ErotischeVerhalen.com: Lelijk door Martijn

Regaal, een ander woord was er niet om haar te beschrijven, ondanks haar jonge leeftijd en ook al leunde ze nonchalant tegen de wand van het bushokje, verdiept in een boek. Enkel een negerin slaagt er in om zelfs in onbewaakte ogenblikken majesteit uit te stralen. Ze was rijzig, een indruk die nog versterkt werd door de open schoenen op steile kurkhak, en haar kapsel dat in een zwarte fontein door een gouden haarkokertje kroesde. Ze stond met de zijkant naar me toe en gunde me haar negers profiel: het hoge gladde voorhoofd, de lange wimpers, de stompe neus met brede neusvleugels die minder ver uitstak dan de volle lippen, de zware borsten onder het dunne rolkraagtruitje en de uitgesproken kont in het huidstrakke minirokje. Rond de dunne polsen hingen hele rijen dunne armbanden en verder had ze grote hoepelvorige en vergulde oorhangers, die fel afstaken tegen de diepzwarte huid. Haar zinnelijke mond had ze geverfd in de dieppaarse kleur van een opgewonden eikel. De vingernagels waren lang, rechthoekig geknipt en gelakt in een gespikkeld motief, zodat ze geglazuurd leken. Alle vrouwen hebben klauwen, maar ik wantrouw vrouwen bij wie ze niet zichtbaar zijn. Zodra ik haar had gezien, bleef ik als aan de grond genageld stilstaan en keek ik haar indringend aan. Ik trachtte niet te verbergen dat ik haar van kop tot teen observeerde en het kon niet anders of ze moest dat op de duur opmerken. Na een minuut of wat klapte ze haar boek dicht met een verveeld gebaar, draaide ze haar gezicht naar me toe en sprak me geërgerd aan. "Waarom gluur je zo naar me?". "Ik gluur niet. Ik kijk naar je. Omdat je mooi bent". "Jij anders niet. Jij bent lelijk. Foeilelijk.", zei ze wreed en met de arrogantie van haar schoonheid. Ik had een kop alsof een beeldhouwer die ruw in een knoestig stuk hout had gebeiteld, maar vervolgens uit onachtzaamheid vergeten was zijn werk af te maken. Sommige mensen zouden dat een karakterkop noemen, andere een lelijke. Zoals zij. "Ik heb je niet gevraagd naar mij te kijken." "Dat klopt. Maar ik kijk jou enkel aan omdat jij naar mij loert. En dat stoort me. Ik snap namelijk niet dat jij kijkt naar wat je toch niet kan krijgen" "Wie zegt dat ik jou niet kan krijgen." "Ik. Je bent gek. Man toch. Heb je jezelf al eens in de spiegel bekeken?" Ik liet haar opmerking passeren, en ging verder. "En wie zegt overigens dat jij mij kan krijgen?" Ze trok haar geëpileerde wenkbrauwen fronsend op. "Jou krijgen? Ik hoef maar met de vingers te knippen." "Waarom doe je dat dan niet?" Ze liep blindelings in de valstrik en liet meteen haar vingers knippen. Helaas zonder geluid te maken. "Zo doe je dat", zei ik en knipte luid met de duim en wijsvinger. Ze keek geërgerd bij mijn blik van vrolijkheid. "Als het niet werkt, is dat niet omdat ik je niet kan krijgen, maar omdat ik je niet wil. Ik kan veel mooiere mannen krijgen." "Ik wist niet dat je oppervlakkig was", sneerde ik. "Dat ben ik helemaal niet" "Toch wel als je alleen maar geïnteresseerd bent in een mooi uiterlijk". Het kwam niet bij haar op dat ze mij dat verwijt ook kon maken. "Waarom zou ik me met een lelijke man bemoeien? Wat zouden mijn vriendinnen van me denken als ze me met je zouden zien?" "Die zouden zich afvragen wat je in me ziet. En denken dat ik wel verschrikkelijk goed moet zijn in bed." Ook in die val liep ze. "Is dat dan zo?" "Natuurlijk." "En moet ik jou dan op je woord geloven?" "Neen." Toen de betekenis van mijn antwoord tot haar doordrong, kantelde ze haar hoofd in haar nek en barstte ze uit in een luide schaterlach, die haar tieten deed schudden. "Ik hoop voor jou dat het waar is, "zei ze toen ze uitgelachen was. En dat was dat. Ze stond toe dat ik haar in mijn armen nam en haar op de mond zoende. "Je zoent in elk geval goed", gaf ze toe toen haar lippen zich van de mijne losmaakten. "Kus jij altijd met je ogen dicht?" "Normaal gezien niet. Maar jij bent dan ook echt aartslelijk." Opnieuw lachte ze een diepe keellach, die door mijn rugmerg en tot in mijn eikel zinderde Toch gaf ze me een arm en stapten we over de brede stoep. Ze keek even nieuwsgierig als de mensen die we kruisten naar ons. Ze liet zich niet uit het lood slaan en pakte mijn arm nog steviger vast. "Je had gelijk", zei ze terwijl ze haar hoofd naar me toeboog. "De mannen kijken begerig naar mij en jaloers naar jou, en de vrouwen vragen zich af wat er is dat zij niet zien en ik weet." Ik nam me mee naar mijn appartement, waar ze zich zonder verdere poespas voor me uitkleedde, terwijl ik toekeek, gezeten op de rand van mijn bed.

Lelijk (vm:interraciaal, 4881 words)
Auteur: Martijn	Toegevoegd: Feb 03 2011	Kijkers/Lezers: 11931/8808 [74%]	Waardering (verhaal): 9.25 (4 stemmen)
Ze stond met de zijkant naar me toe en gunde me haar profiel: het hoge gladde voorhoofd, de lange wimpers, de stompe neus met brede neusvleugels, de zware borsten onder het dunne rolkraagtruitje en de uitgesproke kont.