ErotischeVerhalen.com: "Wil je nog eens? door Tania

Ik zal nooit vergeten hoe ernstig Peter keek toen hij de zwarte dreiging van het onweer zag naderen. "We moeten zo veel mogelijk weg van deze top, alleen maar aan omlaag lopen denken." De eerste bliksem knetterde en de donder rolde door de bergen. Voor we honderd meter onder de top geraakten gingen de hemelsluizen open. Hij trok mij tegen een wand waar een overhangende richel een beetje beschutting gaf. "We zullen het moeten uitzitten" schreeuwde hij boven het lawaai van de neerplenzende regen. Maar ik vond het fantastisch, eindelijk verlost van die drukkende broeierige hitte. Dat bekende gevoel van opwinding nam bezit van mij. "Kom doe je rugzak af, dat is nog een oud model met een frame van ijzer" Heerlijk om te voelen hoe hij bezorgd het riemstel los maakte en de rugzak een paar meter verder zette. Ik moest mijzelf in bedwang houden om mij niet tegen hem aan te vlijen. Het water liep langs de wand waar we ons tegenaan drukten in mijn halskraag, over mijn rug en tussen mijn beide spleetjes, langs mijn benen in mijn schoenen. Ik kon het niet houden en gierde het uit van de pret. Als de eerste de beste peuter liep ik onder de beschutting uit en danste in een plas. En...Nog een. En nog meer. Hoe ik er bij kwam weet ik niet. Terwijl ik pret voor twee had stond hij daar te kleumen tegen de wand. Ik stopte mijn dwaze gedoe. Door het regengordijn heen ving ik zijn blik. En ik deed nog dwazer. Ik ging speciaal voor hem in profiel staan. Ik legde mijn handen op mijn knieën keek hem over mijn schouder lonkend in de ogen. Mijn kontje stak ik uitdagend naar achter en liet vervolgens mijn handen langs mijn lijf omhoog dwalen om mijn borsten extra te ondersteunen. Met mijn natte kleren moet dat een erg mooi profiel opgeleverd hebben. Zijn ogen gingen blinken en hij was net als ik de stromende regen vergeten. Ik ging recht staan, handen op mijn kontje, en stak uitdagend mijn gezwollen borsten met de harde tepels in zijn richting. Hij begon zelfs te glimlachen. De schat. Even bukte ik om mijn haar allemaal naar voor te laten vallen en zwierde het dan uitdagend naar achter. Terwijl ik terug zijn blik ving en heupwiegend naar hem toe stapte lette ik natuurlijk niet op waar ik liep en een losse kei deed mij even struikelen. Of was dat toch niet zo onopzettelijk als het moest lijken? Mijn handen zochten steun, vonden een warme muur van spieren en er sloten zich twee sterke armen om mij heen. Onze ogen waren maar een paar centimeters van elkaar gescheiden. Het werd mij te veel. Mijn handen gleden onder zijn shirt over zijn borst en mijn vingers woelden door het stugge haar. "Eeuhh ...Het is hier wel erg nat we kunnen beter tegen de wand gaan staan, liefje." Ik smolt ter plaatse tot een hoopje geile gel. Dat was de eerste keer dat hij mij zo noemde. "Nee. Ik wil dat je hier blijft en mij zo eeuwig vast houd." Aai Tanja! Wat doe je nu? Ik probeerde het halfweg nog wanhopig als een grapje te laten klinken. Maar daarvoor was hij veel te ernstig en zijn intuïtie te fijn afgesteld. "Tanja." ...Oei, dat klonk zo ernstig dat kwam nooit goed. "Ik heb al zo lang naar jou verlangd. Zeg zo iets niet tenzij je zeker weet wat je wilt." Ik raakte in paniek. Maar gelijk ook enorm opgewonden. Ik verlangde er wanhopig naar om zijn warmte in mij te voelen. "Vraag me nu niet om mij redelijk te gedragen Peter. Ik wil dat jij net als ik ophoud met denken." Een donder vlak boven ons echode door de bergen om mijn woorden te bezegelen. "Nog even en ik garandeer je dat ik nergens nog mee op hou." Een volgende bliksem sloeg in op de top die we net verlaten hadden. "Dat wil ik ook niet!" Een schitterend klank en licht spel ondersteunden deze woorden. Alsof moeder natuur zei" zo geschiedde". Hij sloeg zijn armen om heen en trok mij tegen zich aan. Voorzichtig alsof ik een teer popentje was. Ik voelde hem door mijn haar woelen, even een liefdeshapje in mijn oorlelletje. Zijn sterke mannelijke aanwezigheid deed mij diep binnenin intens vrouwelijk en heel sensueel voelen. Ik wist dat ik mij nu nog kon terug trekken voor hij nog meer zou willen. Hij had genoeg fatsoen daarvoor. Maar dat wilde ik niet. Ik had hier behoefte aan, net zoals ik behoefte had gehad aan de regen. De wind huilde door de rotsen. Ik hield mijn adem in. En niet alleen voor het woeste natuurgeweld. Natte lichamen en druipende kleren smolten samen in een erotische hitte. Het tintelende gevoel van zijn gespierde dij tegen mijn heuveltje bracht mij in een sensuele vervoering. Mijn knieën knikten. Maar hij hield mij recht. Hij tilde mijn gezicht op en trok een doorweekte krul weg die tegen mijn wang plakte. Hij liet zijn hand op mijn wang rusten.

"Wil je nog eens? (vm:een-op-een, 1919 words)
Auteur: Tania	Toegevoegd: Oct 23 2008	Kijkers/Lezers: 7959/5569 [70%]	Waardering (verhaal): 7.86 (7 stemmen)
Door het regengordijn heen ving ik zijn blik. En ik deed nog dwazer. Ik ging speciaal voor hem in profiel staan. Ik legde mijn handen op mijn knieën keek hem over mijn schouder lonkend in de ogen. Mijn kontje stak ik uitdagend naar achter en liet ver