ErotischeVerhalen.com: Vluggertje door wd

Fluitend kwam ik maandag ochtend op de afdeling binnen... Ik begroette iedereen, en wandelde rustig naar mijn werkplek. Ik zette me languit neer, geeuwde even, en opende mijn post. Daarna stond ik weer op om een cola te halen. Ik passeerde daarbij de openstaande deur van het bureau waar Lydia zit. Nog niet aanwezig... Heel de dag heb ik aan mijn bureau angstig op haar gewacht. Angstig, maar ook smachtend... Ze daagde niet op... Had ze verlof genomen? Wilde ze mij ontwijken? Gelukkig was het snel dinsdag... Ik kwam, door maandag dit keer iets minder goedgehumeurd, de werkvloer opgelopen, toen ik Lydia net in haar bureau zag verdwijnen. Ze had me net niet gezien, maar ik was al blij dat ze er was. Mijn slecht humeur was terstond verdwenen. Effe een cola halen, dacht ik bij mezelf... En zodoende passeerde ik haar bureau. Lydia zag me, en wenkte me te komen. ‘Goedemorgen!' begroette ze me. ‘Goedemorgen. Naar de kapper geweest?' vroeg ik haar angstig, in een poging om een gesprek te starten. ‘Ja... En?' vroeg ze mijn mening. ‘Het staat je leuk! Heel leuk!' zei ik gemeend. ‘Wat sta je daar zo te draaien? Je bent net een verlegen puber.' lachte ze... Dat nog net niet, maar onzeker was ik des te meer, hoewel ik al snel begon te voelen dat er in onze omgang niets zou veranderen na de laatste vrijdag... ‘Zin om deze middag samen te lunchen?' brak Lydia de net gevallen stilte. ‘Lijkt me meer dan aangenaam!' antwoordde ik, met de seconde weer zelfzekerder aan het worden. ‘Ik zie er al naar uit...' lachte ik haar nog toe, toen ik haar bureau verliet, om aan m'n werk te gaan beginnen. ‘Ben je klaar?' Ik schoot zichtbaar goed geschrokken even op van mijn stoel... ‘Haha, last van een slecht geweten?' Lydia stond voor me... ‘Nu deed je me inderdaad wel effe schrikken. Ik was geconcentreerd bezig. Is het al lunchtijd?' Lydia beaamde. Ik pakte m'n jas, en volgde mijn bazin. ‘Tot straks luitjes, wij gaan even iets eten. Cathy, als die Duitse klant voor me belt, zeg hem dan maar dat ik lunchen ben met een andere klant en dat ik binnen een uurtje terug zal zijn.' En weg waren we... Lydia reed ons naar een restaurantje in de buurt. Dat deed ze wel meer met één van ons om beurten. Het etablissement is populair bij zakenmensen, die hier graag hun klanten meenemen voor een zakenlunch. Het eten is lekker, de omkadering verzorgd zonder al te stijf over te komen. Tijdens de rit werd er duchtig gebabbeld, over van alles en nog wat, behalve over wat zich vrijdag had afgespeeld tussen ons. Ook tijdens het eten bleef dit het geval, want ik wilde er zelf niet over beginnen, en Lydia blijkbaar al evenmin. Nadien reden we simpelweg terug naar kantoor. Toen ze haar parkeerplaats opreed, en de wagen stillegde, schoof ze haar hand op m'n been: ‘Blijf je straks even wat langer?' Ik knikte en antwoordde met een simpele ‘Ok!' Blijkbaar wenste ze er niet al teveel woorden aan vuil te maken. Weinig blabla, gewoon samen lekker genieten... De namiddag ging rustig, maar naar mijn zin iets te traag voorbij... ‘Ciao Ciao!' En ook Els was nu weg... ‘Tot morgen!' Mijn woorden waren nog niet koud, of Lydia kwam in haar deur te staan, en wenkte me. ‘Oooh, wat heb ik hier heel het weekend naar gesnakt!' Overviel Lydia me toen ze de deur van haar bureau achter ons dicht deed. Ze kwam op me af, omhelsde me, ‘Kus me, lieverd!' en perste bijna gelijktijdig haar mond op de mijne. Ik voelde hoe haar tong bruusk m'n mond in kwam. Glibberig gleed ze langs de mijne. Ondertussen trok Lydia mijn hemd uit m'n broek, en knoopte ze één voor één de knopjes los. Al snel stond ik in ontbloot bovenlijf voor mijn lekkere bazin. Even snel begon ik aan haar kledij. Ik knoopte haar bloes los, die ze zelf wild wegwierp op de grond. Haar bordeau-rode bh volgde, waarop ik haar melkwitte borsten na enkele dagen opnieuw liefhebbend in m'n handen sloot... Ik voelde de twee grote donkere tepels in m'n handpalmen stijf worden. Ik kneedde het zachte vlees, terwijl Lydia bronstig als ze was reeds

Vluggertje (vm:oudere vrouw/man, 1543 words)
Auteur: wd_belgium	Toegevoegd: Sep 29 2005	Kijkers/Lezers: 9584/6942 [72%]	Waardering (verhaal): 9.00 (1 stem)
Die maandag erop was Lydia niet op het werk. Ze liet zich heel de dag niet zien. Zou ze me ontwijken? Al snel bleek dat ik me zorgeloos ongerust maakte... Wat ik dacht, vreesde zelfs, dat éénmalig zou zijn, was enkel nog maar het begin...