ErotischeVerhalen.com: het strandje aan de rivier deel 5 door IJsbrand [deel 5]

Aan het strandje aan de rivier deel 5 We zijn nu een paar weken later. Het is volop zomer. De heimelijke liefde tussen Arend en mij was er intens en hartstochtelijk. Ik leefde voor mijn gevoel in een andere wereld wanneer we samen waren. Arend en ik wilden er beslist niet voor uit komen dat we samen wat hadden. We waren dus nog flink in de kast met een gigantisch slot erop. Het was soms wel moeilijk om een plekje te vinden waar we ongestoord ons gang konden gaan. Martijn was er ook bijna altijd. Behalve als Arend alleen bij mij thuis kwam. En als er dan niemand was dan genoten we er dubbel van. Verschillende keren hadden we het strandje weer opgezocht. Dat gedoe met de meiden was minder want die jongens waren naar een andere inham gegaan. Daar konden ze rustig ...... jeweetwel onder het mom van: even beste vrienden, maar jullie begrijpen het wel he! En of wij het begrepen, maar ze wisten niet hoe blij we er mee waren. Maar daardoor werd het rustig. Soms erg rustig. Arend en Martijn waren altijd van de partij. Maar omdat Arend en ik onze gevoelens niet wilden laten merken gedroegen we ons niet normaal. Bewust afstandelijk zou je kunnen zeggen. Het viel Martijn in ieder geval op. Hebben jullie bonje gehad of zo waar ik niets van weet? Hoezo? Arend en ik keken elkaar aan kregen beide een vuurrode kop en haalden de schouders op en zeiden: Nee hoor, ben me nergens bewust van. Nou kom Arend, ik ken je net zo goed als mijn eigen broekzak, kom op. Jullie hebben allebei nu een kop als een biet. Jullie mijden elkaar, tenminste wanneer ik erbij ben. Jullie stoeien helemaal niet meer. Het is net of jullie samen iets hebben of hebben gehad wat ik niet mag weten. Ik krijg er in ieder geval een raar gevoel bij. Als jullie bonje hebben gehad moet je dat toch samen uitpraten? Of moet ik jullie daarbij helpen. Kom op kerels. Jij bent mijn broer en jij mijn beste vriend, wat scheelt er aan. Het bleef een tijd doodstil. Ik durfde Arend niet aan te kijken. Het was of de roodheid die eerst alleen op mijn hoofd zichtbaar was zich over mijn hele lichaam verspreidde. Grote rode vlekken ontstonden er in mijn nek. Ik voelde een enorme tweestrijd in mij woelen. Het liefste zou ik het gewoon uit willen schreeuwen: ‘Man ik ben stapel op je broer, ik ben gewoon hartstikke verliefd.' Maar alles verlamde. Ik zat als een soort zombie en wist met de situatie geen raad. Op dit moment kon ik er echt niets mee. Martijn, zei Arend met een zachte stem. Het klopt wat jij zegt. Jan en ik hebben wat gehad. Ik keek op en zag de beide jongens mijn kant opkijken. Martijn keek mij vragend aan en toen weer naar zijn broer. Arend keek hem recht in de ogen aan. Maar het is niet wat jij denkt. Nu keek Martijn van de een naar de ander. Vertel me, wat is er dan wel aan de hand, toe man schiet eens op, zo ken ik je helemaal niet. Hebben jullie iets uitgevreten wat niet door de beugel kan of zo. Ben je met de politie in aanraking geweest en zit je nu in de shit, zeg het man dan kan ik jullie helpen. Arend keek zijn broer weer strak aan. Ja je kan ons helpen, maar ik weet niet of je dat wel wilt. Ik weet zelfs niet of je nog met ons om zou willen gaan wanneer je het zou weten. Toe Arend, doe niet zo stom. Je weet ik ben je broer en meer dan dat en ook voor Jan. Ik beloof je, vertel het me. Jullie zitten ergens mee en samen moeten we er toch uitkomen. Wat het ook is. Jullie leven toch en moorden doen jullie ook niet dus vooruit, voor de draad er mee.: Wat is hier gaande. We hadden afgesproken om het nog een tijd voor ons zelf te houden Martijn. Maar je hebt gelijk. Het is niet eerlijk om het niet met jou te delen. Echt daar heb je helemaal gelijk aan. Maar man het is zo moeilijk.

het strandje aan de rivier deel 5 (mm:eerste keer, 1692 words) [5/5] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: May 21 2010	Kijkers/Lezers: 4847/4226 [87%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
na een paar weken heimelijke liefde zijn ze weer op het strandje