neem. Maar dat is niet eens nodig want dan buigt ze voorover én rent ze weg richting de pijl, óp haar handen en voeten nog wel. Wat er dan ook zó bizar uitziet, dat ik écht even verbaasd grom én verdwijnt ze al snel tussen de beplanting. Én net als ik achter haar aan wil, komt er wéér een sissend geluid op met een nét zo sterke bedwelmende lucht, dat ik even mijn ogen sluit. Maar open ik ze daarop direct weer als er nu in míjn hoofd met diezelfde stem, klinkt "Troq, nú het is tijd.... Jou doel is, om haar te winnen...." en het méést gekke is dat ik, nu op mijn beurt voorover buig. Én ook op handen en voeten begin te rennen terwijl de pijl al verdwenen is maar íets in mij zegt, dat ik die kant op moet. De snelheid waarmee ik ren, die is zó bizar hoog dat ik in de lach schiet omdat het voor mij, niet eens zo snel lijkt. Want dat gaat in mijn hoofd, zo langzaam alsof het op die andere film, 'The Matrix', lijkt. Ik heb werkelijk alle tijd om overal over na te denken en ik begin mezelf, zelfs te testen. Door sprongen te nemen die zéker zo'n 20meter ver of hoog zijn waarbij ik zelfs euforisch "WaaaHoeeee !!" roep. En het rennen over de takken van de bomen, gaat óók met alle gemak waarbij ik, een net zo gekke ontdekking doe. Want nu blijkt, dat tíjdens zo'n sprong van tak naar tak, dat er een soort van scherpe nagels uit mijn vingers én mijn hoeven komen, die voor heel veel grip zorgen. Maar ondertussen zie ik ook dat het landschap verandert want het begint steeds meer op een jungle te lijken. Met nog grotere bomen, planten, lianen en noem maar op. Én schiet ik gewoon weer in de lach als ik een stukje over de grond ren en één of ander dier, wat op een hert lijkt maar toch ook weer niet, mijn pad kruist. Waarop dat beest van schrik, tegen een boom aanknalt en ík, in de lucht een schroef én een zijwaartse salto maak. Om een andere boom te ontwijken en dat met alle gemak, kan doen én op volle snelheid doorga. Waarmee ik mezelf toch bíjna overschat als vanuit het niéts, de jungle ineens ophoudt en opengaat én ik nu vlák voor me, een enorme ravijn zie opdoemen. Hier neemt mijn dierlijke instinct het dan gelukkig van míj over en versnel ik zelfs, in plaats van af te remmen. Én neem ik nu, met een brul, een sprong van zéker 30meter naar de overkant. Waarbij ik wel lager uitkom, als ik tegen de steile wand aan klap, maar ook instinctief mijn handen en hoeven in de wand zet én alle nagels weer tevoorschijn komen. Máár zelfs dan nog groeien mijn ogen automatisch wijd terwijl ik nog iets, langs de wand omlaag glij omdat mijn staart ineens omhoog komt. Die zich supersnel om een tak heen wikkelt waardoor ik in één keer stil hang, alsof er aan een noodrem is getrokken. Dus schiet ik weer automatisch keihard in de lach en brul ik nogmaals, alléén hoor ik haar nu ook terug brullen. Van héél ver én ergens hierboven vandaan, dat wel, waarop ik weer omhoog begin te klimmen. Een paar tellen later, ben ik dan ook boven aangekomen en gaan opnieuw mijn neusvleugels wijd, omdat ik T'zoga's seks-geurtje óók opnieuw ruik. Wat mij dus opnieuw blij maakt want zij heeft gelukkig deze sprong sowieso dus óók echt gehaald én ze was hier pas nog. Dus begin ik na een diepe grom, weer te rennen in dit nieuwe stuk jungle waarbij ik dat nu wel, véél geconcentreerder doe. En dán ook op tijd stop, bij één van de laatste bomen waar mijn mond en ogen wijd open gaan als ik zie hoe bizar mooi het híer is. Want dit is hét meer, waar de stem het over had, met super helder lichtblauw water en met waterlelies erin, van zo'n 2meter doorsnee als het niet meer is. En wordt mijn aandachtig dan ook getrokken dóór vallend water, van veel verderop waardoor ik schuin naar de overkant kijk. Én een prachtige waterval zie waar het azuurblauwe water van ontzettend hoog, naar beneden komt kletteren. Máár dan zie ik T'zoga ook, die daar op zo'n waterlelie onder een stukje van de waterval staat en haarzelf staat te wassen met haar rug naar mij toe. En zoals ze er nu uitziet mét dat water op haar, is ze nóg mooier dan ze al was voordat ze wegrende. Laat staan zoals ik háár al als Londa in ons echte leven ken, daar waar ik haar alleen maar een paar keer op foto's in een bikini had gezien. Dus is het dan tóch ook begrijpelijk, dat ik hier écht even een momentje neem om van haar te genieten. Wat dus nog mooier wordt als ik zie, wat ze dán ineens begint te doen. Want ook al staat ze jammer genoeg met haar rug naar mij toe, wordt het mij tóch duidelijk dat ze haarzelf begint te vingeren. Én als ik dan zelfs op deze afstand, hoor dat ze zachtjes staat te kreunen omdat mijn gehoor nu dus ook veel scherper blijkt te zijn, vliegt mijn paal werkelijk omhoog. Waar mijn hand naar toe gaat zonder dat ik naar hem kijk maar al wel voel dat hij, héél massief is. Waarop ik mezelf automatisch begint te masturberen terwijl T'zoga's gekreun toeneemt. Ik heb uiteraard in onze échte wereld, Londa dit nooit zien doen en weet ook niet, hoe haar gekreun klinkt laat staan, hoe orgastisch ze is. Máár wat ik híer in een paar breinverpletterende minuten van T'zoga zie, dat is werkelijk supergeil. Want zíj vingert haarzelf zwaar kreunend, naar een paar héle sterke orgasmes en ík, verbaas mezelf dan óók. Omdát ik ook herhaaldelijk klaarkom en écht mijn kaken stijf op elkaar moet drukken om niet luid uit te brullen. T'zoga daarentegen, kreunt de hele jungle bij elkaar wat het dus ook zó supergeil maakt om naar haar te kijken. Zéker ook, omdat ze bizar staat te schokken én te trillen alsof er onnoemelijk veel, stroomstoten door haar lijf heen schieten. Ik wacht daarop totdat ze uiteindelijk gekalmeerd is maar haarzelf nog wel langzaam blijft vingeren. Én om haar te verrassen, laat ik me langzaam in het water zakken om onderwater naar haar toe te zwemmen maar wordt ík, eerst nog verrast. Want deze onderwaterwereld ziet er ook werkelijk mega bizar uit met allerlei soorten en maten vissen én andere onderwater dieren, mét de meest waanzinnige kleuren die je je maar kan bedenken. En ook de planten die hier groeien zijn zéér indrukwekkend, nét zoals de diepte van dit meer, want ik kan de bodem bij lange na niet zien. Nog véél indrukwekkender is dat als ik al aardig diep ben, dat ik dan ineens een plop in mijn hoofd hoor en terwijl ik heel eventjes, júist het gevoel heb dat ik geen adem meer kan halen. Komen er inééns allerlei luchtbellen uit de zijkant van mijn nek en open ik, nu lachend mijn mond omdát ik ontdek, dat ik een setje kieuwen aan weerskanten van mijn nek heb. Maar ik doe daarop wel weer veel rustiger ademen om geen aandacht te trekken, aan het wateroppervlak, dóór al die luchtbellen. En als ik weer bijna boven ben én nu een hele mooie grote vis zie, staat mij een volgende verrassing te wachten. Want nét als ik dichtbij de vis ben en hem gewoon met míjn grote handen wil pakken, schiet mijn staart opnieuw omhoog. Waarvan de punt langs mijn hoofd gaat, zich dan richt naar de exacte plek wáár ik naar kijk, daarop dán verder naar voren schiet, zich opent én er een angel uit de punt komt, die zich precies op die plek in de vis boort. Hierop schudt ik toch écht even met mijn hoofd, want dit was wel heel gek. Héél rustig zwem ik dan alsnog naar het wateroppervlak, tot pál achter de waterlelie en kom ik geruisloos, én alleen met mijn hoofd, een stukje uit het water. Waarop er gelijk een ander instinct ingrijpt als mijn oren vanzelf éven zijwaarts draaien en ik hierdoor besef dat er gevaar dreigt. Net zó instinctief, gaat mijn staart dan met de vis omhoog en leg ik die vlák achter T'zoga, zónder te kijken terwijl ik mijn hoofd, intussen al wel verder naar rechts draai. En dáár zie ik het gevaar, in de vorm van een enorme sabeltandtijger die natuurlijk véél groter is dan een normale tijger én T'zoga aan het besluipen is, zónder dat zij wat doorheeft. Wánt omdat ze haarzelf nog stééds staat vingeren, heeft ze waarschijnlijk haar ogen ook zelfs al gesloten. De punt van mijn staart is, intussen óók vanzelf weer naar de zijkant van mijn hoofd gegaan als ik zie, dat de tijger begint te kalibreren om zijn sprong te gaan maken. Je weet wel, dat moment dat een kat met z'n schouders én kont schudt om een prooi te gaan bespringen. En dán, gaan er een héleboel dingen echt supersnel áls hij springt. Want ik trek T'zoga onderuit, die met een gil valt terwijl ik al uit het water schiet en de tijger compleet verras. Als ik, hém van onderaf aanval door mijn handen en voeten om hem heen te vouwen, mijn nagels in hem te zetten terwijl m'n angel in zijn nek verdwijnt en ík, mijn bek op zijn strot zet. Mét een enorme grom terwijl ik, zíjn warme bloed in mijn mond proef en we dan samen met een harde klap, in het water vallen. Hij vecht dan nog even terwijl ik hem bewust een stuk meeneem, de diepte in omdat ik kieuwen heb én hoor ik hem nog even gorgelen voordat het stil is. Maar terwijl ik hem nog vast heb en omhoog begin te zwemmen, omdat ik hem eigenlijk ook als trofee of voedsel mee wil nemen. Zie ik dat de vissen die nét terugkwamen, na onze klap in het water, nu wéér alle kanten op schieten. Én voel ik opnieuw een gevaar, dus kijk instinctief naar beneden en zie dán, een enorme donkere vlek héél snel omhoog komen vanuit de diepte. Waarop ik net zo instinctief de tijger loslaat én toch maar vlug opzij zwem waarbij ik nog nét op tijd ben ook. Als nu blijkt dat de vlek, één of andere prehistorische mega grote haai is die met één hap, de tijger doet verdwijnen én dan verdwijnt de haai zelf net zó snel, ook weer de diepte in. Hierop schiet ik gewoon weer in de lach omdat ik me wederom bedenk, dat er áltijd wel baas boven baas is. Én ik in dit geval héél veel geluk heb gehad, anders had ik nu één of andere visvoer geweest. Althans ik dacht, dat ik geluk had maar als ik aan het wateroppervlak kom, trekt er een pijnscheut door mij heen vanuit mijn zij. Dus hijs ik mezelf op de waterlelie, waar T'zoga en de vis niet meer zijn én val ik alsnog om, met een zachte grom. En terwijl alles al een beetje wazig wordt, doe ik mijn hand naar de plek waar de pijn vandaan komt. Daarna hou ik mijn hand voor mijn gezicht en zie ik dat ik aardig aan het bloeden ben waarop mijn lampje, nú letterlijk uitgaat. Een paar keer kom ik even bij waarbij ik ook in flitsen, heel vaag T'zoga's gezicht zie die heel droevig zit te kijken en zachtjes gromt, bijna alsof ze huilt. Maar zie ik ook in die flitsen een soort van gekke compilatie van wát er überhaupt gebeurde. Én doordat ze haar hand even op mijn gezicht legt, zie ik zelfs in die flitsen dat T'zoga haar angel in míj had gedrukt. Maar omdat álles al verwarrend is, doe ik iets raars terwijl zij juist probeert te helpen als ze één of ander groen blad tegen mijn wond drukt. Wat dan zo'n pijn doet dat ik als een gewond dier tegen haar brul én trek ik nu op mijn beurt, mijn lippen heel vijandig op naar haar. Alleen kostte dat allemaal zóveel energie dat mijn lampje opnieuw uitgaat en blijkt dat nú ook veel langer geweest te zijn. Als ik mijn ogen dan open, bijna geen pijn meer voel en zie, dat ik in een hele andere omgeving ben waarbij ik me al snel besef dat ik in een grot, áchter de waterval ben. Want ik lig nu op een mosachtige ondergrond die heel lichtgroen is én er hele grappige kleine, bijna fluorescerende bloemetjes op heeft. Waar ik een grote glimlach op mijn gezicht van krijg omdat die bloemetjes, een soort van heen en weer wiegen alsof ze dansen. Én de glimlach is ook van het zien, dat T'zoga op haar beurt nu een deel van een vis voor mij heeft neergelegd. Héél gek is het, dat ik die vis op pak en er éérst met een soort van respect, naar knik met een grom. Én doe ik dat óók als ik klaar ben met eten alsof ik de vis dank voor het feit, dat hij voedsel voor mij óf wat dat betreft, voor ons beiden was. Ik strek me daarna nog even uit en besluit nu om opzoek te gaan naar T'zoga wat al gemakkelijker wordt gemaakt omdat de stem dan ineens zegt "Deelnemers... Jullie hebben beide karma-punten behaald... Van de jury.... Voor de gewaagde éérste sprong... Voor het vinden van het meer... Voor het doden van Glotba de heerser van het meer én het respect tonen, aan een gedood dier voor voedsel... En van míj, krijg jullie ook punten.... Troq, voor het beschermen van T'zoga... T'zoga, voor de zorg van Troq..." Én dat was hardop, dus weet ik dat T'zoga in de buurt is maar dan volgt er nog iets, alléén dit is ook weer rechtstreeks in mijn hoofd als de stem, nú zegt "Troq, maak haar van jóu..." en daarna, tóch weer hardop zegt "De jury heeft ter beloning, de eerste privé sequens gestart....." En gek genoeg, ook al snap ik niet volledig wat dat allerlaatste betekent, kijk ik daarop opzij en zie ik een stukje verderop in deze grot, een opening. Waar ik instinctief naar toe loop, tegen de wand opklim en bijna kruipend door de nauwe opening, naar binnen ga. En dáár staat ze weer met haar rug naar mij toe, in deze ruimte die een natte paarsachtige mosgrond heeft. Én heel zwak verlicht is door allerlei, ook weer, fantastisch mooie fluorescerende stalagmieten. Wie als stenen puntzakken, van het plafond naar beneden hangen én waar de gekleurde waterdruppels, langzaam vanaf druppelen. Ik loop dan ook langzaam naar haar toe, tot pál achter haar en precies als ik mijn handen op haar heupen zet, zegt zíj nu in mijn hoofd "Kijk 'es naar rechts......." Wat ik dan ook doe en terwijl ik haar angel, nu vlakbij mijn gezicht zie, zegt ze met een hoorbare maar zachte stem "..ik heb het gevaar-instinct, nu beter onder controle... ik hád je dus makkelijk kunnen doden.... maar..dat heb ik per ongeluk, al bijna gedaan... wat mij trouwens heel erg spijt, Troq........" En antwoordt ik daar ook, zachtjes op maar wel met een geintje "..het geeft niet... jij kon ook niet weten dat je met je heerlijke orgasmes... zoveel herrie maakte, dat je zijn aandacht trok... maar Glotba is nu voer, voor een ontzettend grote vis...." T'zoga gniffelt dan even en maakt een binnensmonds "...mmmm..." kermpje als ik me rustig tegen haar achterkant aan druk, waarna ze zegt "..dus dat heb je nog wel gezien...? het móest even én het was heerlijk.... maaruhm...jij hebt dus ook kennis gemaakt met Dragoul, de heerser van de diepte... aardig beest trouwens, áls je hem voert... mijn allereerste vis heb ik ook maar aan hem gegeven, toen hij achter míj aan kwam..... dus dankjewel voor de vis die jíj bracht, Troq..." en gniffel ik ook even waarbij ik mijn handen, naar haar buik schuif. Ik weet zéker dat ik dat zélf niet heb bedacht maar zie wel vanuit mijn ooghoek, dat mijn staart óók omhoog is gegaan. Die haar, omhoogstaande staart dan alleen maar heel even aanraakt, T'zoga een soort grommetje mét een menselijk kreuntje erin maakt én dan daalt mijn staart weer. Maar dóór dat kreuntje, het opnieuw ruiken van haar seks-geurtje én het voelen ontspannen, wat zíj doet terwijl ze haar handen op de mijne legt. Begint mijn penis onder haar op te komen en sta ik zélf ondertussen even te tollen omdat ik voel dat hij net als mijn lichaam, nu ook andere buitenaardse proporties heeft. En mijn hoofd tolt niet alleen daarom maar óók vanwege het voelen, wát hij doet want hij krult ten eerste omhoog. Wat op zich al compleet gek is én zo ook aanvoelt alsof hij, gewoon een eigen leven lijkt te leiden. Want hij komt dan óók nog eens als een soort van slang heen en weer bewegend, langzaam tussen haar dijbenen op waarbij mijn eikel áls de kop van een slang, zijn weg omhoog zoekt. Maar ik kan hier dan ook geeneens niet bij stil blijven staan want intussen, brengt T'zoga nu zélf onze handen al naar haar borsten. En précies op het moment dat we samen haar borsten vastpakken, schuurt mijn eikel uit zichzelf éven een paar keer langs haar schaamlippen. Waarop we allebei tegelijk even trillen én ook allebei tegelijk, in één keer alles stoppen. Omdat T'zoga hier ook zélf weer een eind aan maakt als ze gniffelend, eerst een stap naar voren doet en dan zegt "..ík, zou ook wel willen.... maar het mág nog niet gelijk, van de jury........" wat dan óók, allemaal best wel raar klinkt om te zeggen. Maar snap ik dat, hoe gek gezegd, érgens wel want we zitten nou eenmaal ín een raar spel. Waarna ze haarzelf naar me toe draait, even naar boven kijkt alsof er in haar hoofd wordt gesproken, en nu zegt "...we moeten namelijk naar een andere plek.... volg mij, Troq...." Én ik sta dan nog naar haar te kijken als ze mij, nu een stevige kus op mijn mond geeft met een hoorbare grom. Alleen deze grom is totaal niet vijandig en heeft eerder, iets liefs erin. Waarbij ze een split seconde, haar vingers langs mijn volledig opgekomen paal laat glijden én er ook een kreun, van haar achteraan komt. Daarna loopt ze snel langs me, bukt ze én verdwijnt ze door de opening weer terug naar de andere grot. En nú pas, kijk ik omlaag waarbij ik met grote ogen, mompel "...wow, nee joh ??....wtf....??" als ik nu zelf, goed naar mijn buitenproportionele paal kijk. Mét een ontzettend grote eikel erop, die daadwerkelijk uit zichzelf beweegt én waar zélfs al wat voorvocht uit druppelt. Alleen ook hier weer heb ik er geen tijd voor om er bij stil te blijven staan want dan hoor ik haar brul, al van veel verder vandaan. Terwijl ze tóch gelijk in mijn hoofd mét een mooie schaterlach, zegt "...já já, ik was ook onder de indruk, van wat míjn geslachtsdeel nu allemaal kan.... kom nou maar...." alsof ze dat allemaal meekreeg én schiet ik nu toch óók in de lach waarna ik, deze ruimte ook verlaat. En als ik nog maar nét beneden ben, in de grote grot, zegt de stem eerst weer hardop "Deelnemers, jullie hebben beiden karma-punten behaald... Van de jury... Voor het voltooien, van de eerste privé kennismakings-sequens... Ga door, naar de tweede privé sequens en de daaropvolgende opdracht.. Veel plezier, sámen....." Én zegt die, daarna dan ook weer rechtstreeks in mijn hoofd "Troq, je hebt haar interesse nu.. Tag haar eerst én volg haar daarna....." wat ik niet geheel begrijp omdat dát wel heel raar klinkt. Maar loop ik daarop toch de grot uit waarna ik op de waterlelie ga staan om te kijken, wáár ze überhaupt is. Waarna ik ook alweer snel een glimlach op mijn gezicht krijg als ik T'zoga, aan de overkant van het meer zie staan. Het frappante is wat we beiden doen als ze mij ook ziet, want dan zwaaien we eerst eventjes naar elkaar. Dán doet ze haar hand voor haar gezicht én zie ik, haar letterlijk verdwijnen in het niéts. Waarop ik nu tegen mezelf mompel "...wtf..?? stealth mode....??" daarna mijn hand omhoog doe en dán, ook zie dat ik verdwijn. Waardoor ik in een euforische opwelling, eerst luid uit brul, én dan roep "Ik kom eraan, T'zoga....! Wáár, je ook bent....?" alléén, spring ik niet gelijk in het water. Maar laat ik me nu weer langzaam áchter de waterlelie in het water zakken zodat zij, geen beweging in het water ziet. Zwem dan onderwater naar de overkant en kom ik, een stuk verder dan waar ik haar zag staan, héél rustig bovenwater. En het werkt want T'zoga die mij nu kwijt is, heeft haarzelf weer zichtbaar gemaakt. Terwijl ze inmiddels al wel, een paar meter verder én hoog op een dikke tak van een boom staat. Dus sluip ik, nog steeds onzichtbaar, in een boog om haar boom heen en klim dan via de takken, van een andere boom omhoog. Waarna ik overstap naar de boom waar zij in staat en mezelf weer geruisloos, pál achter haar laat zakken. "...handig zeg..onzichtbaar zijn..." fluister ik dan rechtstreeks in haar oor waarbij ik denk dat ik haar overtreft heb. Maar T'zoga blijft opnieuw kalm, begint zelfs te grinniken en grapt, net zo zachtjes "...als je je geslachtsdeel, ooit nog echt érgens voor wil gebruiken... zou ik, mij niet meer laten schrikken als ik, jóu was... kijk 'es naar beneden....." en schiet ik even in de lach, terwijl ik dat doe. Want ze had haar staart dus al onder mij gebogen en haar angel, pál onder mijn kruis, naar boven gericht. Ik geef haar dan een kus in haar nek en hoor haar daar een zacht kermpje om maken waarna ik zie, dat ze haar angel intrekt. Én nu ze haar staart omhoog laat komen, pak ik die rustig vast bij het puntje omdat íets in mij dit zegt. Maar draai ik ondertussen ook T'zoga naar me toe én gebeurt datzelfde, als wat er net in de grot gebeurde. Want dan komt mijn penis óók weer als een soort van slang op én gaat hij ditmaal, zelfs iets sneller langs de binnenkanten van haar dijbenen omhoog. Waarna ik mijn hand nu omhoog doe mét het puntje van haar staart én zie ik intussen mijn eigen staart ook omhoog gaan, gesynchroniseerd mét mijn handbeweging. En terwijl ik haar puntje tegen mijn slaap zet, gaat mijn puntje vanzelf tegen haar slaap. Waarna T'zoga op haar beurt mijn puntje vastpakt én blijven we elkaar strak in de ogen kijken. Het daarop volgende moment is werkelijk buitenaards én onbeschrijfelijk wánt ten eerste, drukt mijn eikel zich nu wel vól tegen haar schaamlippen aan. Waarbij het ineens aanvoelt alsof haar schaamlippen áls een mondje, open en dicht doen gaan. Én haar clitje, zélfs uit haarzelf rustig over de zijkant van mijn eikel begint te wrijven. Waardoor ík frappant genoeg, voel dat ik direct al wat voorvocht tégen en ín T'zoga's kutje spuit. Omdat mijn paal er helemaal klaar voor is om T'zoga's, óók al iets wat geopende kutje te penetreren. En ik nu ook begrijp wat de stem bedoelde met een 'tag' dus is dit gevoel al zó bizar dat we tegelijkertijd elkaars namen kreunen, máár dan wel onze échte namen. Omdat het ook lijkt alsof we tegelijk, ín elkaars brein kijken én we onszelf nu daar zien staan, ín de game-kamer. Waar op dít moment mijn penis in mijn vriendin Londa's kutje glijdt, alléén kreunt T'zoga eerst hardop "...ôoaahhh jàaahh..." zónder, dat ik haar nog gepenetreerd heb. Maar mijn eikel haar schaamlippen, alleen al wel een stukje heeft opengeduwd. Waarop ze zuchtend, fluistert "...nog níet, weet je nog....? en zéker, niet hier...." en laat ze haar staart zakken, maar blijft ze me wel lief aankijken. Maar waarna ook, gek genoeg mijn penis daalt totdat hij recht vooruit staat waardoor ik mezelf toch nog even, in één vloeiende beweging tegen haar aandruk. En de volledige lengte van mijn paal langs haar drijfnatte kutje glijdt, wat T'zoga nogmaals hardop aan kreunen maakt. Én deze kreunt klinkt dan ook héél apart want er zit zelfs een soort van katachtig, spinnend geluid doorheen. Alléén schiet zíj daarna keihard in de lach, duwt ze mij speels een beetje van haar af en zegt ze "Je kan het niet laten, hè....?" waar ik nog steeds, zachtjes op antwoordt "..nee..want ik wil je, eigenlijk wel héél graag......" Én terwijl ik een mooie glinstering in haar ogen zie opkomen, zegt ze nu ook weer zachtjes "..kom dan mee.." en verdwijnt ze weer, vlák voor mijn ogen. Maar zegt ze giechelend, in mijn hoofd "Deze kant op !" en kijk ik automatisch naar rechts, waar ik óók automatisch al naar toe ga. T'zoga wordt daarop weer zichtbaar en is al een paar bomen verder als we vanaf hier, een waanzinnig mooi kat en muis spel beginnen. Wat we dwars door de jungle heen doen én wat ook, vooral héél erotisch is. Omdat we op handen en voeten én op volle snelheid, tóch ook weer een soort van onwerkelijk voorspel met elkaar hebben als je het al, niet meer kan noemen dán alleen maar voorspel. Want in de hoge sprongen die we maken, strelen én tongen we elkaar zelfs even, met onze tevens nét zulke bizar lange tongen. En zijn er momenten bij, ín de verre sprongen waar ik bewust onder haar blijf om haar een likje over haar harde tepels te geven. "f doe ik zelfs even, áchter haar blijven en geef ik, haar kutje dan een likje én andersom, doet T'zoga dat ook bij mij. Want als zij onder mij doorschiet, geeft ze mijn penis of tepels een likje én kreunen we beiden om wát we bij elkaar aan het doen zijn. Hier gaan we dan óók beiden helemaal in op, totdat T'zoga serieus klinkend, in mijn hoofd zegt "Luister Troq, de sprong die we de eerste keer moesten maken...? Red je dat, met z'n tweeën....?" Én antwoordt ik zelfverzekerd, bijna grommend "Jáah..." omdat ik nu natuurlijk gedreven ben, door een héleboel adrenaline en uiteraard de testosteron van de geiligheid die ook door mij heen giert. Waarop we nogmaals zoiets buitenaards doen, wat al begint als T'zoga bij een volgende sprong, haarzelf ineens aan mij vastklampt, ónder me én een soort van navigerend, in mijn hoofd zegt "...deze koers aanhouden én versnellen.." Wat ik dan ook direct doe terwijl ik op één of andere manier gewoon wéét waar ik heen moet. Maar zie ik niet aankomen dat T'zoga, inééns haar kutje vól tegen mijn penis aandrukt. En terwijl ze mijn paal die nu opnieuw heel snel opkomt, stevig begint te schuren zegt ze ook nu weer lachend, in mijn hoofd "...concentreren én weer versnellen, Troq...." Dus zeg ik ook lachend terug, in haar hoofd "...stiekemerd... dáár, pak ik je voor terug..." Waar ze direct op antwoordt, met kreuntjes "..àaooh..straks gráág... versnellen..de sprong komt er bíjna aan.. én ik, trouwens óók..òòaah jàaahh..." Alleen krijg ik niet de kans om daar wat op te zeggen als ik nu wél, de laatste bomen lijn al zie en daardoor nog meer versnel. Omdat er dán, echt een héél diep ravijn tevoorschijn komt waardoor ik álles geef wat ik heb én lanceer ik ons met een noodgang, van de laatste tak af. Ín de enorme sprong die ik nu maak, die dan ook zéker 40meter is, kreunt T'zoga hardop "Aâaohh jáahh..Troq, ik kooôoomm !!..... Jáaaâaahhh....." én voel ik de nagels van haar handen, eventjes in mijn schouderbladen terwijl ze hangend aan mij, onder mij klaarkomt en nu brult. Én brul ik ook luid uit omdat ik dan gek genoeg door T'zoga's orgasme, een enorme hoeveelheid voorvocht tussen ons in spuit, waar zíj een euforisch lachje om maakt omdat ze dat ook voelt. En in diezelfde sprong, krijg ik het óók voor elkaar om ons alsnog, om te draaien. Zodat ik de klap op kan vangen én knal ik dus als éérste met mijn rug tegen de steile bergwand aan. Waar T'zoga vliegensvlug nu ál haar nagels in zet én onze staarten zich, tegelijk om een paar takken wikkelen. Waarna er even een stilte valt en zij nu eigenlijk mijn gewicht draagt, waar ik ook volledig op vertrouw. Maar omdat zij zó verschrikkelijk stoïcijns naar me blijft kijken, schiet ik door haar toch in de lach en grap ik "Lieve T'zoga, je steekt me eerst bijna dood... Nu net, wrijf je je klaar op me... Én zo meteen, val ik alsnog te pletter in een eindeloos ravijn.. Zónder, dat we nog wat gedaan hebben...? Dus, wat wil je nou eigenlijk van me, mafkees....?" en kijk ik vlug even naar beneden, de diepte in én weer naar haar. En zegt zij giechelig "Nee nee...ik laat je níet vallen... Want ik wíl, jou ook.... Én om je te laten zien dat ik écht wil, ga ik het nu nog even goed maken met je..... Wees gerust, we vallen niet...." Waar ik niets op kan zeggen want nu drukt T'zoga haar mond al op de mijne en beginnen daarop te tongen. Buiten dat ze in mijn mond kreunt, gniffelt ze zelfs even als ze voelt hoe snel mijn paal, toch weer tussen ons opkomt. Én begint T'zoga haar kutje opnieuw tegen mij aan te schuren alleen ditmaal, met héle diepe heupbewegingen. Waardoor ik gewoon voel hoe haar clitje speels langs mijn paal schiet en maakt T'zoga ons beiden daarmee aan het kreunen. Hét bizarre is dat we er ook beiden, blind op vertrouwen dat zij ons gewicht blijft dragen. Want zónder wat te zeggen laten we zelfs onze staarten los van de takken om ook weer opnieuw, de punten ervan tegen onze slaap te drukken. En nú kreunt T'zoga "Àaôohhh...jààaahh.....lekker...." als we allebei ín de game-kamer zien, dat Londa bovenop me zit en óns aan het neuken is. Én begint T'zoga haar kutje nóg steviger tegen mij aan te schuren waardoor ik met een diepe grom, opnieuw een aardig hoeveelheid voorvocht tussen ons in spuit. Wat deels langs mijn paal gutst én wat T'zoga met haar bewegingen, over mijn paal én over haar kutje uitsmeert. Én ik grom daarop zelfs nogmaals terwijl zij erom kreunt als we buiten dat gladde gevoel, ook weer voelen hoe haar schaamlippen golvend, als een mondje openen en sluiten langs mijn paal. T'zoga begint mij dan steeds sneller te schuren en háár gekreun én wat ze doet, zorgt ervoor dat ik óók net zo snel als haar voel, dat mijn orgasme eraan komt. Wat T'zoga uiteraard aan het harde kloppen van mijn paal voelt en dán kreunt "Àaoohh jàaahh...déze, is voor jóu...." en haarzelf voluit tegen mij doet aanschuren. Én dat maakt het dus zó waanzinnig omdat we samen tegelijk klaarkomen terwijl we in elkaar ogen zien. Dát we in de game-kamer óók tegelijkertijd klaarkomen met héél veel gekreun en wij dat híer tegen deze wand, met veel dierlijk gegrom doen. Het duurt daarop dan ook écht even voordat we helemaal kalm zijn want we blijven nog even, ontzettend lekker met elkaar tongen. Én het frappante is dat we bijna instinctief, onszelf tegen elkaar aan blijven schuren alsof we gewoon niet kúnnen stoppen. Wat T'zoga uiteindelijk doorbreekt als ze met een giechel haar staart plotseling weghaalt en dan, zachtjes zegt "..ja, ik weet het... ik zou je ook het liefs écht tegen deze wand willen nemen, in plaats van je alleen maar te schuren.. maar we móeten nu weg hier... ga je mee naar boven....?" waarbij ze bewust even, nog eens haar kutje stevig tegen mij aandrukt met een kerm en knik ik glimlachend, waarbij ik haar nog een kus geef. Daarna klimmen we samen omhoog en eenmaal boven aangekomen, fluisteren we ook beiden "..woowww...???" als we er ten eerste achterkomen dat we op de rand staan, van een mega grote vulkaan. Alleen deze 'rustende' vulkaan heeft een nieuwe jungle, die in de kraag ervan begint én tot diep in de krater naar beneden gaat. En is er daar beneden een wijde open cirkel, in het midden van de krater met bijna spierwit zand én fluistert T'zoga nu "....dáár, moeten we zijn.. ik zie je beneden... énnuh...wees asjeblieft voorzichtig, Troq...." Maar sprint ze al op handen en voeten weg de nieuwe jungle in, nog voor ik kan vragen waarom ik voorzichtig, zóu moeten zijn. Dus sprint ik nu op mijn beurt, ook maar naar beneden én krijg ik een paar seconden later al, antwoord op mijn vraag. Als ik voel dat de aarde onder me begint te schudden en er luide geluiden, van afbrekende takken achter me beginnen te klinken. Dus doe ik tijdens een sprong, een schroef maken én kijk ik achter me waarop ik nu, tegen mezelf mompel "...wow....??? néé joh...? wtf....ben jíj dan....?" Omdát er nu een bijna onbeschrijfelijk raar monster achter míj aanzit, wat ik in eerste instantie ook alleen maar, een gekke worm kan noemen. Want deze worm is gigantisch groot met een diameter van 3meter, een lengte van 25meter én een perfect, ronde bek met onnoemelijk veel rijen aan tanden. En hij heeft een geschubde huid, 3 ogen op z'n kop en helemáál raar, een soort van gekromd zwaard als staart, die óók zo'n 3meter lang is. Die hij wild heen en weer zwiept, en álles om hem heen neer maait alsof het gras is. Waarbij dat beest zijn achterlijf soms zó ver naar voren buigt dat zijn zwaard, vóór zijn eigen kop langs gaat. Én zijn snelheid is ook niet normaal want hij houdt mij bij en sterker nog, hij komt dan omhoog. Springt daarna ín de grond en is het eventjes helemaal stil omdat hij waarschijnlijk vér onder de wortels van de bomen zit want ook die, bewegen niet eens meer. Maar ik stop niet, ik ga nog steeds in volle vaart door én schrik mezelf bíjna een hartverzakking als dat beest met een enorme brul, weer uit de grond schiet. Alléén dan wel voor me, met zijn muil vollédig open en zie ik achter die rijen tanden, zélfs al hoe hij zijn keel opent. Maar ben ik óók al binnen 10meter van hem vandaan waarop ik, mét een koprol naar voren, mijn benen strek én een hele dikke tak raak. Die afbreekt én richting zijn muil gaat waarna ik die als een tandenstoker hoor versnipperen terwijl ik, rakelings langs zijn kop spring. Én de nagels van mijn rechterhand, vól langs zijn rechteroog haal, waar dat beest wéér om brult én opnieuw achter me aankomt. Maar hoor ik nu ook, een ijzingwekkende gil van íets wat niet dierlijk maar ook niet menselijk is, dus roep ik keihard in mijn hoofd "T'zoga !!?!! Gaat het...?!?!?" En zegt zij, gelukkig keihard lachend, in mijn hoofd "Ah..je bent er nog..! Já...met míj gaat het ook..! Maar Scorpio-spin is nu een beetje pissed, want die mist een pootje...!!" Wat ik gek genoeg, gewoon begrijp en nu zelf ook lachend, antwoordt "Mooi...!! Zwaard-worm, is óók boos... Hij mist een rijtje tanden én heeft nu één oog minder...." en zij dan weer keihard teruglacht omdat ze mij, frappant genoeg ook gewoon begrijpt. Én lopen we daarop bijna tegelijk uit de jungle, de zandvlakte op mét die rare beesten achter ons aan. Waarvan ik nu kan zien dat Scorpio-spin, dus inderdaad een beest is wat een spinnen lijf heeft én een spinnen kop met van die rare kaken. Maar dat beest heeft ook twee enorme scharen, én een schorpioenen staart met een angel erop. En áls we beiden het midden van de vlakte hebben bereikt, staan we elkaar dan ook glimlachend én hijgend aan te kijken waarop T'zoga, aan mij vraagt "En nú....? En dáár, grijpt het spel ineens in want álles gaat op zwart. Én het is dan ook letterlijk eerst doodstil waarbij we, ook weer gek genoeg alleen ónze hijgende ademhaling horen. Als de stem, dán weer enigszins een beetje lachend zegt "Deelnemers, Troq en T'zoga...... Opnieuw Karma-punten behaald... Voor het voltooien, van het ontdekken van jullie zintuigen en gaven... Voor het voltooien, van de privé sequens in de boom.... Voor het voltooien, van het bereiken van de 'Krater'.... Já....waarbij júllie zelf, tussendoor een mooie privé sequens hebben toegevoegd......? Want nog nooit heeft íemand, daar zo hangend seks tégen die wand aan gehad...zeer gewaagd.... Dus om deze twee laatste tegenstanders uit te schakelen, krijgen jullie nu van mij de beschikking over álle krijgskunsten... Én van de jury, een wapen én 5seconden reageer-tijd op jullie tegenstandsters.... Zeggen jullie 'Nee...' Dán hebben jullie nog maar 1.4 seconden om op je tegenstanders te reageren... Wat praktisch, niet haalbaar is..... Zeggen jullie 'Ja...' Dan willen wíj eerst nogmaals een momentje van jullie, sámen... Wát, is daarop júllie antwoord.........?" En dán is de verleiding van de combinatie, van onze toch al bedwelmde hersenen. Om het spel te willen spelen én het denken om het, sowieso door te zetten vanwege de hoognodige geiligheid. Nu we tóch al zó ver zijn gekomen, is dan ook zó groot dat we allebei zachtjes zeggen "..já..." en zegt de stem, er direct achteraan "Onder de door júllie, ook nu weer, niet gelezen maar wel geaccepteerde voorwaarden... Gehele vrije spel sequens, nú geopend.... Dé jury, toont zich nu ook aan jullie.... Troq en T'zoga, nogmaals welkom in hét spel waarvan jullie ook sámen, besloten hebben om het te spelen .... Hét spel, wat dus ook 'Sámen' heet... Dus nogmaals, nú ook heel veel plezier sámen......" waarop de stem, nu luid uit lacht en we een soort van applaus, van een héle grote menigte horen. Máár ruiken en voelen we ook gelijk, eerst wéér even zo'n bedwelmende geur opkomen. Waarna ditmaal alles om ons heen óók weer zichtbaar wordt én we de veranderingen daarop al helemaal meekrijgen. Wat werkelijk álles zo, onbegrijpelijk onwerkelijk maakt als datzelfde 'Matrix achtige' slowmotion ding, nu wéér gebeurd. Want ook al staan de beesten in een soort van pauze stand en wij daar óók als bevroren zijn, gaan onze staarten tóch omhoog en tot vlakbij onze gezichten. Die we nu weer beet kunnen pakken bij de punt ervan, en tegen elkaars slaap drukken terwijl we beiden ook duidelijk zien dat de krater rand, inmiddels al omhoog komt. Én de jungle langzaam verdwijnt maar die héle rand, op gaat staan in de steense vorm van een Colosseum. Waar géén mensen in die poortjes staan maar waar er wel honderdduizenden beeldschermen omhoog komen mét dezelfde en ook véle andere gezichten erop van Avatars zoals wíj, die hebben. Én we het daverende geklap en gejuich van hun horen terwijl de schermen, zelfs een soort van zwaaiend naar voren buigen. Maar, waar wíj nu ook al een ánder beeld zien omdat we die punten al tegen elkaars hoofd hebben. Waarin we de nét zulke trage beelden zien voorbij komen, van Londa en mij, ín de game-kamer waar we onze armen om elkaar heen hebben geslagen. Zij haarzelf tegen mij aanspringt, haar benen om mij heen heeft vouwt, ik mijn handen onder haar billen heb én we voluit kreunend en staand beginnen te neuken, midden in de game-kamer. En dacht ik dat dit allemaal al gek was wordt het nóg gekker als T'zoga, éérst haar voeten aan de buitenkant van de mijne zet. Én dan zachtjes in mijn hoofd zegt "..Troq, voordat we gaan strijden én misschien wel game-over zijn....? wil ik je in ieder geval één keer, ín mij gevoeld hebben.... doe mij na...." waarop ze wel met geopende benen blijft staan máár, buigt zij haar bovenlijf juist volledig achterover. Wat eigenlijk al in mensenhersens, dus ook totáál niet kan. En is dus het meest gekke, dát ik dat ook doe waarbij ik langzaam tussen haar benen in naar voren schuifel terwijl mijn paal, óók in horizontale ligging gaat. En dán brul-kreunen we beiden op het moment dat haar schaamlippen nú als een mondje wijd opengaan én mijn eikel tussen hun in glijdt. Waarna mijn paal volgt, terwijl haar schaamlippen erna strak om hem heen sluiten maar blijven golven én we wéér brul-kreunen als we, nog iets héél onwerkelijks zien. Want we bleven elkaar nog aankijken ondanks onze gekke horizontale houding maar we zien nu zélfs, mijn eikel én paal ónder de huid van háár onderbuik bewegen. Én ondanks dat het té bizar voor woorden is, is het aan de andere kant toch ergens óók wel supergeil om te zien. Omdat onze 'mensenbreinen' dit dan toch ook meekrijgen door de verbinding van de punten, van onze staarten. Wat dit dus zó geil maakt dat ik met nog een brul, gelijk al klaarkom en mijn sperma met ontzettend veel kracht in T'zoga's kutje spuit, waarop ook zij nu spontaan klaarkomt met ook, zo'n zelfde intense brul. Én zien we onszelf, ook nog eens in de game-kamer sámen klaarkomen met héél veel gekreun wat nú, begeleidt wordt door ontzettend veel gejuich van de menigte. Helaas duurt dit moment maar kort want dan zegt de stem "Deelnemers, opgelet..... Wapens ter beschikking.... Spel hervatting, in een ogenblik......" waarop wij omhoog komen en waarbij mijn paal uit T'zoga's kutje glijdt, wat ons alsnóg aan het kreunen maakt. En nog nahijgend, zien we vanuit onze ooghoeken een soort van speren uit de grond komen die we gelijk vastgrijpen, als de stem dan al begint af tellen "..5..4...!!" De speren blijken op beide uiteinden, ook zo'n soort kromzwaard te hebben én beginnen wij er al behendig mee rond te zwaaien, alsof we áltijd al krijgers zijn geweest. En précies bij "Go..!!" draaien we ons dan ook om naar onze tegenstanders, die nú met luid gebrul en dat gekke gegil op ons afkomen stormen. T'zoga en ik springen dan synchroon én op het allerlaatste moment pas opzij, waarop we óók allebei een steek uitdelen aan de beesten. Die rakelings langs elkaar glijden en niet eens oog voor elkaar hebben want wíj hebben hun, per slot van rekening als eerste beschadigd en dáár zijn ze woest om. Lachend zegt T'zoga dan ook in mijn hoofd "Oh...wat een leuk, lelijk beest zeg !!" om de worm en grap ik ook, lachend terug om de spin "Já...dat vindt ik van jou huisdier óók..." waar zij op haar beurt om lacht. De worm springt dan op en duikt de grond in maar nú heb ik iets door, íets als in een nieuw zintuig. Omdat mijn oren naar beneden buigen én ik letterlijk de worm kan horen tunnelen onder ons. Waardoor ik nu tegen T'zoga zeg "De worm, zit ónder je... Hij komt zo omhoog... Geef mij de spin maar even..." en kijkt zíj, nu ook ineens zeer gefocust naar beneden. Terwijl de worm omhoog komt en T'zoga hem al opwacht, brul ik lachend "Hey, lelijk....!!!" tegen de spin die gelijk met een gil mijn kant op komt stormen, mét z'n scharen én angel al omhoog. Ik ren dan ook op hém af, maar maak op het laatste moment een sliding, ónder hem door. En hak ik met een draaiende beweging van mijn speer, twee poten van hem af waarop hij nógmaals gilt. Én ik hoor de worm dan ook een brul geven waarop T'zoga lachend zegt "Zó...! Wéér een oog.... En het spinnetje loopt nu nóg iets meer mank, zie ik.... Goed bezig, Troq...." en lachen we ook hier weer beiden om terwijl de menigte, juichend uit z'n dak gaat. Héél verrassend, zegt T'zoga nu zachtjes in mijn hoofd "Troq, ik ben dat spelen met die beestjes zat... ik wil met jóu spelen...." En antwoordt ik daar zachtjes op "..ik ook, T'zoga.... ik heb een plan... hun zwakheden, zitten in hun buik... kom bij me... we lokken ze eerst naar elkaar toe..." wat zij, feilloos begrijpt. Waarna we naar elkaar toe rennen en nu met onze ruggen tegen elkaar aan gaan staan, wat werkt. Want nú, komen de beesten dan ook opnieuw met een noodgang op ons af en zónder enig overleg, duiken wij weer précies op het juiste moment opzij. Waardoor hun nu frontaal botsen en er allerlei dingen tegelijkertijd gaan terwijl wij onszelf, áchter hun plaatsen. En zien we éérst hoe de Zwaard-worm, zijn muil vól om de kaken van de Scorpio-spin zet en die verbrijzeld terwijl hij zijn onderlijf ombuigt én zijn zwaard, dwars dóór de kop van de spin prik. Maar in diezelfde beweging, zet de spin ook al zíjn scharen aan weerskanten in het lijf van de worm. Én terwijl hij twee grote stukken uit de worm 'knipt', boort hij ook zijn angel dwars door het middelste en laatste oog, tot ín de kop van de worm. Terwijl beiden wezens brullen en gillen, roep ik hardop "NÚ....." omdat de 'zwakke plekken' van hun buiken zichtbaar zijn, nu hun beide lijven zo omhoog gebogen zijn. En steken T'zoga en ik tegelijkertijd een zwaard in hun lijf waarop de beesten, die er aan bezwijken én de juichende menigte, nu nóg meer herrie maken samen. En dán valt er even een doodse stilte alsof íemand een grote schakelaar heeft omgezet, totdat de stem zegt "Deelnemers, dank jullie wel voor dít spektakel... Dank jullie voor het spelen, van 'Sámen'... T'zoga en Troq...jullie mogen nu ieder, één wens doen..." Wij kijken elkaar daarna aan en het is zelfs nu nóg raar dat we elkaar begrijpen zónder wat te zeggen. Waarop ik knik naar T'zoga en zij zegt "Ik doe namens Troq, voor ons beiden spreken... Dus dit zijn ook ónze gezamenlijke wensen... Spel beëindigen én terug naar de game-kamer, asjeblieft......." en klinkt er een luid applaus, van de menigte én lichten, ál hun schermen in helder groen op. En hoe frappant dan ook, want ondanks dat wij besloten hebben om het spel te beëindigen, snap ik hun reactie. Omdat het voor óns nog niet klaar is, voor ons in dit het begin van de werkelijkheid als er wéér een sissend geluid opkomt en wij beginnen te wankelen. Waarna álles op zwart gaat en het écht ook wel even duurt voordat we, gewoon wéér in de game-kamer zijn. Waar alle verwarringen nog groter en véél gekker lijken te worden. Als we ten eerste, direct onze brilletjes van onze gezichten aftrekken en met héle grote ogen naar elkaar kijken. Omdat we hier inderdaad spiernaakt óp elkaar liggen, mijn penis zelfs nog ín Londa's kutje zit én we net klaar gekomen zijn waarop onze monden, zelfs even openvallen. Tótdat Londa fluistert "...omg...??? ûhmm...Lee, hebben we zonet écht...... en zijn we net, ook écht....?" en ik knikkend, terugfluister "...uhm..já...zo te voelen, wél.. en seks gehad, én klaargekomen... maar ik weet er niets meer van.. jíj....?" "...néé...ik ook niet....." fluistert zij terug en schrikken we ons alsnog kapot als de stem, nú in de game-kamer zegt "Namens de seks-spellen groep 'Sámen' én de vele, véle kijkers van over de hele wereld... Dankjewel, voor wat júllie ons lieten zien én het spelen van het spel... Data gewist en spel, hierbij vernietigd...." Hóe gek het ook klinkt, roepen we tóch beiden tegelijk "Néé.....!!" wat misschien wel komt doordat we érgens nog steeds een beetje bedwelmd zijn door die gekke lucht. Én sta ik dus direct op, loop ik snel naar de gameconsole en begint die, ook gelijk te ratelen en meer herrie te maken. Dus op het moment dat ik op 'eject' druk, is het al te laat want de disk die eruit komt, daar zit dán al een enorm gat ingebrand. En maak ik Londa toch ook nog even aan het grinniken als ik zeg "Nóu.. Misschien had ik dus naar mezelf moeten luisteren, om deze mysterieuze disk níet te openen.... Want nu blijkt dat terwijl onze avatars een spel aan het spelen waren.. Wíj dus seks met elkaar hadden terwijl we dát nog geeneens weten.. Maar zijn nu wel, nog bekeken door miljoenen mensen óók... En nú.....?" Waarop zij haar schouders optrekt en nu helemáál verrassend uit de hoek komt als ze heel kalm én weer veel zachter zegt "...uhm...misschien had je ín het spel, beter naar míj moeten luisteren... ? tóen ik al zei.. nóg niet en niet híer, maar bóven... want dáár zijn in ieder geval geen camera's... dus kom je nu wel gewoon mee, Troq.....?" Mijn ogen schieten dan nogmaals even wijd en ik begin dan óók te grinniken omdat Londa, dat doet om mij. Maar worden we hier toch ook weer uitgehaald als we ineens een grote fel gele, breeduit glimlachende emoticon op het holografische scherm zien verschijnen. Mét de tekst eronder "Dáár, zijn jullie al.... Indoor camera-modus, nu pas volledig uitgezet......" Die zélfs nog even knipoogt, waarna hij verdwijnt én het holografische scherm zich, ook vanzelf afsluit. Waarna een volgende, zéér felle flits komt én liggen we hier nú ineens, in míjn kamer. Waar we beiden beseffen dat we ook hier, al een tijdje seks hebben gehad met elkaar. Zéker als Londa, die opnieuw ónder me ligt, dan nog snel even naar een klok kijkt en grinnikend zegt "..wtf...? ik weet echt wel dat we nóg in de war zijn, van de shit die we beneden binnenkregen... maar ik weet één ding, nu óók zeker.... we zíjn dus inderdaad al afgelopen 5uur aan het neuken geweest, door het héle huis heen én overal bekeken terwijl we dat deden.....??" Én grap ik dus, domweg ook maar terug "...oké...? jammer dat wij dát geen van beiden meer weten... maar nu we wel weten dat het gebeurt is, Londa.. én nog steeds stoned of niet zijn..mét of zonder jury.....? wíl ik je nog steeds, T'zoga......." Dit knalt er dan ook keihard in bij haar en zó heb ik Londa, nog nooit naar mij zien kijken. Waarbij ze zelfs nog zachtjes grapt maar nu ook duidelijk kreunend, zegt "..oké... âaohh...kan je nu dan óók, fucking stoppen met ouwehoeren... want ik..ik kom weer bijna...Troq.. ôoh...fuck waâuw...wát, ben ik geil nu......" Én hebben we vanaf dat moment, ook de héle nacht seks met elkaar. Wat het dus héél gek maakt áls we de volgende morgen, naast elkaar wakker worden en elkaar, voor het eerst aankijken. Míjn beste vriendin Londa en ík, zijn dus ook echt heel de nacht aan het neuken geweest. En het gevoel in onze lichamen, liegt er dan dus óók echt niet om. Maar wat nog gekker is, is dat we tóch eerst naar beneden gaan om te checken of dat er deels iets van waar is. Alsof we nog stééds niet kunnen geloven, dat dat gekke spel überhaupt wel bestaat. Waarbij we dan ook hoofdschuddend en vol ongeloof, elkaar aan staan te kijken als we inderdaad de doorgebrande disk zien liggen, in de game-kamer. "...wtf...? en wíj, weten hier bijna niets meer van ?" mompelt Londa daarna dan ook. Terwijl ze even een paar van onze kledingstukken van de grond raapt en er nog vol ongeloof, naar gaat staan kijken. "..nee, T'zoga.... uhm...Londa...." flap ik er in een grappende opwelling, automatisch uit waardoor ze zélfs nog in de lach schiet ook. En zegt ze heel verrassend "Nou, nu we deels weten wat er hier, maar gelukkig wél weten wat er vannacht, boven is gebeurt.... Uhm...zullen we gewoon maar weer lekker teruggaan naar boven, Troq....?" Wat we dan ook doen én hebben we ook de hele dag seks met elkaar. Alleen maken we nu óók echt alles héél bewust mee want ook dat rare stoned zijn gevoel, is volledig weg. Én vanaf die dag zijn we seks met elkaar blijven hebben.

De game van 2067 (vm:science-fiction/fantasie, 10757 words)
Auteur: DynaStory's	Toegevoegd: Jan 19 2025	Kijkers/Lezers: 670/482 [72%]	Waardering (verhaal): 8.00 (2 stemmen)
Twee twintigers spelen een bizar avonturen spel maar hebben geen idee, dat alles een prijs heeft.