ErotischeVerhalen.com: BLANCO deel 3 - hoofdstuk 21 door Lucky Eye

BLANCO deel 3 Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Hoofdstuk 21 Voordat Jennie die woensdagochtend zijn kamer binnenkomt, zijn er al heel wat gedachten door zijn hoofd gegaan in de nachtelijke en vroege uren van de ochtend. De laatste tijd slaapt hij slecht. Het lukt meestal niet langer dan twee uurtjes achter elkaar en dan is het afwachten of de slaap opnieuw wil komen. Soms wel maar dan weer niet echt lang en soms ook helemaal niet. In de stilte van de nacht lijkt alsof alles veel meer op hem afkomt. En dat houdt hem uit zijn slaap. Steeds maar weer probeert hij om los te laten maar... het lukt lang niet altijd. Een voor hem goede manier om sombere gedachten te weren is het denken aan prettige dingen die gebeurd zijn. En die zijn er voldoende. Pieters verjaardag was een hoogtepunt en het cadeau dat Astrid voor hem bedacht had zondermeer een succes en grote verrassing. Ze had de tekst van zijn brief aan Pieter over laten zetten op een gouden, rechthoekig plaatje dat Pieter aan een ketting om zijn hals kon dragen. Astrid had het hem een paar dagen eerder al laten zien en toen had hij zelf absoluut niet geweten wat het was. Het plaatje leek slecht afgewerkt aan de kanten en de tekst was met het blote oog niet te lezen. Toen hij met zijn vingers over het plaatje was gegaan, had hij de inscriptie kunnen voelen. Met een loep had hij het kunnen lezen en ja, toen wist hij meteen wat het was. Zijn brief, die Astrid geleend had om te kopiëren, zo goed mogelijk nagemaakt en dat inclusief de slijtplekken omdat Pieter het na het steeds maar weer opnieuw lezen weer opgevouwen en in zijn broekzak had gestopt. Pieter was onder de indruk geweest en had gestameld dat hij zijn brief nu voor altijd bij zich kon dragen. Het feestje met alleen de familie in het ziekenhuis was ook leuk. De tweede staaroperatie is, net als de eerste, een succes. Eindelijk kan hij de boeken die op zijn kamer in het ziekenhuis staan lezen. Opnieuw lezen want het zijn zijn eigen boeken en... nou ja... hij moet ze eens gelezen hebben maar weet dat niet meer. Af en toe heeft hij wel het idee dat een tekst hem bekend voorkomt. Alsof... nou ja... hij weet het niet. Feit is wel dat hij ze graag leest. Het zijn voornamelijk boeken over zen, boeddhisme en mindfulness en hij ziet ze als een soort van richtingwijzer. Een doel om te bereiken maar... net als met het loslaten wil ook dat af en toe niet zo goed lukken, is de toepasbaarheid van al die wijsheid in die boeken niet altijd even makkelijk. Af en toe lijkt er iets vooruitgang te zijn maar dat is soms ineens ook weer verdwenen. Naast die boeken met wijsheden leest hij ook veel strips. Pieter nam zijn collectie van ingebonden boeken van Kuifje en Asterix & Obelix voor hem mee en Alfred kwam aanzetten met stapels strips van Suske en Wiske en zo kan hij zich al lezend prima vermaken. Een laptop heeft hij inmiddels ook (een ‘oudje' van David) maar daar kan hij nog niet veel mee. Het vermoeit hem te veel. Met televisie is het precies het zelfde. Mondjesmaat iets kijken. Gerald heeft hem aangeraden om, de jeugd van tegenwoordig kennende zoals hij zei, zijn mobiele telefoon voorlopig niet te gebruiken. Met fysiotherapie gaat het goed, volgens de therapeuten. Er is vooruitgang. Het rollen met de bal, die ze in verschillende uitvoeringen en gewichten hebben, gaat steeds beter. Ook andere oefeningen lukken goed en hij ontwikkelt al een aardige biceps, zo heeft hij gezien. Maar als hij dan ineens weer zomaar een dag zware koorts heeft, iets dat regelmatig gebeurt, moet hij weer van voren af aan beginnen, zo lijkt het. En daarom gaat alles heel erg langzaam. Hem te langzaam. Hij kan zich nog steeds niet zelf redden met de rolstoel. Het lukt hem nog niet eens om alleen vanuit zijn bed in de rolstoel te komen. Het lijkt alsof hij nog overal hulp bij nodig heeft. En als hij dan in de rolstoel zit, dan kan hij alleen maar zitten en uitpuffen omdat hij vreselijk moe is. Iedereen zegt hem steeds maar weer dat hij te snel wil. Dat hij geduld moet hebben. En ja... misschien hebben ze wel gelijk. Er wordt wel heel veel aan hem gedacht. Nog steeds komt er post van hem totaal onbekende mensen. Nou kan dat al snel met zijn geheugenprobleem

BLANCO deel 3 - hoofdstuk 21 (mm:overige, 5300 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Jan 16 2014	Kijkers/Lezers: 4112/3035 [74%]	Waardering (verhaal): 9.50 (2 stemmen)
Vervolg...