ErotischeVerhalen.com: Het vruchtbaarheidsritueel door MindsEye

Mijn vriendin Sanne en ik hadden altijd al de droom een wereld reis te maken. En toen we uiteindelijk ook besloten te trouwen vroegen we aan al onze vrienden en kennissen een enveloppe met inhoud zodat we onze droom in vervulling konden laten gaan. En daarmee werd tevens een stiekeme droom van mij werkelijkheid. Ons trouwen werd een prachtige dag voor ons allebei. Ten eerste zag mijn Sanne er prachtig uit. Haar half lange blonde haar droeg ze los, de witte jurk was kunstig versierd met allerlei pareltjes en naaiwerk, en was strapless, zodat haar mooie schouderpartij goed uitkwam. Haar borsten hielden de jurk zonder moeite op zijn plaats. Maar ik kan je wel vertellen dat ik het moeilijk had. Ik zou haar het liefst van het altaar hebben weggedragen, meteen naar onze hotelkamer, en ons privé feestje gebouwd terwijl onze gasten zichzelf zouden hebben moeten vermaken. Maar goed, beschaafd gedrag voor alles, en ik was gedwongen het feest uit te zitten, wat trouwens helemaal niet zo'n straf was. Onze familie, vrienden en kennissen waren in grote getale aanwezig, en door hun aanwezigheid was de mooiste dag van ons leven een echte beleving. En hun inzamelingsactie voor ons was eveneens een groot succes. We kregen een aardig bedrag binnen en aangezien wel zelf zowel geld als vakantie hadden opgespaard konden we eigenlijk rechtreeks van onze huwelijksreis in Egypte doorgaan naar waar we maar wilden. Fantastisch! Onze huwelijksnacht hou ik privé, maar ik kan verklappen dat die ook goddelijk was. Voor de eerste keer bedreef ging ik naar bed met mijn vrouw, in plaats van met mijn vriendin. De huwelijksnacht zelf werd gevolgd door nog een aantal nachten in een Egyptisch hotel. De piramides en de sfinxen waren indrukwekkend, maar we besloten ook om de wat minder bekendere plekken in Afrika te bezoeken. We keken op een aantal websites en lieten ons doorlinken naar weer ander websites om de cliché spots te vermijden. En zo kwamen we op de website van de plaats die Tusamehe heette. "Tusamehe", zo zei de website "is prachtige gelegen in de regionen onder de Sahara. Het is relatief makkelijk bereikbaar, maar desalniettemin niet aangeraakt door het massatoerisme van deze tijd. De plaatselijke bevolking is vriendelijk en gastvrij. Het plaatselijke geloof schrijft hen voor om vreemdelingen te behandelen alsof zij leden van de eigen stam zijn, waardoor het voor kan komen dat je aan tafel wordt uitgenodigd bij het stamhoofd. Ook is het gebruikelijk dat buitenstaanders deelnemen aan de vruchtbaarheidsrituelen." Dat laatste woord stond onderstreept, zodat duidelijk was dat we hem konden aanklikken. We probeerden dat en werden doorverwezen naar een website in een een taal die we niet kenden, waar waarschijnlijk het ritueel werd uitgelegd. Maar goed, Sanne en ik konden ons niet voorstellen dat hun vruchtbaarheidsrituelen zo verschrikkelijk worden. En aangezien het ook ons plan was een gezin te stichten leek het Sanne wel leuk om naar Tusamehe te af te reizen en mogelijk zelf mee te doen in het ritueel. Niet dat we er serieus zoveel van verwachten, maar de natuur in de buurt van Tusamehe was zo mooi dat we er toch heen wilden. Het was een paar uur vliegen, en daarna werden we minstens net zo lang door een bus over een hobbelig weggetje vervoerd. Tusamehe was een prachtig gebied. Het oerwoud was dik en ontgonnen, en de enige tekenen van menselijk leven waren de weg waarop we reden en af en toe een dorpje. We wisten niet precies waar we moesten zijn, maar de chauffeur, een grote neger, een goedlachse kerel die gebrekkig engels sprak, had ons beloofd eruit te zetten op een plek die ons wel zou bevallen. Maar ik was bijna bang dat hij ons zou vergeten. Na drie uur rijden reedt hij een dropje in, in plaats van voorbij. De bevolking zelf keek wel op, maar ze waren niet extreem verbaasd, dit zogenaamde ongerepte gebied was niet achterlijk te noemen, ze herkenden een bus waneer ze die zagen. De chauffeer draaide zich om en lachte naar ons. "This Waliotukosea. Your village." Ik tikte Sanne aan, die tegen de raam aan wat was weggedommeld. "Sanne, we zijn er." "Hmmm." Zei Sanne. Sanne is niet op d'r best als ze net heeft geslapen. We pakten onze spullen, en stapten de bus uit. De chauffeur lachte zijn witte tanden bloot en zwaaide enthousiast naar ons. Daarna reed hij weg, tot aan de rand van het dorp, alsof hij ergens op wachtte. En daar

Het vruchtbaarheidsritueel (vm:trio, 6669 words)
Auteur: MindsEye	Toegevoegd: May 20 2008	Kijkers/Lezers: 12724/10785 [85%]	Waardering (verhaal): 9.00 (10 stemmen)
Een pas getrouwd stel komt bij een primitieve stam en wordt betrokken bij hun dagelijkse gang van zaken.