hoofd menu | straight categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Vrijgevochten, deel 10 (mm:overige, 3828 words) [10/20] Toon alle delen | |||
Auteur: Lucky Eye | Toegevoegd: Oct 27 2007 | Kijkers/Lezers: 5939/4848 [82%] | Waardering (deel): 9.00 (1 stem) |
vervolg |
VRIJGEVOCHTEN
Een verhaal van Lucky-Eye
Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met
gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval.
Deel 10
Rinze had alles aardig goed gepland, zo dacht hij. Bewust was hij wat
langer op het station blijven rondhangen om maar niet te lang te hoeven
wachten op school voordat het tentamen zou beginnen. Lang wachten zou
kunnen betekenen dat zijn medeleerlingen hem zouden gaan ondervragen
want hij kon zich niet voorstellen dat zijn vader gisteren niet al zijn
klasgenoten gebeld had om te kijken of hij daar wellicht onderdak had
gekregen. Desalniettemin kwamen die vragen zodra hij het schoolterrein
opstapte. Meteen werd hij omringd door zijn klasgenoten die allerlei
vragen door elkaar riepen. Simon, de klassenvertegenwoordiger maakte
echter handig gebruik van de hem gegeven autoriteit en maakte met een
keiharde uitroep een einde aan het krakeel. "Wat is er aan de hand Van
der Weide," maakte hij handig gebruik van het moment van stilte dat
aanbrak meteen na zijn kreet.
"Wat wil je weten," zei Rinze terwijl hij op een bankje ging zitten.
Enkelen schoven aan beide kanten naast hem terwijl de rest zich er
omheen schaarde.
"Gisteren is iedereen uit de klas eerst door je vader gebeld. Hij wilde
weten of jij misschien bij een van ons was. Daarna belde ook nog eens
ds. Jager die ons op het hart drukte vooral eerlijk te zijn en te
blijven en aan te geven waar jij was, als wij dat wisten. Dus... enige
uitleg zou wel op z'n plaats zijn, lijkt me." Simon stond recht voor
hem de armen over elkaar gevouwen. Rinze zuchtte diep.
"Ik heb problemen thuis en misschien is het goed als dat het enige is
dat ik vertel. Anders zouden jullie er alleen maar last mee kunnen
krijgen." Het door elkaar geroep en gevraag begon opnieuw en Simon
herstelde opnieuw de rust met zijn harde stem.
"Rot voor je Van der Weide. Ik hoop dat alles goed komt." De bel ging en
de hele klas liep naar binnen. Rinze was hartstikke blij dat het hier
bij gebleven was. Natuurlijk waren er vragen bij iedereen maar hij vond
echt dat hij verder niets moest vertellen. Karl had eerder al eens een
opmerking gemaakt over dat te veel weten niet goed zou kunnen zijn en
ook de voorzichtigheid van Matthieu had hem er toe gebracht zo weinig
als mogelijk los te laten. In het lokaal zocht hij zijn tafeltje op met
daarop het nummer 96: zijn examennummer. Hun leraar natuurkunde had een
paar opmerkingen vooraf en daarna werd het tentamenwerk uitgedeeld. Het
was Rinze's voornemen om zo snel mogelijk de school weer te verlaten.
Daarom bekeek hij vooraf goed naar het aantal punten dat er met elke
vraag te verdienen viel. Daarna koos hij die vragen uit waarvan hij
zeker wist het juiste antwoord te weten en vervolgens ging hij als een
razende aan het werk. Drie kwartier later telde hij alle punten bij
elkaar op en kwam volgens de bijgeleverde tabel uit op een zes. Een
prima cijfer voor nu besloot hij, schoof zijn stoel achteruit en stond
op. Meteen merkte hij dat iedereen in zijn richting keek. Hij negeerde
de blikken, liep naar de toezichthouder bij de deur en leverde daar
zijn werk in. 'Nu al klaar?' werd hem op zachte toon gevraagd. 'Ja
meneer,' had hij geantwoord en had het lokaal verlaten. Buiten gekomen
zette hij het meteen op een rennen. Het voelde hier niet goed. Steeds
harder rende hij in de richting van het station waar hij wist dat hij
de vrijheid weer tegemoet zou kunnen gaan. Hij stoof het
voetgangerstunneltje onder de IJsselallee in en ineens werd hij zich
bewust van andere rennende voetstappen. Meteen stopte hij en draaide
zich om. Niets te zien. Maar... toch heel erg vreemd. Hij rende verder
en toen hij de zuidelijke ingang van het station naderde, stopte hij
met rennen en meteen registreerden zijn oren achter hem opnieuw het
geren van andere mensen. Hij keek over zijn schouder en zag twee mannen
die ook net het hardlopen hadden gestaakt. Oké, dacht hij bij zichzelf,
nu vertrouw ik het helemaal niet meer. De ene man kwam hem bovendien
erg bekend voor. Hij liep de trap af de tunnel in. Onderaan de trap
sloeg hij linksaf en bleef meteen staan alsof hij geïnteresseerd was in
de vertrektijden van de treinen op een van die grote gele borden. De
twee kwamen ook de hoek om en een van hen botste zowat tegen hem op.
Rinze wist wie de man was. De twee liepen verder de tunnel in en toen
Dit is deel 10 van totaal 20 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen | volgend deel |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Lucky Eye heeft 90 verhalen op deze site. Profiel voor Lucky Eye, incl. alle verhalen Email: lucky_eye2@yahoo.co.uk |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Hot Erotic Stories |