hoofd menu | straight categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Thuis komen (vm:een-op-een, 3022 words) | |||
Auteur: Minos | Toegevoegd: Jun 01 2013 | Kijkers/Lezers: 5273/4034 [77%] | Waardering (verhaal): 8.00 (1 stem) |
Na een tijd weg te zijn geweest is het toch weer fijn om thuis te komen. |
Thuis komen ‘Wakker worden meneer. We zijn er bijna.’ Ik schrik
wakker van de brommende stem van de taxichauffeur. Ik kijk naar buiten
en zie dat het donker en nat is, de regen klettert op het dak. We
rijden de straat in, en ik zie het huis langzaam groter worden. Ik
zucht, het is een tijd geleden dat ik hier ben geweest. Een half jaar
voor je werk uitgezonden worden hakt er redelijk in. De taxi stopt voor
mijn huis. Alles in donker, alleen de buitenlamp brand. Ik kijk naar
buiten, er is niets veranderd alles ziet er nog zo uit toen ik vertrok.
‘Dat is dan 45 euro meneer’ Bromt de chauffeur. ‘ja, tuurlijk.
Een moment, dan pak ik mijn beurs.’ Zei ik, terwijl ik uit mijn
mijmeringen schiet. ‘alstublieft en laat de rest maar zitten.’ Zei
ik. De chauffeur mompelde iets, van bedankt en hij had allang in de
gaten dat hij de taxi uit moest om mij te gaan helpen met de koffers.
Want de regen bleef met bakken uit de lucht komen. Nadat hij mijn
koffers uit de auto had getild en op de stoep had gezet, stapte hij al
hoestend en puffend van de inspanning die hij kennelijk geleverd had
weer in zijn taxi, en mompelde iets van een fijne avond. Daar stond ik
koffers op de stoep, voor mijn eigen huis. Aangezien ik toch al zeik
nat was, nam ik de tijd om mijn spullen te pakken en naar binnen te
gaan. Ik zoek mijn sleutels die ergens diep in mijn broekzak. Het is
een hele tijd geleden dat ik ze nodig heb gehad, bedacht ik me. Steek
de sleutel in het slot, en draai de deur open. Ik wil de deur open
doen, maar de deur geeft weerstand. ‘De post’, schiet er door mijn
gedachten. En duw wat harder. En inderdaad een lading papier verschuift
de gang in. ‘Dat krijg je als zowel jij als je vriendin weg zijn’
Bedenk ik me. ‘Dat nota bene de week dat ik thuiskom zij net weg moet
zijn voor haar werk is wel jammer. Het past ook wel bij de setting van
de dag. Het liep de hele dag al niet zo vlotjes, vertragingen koffers
die niet op tijd zijn, file en natuurlijk het weer. Over drie dagen is
zij ook weer thuis.’ Houd ik mij troostend voor. Het is toch wel
beetje vreemd, als je na een lange tijd weer je eigen huis in loopt.
Ondanks dat alles het zelfde is gebleven is het toch weer een gevoel
van dat alles een beetje nieuw weer is. Nadat het alarm uitgezet is, en
ik de woonkamer in doe en het licht aanzet, kijk ik de kamer in. Alles
ligt keurig netjes op de plek. Heel even schoot er door mijn hoofd, dat
als ik de lamp aan zou doen er meteen een heel welkomstcomité zou
staan. Maar ik weet dat het niet zo zou zijn. Ik zal pas de aankomende
dagen weer iedereen treffen. Welkom in de moderne tijd waar niemand
tijd heeft en alles gepland moet worden. Dus ook je welkomstfeestje. Ik
hoorde 4 maand geleden al wanneer deze plaats zou vinden. Ik haal de
rest van de spullen naar binnen, en zet ze in de gang. Pak de lading
oud papier wat er door onze brievenbus is geduwd en gooi het op de
eetkamertafel. ‘Dat zoeken we morgen wel uit’ Mompel ik in mijzelf.
Ik ben moe en vies. Ik loop naar de kast en pak een glas. Ik zie de
fles whisky staan en zeg hardop tegen mezelf. ‘Hier ben ik na 6
maanden wel weer eens aan toe’. Zes maanden niet drinken is op zich
niet zwaar, maar soms mis je het wel. Ik giet mijn glas voor een
gedeelte vol en neem een slokje. Ik voel het slokje naar binnengaan en
voel de warmte die het oplevert. Ik merk dat het me toch wel dat ik een
paar maanden niets heb gehad van alcohol. Maar het smaakt nog steeds
net zo fijn. Ik besluit maar eens mijn jas uit te doen, en eigenlijk
ben ik er wel een beetje klaar mee met deze dag. De jas gooi ik over
een eetkamerstoel, en besluit om me naar de badkamer te verplaatsen.
Met mijn glas in de hand loop ik richting de badkamer, en besluit in
bad te gaan. Terwijl ik het bad laat vollopen, zet ik een rustig
muziekje op, en trek mijn natte kleren uit. Langzaam laat ik mij in het
bad glijden. Ik bedenk me dat ik Marja mis. Eigen baal ik er ook wel
wat van. Zes maanden alleen maar via de telefoon en mail contact. Al
was die mailen ook maar sporadisch. De verbinding daar was niet zo
geweldig. Dus niet kunnen skypen en foto’s doorsteuren. En dat mocht
ook niet. Ik zucht, doe mijn ogen dicht, geniet van het warme water, de
rustige muziek en mijn heerlijke drankje. Denkend over drie dagen, dat
ik mijn lief weer zie, haar weer in mijn armen kan pakken. Haar ruiken
en voelen. Ik mis haar. Ik houd mijn ogen dicht en wens als ik ze open
doe haar zie. Die wens is natuurlijk niet reëel. Het enige wat ik zie
is dat er wat gegroeid is bij mijn onderlijf. Ik mis haar. Ik kijk naar
mijn gegroeide lid. Ik streel onderwater erlangs het voelt fijn. Maar
ik ben ook moe, en ik wil het eigenlijk ook niet. Ik heb dat al een
paar maand gedaan, nu wil ik wachten tot ze er is. Het gaan een drietal
zware dagen worden. Ik besluit wel om nog even alles fijn te gaan
bijwerken qua haardracht. Voelt fijn dat water langs mijn gladde huid.
Maar weer besluit ik om het hierbij te gaan laten. Ik stap uit bad, en
droog me af. En loop de slaapkamer op, ik zie een shirt van haar
liggen, en kan me niet bedwingen ik moet even ruiken. Ik snuif de geur
op, heerlijk die zoete geur van haar. Wat heb ik haar gemist. Ik kijk
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Minos heeft 1 verhalen op deze site. Profiel voor Minos, incl. alle verhalen Email: Minos1975@outlook.com |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Hot Erotic Stories |