ErotischeVerhalen.com: Een zomers avontuurtje in de trein door Ekim Balou

Een zomers avontuurtje in de trein Het was een hete dag. De zoveelste deze zomer en het KNMI sprak inmiddels officieel van een hittegolf. Het perron was overbevolkt met gestrande reizigers, die geïrriteerd hun weg probeerde te vinden op een onbekend station zonder al te veel opvallende vertrekaanduidingen. Ook zelf was ik onbedoeld gestrand door het zoveelste logistieke probleem op mijn normale reisroute huiswaarts, maar ik had geenszins de behoefte om met deze hitte deel te nemen aan de haast van mijn medereizigers. Dat resulteerde te vaak in overvolle treinen, waar je volgepropt op het balkon nog net adem kan halen terwijl het zweet uit al je denkbare poriën naar buiten gutst. Nee dankjewel, ik wacht nog wel even en ga hier ter plekken mijn avondeten wel regelen bij een lokaal eetcafe. Niet optimaal, maar wel een optimaal gebruik van mijn schaarse tijd. Vanavond bij thuiskomst moet ik nl. nog een laatste hand leggen aan dat beleidsplan, dat morgen echt af moet zijn. En als ik dan thuis ook nog eens moet gaan koken,... Ruim anderhalf uur later sta ik weer op hetzelfde perron, maar nu zonder massa's geïrriteerde reizigers tijdens de spits. Sterker nog, ik ben op dit moment zo'n beetje de enige die op het perron loopt. Eenmaal bij de gele borden check ik mijn trein: spoor 4 en nog 20 minuten wachten,...de vorige net gemist dus. Verklaart gelijk de rust op het perron, want veel meer komt er nu niet meer binnen op dit perron. Bij de kiosk trakteer ik mijzelf nog op een magnum als dessert en neem ondertussen dan maar plaats op het eerste de beste perronbankje in de buitenlucht. Het wachten valt uiteindelijk gelukkig wel mee, want na zo'n 5 minuten komt mijn trein al binnen en ondanks de hitte besluit ik dat een treinbank 1e klas toch beter zit dan zo'n perronbankje. Daarnaast kan ik dan alvast mijn laptop openklappen en nog wat werken. Net als ik mijzelf met deze argumenten heb overtuigd om de trein in te stappen, zie ik verderop bij de andere ingang van het 1e klas rijtuig nog een glimp van een opvallend kortgerokte verschijning de trein binnengaan. Een glimp, een vluchtige aanblik, die me toch doet besluiten nog even te wachten tot de ook hier voorbij komt en ik haar nog even wat beter in me kan opnemen. De spanning van het verlangen bouwt zich al snel op, wellicht extra aangejaagd door de tropische temperaturen. Maar na voldoende lang te hebben gewacht voor deze verschijning om het hele treinstel te zijn doorgelopen, volgt er nog altijd niets. Damn! Ze zal alsnog wel de andere kant uit richting 2e klasse zijn gelopen. Teleurgesteld en met een buik vol vlinders stap ik alsnog de coupe binnen, maar besluit nog niet direct te gaan zitten en toch even het hele rijtuig door te lopen,...wie weet. Als ik de voorlaatste coupe wil passeren, schrik ik even. Daar zit ze toch, niet doorgelopen naar het deel voor de 2e klas, maar gewoon in een 1e klas coupe. Een mooie jonge vrouw, lang donkerbruin bijna zwart haar, een sierlijke lange nek, verdiept in haar boek en uitdagend gekleed in een te kort spijkerrokje en daarop een strak rood shirtje, dat haar borsten mooi doet uitkomen en het onderste deel van haar buik bloot laat. Getroffen door deze erotische verschijning, weet ik me niet echt een houding te geven en omdat ik niet een indruk wil maken als stiekeme gluurder, loop ik na deze blik toch door naar de volgende coupe. Deze is echter een stuk minder aantrekkelijk: een nogal corpulent heerschap, hevig transpirerend met vlinderdas, haalt vlug zijn voeten van de bank wanneer ik zijn blikveld betreed. Ik haal diep adem, draai me ineens om en gooi alsnog energiek de deur open van de coupe die ik zojuist ben gepasseerd. Ze kijkt me aan als ik de coupe binnenstap: mooie, heldere blauwe ogen vol energie en een tikkeltje brutaal met pretlichtjes. Zelf kom ik nog niet verder dan een flauwe glimlach, een vriendelijke groet en een verzoek of ik plaats mag nemen in de coupe, een van de vele ongeschreven regels van het treinen. ‘Ja hoor', zegt ze, ‘ik kan toch moeilijk de hele coupe voor mezelf opeisen met maar 1 kaartje...', en ze geeft me een brede glimlach terug. Ondertussen schuif ik de deur weer dicht en gooi mijn jasje nonchalant op het baggagerek van de serie stoelen tegenover haar. Dit geeft me even de tijd om na te denken waar ik zal gaan zitten. Een andere ongeschreven regel van het treinen is nl. dat je zover mogelijk van elkaar vandaan gaat zitten, voor zover de treinbezetting dat toelaat, maar in dit geval... In het korte tijdsbestek dat het me kost mijn jasje en laptoptas kwijt te kunnen, zie ik dat mijn reisgenote zich alweer verdiept in haar boek

Een zomers avontuurtje in de trein (vm:een-op-een, 3429 words)
Auteur: Ekim Balou	Toegevoegd: Jan 23 2008	Kijkers/Lezers: 17380/14569 [84%]	Waardering (verhaal): 8.83 (6 stemmen)
Hoe een treinreis op een hete zomerdag uitloopt op een erotisch avontuurtje met toevallige reisgenote.