ErotischeVerhalen.com: Nieuw in Californië - hoofdstuk 3 door Lucky Eye [deel 3]

NIEUW IN CALIFORNIË Een verhaal van Ardveche© die zijn toestemming voor het vertalen verleend heeft aan Lucky-Eye©. Deze vertaling is gemaakt door Timo. Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Hoofdstuk 3 - Mijn Nieuwe Vrienden En zo liepen we weg uit de kantine. Tyler nam geen moment z'n hand van m'n schouder terwijl we tussen de tafels door manoeuvreerden. Niet dat ik klaagde, als het een ander was geweest wel, maar in zijn geval wilde ik wel een uitzondering maken. Zijn greep was ferm, maar niet pijnlijk, gewoon een 'vrienden onder elkaar' greep. "Ben jij goed in wiskunde?" vroeg hij toen we de hal binnenkwamen, en eindelijk haalde hij z'n hand weg. "Uhm, ik denk het wel, het was tenslotte het enige vak waarbij ik niet zakte op m'n oude school." Ik gaf hem mijn patente scheve Quinn grijns, en hij glimlachte terug en lachte kort. "Gaaf, je kan bij mij zitten." Kon dat? Ach, deze keer, denk ik, als hij er op stond. We stopten bij zijn kastje waar hij zijn wiskunde boeken uithaalde en we vervolgden onze weg via de blauwe lijnen naar lokaal M6 waar Mevr. Kennedy al op ons wachtte. "Ah Tyler, goedemiddag. En jij bent, eh, Andrew Quinn?" Dit laatste was tegen mij terwijl ze mijn naam controleerde op een papier op haar bureau. Directeur Blackburn moet gezorgd hebben voor het papier werk tijdens de lunch. "Uhm, ja mevrouw." "Wat beleefd! Neem plaats Andrew, en als je wat wilt weten hoef je maar te vragen." Snel liep ik naar de achterkant van het lokaal achter Tyler aan, en pakte een stoel in de rij naast hem. Dit kon nog wel eens een hele leuke klas worden, had ik het gevoel. Tyler stelde me voor aan een meisje dat voor me zat. "He Tomski, dit is Drew, hij is nieuw. Tomski is de vice-voorzitster van de leerlingen raad." "Charmant als altijd, Tyler lieverd. Hai Drew, ik ben Kate, alleen Tyler gebruikt mijn achternaam, vanwege z'n eigen redenen. Hoe bevalt het je tot nu toe?" "Leuk je te ontmoeten 'eh' Kate, het is niet slecht voor een school, scheikunde was een beetje pijnlijk." Ik ben niet zo goed in het beschrijven van meisjes, om zo te zeggen ik sla geen acht op ze (ik bedoel, vermoedelijk hebben ze kenmerken waardoor ze anders zijn maar ze interesseren me niet) en ik heb nooit vriendinnen gehad vanwege de jongensschool. Kate zag er leuk uit, denk ik, niet lelijk of zo, rossig blond haar en een leuke glimlach en ze leek me een heel leuk persoon. "Oh, met wie zat je opgescheept?" Ze leek echt in mijn antwoord geïnteresseerd, wat me minder zenuwachtig maakte. Iedereen die ik tot nu toe ontmoet had was echt aardig, maar ik had het gevoel dat niemand aandacht had voor mijn antwoorden. Weet je, de tijd die ik sprak te gebruiken om te denken aan de lunch, afspraakjes, of aan wat zal ik zometeen zeggen. Maar zij keek me recht aan, gespannen, of ze probeerde uit te vinden wat me bezighield. Ik stelde me voor dat ik problemen met haar zou krijgen, weet je, haar teleurstellen om mijn geheim te bewaren. "Dr. Bates?" "Ha psycho, jij blij!" "Ja, en ik zat naast een jongen die de hele tijd sliep. "Curtis Reid? Ja dat doet hij, ik kan geen hoogte van die jongen krijgen. Terwijl de les verder ging leunde Tyler van tijd tot tijd opzij om verschillende mensen te beschrijven terwijl ze spraken. Het werd me al snel duidelijk dat ik in een gave omgeving beland was. Iedereen meer dan drie plaatsen van Tyler af beschreef hij als verliezers of gekken en kon mij meestal hun namen niet vertellen. Tenzij ze 'total losers' waren, leken ze te genieten van hun eigen speciale status. We hadden het over lesstof die ik al had gehad, dus was ik in staat me bijna de hele tijd op hem te concentreren, en de meeste tijd van de les te spenderen aan het staren in z'n ogen en weg te dromen. Het was duidelijk waarom hij niet goed was in wiskunde, hij hoorde geen woord van wat Mevr. Kennedy zei, maar wie ben ik? Als elke hand omhoog ging, en Tyler gaf een reactie, berispte Kate hem en verschafte mij een paar nieuwe feiten. "Dat is Chris nog iets, totale verliezer, schaakclub, " zou Tyler zeggen "Tyler, je bent vreselijk, dat is Chris Coleman. Hij is ook een fantastisch pianist, en heeft een IQ van ongeveer 200. Hij zat bij ons op de lagere school, en woont ongeveer twee straten bij je vandaan. Hij is echt lief, bracht Kate in zonder zich om te draaien om ons aan te kijken. "Oké, wat maakt het uit." Zie je hoe het gesprek ging? Een paar keer keek Mevr. Kennedy boos onze kant op die we allemaal beantwoorden met innemende glimlachen en plotseling hernieuwde (als kortstondige)aandacht voor onze boeken. Het was niet dat hij een slecht persoon was of zo, het was gewoon dat deze mensen geen deel uitmaakten van zijn wereld en het interesseerde hem niet. Hij duldde hen niet op een kwaaie manier. Hoor mij, ik ken de jongen amper twee uur, en ik zat hem nu al te verdedigen. Nou, kun je het me kwalijk

Nieuw in Californië - hoofdstuk 3 (mm:overige, 10024 words) [3/14] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Apr 21 2001	Kijkers/Lezers: 6200/4670 [75%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
Het vervolg. Drew maakt nieuwe vrienden op zijn nieuwe school.

Dit is deel 3 van totaal 14 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel