ErotischeVerhalen.com: Hester op de slaapzaal door David

Natuurlijk keken we al uit naar de werkweek, maar dat die later de beste herinnering aan heel de schooltijd zou worden, tenminste voor mij, dat hadden we nooit gedacht toen we die maandag op de bus stapten. Bestemming was een jeugdherberg in een bos-en-duin-gebied, waar we de rest van de week zouden doorbrengen. We gingen de natuur bestuderen, de geschiedenis van het gebied, en nog meer leerzaams, maar bovenal, was onze onuitgesproken gedachte, gingen we natuurlijk zo veel mogelijk plezier maken. Al in de bus vormden zich groepjes. Bij ons groepje zat ook een meisje, die er wel vaker bij was, omdat ze zo brutaal en sterk was als een jongen. Hester, met haar ondeugende glimlach, haar grote mond, haar stralende ogen vol leven. Met haar durfden we te ravotten, ze had niet dat gereserveerde, lieve wat de andere meisjes wel hadden, al bleef er natuurlijk altijd een grens bestaan, ze bleef van het andere geslacht, we hielden weer in als we bij een schijngevecht bijvoorbeeld per ongeluk haar borsten aanraakten. Toen werd ze opeens weer die Andere, een meisje onder ons jongens. De jeugdherberg bleek een nogal oud en niet erg aantrekkelijk gebouw te zijn. Van binnen schoon maar ongezellig als een kazerne. We vonden het spannend, in zo'n volkomen andere omgeving dan het veilige ouderlijk huis een week te moeten doorbrengen. De jongens sliepen bij elkaar en de meisjes ook. Er waren een stuk of twintig gelijkvormige slaapruimten, die allemaal uitkwamen op dezelfde lange gang. In de kale, vierkante ruimten stonden vier oude degelijke stapelbedden van groene metalen buizen, in elke hoek éen. Gezellig was anders, maar het had wel iets. Alsof je in een cel zat. Ons groepje koos de laatste kamer aan het eind van de gang, zo ver mogelijk verwijderd van de kamers van de leraren. Het was wel jammer dat Hester er niet gewoon bij mocht, ze had de hele dag al bij ons groepje gehoord, op een vanzelfsprekende manier. De leraren moesten weer eens ouderwets en bekrompen doen door de jongens en de meisjes te scheiden. Na een drukke dag werd het avond. Het programma voor die dag was afgewerkt en iedereen deed eigenlijk waar hij zelf zin in had. De leraren zaten bij elkaar bij de wijn, ongetwijfeld blij om zich even niet met ons druktemakers bezig te hoeven houden. Doorheen de jeugdherberg heerste al gauw een sfeer van jolige chaos waarin het moeilijk was het overzicht te houden. Er werd gefluisterd dat op éen van de slaapzalen meisjes en jongens bezig waren met een kusspelletje. Ik wilde gaan kijken, maar juist toen kwamen een paar leraren rond om te zeggen dat we nu moesten gaan slapen. Tandenpoetsen, pyama's aan en naar onze zalen. Hester fluisterde tot ons: "Ik kom gewoon bij jullie slapen. Ik heb geen zin om bij die duffe meiden te gaan liggen." Dat vonden we goed, en natuurlijk ook best spannend. Wij, dat waren ik, Pieter, Rik, John en Koen. Nadat we allemaal deden alsof we braaf naar bed gingen waren de leraren snel weer vertrokken. Terug naar de eigen gezelligheid en de wijn, dat hadden we wel door. Wij hielden spontaan een kussengevecht en lachten elkaar uit om de stomme pyama's. Toen we waren uitgewoed werd er op de deur geklopt en daar had je Hester. Ze sloop de kamer binnen en sloot de deur. "Ik heb wat bij me," zei ze. Uit een tasje haalde zes blikjes bier, gestolen uit de voorraadskamer van de leraren. Die Hester! Een geweldige meid. Ook had ze waxinelichtjes gevonden. Die verspreidde ze over de kamer, deed het ongezellige tl-licht uit en in het geheimzinnige schijnsel van de kaarsjes begonnen we het lauwe bier te drinken. Er werd gekletst, gelachen, en al was Hester gewoon éen van ons, voelde ik toch een zekere spanning hangen vanwege het feit dat er een meisje in pyama op de slaapzaal zat. Ook de andere jongens zag ik soms naar haar lichaam gluren, en ik meende dat ik Hester meer dan eens een blik het kruis van een jongen wierp, als om te zien of daar iets omhoog stond. Toen het laat genoeg geworden was, gingen we naar bed. Hester hoefde

Hester op de slaapzaal (vm:groep, 3454 words)
Auteur: David	Toegevoegd: Jan 21 2006	Kijkers/Lezers: 13347/15442 [116%]	Waardering (verhaal): 8.75 (4 stemmen)
Die gedenkwaardige werkweek van school - ik moet bekennen dat ik er nu, getrouwd, met kinderen, nog steeds met opwinding aan terugdenk.