hoofd menu | straight categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Wat is dat voor spul? (vm:groep, 10750 words) | |||
Auteur: Delerium | Toegevoegd: Aug 29 2005 | Kijkers/Lezers: 15720/13130 [84%] | Waardering (verhaal): 8.83 (6 stemmen) |
Hoe grenzen vervagen in het verre buitenland. |
Wat was dat voor spul?
Al twee weken lang trokken we door Australie. Werkelijk een
indrukwekkend land. Uitgestrekt, veel verschillende landschappen,
onmetelijk en onwerkelijk. We waren begonnen in Darwin (in het
Noordoosten) daar stond onze huurauto klaar en daarvandaan trokken we
het land in. Onze route liep dwars door Australie heen: van Darwin, via
Alice Springs naar Adelaide en Melborne. Een onwaarschijnlijke afstand
door onherbergzaam gebied. Gelukkig waren de hoofdwegen nog
geasfalteerd.
We, mijn vriendin Martine en ik, waren nu al twee weken onderweg. De
eerste dagen waren we van Darwin naar Arnhemland getrokken. Een
prachtig natuurgebied, met rivieren voor krokodillen, maar gevaarlijk
vanwege de uitgestrektheid en de grote hoeveelheid krokodillen. Daar
vandaan trokken de lange rechte wegen op naar Alice Springs. Daar waren
we net aangekomen en checkten we in, in ons hotel. Al vanaf het eerste
begin waren we overvallen door de warmte. Het was af ten toe zo warm
dat je geen zin had om ook maar te bewegen en het liefst in de auto
bleef zitten met de airco aan. Maar daar heb je zo'n eind niet voor
gereisd. Dus sleepten we ons uit de auto, een bootje in, een grot door,
wandelend langs een ravijn, rondspeurend naar dieren (vooral de
gevaarlijke zoals slangen en krokodillen). Je moet er toch niet aan
denken dat je midden in de wildernis door een gifslang gebeten wordt.
En gifslangen hebben ze nogal in Australie.
Na het inchecken in het hotel gingen we op onderzoek uit in Alice
Springs, The Alice, zoals ze Australiërs het noemen. Een bezoek aan
Anzac Hill, wandelend door het dorp, naar de lokale VVV. Na informatie
bij de VVV besloten we naar een natuurpark in de buurt te gaan. Daar
werd tijdens een wandeltochtje van ongeveer een uur het lokale
landschap nagebootst en beschreven. Dat leek ons wel interessant, zeker
omdat er ook lokale dieren een plaats in dat park hadden gevonden. Die
dieren deden het hen uiteindelijk, want eerlijk gezegd hadden we
onderweg voldoende landschap gezien, maar nog weinig kangaroe's of
emu's.
Het park lag ongeveer 20 minuten van The Alice vandaan. In dit land een
klein stukje rijden. Na het betalen van toegang en het in ontvangst
nemen van de kaartjes en een plattegrond van het park liepen we naar
binnen. Het park was prima in orde. Heel netjes, maar natuurlijk
aangelegd. De dieren bleken in kooien te zitten. Bij de vogels was dat
logisch, anders waren die nooit meer te zien, bij de kangaroos en emu's
was het toch een beetje een tegenvaller. We kwamen net op het moment
dat een oppasser de dieren eten kwam brengen. We raakten ook aan de
praat. Dat was ook eigenlijk wat we wilden: contact met de aussies. In
dit geval een echte, het was namelijk een aboriginal.
De donker gekleurde man met de grote, brede neus en onverzorgd lang haar
gaf ons allerlei informatie over de dieren, het landschap en de
eigenaardigheden. Hij heette John. Eigenlijk heette hij anders, maar de
aboriginal naam is voor ons niet uit te spreken, dus de meeste van hen
hebben ook een ‘westerse' naam aangenomen. John was een echte man van
het land. Stevig en gespierd, zonder een grammetje vet. Hij had een
geweldig lichaam (dat was tenminste de mening van Martine). Hij leek
Martine ook wel interessant te vinden. Hij kon zijn ogen tenminste niet
van haar afhouden. Ze gleden omhoog en omlaag over haar lichaam en
eerlijk gezegd kon ik hem dat niet kwalijk nemen. Martine had duidelijk
haar kleding aangepast aan de weersomstandigheden. Geen lange broek en
dikke truien, maar een kort rokje en een topje aan. Vanaf haar voeten
keek je via haar lange, gespierde benen omhoog tot aan de rand van haar
rokje dat halverwege haar bovenbenen eindigde. Als ze plotseling bewoog
wapperde het rokje op en kon je haar witte slipje zien. Als je verder
omhoog keek vanaf de bovenkant van het topje was het eerste dat opviel
de vooruitstekende borsten, een volle cup C. De aanzet tot die
geweldige tieten was duidelijk zichtbaar omdat het topje laag was
uitgesneden. Met twee spaghettibandjes hing het topje over haar
schouder. Het was duidelijk dat ze geen bh droeg aangezien alleen de
spaghettibandjes zichtbaar waren. Haar borsten bewogen dus vrijelijk in
haar topje rond en door haar ademhaling bewogen ze regelmatig.
Deze man noemde zichzelf dus John. In de loop van het gesprek kwamen we
ook over de aboriginal cultuur veel te weten. Zo stonden we zeker een
half uur te praten. Aan het eind van het gesprek bedankten we hem en
vertelden we hem dat we blij waren hem gesproken te hebben omdat we nu
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Delerium heeft 5 verhalen op deze site. Profiel voor Delerium, incl. alle verhalen Email: delerium06@hotmail.com |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Hot Erotic Stories |