ErotischeVerhalen.com: Afleiding of motivatie? door Ivan K. [deel 2]

Het is intussen een paar dagen later. De zon is nog steeds lekker bezig en mijn zwembad ligt er aanlokkelijk bij. Extra aanlokkelijk in de gedachte dat de twee tieners Tanja en Sandra er al met hun heerlijke naakte lichamen in gebadderd hebben. Maar mijn zicht op mijn zwembad wordt verpest door de stapels documenten, formulieren en dossier op mijn bureau. Mijn vrije dag mag me wel plezierige sex met Sandra, een smakelijke befbeurt bij Tanja en een pijpbeurt door dezelfde hebben opgeleverd; op mijn werk kon men die ene dag al niet zonder me. En zo is het dat ik zucht in een poging de gedachte aan de twee meiden in een laatje in mijn hoofd te stoppen, met een labeltje eraan ‘niet openen onder werktijd'. Ik pak het volgende dossier, open het en begin de offerte te bestuderen. Ik ben zo ingespannen en geconcentreerd bezig dat ik de bel pas hoor als deze permanent ingedrukt wordt. Snel loop ik naar beneden, zachtjes vloekend om de idioot met de collectebus voor het Natte Krijs of iets dergelijks die me komt storen bij mijn werk. Ik ruk de deur open en laat zo Tanja schrikken die met een gilletje de knop van de bel loslaat. "Sorry dat ik je zo laat schrikken. Hoi Tan." Tanja zucht even om weer tot rust te komen, "Hoi Johan, dat geeft niet. Ik dacht dat je de bel niet hoorde en verwachtte niet dat je ineens de deur zou openen." "Sorry," zeg ik nogmaals, Tanja steekt haar hand op dat het ok is en ik doe een stap opzij. "Wil je misschien binnenkomen?" vraag ik en ik hou mijn hand uitnodigend vooruit. Ze knikt, "Graag, dank je." Terwijl ze naar binnen stapt bekijk ik haar even. Ze ziet er weer overheerlijk uit, haar bruine haren, half lang, ze draagt ze los. Ze is gekleed in een strak spijkerbroekje, daarboven draagt ze een ruimzittend topje waardoor die twee prachtige borsten van haar aan het zicht onttrokken worden. Ik kijk nog even buiten rond voor ik de deur sluit en vraag aan Tanja, "Is Sandra er niet?" Ze schudt haar hoofd, "Nee, die is bezig met de voorbereidingen voor het feestje over drie, eh, drie en een halve week. Hoezo, had je graag gewild dat zij erbij is?" Ik schudt mijn hoofd, "Nee hoor, maar ik dacht dat jullie zo'n beetje alles samen deden." Tanja lacht, "Nee hoor, af en toe doen we wel eens wat solo." "Wil je misschien iets drinken?" vraag ik en Tanja zegt, "Graag, heb je cola light?" Ik knik en gebaar haar achter me aan te lopen. Zo zit ze even later op één van mijn barkrukken bij mijn open keuken. "Zo," zeg ik, "wat brengt jou dan hier?" "Mijn fiets," zegt ze droog. Ik glimlach, "En waarom heeft je fiets dat gedaan? En als je zeg ‘omdat ik hierheen wil' krijg je een ijsklontje in je nek." Voor de zekerheid pak ik er vast een uit de cola. "Nee! Nee, nee, nee. Laat maar weer los," gilt Tanja en ik laat het klontje weer in de cola glippen. "Ik wilde je gewoon weer zien," zegt ze, "wat er gebeurt is tussen ons laatst...ik blijf er maar aan denken..." Ik knik, "En nu hoop je op een herhaling?" Ze haalt haar schouders op, "Ik weet het niet. Ik ga straks op het feest genoeg pikken krijgen," ze zucht en kijk me aan, "ik denk dat ik gewoon even een rustig plekje zocht om wat er gebeurt is te verwerken. Sandra is daar veel makkelijker in, die gaat alweer haar gewone gang." Ik pak haar hand vast, "Tan, natuurlijk mag je hier komen, heel graag zelfs, maar..." ik aarzel en Tanja kijkt me aan, "Kom ik ongelegen? Wat stom van me, ik had je eerst even moeten bellen, sorry!" Ze trekt haar hand los, gooit het laatste beetje cola naar binnen en spring van de kruk, klaar om alweer weg te lopen. "Tan! Nee," roep ik uit, eigenlijk veel harder dan nodig is, "blijf, alsjeblieft. Ik heb boven nog wat werk liggen, maar zodra ik dat af heb ben ik er helemaal voor jou. Ik beloof het je." Waar komt dit ineens vandaan? Ik heb geen idee, maar ik heb het toch echt zojuist gezegd. Tanja kijkt me ook erg verbaasd aan, niet goed wetend wat ze ermee moet. Voorzichtig knikt ze, "Ok, dan blijf ik wel als je dat graag wilt." Ik knik. "Ok," zegt ze weer, "dan blijf ik." We staan elkaar een minuut die een uur duurt aan te kijken voor Tanja de stilte doorbreekt, "Nou, kom op dan! Aan het werk," en ze jaagt me voor zich uit naar boven, naar mijn werkkamer toe. Als we eenmaal boven zijn neem ik weer plaats op mijn bureaustoel en Tanja is in de lege stoel tegenover mijn bureau geploft. Van het tafeltje ernaast pakt ze een AutoWeek en ze begint het door te bladeren. Intussen werk ik verder. Na een kwartiertje legt ze de AutoWeek weer weg en kijkt ze me aan. Ik voel haar blik branden en kijk op. Onze ogen verzinken in elkaar en Tanja vraagt, "Denk je nog lang bezig te zijn?" Ik kijk naar de stapel voor me en zucht, "Toch wel even vrees ik." Ze slaat met haar handen op haar knieën, "Weet je wat? Ik ga gewoon even zwemmen. Dit is toch de enige plaats waar ik naakt kan zwemmen en dan kun jij ook rustig werken zonder dat je steeds stiekem naar me kijkt, ja Johan! Dat had ik wel door!" Ik glimlach, betrapt.

Afleiding of motivatie? (vm:een-op-een, 19302 words) [2/2] Toon alle delen
Auteur: Ivan K.	Toegevoegd: Feb 04 2009	Kijkers/Lezers: 7770/6134 [79%]	Waardering (deel): 9.40 (5 stemmen)
Het is een paar dagen later nadat ik het uitgeleende tientje met rente terugkreeg. Begraven onder mijn werk denk ik terug aan Sandra en vooral Tanja. En dan gaat de bel.

Dit is deel 2 van totaal 2 delen.
vorig deel	toon alle delen