ErotischeVerhalen.com: Vrijgevochten, deel 5 door Lucky Eye [deel 5]

VRIJGEVOCHTEN Een verhaal van Lucky-Eye Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Deel 5 Nog nooit had hij zich zo enorm rot gevoeld. Z'n maag zat in de knoop, zo leek het en een afschuwelijke hoofdpijn ontbrandde in zijn kop. Terwijl hij over het schelpenpad richting huis fietste, speelde het ene na het andere tafereel zich in zijn hoofd af. Telkens weer probeerde hij zichzelf tot rust en kalmte te manen maar elke poging daartoe mislukte. Steeds weer opnieuw doemden allerlei schrikbeelden voor zijn geestesoog op totdat hij bij het hek aangekomen van zijn fiets stapte. Hij tilde de klink van het hek op om vervolgens met zijn voorwiel het hek zelf open te duwen. In de tuin was zijn moeder bezig met het ophangen van de was. Zodra die hem binnen zag komen, liet ze alles uit haar handen vallen en rende ze op hem toe. Ze gaf hem niet eens de gelegenheid zijn fiets te parkeren maar verstikte hem zowat met haar innige omhelzing. Hij merkte dat ze huilde en prevelde sussende woorden tot haar. "Toe mam, niet huilen nu." "Oh jongen, ik ben zo blij dat je weer thuis bent." Dit haar nazeggen, kon hij niet en hij deed het dus ook niet maar koos bewust voor een andere bewoording. "Ik ben blij je weer te zien mam!" Zijn moeder liet hem los en zodoende kreeg hij de kans zijn fiets tegen de muur van het schuurtje te zetten. "Alles goed met je?" vroeg ze op samenzweerderige fluistertoon aan hem, iets dat hem deed vermoeden dat zijn vader niet al te ver weg zou zijn. "Je ziet er goed uit," voegde ze er meteen aan toe zonder op een antwoord te wachten. "Het gaat aardig mam. Beter dan het gedaan heeft en ik hoop dat dat zo zal blijven." Ze pakte zijn hand beet en kneep er stevig in. "Probeer je niet op de kast te laten jagen, jongen." Hij keek haar aan en zag iets hards in haar ogen. Iets dat hij nog niet eerder gezien had. Op het moment dat hij haar ernaar wilde vragen, kwam zijn vader de tuin binnen. "Ah, de verloren zoon is weer thuis," zo luidde zijn commentaar. Verder dan deze opmerking kwam het echter niet. Geen welkom of iets dergelijks maar dat had Rinze ook absoluut niet verwacht. Hij liet de hand van zijn moeder los en liep langs zijn vader het huis in. Toen hij de trap naar boven wilde oplopen, riep zijn vader hem echter terug. "Je denkt toch niet dat je zomaar kunt doen alsof er niets gebeurd is hè!" Rinze bleef staan waar hij stond en draaide zich om. "Denk je niet dat wij eerst eens moeten praten jongeman!" "Ja, misschien zou dat zo gek nog niet zijn," reageerde hij strijdvaardig en toen zijn vader de woonkamer binnenliep, volgde Rinze hem. Zijn pa plofte neer op de bank en Rinze ging tegenover hem zitten in de leunstoel die meestal zijn vaste plek was. Zijn moeder ging in de andere hoek van de bank zitten en wierp een blik op haar zoon. Rinze wist niet hoe hij deze moest interpreteren en deed dan ook maar geen poging daartoe. "Gisteren ben je hier thuis kwaad weggelopen en dat is niet een gedrag dat wij tolereren. Als hier tussen ons onmin en wrevel ontstaat is het de bedoeling dat dat op een respectvolle manier uitgepraat gaat worden en dat we niet zomaar met kwade koppen bij elkaar weglopen." "Ik geloof niet dat het een 'zomaar' weglopen was. Ik heb geprobeerd met je te praten maar toen dat geen enkele zin meer had - je luisterde tenslotte toch niet naar wat ik zei - toen pas ben ik met een kwade kop weggereden." "Je insinuaties misstaan je jongen! Je geeft mij dus de schuld?" "Nee, ik zeg alleen maar dat het anders is dan jij weergeeft. Ik ben

Vrijgevochten, deel 5 (mm:overige, 4189 words) [5/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Sep 29 2007	Kijkers/Lezers: 6202/5531 [89%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 5 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel