ErotischeVerhalen.com: EEN FLUISTEREND HART - hoofdstuk 30 door Lucky Eye [deel 30]

Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. EEN FLUISTEREND HART Hoofdstuk 30 Julia zat recht tegenover mij op haar knieën. Een ijzingwekkende oerkreet had weerklonken na het antwoord van mijn vader. Verbaasd had ik om me heen gekeken. Ik had niet geschreeuwd. Toch? Maar ... iedereen had mij aangestaard. Het was niet eens mijn stem geweest! Iets had dat geluid veroorzaakt. Ik was merkwaardig rustig. Te kalm naar de mening van Julia. Keer op keer herhaalde ik hetzelfde: "Ik ben rustig. Het is goed." Maar ze wilde het steeds opnieuw van mij horen. Ik had geen traan gelaten. Alleen die afschuwelijke klinkende kreet was er geweest, nadat mijn vader verteld had dat het eerste dat zij na de operatie gezegd had was: "Vertel me dat het dood is!" Ik kon nu zijn "Ik denk het niet, Marc!", zijn gedachtegang, zijn conclusie dat het opzet was geweest van haar kant en niet een kwestie van ontoerekeningsvatbaar zijn door hormonen, volledig volgen. Hij had het bij het rechte eind. En toch ... was hij met handen en voeten aan haar gebonden geweest. 'Ik wil verder,' maakte ik Julia duidelijk. Ik voelde iets warms over mijn wang glijden. Was er toch een traan gekomen? 'Liggen jij!' luidde het commando dat Julia me gaf. De bank werd vrijgemaakt. 'Op je rug, te behandelen wang zo dicht mogelijk bij mij.' Even moest ik daarbij nadenken hoe ze het precies wilde hebben, maar ik deed wat ze me opdroeg. Het was geen traan geweest. Het was bloed. De wond net onder mijn jukbeen was, waarschijnlijk door die oerkreet - toch die van mij dus - opengegaan. Gezien het kleine beetje bloed kon ik me niet voorstellen dat het ernstig was. Julia riep om haar tas en Hannah kwam ermee aangezet. Daarna vervulde ze de rol van doktersassistente door vaardig al dat aan te geven waar om gevraagd werd. 'Gelukkig niet de hele wond,' constateerde Julia even later. 'Ik spuit er wat desinfectiemiddel op en dat kan bijten. Normaal zou ik zeggen "kiezen op elkaar", maar in dit geval dus niet! Geen spanning op je wang, als het je lukt!' Het voelde koud en het prikte. Daarna werden er "zwaluwstaartjes" - nooit van gehoord - opgeplakt. En als laatste alles weer toegedekt met schoon verband. 'Er mag even geen druk opkomen en dus blijf je liggen tot ik zeg dat je weer rechtop mag. Begrepen?' 'Ja.' 'Ik hou je in de gaten,' antwoordde Julia. 'Hoeveel centimeter is de wond?' Het bleek om een wond van bijna vier centimeter te gaan. Ooit had ik eens gelezen dat je met een snee van bepaalde lengte naar de huisarts moest. Stomme gedachte! Julia was arts! Na haar antwoord ging ze weer terug naar haar kruk en pakte de hand van Alex beet. 'Pa? Is er nog meer dat je wilt vertellen?' vroeg Hannah. 'Het spijt me, Marc.' 'Niet nodig, Pa.' Ik vertelde wat Grace mij - nog niet eens zo heel lang geleden - had verteld over wel of niet sorry zeggen. En in dit geval was het dus niet nodig dat mijn vader zich verontschuldigde. Bovendien had ik het zelf gewild. Ik had gevraagd om een antwoord. Had het nodig om dingen zeker te weten. 'Ik kan je alleen maar bedanken voor je oprechtheid en eerlijkheid.' 'Ik heb Martha natuurlijk geantwoord. Ik heb haar gezegd dat haar poging om ... om jou ... jou te doden mislukt was. Dat jij leefde. Dat zij een

EEN FLUISTEREND HART - hoofdstuk 30 (mm:overige, 2852 words) [30/33] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Feb 20 2021	Kijkers/Lezers: 1455/1160 [80%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Vervolg...

Dit is deel 30 van totaal 33 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel