ErotischeVerhalen.com: Onverwachte logee door blackjack

Op verzoek van Barrt, die in dit verhaal de ik-persoon is. --- Donderdagavond. Mijn vrouw en ik zijn samen thuis en het belooft een geweldige avond te worden. Want hoewel het pas acht uur is, heb ik mijn broek al uit - en niet omdat we vroeg gaan slapen. Terwijl ik onderuitgezakt op de bank hang, kijk ik naar mijn vrouw Bebe (uit te spreken als ‘Baby'). Ze zit op haar knieën en geeft me een pijpbeurt zoals alleen zij dat kan. Haar mond verwent mijn harde lul en haar kleine handen masseren mijn ballen. Ik weet uit ervaring dat ze dit heel lang kan volhouden, al weet ik niet of ik het zelf lang volhoud. Diep van binnen voel ik mijn zaad al opborrelen, als een vulkaan die op uitbarsten staat. Doordat het alweer een paar dagen geleden is dat we seks hadden, ga ik snel klaarkomen. Niet dat dat erg is, want bij ons blijft het bijna nooit bij één orgasme. Meestal doen we het een paar keer achter elkaar, totdat we verzadigd zijn en in elkaars armen in slaap vallen. Terwijl Bebe me vurig pijpt, vangt ze mijn blik met haar ogen. Jaren geleden keek ik voor het eerst in haar donkere glinsterende ogen, en ik werd halsoverkop verliefd op haar. Iets waarmee ik totaal geen rekening had gehouden. Ik zat middenin mijn wilde jaren en deed het met de ene vrouw na de andere - soms zelfs met twee of drie tegelijk. Zij was net gescheiden en twijfelde of ze in Nederland zou blijven of zou terugkeren naar haar familie op de Filipijnen. Al vrij snel nadat we elkaar hadden ontmoet, besloot ze om hier te blijven. En tot mijn eigen verbazing slaagde dat kleine Aziatische vrouwtje erin om me te temmen. Zo wild als ik vroeger was, zo monogaam ben ik nu. En dat bevalt me prima: we zijn gelukkig samen en ik kom niks tekort. Ik word nog altijd héérlijk gepijpt, en voel dat ik bijna ga klaarkomen. Ik hoor mezelf zachtjes kreunen, maar opeens wordt mijn gekreun overstemd door een schel geluid dat alle erotiek in één keer verdrijft. De deurbel. Jezus, wat een beroerde timing. Je kunt tegenwoordig niet eens meer rustig klaarkomen. Bebe schiet overeind en instinctief kijken we allebei op de klok, die ons vertelt dat het kwart over acht is. Ik kijk mijn vrouw vragend aan, maar natuurlijk heeft zij ook geen idee wie dit kan zijn. Ik mompel: "Zeker een collectant. Zullen we gewoon verdergaan?" Maar Bebe is te nieuwsgierig, en zeker als de bel nog een keer gaat, loopt ze naar de voordeur. Het is heel even stil, en dan hoor ik een vrouw hartverscheurend huilen. Ik herken haar direct: het is Bebe's vriendin Diwata, pas vier jaar in Nederland en een stuk jonger dan mijn vrouw. Diwata's naam betekent ‘godin' in het Filipijns, maar momenteel is dat wel een doodongelukkige godin, want ze huilt tranen met tuiten. Ik trek zo snel mogelijk mijn broek aan, terwijl mijn stijve lul hevig protesteert, alsof hij zeggen wil: "Hé! We waren nog niet klaar!" Maar mijn opwinding is snel verdwenen als Bebe en Diwata de kamer binnenkomen. Beide vrouwen praten in rap Filipijns met elkaar, maar zonder dat ik er één woord van versta, snap ik al wat er aan de hand is. Want in de gang staat een grote koffer, die me vertelt dat Diwata ruzie heeft gehad met haar man René en zelfs haar spullen heeft gepakt. Een grote donkere plek rond haar rechteroog vertelt de rest van het verhaal: ze heeft rake klappen gehad. We wisten al dat Diwata en René, die nog niet eens zo heel lang getrouwd zijn, regelmatig ruzie hadden. Maar van fysiek geweld hebben we nooit iets gemerkt. In elk geval lijkt Diwata niet van plan om terug naar huis te gaan; ze heeft immers niet voor niets haar koffer meegenomen. Een paar emotionele uren volgen. Diwata vertelt haar verhaal, voornamelijk in het Filipijns, dat Bebe voor mij vertaalt. De vele ruzies van Diwata en René blijken vooral over geld te gaan: René is niet langer van plan om Diwata's familie op de Filipijnen te onderhouden. Vanavond liep de ruzie zo hoog op dat René zijn vrouw inderdaad heeft geslagen. Daarna kreeg Diwata een halfuur de tijd om haar spullen te pakken, waarna René haar zonder geld en zonder telefoon op straat heeft gezet. Ze kon niets anders bedenken dan naar ons te gaan - een wandeling van ruim twee kilometer. En nu zit ze in paniek bij ons op de bank. Omdat naar huis gaan nu geen optie is, stellen we haar direct gerust: ze kan vannacht bij ons blijven. We hebben weliswaar geen logeerbed, maar daar komen we wel uit; desnoods ga ik een nachtje op de bank slapen. En dan zien we morgen wel verder. Diwata neemt ons aanbod dankbaar aan, en lijkt zich een klein beetje te

Onverwachte logee (vm:aziatisch/orientaals, 2371 words)
Auteur: blackjack	Toegevoegd: Sep 17 2015	Kijkers/Lezers: 8555/6857 [80%]	Waardering (verhaal): 9.27 (15 stemmen)
Verzoekverhaal - Net als mijn vrouw en ik ons opmaken voor een hete avond, staat plotseling haar vriendin voor de deur. Door omstandigheden blijft ze slapen, en wat er dan gebeurt...