hoofd menu | straight categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
In het hol van de leeuw (vm:overspel, 3791 words) | |||
Auteur: johnny | Toegevoegd: Jul 19 2006 | Kijkers/Lezers: 9957/8120 [82%] | Waardering (verhaal): 7.67 (3 stemmen) |
John laat zijn portemonnee liggen bij een braadworstkar in Duitsland. Hij wordt later gebeld door een vrouw, die het ding heeft gevonden. John moet hem halen, maar wie krijgt nu de beloning? |
In het hol van de leeuw.
Het was juni 2006. In Duitsland was het wereldkampioenschap voetbal in
volle gang. De spanningen tussen de Duitse en de Nederlandse
bevolkingen lopen, zoals bij elk voetbaltoernooi, weer hoog op. Speelse
beledigingen over en weer en de verbale oorlog op televisie. Voor mij
een leuke aanleiding om als Nederlander naar Duitsland te gaan, voor de
gewone, dagelijks boodschappen. Want op gebied van levensmiddelen,
vlees én klantvriendelijkheid hebben de Duitsers een aanzienlijke
voorsprong op Nederland en qua prijzen, toch ook niet onbelangrijk voor
het Oranjevolk, liggen onze oosterburen ver op ons voor, en dan in het
voordeel voor de consument.
Zo ook dat weekend in juni. Ik was de grens overgegaan, om flink in te
slaan, want op de zondag had ik met een stel vrienden een barbecue
gepland. Het was vrijdagavond en omdat er voetballen op televisie werd
uitgezonden, was het erg rustig op de straat en zeker ook in de winkel.
Ik kon mijn winkelwagen in alle rust volladen. Slechts één kassa van de
21 was geopend, de rest van het kassapersoneel zat in een imbiss naar
de wedstrijd van hun nationale elftal te kijken. Ik laadde mijn
koelboxen in de kofferruimte vol, bracht het karretje terug en kocht me
bij de ingang van de winkel een heerlijke braadworst. En daar begon de
ellende. Ook de braadworstenbakker was helemaal in de ban van het
kleine televisietoestel in zijn kar. Hij zag dus niet, dat ik met mijn
suffe kop mijn portemonnee op het tafeltje liet liggen. En verder was
er ook niemand, die mij er op attent maakte.
Ik was al lang weer thuis, toen ik er zelf achter kwam, dat mijn
portemonnee weg was. Ik had al mijn boodschappen al opgeruimd en ik
wilde mezelf trakteren op een heerlijk softijsje. Op dat moment
ontdekte ik de vermissing. Overal zocht ik, in de auto, in het huis,
zelfs in de koelboxen, de koelkast en de vrieskist. Maar helaas, ik kon
hem dus niet vinden. Balen als een stekker, want al mijn pasjes zaten
er in, net zoals mijn identiteitkaart en een kleine hoeveelheid geld.
Ik spoelde de band even terug en kwam al gauw uit bij de
braadworstenkar bij de winkel in Duitsland. Dubbel balen, want deze
winkel was natuurlijk al gesloten, dus terugrijden had geen zin. Er
restte niets anders, dan mijn bankpasjes te laten blokkeren en de
volgende dag maar aangifte gaan doen van vermissing.
Maar net op het moment, dat ik de telefoon pakte om het servicenummer
van de bank te bellen, ging deze. Ik nam op en aan de andere kant van
de lijn hoorde ik naast een vervelende ruis een moeilijk verstaanbare
vrouwenstem. Na een tijdje goed luisteren, kon ik horen dat de vrouw
Duits sprak. Ik verstond iets van ‘portemonnee' en ‘dochters', maar kon
het verband nog niet ontcijferen. Plots werd de telefoon door iemand
anders overgenomen. Een heldere meisjesstem begon nu te spreken. In
gebrekkig Nederlands vertelde het meisje, dat zij samen met haar zusje
een portemonnee had gevonden. Ze waren zo vrij geweest om er in te
kijken en dankzij mijn identiteitkaart hadden ze mijn adres gevonden.
Dankzij het wereldwijde web hadden ze mijn telefoonnummer er snel bij
kunnen zoeken. Ik was enorm blij en bedankte het meisje. Ik vroeg haar,
hoe ik het zo snel mogelijk weer in bezit kon krijgen. Ze noemde een
adres en een korte routebeschrijving.
Ik had met het Duitse meisje afgesproken, dat ik de portemonnee de
volgende dag tegen het eind van de middag zou komen halen. Helaas liep
mijn klus iets uit, zodat ik pas tegen zes uur in de middag richting
Duitsland reed. De routebeschrijving was perfect, ik reed in één keer
naar het statige landhuis. Ik belde aan, waarna een vrouw de deur
opende. Ze keek me vragend aan, maar toen ik vertelde voor de
portemonnee te komen, hield ze de deur open en vroeg me binnen te
komen. Ik liep door een enorme hal naar een grote woonkeuken. De vrouw
bood me een stoel aan en vroeg, of ik een kop koffie wilde. Nou, dat
sloeg ik natuurlijk niet af. Aan de stem kon ik horen, dat dit de vrouw
was, die mij had gebeld, voordat het meisje het gesprek had
overgenomen. Alleen was ze nu goed te verstaan. Haar stem klonk net zo
fris, als dat het hele huis rook. Nadat ze mij een kop koffie voor had
gezet, liep ze naar een kast en haalde daar mijn portemonnee uit.
De vrouw gebaarde, dat ik er maar in moest kijken, om te zien of er iets
werd vermist. Dat deed ik, maar alles was nog aanwezig. Ik vroeg, waar
de meisjes waren, die mijn portemonnee hadden gevonden. Ze waren niet
meer thuis, ze waren uit logeren bij opa en oma. Maar de vrouw, van wie
nu duidelijk was dat ze de moeder van de meisjes was, stond op en pakte
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
johnny heeft 21 verhalen op deze site. Profiel voor johnny, incl. alle verhalen Email: justjohnny31@hotmail.com |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Hot Erotic Stories |