hoofd menu | straight categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Een bijzondere avond (vm:exhibitionisme, 1526 words) | |||
Auteur: geilcaatje | Toegevoegd: Apr 07 2025 | Kijkers/Lezers: 448/200 [45%] | Waardering (verhaal): 9.00 (2 stemmen) |
Een fantasie. Lees het en daarna, lieve lezer, laat me in een reactie weten wat u zou doen als u me zo zou aantreffen |
*De Voorbereiding*
De kamer is stil, de lucht zwaar van anticipatie. Het enige geluid is
het zachte tikken van de klok en mijn ademhaling, die steeds zwaarder
wordt naarmate de tijd voortschrijdt. Mijn lichaam is naakt, de huid
glanzend van olie, maar het voelt niet alsof ik er helemaal klaar voor
ben. Ik sta daar, onzeker, mijn handen onbewust tegen mijn dijen, mijn
blik wijd, zoekend naar een aanwijzing voor wat komen gaat. Het is
altijd het moment vlak voor de voorbereiding, wanneer de onzekerheid
het sterkst is, wanneer de spanning het dichts bij je komt.
Dan voel ik het. Zijn handen, koud tegen mijn polsen, grijpen me vast.
"Kijk omhoog," klinkt zijn stem, laag en doordringend. Ik gehoorzaam,
mijn blik gericht op het plafond. Mijn ogen sluiten zich kort, mijn
hart slaat sneller. Wat heeft hij voor mij in petto?
Hij beweegt zich rond me, zijn adem vlakbij mijn oor. Elke beweging is
doordacht, zorgvuldig. "Je hoeft niet te begrijpen wat er van je
verwacht wordt... voorlopig," fluistert hij. Zijn vingers glijden langs
mijn huid, de touwen beginnen zich langzaam om me te wikkelen. Het
eerste touw komt over mijn schouders, strak, maar niet pijnlijk, en ik
voel de druk zich verspreiden.
Mijn armen worden omhoog getrokken, de touwen langs mijn ribben en rond
mijn borst gevouwen. De spanning bouwt zich op, elke beweging die ik
maak voelt geforceerd, maar gecontroleerd. Het voelt vreemd, dit gevoel
van beperking, maar het is niet ongemakkelijk. De touwen glijden,
trekken, maar met elke nieuwe knoop en elke nieuwe lus wordt het meer
een deel van me, als een tweede huid die ik niet zomaar kan afwerpen.
Het touw trekt strak rond mijn bovenlichaam, over mijn borsten, en ik
voel de scherpe sensatie van de druk. Elke ademhaling voelt anders, de
ruimte om te ademen vermindert, maar het is niet pijnlijk. Het is
eerder een beklemmende herinnering aan wat er komen gaat, aan hoe mijn
lichaam wordt getransformeerd tot iets anders, iets van hem. Het voelt
als een kunstwerk, niet van een doek, maar van mijn lichaam, mijn
zintuigen gevangen in deze delicate, maar dwingende koorden.
Dan komt het moment dat hij de haak plaatst. Het is diep, maar het voelt
niet als pijn, alleen als een constante druk, een herinnering aan mijn
rol. Het zorgt ervoor dat mijn focus verschuift, van wat er rondom mij
gebeurt naar het binnenste van mijn eigen lichaam. De haak is verbonden
aan de touwen die over mijn lichaam lopen, elke beweging die ik maak,
zelfs het kleinste, veroorzaakt een subtiele verandering in de spanning
die door mijn huid trekt. Het maakt me bewust van elk gevoel, van elke
aanraking, van elke ademhaling die ik neem.
Hij stopt even, bekijkt me van een afstand, de touwen goedkeurend. Zijn
ogen gaan van de knopen naar mijn lichaam, dan naar mijn gezicht.
"Perfect," zegt hij, zijn stem vol tevredenheid. "Je bent klaar, maar
er is één regel die je niet mag vergeten vanavond." Ik kijk naar hem,
mijn blik nieuwsgierig, onzeker. Hij komt dichterbij, zijn adem
nogmaals langs mijn oor.
"Je mag vanavond geen enkel geluid maken," zegt hij zacht maar
onmiskenbaar. "Niet als je wordt aangeraakt, niet als je pijn voelt,
niet als je wordt bekeken. Je blijft stil. Alleen staan, alleen zijn."
Mijn hart slaat een slag over. De waarschuwing is duidelijk, de eis
absoluut. Er is geen ruimte voor protest, geen ruimte voor ontspanning
buiten de strikte regels die hij me oplegt. Alles draait om controle,
om perfectie. De woorden hangen in de lucht, zwaar en onveranderlijk.
Met een laatste blik verlaat hij de kamer, en ik blijf staan, omgeven
door de touwen die me in hun greep houden. Mijn huid is gevoelig, elk
vezeltje in mijn lichaam trilt van verwachting. Ik ben gereed, maar
toch voel ik de onzekerheid in mijn borst. Wat komt er straks? Wat
zullen de gasten van mij vinden?
Alleen de stilte zal antwoorden.
*Een kunstwerk voor de nacht*
De zaal is leeg, stilte heerst. De lichten zijn gedempt, de ruimte groot
en kaal. Alleen in het midden sta ik, vastgebonden in een verfijnde
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
geilcaatje heeft 8 verhalen op deze site. Profiel voor geilcaatje, incl. alle verhalen Email: geilcaatje@gmail.com |
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Hot Erotic Stories |