ErotischeVerhalen.com: De gorilla, deel 4 en slot. door Tiger [deel 4]

De gorilla, deel 4 en slot. Een woord vooraf. Het heeft een tijd geduurd voordat ik het slot van dit verzonnen verhaal kon schrijven. In het kort: de ikfiguur ontmoet een mooie gespierde, behaarde man in een café. Om dichter bij hem te komen, creëert hij een bedrijf, die butlers uitzendt voor speciale feesten, waardoor hij in steeds extremere situaties terecht komt. Slot. Nadat ik Gabriël voor het laatst ontmoet had, begon ik heel erg aan mezelf gaan twijfelen. Wat ik op dat feest gezien had, overschreed al mijn emotionele en morele grenzen. Via het stoere mannencafé waar ik Rob, Gabriëls bodyguard, af en toe zag, hoorde ik dat hij goed hersteld was. Moest het geluk van een demente man voorgaan ten koste van het geestelijk en fysiek welzijn van een ander? Ik wist wel dat Gabriël zichzelf verbonden had aan die subcultuur en dat hij het was, die dergelijke feesten organiseerde. Toch kwam ik niet los van deze gedachtegang. Om niet ten onder te gaan, kroop ik weg bij mijn vrienden. Gelukkig wisten zij me op te vangen. Ik kreeg langzamerhand weer grip op de werkelijkheid. Het werd me geleidelijk aan duidelijk dat ik deze situaties ter bevrediging van mijn eigen angst en sensatiegevoelens had opgezocht. Ik had niet van tevoren bedacht wat de mogelijke consequenties zouden kunnen zijn. Mijn oude baan als postbode had ik weer opgepakt. Het butlerbedrijf werd in de koelkast gezet. Misschien zou ik onder een andere vlag weer terug komen, maar nu even niet. Bij het in de herintreding kreeg ik een andere wijk. Zo was de kans steeds kleiner geworden dat ik Gabriël spoedig weer terug zou zien. Af en toe kwam ik nog wel eens in het stoere mannencafé, maar Gabriël liet zich daar nooit meer zien. Rob wel eens. We hadden elkaar niet zo veel meer te vertellen. Ik durfde niet al te nieuwsgierig naar hem te informeren. Het verhaal zou doodbloeden, wanneer er geen verrassende wending kwam. Op een dag werd ik door Gabriël op mijn mobieltje gebeld. Hij vroeg of ik nog in de business zat. Ik vertelde hem dat ik de zaak stop had gezet en dat ik voorlopig niet opnieuw zou beginnen. Jammer vond ik het wel, maar mijn onderzoeksdrift was behoorlijk geblust. Gabriël vroeg of ik een keer iets met hem wilde gaan drinken. Ik stemde toe. We spraken af op neutrale grond. Zenuwachtig was ik. Ik zag hem zitten aan een tafeltje. Ik keek rond of Rob te vinden was. Geen spoor van hem te bekennen en ook niet van een andere onopvallende gorilla. Gabriël zag er als altijd prachtig in het pak gestoken en keurig gesoigneerd uit. Hij stond als een echte gentleman op, toen hij me binnen zag komen. Stak zijn hand uit en trok daarna een stoel voor me klaar. Ik voelde me een hele dame door al die hoffelijkheid. Zijn haar was iets langer geworden en hierdoor leek het alsof er een aureool rond zijn hoofd was ontstaan. Dit effect werd versterkt door de zon die achter hem zakte. Nadat we iets te drinken hadden gekregen, stak hij van wal. Het speet hem dat hij me na dat bewuste laatste feest niet meer bedankt had voor mijn goede zorgen. Hij wilde het goed maken. Ik moet hem verbaasd hebben aangekeken, want hij vroeg of ik het allemaal wel snapte. Ik probeerde hem uit te leggen dat hij mij niets verschuldigd was, dat ik zelf deze klus aangenomen had en ik vond, dat ik toentertijd de taak had mijn opdrachtgever niet zo gehavend achter te laten. Dat ik het op prijs stelde dat hij me nu alsnog bedankte en dat er mijns inziens niets goed te maken was. Hij keek me doordringend aan. Ik werd daar enigszins verlegen van. Is er iets, vroeg hij. Ik zei niets. Hij bestelde een tweede borrel. Ik vroeg aan hem waar Rob was. Hij wilde me spreken zonder zijn waakhond. Deze had hij in de auto achtergelaten twee straten verderop. Hij was bang dat ik in mijn schulp zou kruipen wanneer de kleerkast in zijn buurt rondhing. Moedig vond ik dat van hem, gezien zijn positie in die vreemde wereld. Het gesprek vlotte niet echt. Telkens vielen er stiltes en keken we wat schutterig om ons heen en af en toe naar elkaar. Er hing iets in de lucht, wat niet uitgesproken werd. Beiden waren we geen primaire types. Ik kreeg het er warm van. Ik vroeg of hij het erg vond dat ik mijn

De gorilla, deel 4 en slot. (mm:groep, 2120 words) [4/4] Toon alle delen
Auteur: Tiger	Toegevoegd: Oct 03 2005	Kijkers/Lezers: 5036/4194 [83%]	Waardering (deel): 7.67 (3 stemmen)
De ikfiguur ontmoet een mooie gespierde, behaarde man in een café. Om dichter bij hem te komen, creëert hij een bedrijf, die butlers uitzendt voor speciale feesten, waardoor hij in steeds extremere situaties terecht komt.