ErotischeVerhalen.com: Sublimatie door Martijn

Ik was achttien. Zij was vijftig. Ik was student aan de kunstacademie. Zij was lerares aan de kunstacademie. Zij leerde me tekenen in een niet aflatende betrachting mijn handen verder te laten zien dan mijn ogen. Die veeleisendheid was soms inspirerend, soms frustrerend. Zoals vandaag. Ik had een naakt getekend naar levend model. Het lekkere ding dat poseerde had mijn schets liefst gekregen, zo blij was er ermee, maar van haar mocht ik het niet meegeven. ‘Niet goed genoeg', zei ze tegen het meisje toen ze haar wegstuurde. ‘Je hebt haar te mooi getekend', zei ze achteraf tegen mij. ‘Je hebt haar proberen te plezieren in plaats van mij. Daarmee heb je haar tekort gedaan, heb jij mij tekort gedaan en wat nog veel erger is, heb jij ook jezelf tekort gedaan.' ‘Jij bent nooit tevreden.' ‘Neen. Ik ben nog niet tevreden. Omdat jij te snel tevreden bent. Het is alsof de dunte van je tekenblad je belet verder te zien dan de huid.' ‘En jij ziet wel verder?' ‘Ik tracht het tenminste.' ‘Bewijs het me', zei ik. Ik duwde haar de houtskool in de hand, stapte van achter de ezel vandaan naar het midden van het inmiddels verlaten lokaal en kleedde me uit tot op de huid als uitdaging om verder te kijken. ‘Ik ken mijzelf goed', zei ik. ‘Ken jij me?' ‘Misschien. Maar enkel als jij je ook aan me toont', antwoordde ze. Dat was minder vanzelfsprekend dan ik dacht. In de klas was zij het steeds die de modellen aangaf welke pose aan te nemen. Zou ik liggen? Zou ik zitten? Zou ik hurken? Uiteindelijk bleef ik rechtstaan in die allerklassiekste houding, de contrapost: het rechterbeen gestrekt, het linker ontspannen en gebogen aan de knie, mijn lichaam driekwart gedraaid, mijn gezicht naar haar toe. ‘Je toont jezelf helemaal niet', zei ze. Maar begon dan toch te schetsen. Mijn ogen volgden haar hand terwijl ze me tekende: van mijn gezicht over mijn schouders langs mijn buik en bekken. Daar zag ik haar hand snelle en forse opwaartse bewegingen met de houtskool. Tot mijn gêne voelde ik hoe mijn geslacht zich vulde en oprichtte, en de eikel uit mijn voorhuid kwam gestulpt. Meteen sloeg ik mijn handen voor mijn pik. ‘Doe weg. Je verstopt je weer achter je handen. Net als wanneer je tekent. Terwijl je je eindelijk toonde.' Ik liet mijn handen zakken. Haar handen bleven in het middelpunt van het blad: nog nooit had een vrouw zo schaamteloos in mijn kruis getast. Nu pas wist ik wat naakt was. Nog een kwartier tekende ze verder. ‘Klaar. Je mag komen kijken'. Ik was onthutst toen ik mijn portret zag. Ze had mijn gezicht en lichaam ruw geschetst, maar mijn stijve penis en mijn gezwollen ballen tot in het kleinste detail weergegeven. ‘Ik herken mezelf niet.' ‘Misschien ken jij jezelf toch niet zo goed. Dit ben jij namelijk: jong, mooi, en vol kracht.' ‘Ik denk dat ik nu eindelijk begrijp wat je bedoelt met verder te graven dan de huid'. ‘Doe je dat?' vroeg ze. En dus kleedde zij zich uit voor mij. En toonde zich aan me in haar lichaam. Het was een lichaam dat geleefd had, dat de sporen droeg van vele minnaars, brutale en tedere, bewonderende en vijandig, een lichaam dat een verhaal vertelde van heftige zwangerschappen, van gebruikte borsten, van een rijpe vulva en van rondingen die uit de bocht vlogen. Mijn houtskool raakte geboeid en ging instinctmatig aan het werk, zoals me dat tevoren nog nooit was gelukt. Mijn geslacht verslapte gaandeweg alsof mijn erectie en alles wat haar lijf bij me losmaakte zich in mijn hand concentreerde. Na een half vuur was ik uitgeput maar voldaan. Voor het eerst was ik niet bang voor haar oordeel. Over mijn schouder heen kwam ze kijken haar het resultaat. ‘Niet slecht', zei ze. ‘Niet slecht? Is dat alles?' ‘Dat is al veel. Maar nog niet genoeg. Ik ben getekend door het leven.' ‘Maar zo heb ik jou toch getekend?' ‘Je hebt het getracht. Daarom is het al veel. Maar er is meer. Ik verdien nog beter.' ‘Maar misschien kan ik niet beter?' ‘Jawel. Zodra je me niet enkel met je ogen, maar met je hele lichaam gaat bekijken: met je handen, je huid, je neus, je oren, je geslacht.' ‘Sluit je ogen en kijk', zei ze. En ze kwam tegen me aanstaan. En leerde me kijken. Door mijn handen de vorm van haar billen te geven, en mijn mond de omtrek van haar lippen, terwijl haar tepels het middelpunt van haar borsten afbakenden tegen mijn borst. Overeind komend prentte mijn pik de textuur van haar dij en buik in zijn en mijn geheugen. Haar mond maakte zich los van de mijne en hijgde haar adem

Sublimatie (vm:een-op-een, 1673 words)
Auteur: Martijn	Toegevoegd: Oct 16 2013	Kijkers/Lezers: 6637/4627 [70%]	Waardering (verhaal): 8.33 (3 stemmen)
Mijn tekenlerares en ik