ErotischeVerhalen.com: Mijn nieuwe waterpoloclub 3 door Xander [deel 3]

Deze dinsdag was ik veel eerder dan normaal. Anouk had me vorige week overgehaald om met haar te gaan zwemmen. Ze had gezegd dat zwemmen veel zwaarder is dan waterpolo en ik wilde dan ook het tegenovergestelde bewijzen. Omdat het te zwaar is om en intensief te zwemmen en intensief aan waterpolo te doen, hadden we een compromis gesloten. Om de week zou ik met Anouk mee gaan zwemmen en om de andere week zou zij mee doen met waterpolo. De eerste keer zou ik mee gaan zwemmen. Ik had me afgemeld bij mijn team. Die waren er niet heel blij mee, maar ik verweerde me door te zeggen dat ik voor mijn fysieke training niet meer afhankelijk wilde zijn van de opkomst van anderen. Zwemmen was daarom een goed alternatief. De werkelijke reden hield ik natuurlijk voor me. Bij het zwembad aangekomen, stalde ik mijn fiets en liep naar binnen. Daar werd ik weer welkom geheten door de vrouw achter de kassa. ‘Je ziet er goed uit vandaag' zei ik. ‘Dank je voor het compliment' zei ze blozend. Ze keek verbaasd op haar horloge ‘heb je deze keer meer tijd nodig?' zei ze met een knipoog. ‘Nee,'antwoordde ik ‘vandaag ga ik maar eens baantjes zwemmen.' Ze keek me wantrouwend aan. Volgens mij geloofde ze het niet, wat op zich, gezien de gebeurtenissen van vorige weken, niet heel raar was. In de kleedkamer trok ik mijn kleren uit en stopte deze in mijn tas. Ik trok mijn zwembroek aan, legde mijn lul er goed in, gooide mijn handdoek over mijn schouder en liep naar het grote bad. Daar aangekomen zag ik al een meid met blonde haren zwemmen. Toen ze aan het einde van het bad keerde en weer mijn kant op zwom zag ik het mooie koppie van Anouk al. Ik stak mijn hand op, wat direct werd beantwoord door een heerlijke lach. Wat was het toch een fantastische meid. Nadat ze me had gezien kwam ze direct naar mij toe zwemmen. Bij de rand van het zwembad aangekomen plaatste ze haar handen er op en hees zich in een keer uit het water. Recht voor me strekte ze haar armen, om haar haar achter haar hoofd uit te wringen. Hierdoor had ik een prachtig uitzicht op haar mooie lichaam. Het was een heerlijk lijf met mooie ronde volle borsten. ‘Zo ben je er klaar voor?' vroeg ze. ‘Ik wel' antwoordde ik terwijl ik geen idee had of ik dit een uur ging volhouden. ‘Nou kom, zwemmen' ‘Starten jullie nooit gezamenlijk?' vroeg ik. ‘Nee, een hele enkele keer wel, maar meestal bepalen we zelf wat we doen.' Dat was voor mij een welkome uitleg. Dat betekende dat ik mijn eigen tempo kon bepalen en me even kon drukken als het te pittig was. Ideaal dus. Bovendien kon ik makkelijker contact zoeken met Anouk als we vrij konden zwemmen, dan als we allemaal opdrachten moesten doen. Ik liet Anouk voorgaan bij het zwemmen, omdat ze waarschijnlijk op de lange afstanden sneller zou zwemmen. Bovendien had ik achter haar een veel mooier uitzicht. Beide inschattingen bleken te kloppen. Ze was al snel vertrokken, maar het uitzicht op haar benen en haar billen was heerlijk. Al snel merkte ik inderdaad dat er verschil is tussen de korte sprintjes bij waterpolo en de langere afstanden bij het zwemmen. Ik voelde al snel het melkzuur in mijn benen lopen en moest daarom rustiger aan doen. Ik wist wel dat het verschillende belastingen waren, maar had gehoopt dat het gat met Anouk wel mee zou vallen. Ik dacht even terug aan de tijd dat ik in het leger nog langere afstanden hardliep. De eerste honderden meters werd ik altijd compleet zoek gelopen door de ‘voetballertjes', zo als ik ze altijd noemde, maar na een paar kilometer haalde ik ze altijd weer in, als ze compleet kapot en leeg de laatste kilometers probeerde af te maken. Om die reden had ik bewust niet geprobeerd Anouk bij te houden, dan had ik het einde van het uur zeker niet gehaald. Na haar keerpunt kwamen we elkaar weer tegen. ‘Waar blijf je nou?' vroeg ze uitdagend. ‘Het is niet eerlijk, jij drijft veel makkelijker' zei ik terwijl ik naar haar borsten knikte. ‘Oh, je mag ze best even lenen hoor!' zei ze lachend. ‘Lenen hoeft niet hoor, maar even vasthouden zou wel lekker zijn' zei ik voordat ik weer verder zwom. De toon was zo al snel gezet. Vanaf dat moment maakten we regelmatig dubbelzinnige opmerkingen tegen elkaar. Helaas bleek al wel snel het nadeel van zwemmen ten opzichte van waterpolo: fysiek contact was nauwelijks mogelijk, zonder dat anderen dat zagen. De enige mogelijkheid die ik zag, was bij het begin en einde van het bad. Ik besloot bij de startblokken te pauzeren en te wachten tot Anouk datzelfde deed. Gelukkig pakte Anouk de hint snel op. Al bij de volgende keer dat ze de startblokken aan tikte bleef ze even hangen. Doordat ik met mijn rug richting de kant stond en zij juist andersom tegen de kant aan hing,

Mijn nieuwe waterpoloclub 3 (vm:overspel, 3504 words) [3/3] Toon alle delen
Auteur: Xander	Toegevoegd: Mar 27 2010	Kijkers/Lezers: 5447/4681 [86%]	Waardering (deel): 9.25 (4 stemmen)
Als je net verhuisd bent, blijf je nieuwe mensen tegenkomen....

Dit is deel 3 van totaal 3 delen.
vorig deel	toon alle delen