ErotischeVerhalen.com: Het Buurmeisje in de problemen door Ivan K. [deel 2]

Dan komt ze plotseling in actie. Niet alleen veegt ze haar tranen weg, ook wipt ze van het aanrecht en haalt met ovenhandschoenen de cake uit de oven. Die zet ze op het aanrecht, maar wel op een andere plek dan waar we net geneukt hebben. "Zo," zegt ze, "die moet afkoelen." Zonder veel drama, nu, zoekt ze haar kleren bij elkaar en kleedt zich weer aan. "Ehmmm..." zegt ze, "naast al dit..." en ze waaiert haar arm over de cake en de plek waar ze net zat, "dank je voor de hulp met mijn scooter." "Eh... graag gedaan," antwoord ik, "maar je hebt het meer dan goed gemaakt." Ze lijkt alweer gekalmeerd te zijn. Maar als ik zie dat ze een glas pakt, uit de koelkast een fles witte wijn pakt en het gevulde glas in één keer leegdrinkt weet ik dat ze zich wat sterker houdt dan dat ze op dit moment is. Liquid courage heet dat. Zonder nog veel te zeggen vertrekt ze. Ik peuzel in de dagen die volgen de cake op en die is echt erg lekker. Vreemd genoeg spreek ik Maria niet. Haar ouders overigens ook niet. De keren dat ik hen zie zijn ze niet te genieten. Even vrees ik dat ze er achter zijn gekomen wat hun dochter en ik gedaan hebben, tot ik teletekst raadpleeg en zie dat de coach van de favoriete club van Gerrit en Bonnie ontslagen is na het debacle tegen Heerenveen. Blijkbaar was de 7 - 0 oorwassing de druppel die de emmer deed overlopen. Dat zou hun terneergeslagen stemming verklaren. Een kleine week later krijg ik een appje van Maria. Een foto zelfs. Ik had nooit verwacht dat ik zo blij zou zijn met een foto van een bloederig inlegkruisje. Smakelijk? Nee, maar wel bewijs dat Maria gewoon braaf ongesteld is geworden en dus niet zwanger is. Toch zit de schrik er bij mij goed in. Ik wil nooit meer in deze situatie terechtkomen en maak een afspraak met mijn huisarts. Ik maak me enorm zorgen voor dat bezoek. Mijn sleutelmaatje, Victoria, heeft hem ook als huisarts en hij is van de oude stempel. Zij wil zich laten steriliseren maar hij vindt haar te jong, wat als ze zich bedenkt, wat als ze de ware tegenkomt die kinder met haar wil? Het argument ‘dan is hij dus duidelijk de ware niet' ging er niet in. Ze probeert het inmiddels al bijna een jaar om de verwijzing te krijgen. En dan moet ik. Na nog geen tien minuten sta ik weer buiten, een mailtje in mijn box met de verwijzing. Als hij sneller zou kunnen typen, bijvoorbeeld met meer dan twee vingers, dan zou het vijf minuten zijn geweest. Geen ‘wat als jij je bedenkt' of ‘je bent te jong' of ‘wat als je de ware ontmoet'. Daarom is Victoria een beetje pissig als ze me twee weken later naar de kliniek rijdt. "En?" vraag ik voorzichtig, "heb jij al nieuws over jouw verwijzing?" De reactie is een grom. De rest van de reis zijn we beiden vrij stil, om onze eigene redenen. Eénmaal in de kliniek ben ik al vrij snel aan de beurt. De procedure blijkt een peulenschil te zijn. Na nog geen half uur sta ik weer in de wachtruimte met een zak ijs op mijn kruis. Alles voelt daar een beetje gemangeld aan, ondanks de verdoving. De blik van Victoria... Die behelst zoveel. Enige spot omdat ze me stiekem wel graag een beetje ziet lijden, een beetje medelijden maar ook enige... ergernis is misschien niet helemaal het goede woord, maar echt blij dat het bij mij zo snel en gemakkelijk geregeld is, is ze ook niet; gezien de moeite die zij zelf moet doen. Tijdens de terugrit toont ze aan ook soepel en vloeiend te kunnen rijden in tegenstelling tot haar reguliere haaks-af rijstijl. Ze neemt zelfs rotondes en verkeersdrempels met beleid, al werkt het hydraulische veersysteem van haar Citroën Xantia V6 daar ook aan mee. Eénmaal thuis kan ze het alleen niet nalaten om me te pesten. "Moet je nog iets doen of laten?" vraagt ze. "Opwinding... sexuele opwinding voorkomen. In verband met de hechtingen," zeg ik. "Oh," zegt ze en haar wenkbrauwen gaan omhoog. De blik in haar ogen bevalt me niet. We komen bij mijn woning aan. Victoria stapt uit en helpt me uit de auto stappen. Eénmaal binnen ga ik op de bank liggen met het pak ijs op mijn kruis. "Dusssehhh... je mag niet opgewonden raken," zegt Victoria en leunt met haar rug tegen de deurpost. Ze duwt haar borsten vooruit. "Alsjeblieft niet," kreun ik als ik haar silhouette zie. Ze legt haar handen om haar cups en tilt ze even op. "Er is toch niet mis met mijn jongens? Mijn tepels zijn hard," zegt ze hijgend, "maar dat zie je niet door mijn bh. Zal ik mijn bh afdoen?" Ze grijpt onder haar shirt en rommelt daar even. Niet veel later houdt ze triomfantelijk haar bh omhoog. "Kijk toch," zegt ze oprecht verbaasd, "ik wist niet eens dat ik dat kon!" Ik voel mijn pik opstijven en mijn ballen zich aanspannen. Dat zet vrijwel meteen druk op de hechtingen. En dat doet weer pijn.

Het Buurmeisje in de problemen (vm:een-op-een, 3782 words) [2/3] Toon alle delen
Auteur: Ivan K.	Toegevoegd: Dec 19 2023	Kijkers/Lezers: 1899/1490 [78%]	Waardering (deel): 7.00 (2 stemmen)
Nadat Gavin zijn buurmeisje Maria uit de problemen heeft gehaald, beloont ze hem met een lekkere cake en een even heerlijke neukpartij. Maar ze is niet aan de pil en een condoom hebben ze ook niet gebruikt.

Dit is deel 2 van totaal 3 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel