ErotischeVerhalen.com: Het kwakje en weg door Kilo

Het avontuur met Kathy was gestart na een sms. Ik zat op een seminarie, en kreeg een aantal boodschapjes van haar. Dat gebeurde wel vaker: zij was ten slotte de directiesecretaresse, en kon dus in naam van de bazen iedereen overal altijd storen. Maar die keer had ze er een laatste sms aan toegevoegd: ‘anders kom je me vanavond thuis maar uitleg vragen.' Ik had het gedaan, en de uitleg was half naakt geëindigt. Vreemd hoe twee mensen van bijna vijftig zo nog zo konden laten gaan, dacht ik toen ik naar huis reed. Kathy was en is een mooie vrouw - heel knap zelfs. Groot, slank. Piepkleine borstjes, maar fel blauwe, fonkelende ogen. En ze leefde alleen, in een kleine studio waar plaats was voor een eettafel en een sofa - die ook haar bed bleek te zijn. Die eerste keer was ik behoorlijk verward naar huis gereden. Want Kathy wou wel de hele tijd contact, liet zich uitkleden, zoenen - maar tongzoenen zat er bijvoorbeeld niet in. En ik had de hele tijd mijn broek aangehouden - geen vinger stak ze naar me uit. De tweede date was een echte date: er waren geen onzekerheden meer, we wisten allebei waarom ik naar haar flatje was gekomen. De sofa stond uitgeklapt als bed, en snel lag Kathy weer naakt in mijn armen. Uiteindelijk trok ik mijn broek en boxer zelf uit, maar weer raakte ze me daar nauwelijks aan. Met één vingertje streelde ze mijn pik, maar verder ging ze niet. Ik befte haar uitgebreid, vingerde haar twee keer klaar - maar uiteindelijk reed ik naar huis met een volle lading in m'n ballen, en een gemoed vol frustratie. Af en toe vluchtten we samen op een middag weg, voor een wandeling in de bossen in de buurt van het kantoor. Ik voelde me weer vijftien: een vriendinnetje dat aan me hing, dat wou knuffelen en kussen, maar géén tongzoenen toeliet en niet verder leek te willen gaan dat dat geknuffel. Ik verzon thuis een verhaal van een buitenlands seminarie, en ging een avond met Kathy uit eten, als een echt koppeltje. In bed trok ze een nachtjapon aan, en weer werd het een voor mij onbevredigende vrijpartij. De affaire leek een stille dood te sterven toen ze het bedrijf verliet. Maar twee weken na haar afscheid kreeg ik de eerste berichtjes. Dat ze me miste. Dat ze me wou zien. Ik besloot er een eind aan te maken: dit had allemaal geen zin. Hoe knap en hoe lief ze ook was, hoe botergeil ik ook werd van het vrijen met haar, hoezeer ik er ook van genoot om haar te laten komen - de frustraties borrelden te hoog op om er nog van te genieten. Op een dinsdagavond belde ik bij haar aan, vastberaden om rustig en volwassen een eind te maken aan het spelletje. We gingen aan haar tafel zitten, tegenover elkaar. Ze knikte heel begripvol toen ik mijn uitleg begon - maar onderbrak me al snel. "Misschien moet ik eerst vertellen", zei ze. "Ik ben tien jaar getrouwd geweest - met een schat van een vent. Maar veel gebeurde er niet tussen ons: wat ik ook probeerde, hij leek nooit zin te hebben in echte seks. Ik legde me er uiteindelijk bij neer dat het zo hoorde: wat knuffelen, een kusje, en slapen. Na tien jaar kwam hij uit de kast: hij viel op mannen, en liet me alleen achter - om met zijn vriend verder te gaan. Ik ben toen jaren alleen gebleven, en toen ik uiteindelijk toch viel voor een andere man, bleek hij getrouwd te zijn. Net als jij. Die relatie bleef duren tot zijn vrouw er achter kwam. En zo waren er sindsdien nog een paar: telkens getrouwde mannen, die hier gewoon voor hun pleziertje kwamen. Snel wippen en weer weg. Ik had mezelf beloofd dat het me nooit meer zou overkomen. Tot ik voor jou viel." Ik zweeg lange tijd, om het verhaal tot me te laten doordringen. ‘Tsja. Maar wat heb ik er aan he, Kathy? Je gedraagt je als een meisje van vijftien: je mag mijn borstjes zien, maar verder gaat het niet... Daar ben ik toch net iets te oud voor geworden.' "Ik weet het. Ik vond het allemaal wel prettig, hoe je me verwende... En ik wist dat ik ook iets moest doen... Maar ik kon het niet. Ik weet: van zodra de man zijn kwakje kwijt is, ben ik hem kwijt, en blijf ik alleen achter, in een koud bed." ‘Ik vrees dat dat het lot is van de minnares. Je wéét dat ik graag bij je bent, dat ik je graag voel en proef... maar dat er een thuis is waar ik ook naartoe wil. En het uitstellen van dat kwakje zal daar heus niets aan veranderen. Komen of niet, als de tijd daar is, ga ik. Als je me kunt volgen.'

Het kwakje en weg (vm:sex op het werk, 1843 words)
Auteur: Kilo	Toegevoegd: Oct 06 2015	Kijkers/Lezers: 7427/5149 [69%]	Waardering (verhaal): 8.67 (6 stemmen)
De affaire met de secretaresse liep op niks uit. Tot alle remmen los gingen...