ErotischeVerhalen.com: Supermarkt door Lars Haanen

Supermarkt. Zojuist heb ik Amand gebeld of hij al kon zitten, we hebben namelijk een heet weekend achter de rug, Shaun was er ook bij. De knappe buurjongen heeft meegedaan en die is pas een uur geleden naar huis vertrokken. Hij is het hele weekend bij ons gebleven want hij was alleen thuis. Nou als je zo'n jongen dan warmte en gezelligheid kunt geven heb je dat toch graag voor hem over. Nietwaar? Ik kan nu beter eerst boodschappen doen want na dit weekend is mijn voorraad proviand stevig geplunderd. Ik ga naar die nieuwe supermarkt waar ik al veel over gehoord heb. Ik heb geluk ik kan bijna voor de ingang de auto parkeren. Met het winkelkarretje ga ik door het poortje en kom bij de groenten. Ja, dat is even zoeken waar alles ligt, de vershoek is groter dan ik verwachtte, maar na even neuzen heb ik alles wat ik wil. Ik rijd verder en ga een kopschap om en Bang!! Ik knal zo tegen een ander karretje op. Iedereen kijkt naar me lijkt het en ik schaam me dood. "Maak je niet druk, het is mij ook wel eens overkomen", een stem die van ver lijkt te komen en toch heel dichtbij. Ik kijk naar de stem en wow! Lang, slank, sexy, geil, knap, heet en prachtige halflang bruine lichtgolvende haren. Ik lach naar deze prachtboy en kijk. Zijn mooie slanke handen die op het winkelkarretje rusten. Maarr hoe kom ik in contact met dit mooie face. Een rij schitterend witte tanden, een big smile en "Ben je geschrokken?". Een hemelse stem, ik krijg het er helemaal warm van. "Valt wel mee" houd ik me groot. Ik kan toch moeilijk vertellen dat ik wel geschrokken ben van hem, van zijn pure schoonheid. Zijn sexualiteit. Het verlangen wat hij in me wakker schudt. Ik voel dat het hoogrood mijn wangen opkruipt. Ik maak een bocht om hem heen om snel van hem weg te komen. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat hij me glimlachend na kijkt. Wegwezen dus. Ik kijk op mijn boodschappenlijstje en er staat echt geen mooie jongen op maar wat zou ik deze knappe man graag mee naar huis nemen. Kaas staat er wel op. Hij staat bij de kaas, nou dan maar even het zout zoeken en dan de chips. Het zout is altijd een probleem, dat is het enige artikel wat ik altijd moet vragen, hoelang ik ook in een supermarkt kom. Aan het einde van de rij staat gelukkig iemand die hier werkt, nog een meter en dan is de zout verlossing nabij. Nee, het stuk is me voor, hij ziet me aankomen, knipoogt naar me en stelt zijn vraag. Ik draai mijn karretje ga dan maar eerst andere zaken op mijn lijstje zoeken. Ik loop naar de frisdranken en gelukkig daar kan ik mijn voorraad wel van aanvullen. Ik rij weer terug langs enkele rijen of hij nog ergens is waar ik hem kan bespieden zonder dat hij het in de gaten krijgt. Het broodbeleg is dan aan de beurt. En wie zit daar op zijn hurken? Juist, hij! Ik word er een beetje wanhopig van. Zo graag als ik naar hem toe zou willen gaan en hem vertellen dat ik geweldig van hem onder de indruk ben. Maar ja, dat doe je niet. Nou ja, ik doe dat niet, deed ik dat maar wel. Als ik mijn karretje omdraai zonder er iets ingelegd te hebben meen ik te zien dat ik nagekeken wordt door een prachtig hoofd met halflange bruine haren. Nu de kaas, daar kan hij niet meer zijn. Ik houd het voor gezien en loop naar de kassa. Ik tref het niet, ik zie dat hij verderop zijn boodschappen al op de band aan het leggen is, maar ik heb minder, te weinig eigenlijk en ben dichter bij de uitgang. Even pinnen en dan weg. Bijna alles heb ik in de auto en dan hoor ik "Het lijkt wel of je voor mij op de vlucht bent, of verbeeld ik me dat". Ik kijk op en zie een lachend gezicht wat mij brutaal aankijkt, de blik van de overwinning. "Och" is alles wat ik uit kan brengen, ik wil nog wat zeggen maar de woorden blijven in mijn keel steken. "Ik ben Marc, is het een geheim wat jouw naam is of is dat alleen voor mij een geheim". "Lars" zeg ik. "Een stoere naam vind ik" zegt Marc. "Weet je, bij een kop koffie kom je vast een beetje tot jezelf, ga mee bij mij koffie drinken dan kunnen we wat praten. Ik woon hier in de buurt, het is maar vijf minuten". Ik ben me bewust van ‘het gevaar' waarin ik me ga begeven maar ik stem toe. "Rijdt maar achter me aan" zegt Marc. Ik volg zijn auto en inderdaad vijf minuten later staan we voor zijn huis. Hij ontsluit de deur en zwaait die voor mij open. Er is geen weg terug. Ik ben al binnen en Marc staat achter me en daarachter is de deur. "Doe je jas uit, het is best wel warm binnen. Ik ga koffie zetten. Zwart of met melk en suiker of een van de twee?". "Melk erin graag". "Ga zitten joh, dat is wel zo lekker. De koffie is zo bruin". Ik ga op de bank zitten en het is inderdaad lekker zitten. Marc komt binnen met de koffie en gaat dicht naast me op de bank zitten. Erg dicht zelfs. Ik krijg het ook erg warm, had ik mijn trui ook maar uitgedaan. "Ja, het

Supermarkt (mm:romantisch, 3527 words)
Auteur: Lars Haanen	Toegevoegd: Oct 29 2002	Kijkers/Lezers: 7404/5747 [78%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
In de supermarkt knal ik tegen een ander karretje op. Mijn wereld zal nooit meer dezelfde zijn.