ErotischeVerhalen.com: Hete goedmaakseks door blackjack

Oorlog Waarschuwing voor liefhebbers van vrolijke verhalen, met veel liefde en zo: vandaag niet. In elk geval niet in dit verhaal. Reden: in mijn huis is de derde wereldoorlog in volle gang. Aanleiding: ik ben belazerd. Vernederd. Door mijn eigen vrouw. Wat ze me heeft geflikt? Laat ik dat maar niet vertellen: daarvoor is dit verhaal iets te waargebeurd. Maar om de lezer een idee te geven: als ze op één dag al ons spaargeld had opgemaakt, mijn beste vriend had geneukt én had opgebiecht dat ze 37 jaar geleden als man is geboren, was dat mínder erg geweest. Zo, u heeft een beeld... Ik ben niet boos, en ook niet verdrietig - ik ben rázend. Woest. Buiten zinnen van woede. Godgloeiende tering, wat ben ik pissig. Ik overweeg zelfs - en dat is voor het eerst - om per direct te vertrekken. De enige reden dat ik het (nog) niet doe, is dat ik veel redenen heb om te blijven. Want ook al heeft ze me een geweldige rotstreek geleverd; ik hóu van dat kolerewijf (sorry, maar zo voelt het nu...). Plus: we hebben samen te veel moois opgebouwd om maar direct alles weg te gooien. Plus: de kinderen natuurlijk. En zo zijn er redenen genoeg. Maar dat neemt niet weg dat ik pislink ben, en ik vrees dat dit nog wel even zo blijft. Hoe ernstig de oorlogssituatie is? Nou, behoorlijk. Ik ben ontplóft, en niet zo'n beetje ook. Dus dat werd een flinke herrie - nee Bureau Jeugdzorg, de kinderen waren toen niet thuis. Nee, er is geen geweld gebruikt; ik kan het prima met woorden af. Momenteel is het ‘rustig', maar dat is een relatief begrip. De sfeer is ver beneden peil. Komt ook door mij, want ik heb muziek opgezet. En mijn playlist met achtereenvolgens ‘Je loog tegen mij', ‘Je hebt me belazerd' en ‘Would I lie to you?' was niet echt een succes. Binnen twee minuten zat ik alleen in de woonkamer. Slaande deuren. Stampende voeten op de trap. Boven mijn hoofd hoorde ik het bad vollopen, en daarna werd het rustig. Een uur later kwam ze naar beneden, in haar badjas. Ze wilde een knuffel, en daar had ik geen zin in. Eerst praten. Maar dat werd meteen weer ruzie. Kortom: oorlog. Wel een koude oorlog, zéker als de kinderen er zijn. Want zo ‘verstandig' zijn we dan ook wel weer... Staakt-het-vuren We zijn inmiddels een paar dagen verder, en de situatie is iets verbeterd. We hebben het uitgepraat. Zij snapt wat ze heeft gedaan, en ze begrijpt mijn woede. Ook heeft ze spijt - eigenlijk al sinds de eerste avond. En ze méént het ook; daarvan ben ik overtuigd. En dat maakt dat mijn ergste boosheid wel is weggezakt. Het probleem is alleen dat er bij mij iets is ‘geknakt'. Het gevoel is anders. Ik ben blijkbaar echt op mijn ziel getrapt. Dat rotgevoel zal moeten slijten, en dat kan best even duren. Intussen doet mijn vrouw haar uiterste best om het ‘goed te maken'. Blijkbaar heeft ze toch iets opgevangen uit ‘Je loog tegen mij', want ze mixt al drie avonden mijn lievelingsdrank. En al op de eerste avond had ze het over goedmaakseks, maar daar had ik helemáál geen zin in. Logisch: ik was toen immers zó woest dat ik zelfs overwoog om te vertrekken. Niet voor niets heb ik 's nachts op de bank geslapen. Dat heb ik maar één nacht volgehouden, maar ik had in elk geval het gevoel dat ik een ‘statement' had gemaakt. Ze heeft al vier dagen achter elkaar geprobeerd om de vredesonderhandelingen te openen. (Lees: ze wil met me naar bed.) Ik had nog nooit zó veel seks kunnen hebben als de afgelopen dagen. Ze heeft alles geprobeerd: lekkere hapjes, heerlijke drankjes, een heuse pornofilm, spannende outfits. Maar ik had geen enkele behoefte om met haar te vrijen. En dus ging ik niet op haar pogingen in. Voor het eerst sinds zeven jaar maakte ze me niet eens geil; daar schrok ik zelf ook wel een beetje van. Sterker nog: ik merkte aan mezelf dat ik íedere vrouw had willen neuken, behalve mijn éigen vrouw. Dat laatste heb ik wijselijk stilgehouden, maar ik heb wel duidelijk aangegeven dat ik even geen zin in haar had. Toch bleef ze het proberen, maar ik ging er niet op in. Maar nu is er toch iets aan het veranderen. Als ik aan het gebeurde terugdenk, word ik weliswaar wéér boos; dit moet ze me nooit meer flikken. Maar ik ben al wat milder dan vier dagen geleden. Het is gebeurd; er is niks meer aan te doen. Ik hou van haar, ik wil zéker niet bij haar weg, en dus kan ik niet eeuwig boos blijven. Ik krijg langzamerhand zelfs weer zin in haar. Héél veel zin zelfs. Ik begin die

Hete goedmaakseks (vm:een-op-een, 2838 words)
Auteur: blackjack	Toegevoegd: Mar 04 2013	Kijkers/Lezers: 7260/5823 [80%]	Waardering (verhaal): 8.75 (4 stemmen)
Mijn vrouw en ik hebben ruzie, en niet zo'n beetje ook. Derde wereldoorlog. Uiteindelijk helpt alleen hete seks om het weer hélemaal goed te maken