ErotischeVerhalen.com: Trading Places door seksinbrussel

Trading Places Ik stond in de vrieskou te ijsberen terwijl ik op de bus naar mijn geboortegemeente wachtte, toen ik haar op het schuilhokje zag afstevenen. Haar haren waren vuilgeel, ze droeg halfhoge laarzen en had een kwakkelende onelegante gang. Ze had haar lippen sterk opéén geperst zodat je al wist hoe ze uit zou zien wanneer ze tandeloos was. Ze rookte en zoog met holle wagen op de sigaret, alsof het een penis was. Alhoewel ik haar niet ouder dan dertig schatte, zag haar gezicht er afgeleefd en verlopen uit, en had het zelfs iets hoerig over zich. Het joeg een vlaag van pure seksuele aantrekkingskracht door me heen. "Heb je soms een sigaret voor me?", sprak ik haar aan met de oudste en meest versleten versierzin ter wereld. Ze haalde een pakje Poolse sigaretten uit de zak van haar gewatteerde jak en gaf een tikje tegen de onderkant zodat een sigaret half naar buiten schoof. Ik nam ze aan en stak ze in de mond. "Heb je ook vuur?" "Neen", antwoordde ze met een rokerig Oost-Europees accent. "Ik heb zelf vuur geleend. Maar je mag ze met de mijne aansteken". Ze haalde haar sigaret echter niet uit de mond zoals ik had gedacht. Ik boog mijn hoofd lichtjes naar voren en duwde het uiteinde van mijn sigaret tegen de smeulende tip van de hare. Lichamelijk contact kon je dit niet noemen en toch was het alsof er een vonk oversprong. Terwijl ik vuur zoog, keek ik haar in het verlengde van onze sigaretten aan. Haar ogen lachten en schenen te zeggen "Ik ben niet het makkie waarvoor jij me neemt, kereltje". "Dank je" zei ik, rook en bevroren adem uitblazend, terwijl ik op mijn volgende zin zon. "Ga je naar Overijse?". "Ja" "Waarheen precies als ik zo nieuwsgierig mag zijn?" "De Delhaize". "Winkelen?" "Neen. Om preciezer te zijn moet ik in de villawijk tegenover de Delhaize zijn. Ik ga poetsen. Bij rijke lui". Ze gooide haar sigaret op de grond en gaf met de hak van haar laars een harde trap op het peukje, alsof ze op die manier haar verbittering wou uitdrukken. "En jij waar ga jij naartoe?", vroeg ze op haar beurt. "Ook naar de Delhaize." "Winkelen?" "Neen. Om preciezer te zijn moet ik in de villawijk tegenover de Delhaize zijn. Ik ga bij mijn ouders op bezoek." "Misschien zijn dat wel de mensen bij wie ik ga poetsen", vroeg ze spottend terwijl zij nu bij mij vuur kwam bedelen. Ze rook naar nicotine en goedkoop parfum. Ik voelde een erectie komen opzetten. "Dat denk ik niet. Mijn ouders zijn niet zo rijk dat ze een poetsvrouw kunnen betalen." "Je bedoelt dat je moeder thuis de poetsvrouw is", zei ze agressief. Ik bloosde bevestigend. "En ze doet ook de was zie ik", ging ze meedogenloos verder, een neerwaartse blik werpend op de plastiek zak met sokken en hemden die ik bij me had. Opnieuw bloosde ik. "En poetst ze ook bij jou thuis?" Ik werd rood tot in mijn haarwortels. "Ja dus." "Neen toch niet". Ondanks de kou zweette ik. "Je bedoelt dat het zo een rommelhok bij je is, dat je beschaamd bent om je moeder te laten poetsen." Ze zag dwars door me heen. "Wil ik soms bij je komen poetsen? Ik kan het geld goed gebruiken" "Geef me een paar dagen", zei ik hulpeloos. "Om het ergste puin om te ruimen zeker?". Zag ik misprijzen in haar blik? Toch sprak ik met haar af, te beschaamd om neen te zeggen. Een week later stond ze aan de deur van mijn éénkamerflat. "Er valt nog flink wat te doen", zei ze nadat ze een oppervlakkige blik had geworpen. "Geef me twee uur. Dan mag je terugkomen." Ik betaalde haar vooruit want ik had geenszins de intentie haar nog onder de ogen te komen en een vuilniszak kritiek op mijn chaotische levensstijl over me heen te krijgen gekieperd. Ik maakte er dus vier uur van. Toen ik terug kwam, was ze echter nog steeds daar. Ze lag languit op mijn uitgeklapte sofa die ook als bed dienst deed en keek DVD op Tv, een sigaretje rokend, de asbak naast haar. "Nou, jij hebt behoorlijk lang op je laten wachten", zei ze. "Ik herken het niet meer", antwoordde ik naast de vraag. "Ik hoop dat ik het volgende keer nog herken." "Volgende keer?" "Natuurlijk. Anders verloedert het hier weer. Binnen een maand mag je me weer verwachten". Mij restte niets anders dan instemmen. "Nu dat geregeld is, wil ik nog graag de film uitkijken", zei ze. "Tenminste als dat goed voor je is?" "O, soms vraag je toch om toestemming?", repliceerde ik. Ze lachte een hese lach. "Ik weet het. Ik ben een bazige vrouw. Maar volgens mij hou jij daar wel van." Daar had ze volledig gelijk in. Daarom ging ik er ook niet verder op in. "Voor mij is het oké als je verder kijkt hoor. Als jij er geen bezwaar tegen hebt dat ik mee kijk". Met haar vlakke hand klopte ze op het plekje naast haar. Ik nam de asbak en plaatste die aan mijn rechterhand terwijl ik naast haar kwam liggen, ook een

Trading Places (vm:een-op-een, 1996 words)
Auteur: seksinbrussel	Toegevoegd: Jan 18 2008	Kijkers/Lezers: 6789/5062 [75%]	Waardering (verhaal): 9.00 (3 stemmen)
Polen heeft meer in petto dan loodgieters