ErotischeVerhalen.com: Opnieuw genieten door Ingrid

Een leuke lentedag lachte me toe toen ik deze ochtend wakker werd. Van tussen een kier in het gordijn vielen de eerste zonnestralen van de dag pardoes op mijn gezicht. Ik opende moeizaam mijn ogen en keek even op de wekker. Een nieuwe werkdag kondigde zich aan, maar alvorens mijn bed uit te springen en daaraan te denken draaide ik me nog even om. Met een brede grijns sloot ik mijn ogen opnieuw en dacht ik weer maar eens terug aan die lekkere vrijpartij van het voorbije weekend. Een jaar na het plotse overlijden van mijn echtgenoot, nu toch al bijna twee jaar geleden, was ik naar dit appartementje verhuisd. Het leuke huis met de mooie tuin had plaats gemaakt voor een klein doch gezellig appartement op de zesde verdieping van een groot complex. Ook al wilde ik de gedachte aan mijn echtgenoot zo levendig mogelijk houden, het werd ondragelijk om in eigen huis steeds geconfronteerd te worden met al die aanwezige herinneringen aan een prachtig maar abrupt beëindigd samenleven. Ik woonde er enorm graag, maar kwijnde wat weg tussen de foto's en spullen van mijn man, en na een gesprek met de kinderen werd besloten dat ik maar eens een frisse start moest nemen, en proberen mijn leventje weer op te nemen en verder te zetten. Het was moeilijk om vertrouwde buren en goede kennissen achter te laten, maar achteraf gezien was dit toch het beste gebleken. En zo woonde ik hier nu dik een jaar in mijn knusse twee slaapkamer appartement, anoniem tussen de vele andere bewoners. En vooral dit laatste zou nog zo wel eens zijn voordelen kunnen hebben... Sinds ik tijdens mijn jonge jaren mijn echtgenoot ontmoet had, had ik geen andere mannen meer gehad. Wij zijn steeds gelukkig gehuwd geweest, en kwamen niets te kort, ook op seksueel gebied was alles gewoon maar ok. De eerste maanden, ja zelfs het eerste jaar na zijn dood had ik dan ook totaal geen behoefte aan fysieke aanrakingen van een andere man. Met hier te komen wonen, en mezelf te herpakken, groeide toch beetje bij beetje de behoefte aan lichamelijk contact. Aan een knuffel, een streling, maar ook meer dan dat. Je kan dan nog honderdmaal tegen jezelf zeggen dat je dat niet wilt, eens het kriebelt dan stopt het niet meer. En die kriebel tussen mijn benen versterkte zich zo erg dat mezelf bevredigen al lang niet meer voldeed. Ik moest en zou opnieuw voelen wat het was om mijn naakte lichaam tegen een ander naakt lichaam te drukken, wat het was om iets anders in me te voelen dan mijn eigen vinger, wat het was om weer eens echt te vrijen. Ik had geen enkele behoefte om een man te leren kennen, laat staan om opnieuw een relatie aan te gaan. Ik wilde enkel en alleen fysiek genot, zonder verplichtingen, zonder verder gedoe. Afspreken op neutraal terrein, een paar leuke uurtjes doorbrengen, en opnieuw afscheid nemen. Dat was al wat ik wilde. Dat was wat ik even nodig had. Ik had al verschillende malen websites met contactadvertenties afgeschuimd. Die stap in de anonimiteit was snel gezet, en uit enkele tientallen advertenties pikte ik er ééntje uit die me wel aansprak, geen idee waarom eigenlijk. Ik schrok van mezelf toen ik een antwoordje aan het typen was. Anderzijds was dit ook zo makkelijk. Wat is een mailtje nog in deze tijd. En tussen dit mailtje en effectief daten zat nog een lange weg dacht ik... En toch. Voor je het weet overtref je jezelf en ga je verder. Zo had ik een paar maanden geleden een afspraakje met een man. Echter, toen het moment daar was, zegde ik het hele zaakje uit schuldgevoel af. Schuldgevoel en schaamte. Moest ik op die manier aan genegenheid geraken? Het leek zo goedkoop, zo sletterig bijna. Ik kon het niet. Maar wat met die kriebel. Die verdween niet, integendeel. En zo legde ik dit weekend opnieuw een afspraakje vast. Opnieuw eerst dat gevoel van enthousiasme, erna dat van schaamte... We hadden afgesproken in een kleine taverne in hartje Antwerpen, om 20u00, om precies te zijn. En ik had nog steeds niet afgezegd... Reeds uren te voor was ik aan mijn voorbereiding begonnen: ik nam een uitgebreid bad, waste me grondig en onthaarde mijn benen minutieus. Toen ik mezelf afdroogde en even in de grote spiegel bekeek, besliste ik ook iets te doen aan die donkere driehoek krullen die mijn gehele schaamheuvel bedekte. Nooit had ik anders geweten. Nooit had ik erbij stil gestaan er iets aan te doen. Scheren is daar aan mij niet besteed. Maar toch, ik nam het besluit alles eens wat te fatsoeneren en er duchtig de schaar in te zetten, zodat enkel een kortgewiekt vachtje overbleef. Tot slot nog wat fond de teint en oogschaduw, en mijn lange haar in model kammen. Klaar is kees. De zenuwen begonnen nu toch wel door mijn keel te gieren. Ik vertrok haastig alvorens ik me nog kon bedenken, ditmaal wilde en zou ik er niet van onder muizen. Drie kwartiertjes later had het openbaar vervoer mij op mijn bestemming

Opnieuw genieten (vm:een-op-een, 3110 words)
Auteur: Ingrid	Toegevoegd: Apr 29 2012	Kijkers/Lezers: 7129/5595 [78%]	Waardering (verhaal): 8.67 (6 stemmen)
Mijn eerste seksuele beleving na het overlijden van mijn echtgenoot werd een rollercoaster van gevoelens die me heen en weer slingerde tussen opwinding en schuldgevoel, genot en schaamte.