hoofd menu | lesbian categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
De cursus (vm:een-op-een, 9429 words) | |||
Auteur: Ivan K. | Toegevoegd: Sep 24 2021 | Kijkers/Lezers: 3889/3197 [82%] | Waardering (verhaal): 7.33 (9 stemmen) |
Ik schakel een oude kennis in om mezelf in mijn hobby te verbeteren. We zijn inmiddels beiden single en dat samenwerken heeft effect op mij en op haar. |
Klik hier voor de eerste 75 regels van het verhaal
te stoppen. Dat is niet de bedoeling en aangezien ik toch mijn woning
naar mijn eigen smaak heb laten bouwen, was een fitnessruimte een
makkelijke keuze. Fietsen, loopband, roeien... ik kan het er allemaal
doen. Omdat ik tijd heb ben ik zelf begonnen en doe ik rustig aan.
Langzaam bouw ik het op en inmiddels is mijn conditie zowaar goed te
noemen. Een uur op tempo wegfietsen? Lukt me. Echt hard hardlopen niet,
dan begint er te veel te protesteren in mijn enkels en knieën, maar
rustig hardlopen hou ik vol. Dat vinkje kan ik dus zetten. Maar er is
meer. Ik kan via coaching proberen mijn eigen skill-level, om maar eens
een goed Nederlands woord te gebruiken, op te krikken. Kijk,
persoonlijk geloof ik dat iemand gezegend is met een talent. Wat dat
talent is... dat verschilt. Zang, acteren, wielrennen, schaatsen,
hardlopen, voetballen, schilderen, autoracen. Er is altijd talent. Maar
wat er dan gedaan wordt met dat talent, daar gaat het om. Max
Verstappen is daar een goed voorbeeld van; zijn talent (in grote mate
aanwezig) is door vader Jos gekneed en gevormd en leidde tot vele
raceoverwinningen en alle kans op de titel. Maar al die begeleiding van
Jos zou tot niets hebben geleid als Max geen talent gehad zou hebben.
Daarnaast is het ook zo dat je kunt leren, ook al ben je geen talent.
Door iets maar lang genoeg, vaak genoeg te doen, word je er vanzelf een
keer goed in, als je tenminste enige aanleg hebt. Ik denk dat ik voor
mijn hobby, mijn sport, wel de aanleg heb, maar geen talent ben. Maar,
dat beetje aanleg, dat kun je met voldoende oefening beter maken, met
coaching. Iemand die wel goed is en ook nog eens het talent heeft om de
materie goed uit te leggen.
Toevallig ken ik zo iemand. Iemand die ook vanwege budgettaire redenen
geen deel kan nemen aan onze sport. Iemand die er wel goed in is en
haar dagelijks brood verdient met het begeleiden van hen die wel graag
willen, maar (nog) niet zo heel goed kunnen. Zoals ik, bijvoorbeeld.
Toen ik haar leerde kennen had ze een relatie. Uit die relatie kwam een
dochter, ik weet nog hoe ze zwanger rondliep. Inmiddels is die relatie
uit en woont ze met haar dochter Cristel in het westen van het land,
ergens in de buurt van de vader. Ik neem daarom contact op met Karola.
Eigenlijk vond ik het al zonde dat (ze überhaupt zwanger raakte, dat
blijf ik een enorme verspilling van een vrouw vinden) ze moest stoppen
met de sport, zeker omdat ze er verdomde goed in is. Ik weet een deal
met haar te sluiten: ze helpt mij, coached mij, om beter te worden.
Daarvoor betaal ik haar en daarbij financier ik nu haar comeback in
onze sport. Aangezien ik nog geen idee heb ik hoe ik alles wil gaan
invullen, een luxe camper is een gedachte, stelt ze voor om wat
oefensessies te houden waarbij ik een paar dagen in het westen
verblijf. Het originele plan was om dat in een hotel te doen. Gewoon
kamertje boeken en dan van daarop en neer tuffen naar onze sport- en in
dit geval trainingsaccommodatie. Alleen... doordat er een conferentie
gehouden wordt, nu Covid-19 verleden tijd is, vinden sommige figuren
het nodig om dit ook weer te gaan doen, in plaats van via een
videoconference; blijken echt alle hotelkamers bezet te zijn. "Nou,
vooruit," zegt Karola, "dan kom je toch bij ons slapen. Ik heb nog wel
wat ruimte in mijn appartementje. Kijken we even hoe we dat moeten
oplossen." "Ach," zeg ik, "het is alleen om te slapen, dus als je een
bank hebt die daarvoor geschikt is vind ik het ook al goed." "We zien
wel," zegt ze en we beëindigen het telefoongesprek.
De volgende dag rijd ik in mijn Tesla naar het westen, naar de woning
van Karola. Waarom weet ik eigenlijk niet, maar we hebben tot dan toe
alleen via telefoon en app met elkaar gesproken. Ze blijkt geen steek
veranderd te zijn sinds ik haar, vier jaar geleden alweer, voor het
laatst heb gezien. Haar bruine haren in een staart gebonden, haar
slanke lichaam gehuld in een shirt met daaronder een simpele
spijkerbroek maar ze ziet er nog steeds geweldig uit. Uit niets blijkt
dat haar lichaam de organische veldslag van de geboorte van een kind
heeft moeten doorstaan. "Hoi," zegt ze vrolijk, "kom binnen." Ik stap
langs haar heen haar appartementje binnen en kom in een knusse ruimte.
Zelf omschrijft ze het als ‘klein' maar dat ik, denk ik, ook een beetje
de persoonlijke perceptie. "Nou," zegt ze, "Cristel is bij haar vader
dus je zou eventueel in haar kamer kunnen overnachten, of op de bank.
Ik heb het met Cristel overlegd, maar ze heeft het liever niet dat je
in haar bed slaap, maar ze weet inmiddels dat ze niet alles in het
leven kan hebben, dus de keus is aan jou." Ik bekijk de bank. Een
ruime, diepe bank die eigenlijk minder fijn zit, maar wel goed ligt.
"Ik kies de bank wel, houd ik Cristel tenminste ook nog een beetje te
vriend." "Weet je het zeker?" vraagt ze en ik knik. "Ok," zegt ze, "Ik
heb het aangeboden." "Staat genoteerd," zeg ik.
We maken het ons gemakkelijk en na de maaltijd lopen we even wat
trainingsstof door. Morgen gaan we pas op de accommodatie aan de gang,
maar de theorie even doorlopen kan geen kwaad. Het is alleen zaak die
theorie in de praktijk te gaan brengen. Maar daarom ben ik met Karola
hier. Om beurten wassen we ons en poetsen we onze tanden in het
badkamertje. Ik kan het niet laten om mijn ogen over haar lichaam te
laten glijden, zeker nu ze alleen gekleed is in een lang t-shirt.
Tenminste... dat denk ik. Aangezien het ruim over haar billen valt weet
ik echt niet of ze er iets onder draagt, maar mijn fantasie maakt ervan
dat ze zonder BH en met blote kont hier vlak bij me staat, rustig te
wachten tot ze erbij kan. Ik heb alleen een pyjamabroek aan en sta met
ontbloot bovenlijf. Als ik in die spiegel kijk zie ik hoe ze mij ook
opneemt. Ze waant zich onbespied want ik zie haar goedkeurend knikken.
Inwendig moet ik grinniken, maar ben ook wel tevreden dat mijn gesport
en gefitness in ieder geval wat resultaat heeft opgeleverd. Nadat ik
gereed ben, maak ik plaats voor haar en kan zij haar tanden poetsen. Ik
wens haar goedenacht en loopt naar de woonkamer. Eénmaal binnen loer ik
even om het hoekje naar de badkamer. Daar zie ik haar bukken om de
tandpasta uit te spugen. Haar shirt kruipt omhoog, maar helaas voor mij
niet ver genoeg. Nu weet ik nog niet of ze er iets onder draagt. Een
beetje teleurgesteld draai ik me om, loop naar de bank en kruip erop.
Na wat draaien heb ik een goede positie gevonden en val in slaap.
De volgende ochtend gaat de wekker al vroeg en vooral erg hard. Ik word
namelijk wakker van de wekker van Karola en niet van mijn eigen die een
klein half uur later gepland staat. Even probeer ik verder te slapen,
maar haar gestommel naar de badkamer en even later het doorspoelen van
het toilet voorkomt dat ik weer in slaap val. Zuchtend kom ik overeind
en wankel naar de badkamer. Slaapdronken hobbelt zij deze kamer uit en
botst daar bijna tegen mij aan. Even staan we elkaar aan te kijken voor
onze hersenen de binnengekomen informatie kunnen verwerken. Pas als we
langs elkaar zijn gegaan en ik op het toilet zit, bedenk ik me dat
Karola mijn ODOL gezien moet hebben, vooral omdat deze nogal
pontificaal door mijn pyjamabroek te zien is. Maar aangezien ik geen
enkele reactie aan haar zag, anders dan dat ze schrok toen ze me bijna
omverliep, of eerder: andersom, denk ik er niet te veel aan.
Waarschijnlijk heeft ze het niet gezien. Hopelijk heeft ze het niet
gezien. Het is al gênant genoeg. Ja, ik weet dat ik gisteravond nog
loerde of ze iets onder haar lange slaapshirt aan zou hebben, maar...
ik ken haar te lang, ik ken haar te goed. Ik had niet moeten kijken, ik
had niet moeten loeren. Of ze wel of niets iets er onder draagt is haar
zaak, niet de mijne. Ze doet dat omdat zij het prettig vindt dragen,
niet voor mij. Na het ontbijt, een korte douche van ons beiden (na
elkaar, uiteraard) en een rit arriveren we op de sportaccommodatie. Na
een volledige dag trainen en leren, alleen onderbroken door korte stops
voor uitleg, eten, drinken en toilet, besluiten we met een diner in een
restaurant ergens halverwege de accommodatie en haar woning. Ze
complimenteert me met de geboekte progressie en zegt dat ze echt
verbetering ziet; ondersteund door de koude data van de
computergegevens die wel hetzelfde vertelt. Ik knik. "Het voelt alleen
vreemd aan. Net alsof ik er minder moeite voor moet doen, maar wel
beter ga," zeg ik. Ze glimlacht. "En dat is precies de bedoeling," zegt
ze, "het gaat je nu makkelijker af en daardoor lijkt het langzamer te
gaan, ook omdat je nu hersencapaciteit over hebt om andere dingen te
verwerken." We eten verder en verlaten het etablissement om weer naar
haar woning te rijden. In de auto is het stil en dat is niet alleen
omdat de electromotoren van de Tesla uiteraard nauwelijks geluid maken.
Af en toe lijkt Karola zelfs even weg te zakken en hoor ik een zacht
snurkje van haar komen. Als ik de auto bij haar woning parkeer en uit
zet, wil ik haar een zacht duwtje tegen haar arm geven, om haar weer
wakker te maken. Het is alleen het precies hetzelfde moment dat ze de
arm waar ik tegen wil duwen, opricht om door haar haren te strijken.
Hiervoor raakt mijn hand niet haar arm maar juist haar linkerborst.
Deze is uiteraard zachter dan haar arm en geeft dus ook meer mee,
vanwege de door mij ingezette kracht die gebaseerd was op contact met
haar arm. Van schrik trek ik mijn hand niet terug, maar laat hem juist
even liggen, wat me extra doet schrikken waarna ik hem te fel
terugtrek, waardoor ik aan de andere zijde weer doorschiet en met mijn
hand tegen de ruit aan klapt.
"Dat deed aan die kant vast meer pijn dan hier bij mij," zegt ze en
hieruit maak ik op dat ze niet al te zwaar eraan tilt. Ik zwaai met
mijn hand in een futiele poging de pijn weg te wapperen. "Ik kan alleen
oordelen over deze zijde, maar ik denk dat het antwoord ‘ja' is," zeg
ik. "Sorry," zeggen we beiden, tegelijktijdig. "Waarom sorry?" vraag
ik, "ik raakte jouw... borst aan." "Eh, sorry omdat ik net op dat
moment mijn arm weghaalde," legt ze uit. "Nee toch," zeg ik, "daar hoef
je toch geen excuses voor te maken. Dat was een natuurlijke beweging.
Dat van mij niet." Ze grinnikt even. "Ik dacht toch altijd dat het
aanraken van een borst voor een man een vrij natuurlijke beweging is,"
zegt ze. "Ik... eh... nou..." stamel ik, "misschien, maar in dit geval
was het niet de bedoeling om jouw borst aan te raken, maar om jouw arm
een duwtje te geven zodat je wakker zou worden." Ze lacht even. "Het
geeft niet," zegt ze en knijpt even in mijn been, "het kan gebeuren. Ik
snap wel dat het niet de bedoeling was. Kom, we gaan naar binnen." Ze
stapt uit en even later volg ik haar. Eénmaal binnen heerst er een
beetje een vreemde stilte tussen ons. Die besluit ik te doorbreken door
te verkondigen naar bed te willen gaan. Ze kijkt me even aan. "Je
slaapt op de bank, dus dan moet ik ook naar bed?" vraagt ze, "ik kan
anders niet op de bank zitten of TV kijken." "Oh," zeg ik, "daar had ik
even niet aan gedacht." "Nou, vooruit dan maar," zegt ze, "dan kruip ik
er ook maar in."
Om beurten wassen we ons en poetsen we onze tanden in het badkamertje.
Dit keer gaat zij voor. Net als gister laat ik mijn ogen over haar
lichaam te laten glijden, ze draagt weer het t-shirt. Wederom slaat
mijn fantasie op hol. En merk ik ook iets anders. Gister concentreerde
ik me op de onderzijde van het shirt en de vraag of ze er iets onder
draagt, maar vandaag; misschien door het incident in de auto, kijk ik
ook eens even wat hoger. Nu pas valt me op dat de armopeningen vrij
ruim uitvallen. Dermate vrij ruim dat ik naar binnen kan kijken. Ik zie
zelfs haar oksel, maar de ruimte geeft meer prijs. Ik zie de zijkant
van haar blote borst. En die trekt mijn aandacht tot op zo'n niveau dat
ik begin te staren. En het nadeel daarvan is dat ik niet oplet. Via de
spiegel ziet ze hoe ik kijk en kan ze raden wat ze laat zien. Ze spuugt
de tandpasta uit, spoelt haar mond en loopt met een kleine glimlach de
badkamer uit.
Ik heb de pyjamabroek aan en sta met wederom ontbloot bovenlijf. De
beginnende erectie moet in mijn pyjama te zien zijn. Terwijl ik de
service verleen aan mijn gebit zie ik vanuit een ooghoek en de spiegel
hoe Karola me bekijkt. Niet eens stiekem en ook niet starend, maar
gewoon bekijken. Haar armen over elkaar en leunend tegen de deurpost.
Het doet het verdwijnen van mijn erectie geen goed, die wordt zelfs een
beetje harder. Ik moet me bukken om te spugen en als ik weer overeind
sta is Karola weg. Ze is ook niet in de woonkamer maar ik hoor nog net
de deur van haar slaapkamer dichtklikken. Even kijk ik naar het witte
hout, twijfel of ik misschien die kant op zou moeten gaan, maar besluit
het toch maar niet te doen. Mijn pik is inmiddels volledig stijf en
hoewel ik me realiseer dat ik haar echt aantrekkelijk vind, waardeer ik
onze vriendschap te veel om een poging te wagen. Ik slaak een zachte
zucht, draai me om, loop naar de bank en kruip erop. Ondanks wat
draaien kan ik geen goede positie gevonden en het duurt een tijd
voordat ik in val slaap. Ik heb een onrustige nacht en zwerf ergens
tussen slapen, hallucineren en semi-wakker zijn. Als ik de volgende
ochtend wakker word, herinner ik me dat ik twee keer van de bank ben
gevallen en dat één van die keren Karola naast me heeft gestaan. Of heb
ik dat gedroomd? Waarschijnlijk, want de manier waarop ze stond met
haar lange slaap T-shirt aan en zoals ik lag had ik goed zicht onder
dat shirt en kon tegen haar blote vagina aankijken. Ze zal vast niet
naakt slapen, of naakt onder het shirt, dus dat moet toch wel een droom
zijn geweest. Dat kan niet anders. Ik heb echt geen idee waar mijn
onderbewustzijn me allemaal naartoe gebracht heeft, maar dat Karola er
een rol in had is wel duidelijk.
Ik lig nog half verdwaasd op de bank en probeer de diverse gedachten en
droom-flitsen in mijn hoofd te ordenen als ik de wekker van Karola weer
luid hoor piepen, gevolgd door een bonk en een vloek. Ik ga rechtop
zitten en zie hoe even later zij haar slaapkamer uit komt stommelen,
licht trekkend met haar been. "Verdomme," moppert ze, "eerst jij
vannacht twee keer en nu val ik uit bed." Ze hobbelt door naar de
badkamer en even later hoor ik hoe haar urine in de toiletpot geloosd
wordt. Ik kijk naar de deur. Hoewel ze deze een zet had gegeven en ik
de *tik* van de vergrendeling tegen de deurpost had gehoord, is de deur
niet dichtgevallen. En omdat haar woning niet helemaal waterpas is, of
misschien de deur net niet loodrecht hangt (of misschien beiden), zakt
deze langzaam meer zeker verder open, ogenschijnlijk zonder dat ze het
merkt, tot er een opening van zo'n twintig centimeter is ontstaan. Zo
kan ik haar op de toiletpot zien zitten, haar shirt opgerold tot op
haar schoot, haar benen licht gespreid en haar handen op de rand van
het shirt. Ze staart een beetje in het niets tot het laatste beetje van
haar urine haar blaas verlaten heeft. Dan pakt ze Wc-papier en dept met
een prop haar schaamlippen droog. Dat alles speelt zich voor mijn ogen
af. Mijn pik, door de verwarrende nacht niet hard geworden, richt zich
langzaam op. Karola gooit het natte propje in de pot, kijkt nog even
naar haar genitaliën en staat op. Ik zou weg moeten kijken, maar mijn
ogen blijven gefixeerd op haar. Ik vang, is het wederom (?), een glimp
van haar vagina op. Een prachtig kaal kutje, zonder een haartje in
zicht. Het is maar even, het is maar kort want al snel laat ze het
shirt vallen en is alles weer bedekt. Ze draait zich om, drukt op de
knop en het systeem spoelt door. Dan gaat ze haar handen wassen en
loopt ze de badkamer weer uit.
Ik zit nog op de bank. Ze ziet me zitten, maar ik zie haar niet want ik
ben net met mijn handen in mijn ogen aan het wrijven, zogenaamd om de
slaap en vermoeidheid eruit te krijgen. Ok, niet helemaal zogenaamd,
maar wel juist op dit moment om te camoufleren dat ik haar heb kunnen
zien. Dat lijkt ze zich te realiseren. Ze kijkt even van mij naar de
badkamerdeur, zo zie ik tussen de kiertjes van mijn vingers door, en
vraagt zich zichtbaar af of ik iets gezien heb en zo ja, wat. Ze kijkt
tussen mijn benen, waant zich onbespied en ziet mijn stijve lul
duidelijk afgetekend in deze onderbroek. Ik zucht en haal mijn handen
weg. Ze verplaatst haar blik snel van mijn kruis naar mijn ogen,
vrouwen zijn daar gewoon beter in. "Goedemorgen," zegt ze, "goed
geslapen? Behalve die twee keren dat je van de bank bent gevallen?" Ik
kijk haar aan. "Ook goedemorgen," begin ik, "dat was dan dus echt? Ik
weet echt niet meer of het nu een droom was of daadwerkelijk gebeurd
is." "Oh," zegt ze, "aan de bonk te horen was het wel echt. Ik ben
zelfs nog even komen kijken of het allemaal wel goed met je was." "Oh,"
zeg ik, "dan kan ik de nacht alleen maar omschrijven als, ‘beroerd'."
"Zal ik dan koffiezetten?" vraagt ze. "Graag," zeg ik, dan ga ik ook
even naar de WC." Ik sta op en rek me uit. Pas als ik voel hoe mijn
eikel de stof van mijn onderbroek doet opspannen, realiseer ik me dat
ik nu ook door mijn pyjamabroek heen wat aan haar toon. Ik haal adem om
wat te zeggen, weet niet zo goed wat, maar als ik haar kant op kijk is
ze al weg. Zo kan ik rustig mijn blaas legen en als ik terugkom in de
woonkamer heeft ze al twee grote mokken met sterke koffie voor ons
beiden op de eettafel klaargezet. Nadat ik een halve mok heb
opgedronken begint de cafeïne te werken en gaan mijn hersens eindelijk
op normaal tempo werken. Karola zit tegenover mij, nog steeds in het
shirt en ze zit me een beetje vreemd aan te kijken. Ze heeft een aparte
blik in haar ogen, maar ik kan niet vaststellen wat deze blik precies
inhoudt. Het is niet van geilheid, maar ook geen boosheid, verbazing of
nieuwsgierigheid. Zonder iets te zeggen staat ze op van de tafel en
pakt ontbijtspullen. Zwijgend eten we en terwijl ik met de laatste
boterham bezig ben, kondigt Karola aan onder de douche te zullen gaan.
Ik knik alleen. Ik kijk haar na als ze naar haar slaapkamer loopt en
even later naar de badkamer.
Ik veeg de laatste kruimels op en terwijl ik ze in mijn mond stop kijk
ik nog een keer naar de badkamerdeur. Daar zie ik een kier die langzaam
groter wordt. De deur zat weer niet goed dicht en draait weer langzaam
open tot dezelfde ruimte ontstaat als daarstraks. De douchecel is
tegenover de toiletpot, dus ik kan niets zien. Ik sta op, pak mijn bord
en loop naar het aanrecht toe. Volstrekt overbodig werp ik nog een blik
naar de badkamer, maar die hele korte blik wordt een lange. Want van
waar ik nu sta kan ik via de spiegel de douchecabine wél zien. Karola
staat dan wel achter de deur, maar in de weerkaatsing zie ik hoe ze het
shirt over haar hoofd trekt en op een wasmand legt. Ze staat er gewoon
naakt! Ze staat er naakt en ik kan een groot deel zien. Ik kijk toe en
neem haar zachte borsten goed in me op. Lager dan haar buik is niet te
zien, zo groot is de spiegel niet, maar haar bovenlichaam is duidelijk
in beeld. Ze stapt de cabine binnen en draait de kraan open. Ik blijf
staan kijken en zie hoe ze zich met het water natmaakt, hoe ze haar
handen inzeept en over haar lichaam laat glijden. Zie ik het nu goed
dat haar tepels hard zijn? De kleine puntjes omgeven door het roze van
de tepelhoven zijn... hard? Ik knijp mijn ogen toe in een poging het
beter te kunnen zien, maar het hete water volgt de wetten van de
natuurkunde en stoomt de spiegel dicht. Ik zie alleen nog een
vleeskleurige waas, verder niets. Ik zucht even, haal mijn schouders op
en ruim de vaatwasser in. Ik ga weer aan de eettafel zitten en buig me
weer over de theorie. Al snel hoor ik dat de douche dichtgedraaid wordt
en kijk ik op. Het is tegen beter weten in want niet alleen is deze
hoek dermate ongunstig dat ik niet in de spiegel kan kijken en zelfs
als dat het geval zou zijn; met het uitzetten van de kraan is nog niet
alle warme en vochtige lucht verdwenen en zou ik dus nog niets zien.
Dus richt ik me maar weer op het boek alwaar Karola tips heeft
opgeschreven. Ik luister natuurlijk nog wel en hoor hoe ze zich
afdroogt. Dan kijk ik toch weer even. Veel zie ik niet, maar af en toe
een arm, een been en een stukje van haar bil. Zelfs even kort een
sideboob, maar ze blijft achter de deur staan. Als ze zichzelf in een
handdoek gewikkeld heeft, komt ze tevoorschijn en veegt de spiegel
schoon. Nadat ze haar gezicht even snel gekeurd heeft, loopt ze de
badkamer uit. "Schiet je wel op," zegt ze in het voorbijgaan, "het is
vandaag druk op de weg." Ik spoed me naar de badkamer en twijfel of ik
de deur zal sluiten. Ergens besluipt me het gevoel dat Karola ditmaal
de deur niet per ongeluk niet goed gesloten heeft. Ik besluit hetzelfde
te doen en geef de deur een zet, te zacht om dicht te vallen en wetende
dat deze langzaam weer open zal waaien. Iets langzamer dan strikt
noodzakelijk kleed ik me uit, zo de deur de tijd gevende. Zo
onopvallend mogelijk kijk ik in de spiegel die nu grotendeels weer
helder is. Ik zie Karola bij het aanrecht naar me staan kijken. Ik stap
onder de douche en was me snel. Als ik weer onder de douche vandaan ben
kan ik niet meer in de spiegel kijken, deze is weer helemaal
volgetrokken met wasem. Ik heb dus geen idee of Karola is blijven staan
kijken tot het zicht onttrokken was.
Tien minuten later zitten we weer in mijn Tesla onderweg naar de
sportaccommodatie. Daar aangekomen kan ik al hetgeen ik gister van
Karola geleerd heb en alles wat ik van de theorie heb opgestoken
toepassen en ik zie en merk ditmaal een enorme verbetering in mijn
prestatie. Die lijkt niet alleen makkelijker te komen qua tijd, maar
het lijkt me ook minder fysieke inspanning te kosten. Ik heb zelfs tijd
om onderweg even om me heen te kijken en ik zie Karola staan,
glunderend omdat haar leerling, ik dus, het zo goed doet. Aan het einde
van de dag is er een korte wedstrijd waarbij ik in het begin op
achtstand raak, maar me daarna weer goed naar voren kan werken waardoor
ik uiteindelijk derde word. Als ik weer bij haar terug ben omhelst
Karola me hartelijk. "Goed gedaan man!" roept ze uit, "alles wat ik je
geleerd heb, heb je gebruikt." "Mwa," zeg ik, "als de wedstrijd wat
langer was geweest, of ik in het begin niet zoveel tijd verloren zou
hebben dan had ik zelfs kunnen winnen." Ze grijnst en geeft me een
zachte stomp op mijn arm. "Dat is in ieder geval de juiste
mentaliteit," zegt ze, "en als je de hele wedstrijd gaat zoals je na de
start deed, gaat dat winnen ook wel lukken." We praten nog wat na en
wandelen daarom pas na een kwartiertje naar het clubhuis toe. Daar
krijg ik een kleine fles champagne... sorry, mousserende wijn in handen
geduwd. "Je was toch niet van plan om zonder prijs weg te gaan," zegt
een wat oudere man, "zeker omdat ik weet hoe dol Karola hier op is," en
hij tikt met zijn nagel op het flesje. "Oh, nou, dank u," zeg ik
verbaasd en voor ik het weet is de man alweer weggewandeld. In de
kleedkamer kleed ik me om en even later rijden we weer terug naar de
woning van Karola. Ditmaal valt ze niet in slaap en praat ze redelijk
honderduit, over eventuele verbeterpunten voor mij, over vervolgstappen
naar een hoger niveau sport, een beetje over haar eigen gesport en voor
ze verder kan gaan zijn we bij het restaurant aangekomen. Ik zet de
Tesla ditmaal maar eens aan de lader. Ja, een Tesla heeft een enorme
actieradius, maar ook bij een Tesla komt er eens een einde aan en
aangezien we toch een paar uur aan het eten zullen zijn, kan het
accupakket ook mooi gevuld worden.
We praten wat over onze levens en Karola schakelt na de wijn die bij de
vis hoort, over op Spa blauw, wat ik overigens ook al even dronk. Als
we na het dessert en het afrekenen weer naar de Tesla lopen, komt zij
een in de duisternis verborgen kei tegen, of misschien is het een dikke
wortel van één van de bomen, maar in ieder geval struikelt ze en
verliest ze haar evenwicht. Gelukkig loop ik naast haar en kan ik haar
opvallen, maar aangezien zowel haar als mijn reactievermogen (nog)
behoorlijk goed is, reageren we allebei vrijwel meteen. Zij in het zich
aan mij vastgrijpen en ik in het haar opvangen. Het gevolg is dat mijn
ene arm is daar waar ze hem verwacht, maar mijn andere arm vangt haar
op. Alleen... doordat haar armen zich naar de mijne richten, komt mijn
andere arm niet op één van de hare terecht, maar vang ik haar bij haar
borsten op. Ik voel het zachte vlees een beetje meegeven. Even blijven
we staan. Dan kijkt Karola me aan en grijnst. "Eerst zit je gister aan
mijn borst en nu alweer," zegt ze, "ik zou bijna denken dat het niet
‘per ongeluk' is." Ik weet even niet wat ik moet zeggen en Karola merkt
het. Ze zet zichzelf recht. "Geeft niet," zegt ze, "Ik weet dat het was
om mij op te vangen en ik weet dat het was omdat mijn armen ineens
ergens anders waren dan waar je ze verwacht had." Ze knijpt even in
mijn armen. "Dank je," zegt ze en loopt voor me uit naar de Tesla. Ik
kijk haar even na, tot ik me besef dat ik ook mee moet. Een klein
sprintje later loop ik weer naast haar. Ze geeft me even een duw met
haar elleboog. "Hé," zegt ze, "je laat je toch niet zomaar uit het veld
slaan?" "Sorry," zeg ik, "maar tegenwoordig, met die #metoo wat geen
onzin is..." Ze leunt even tegen me aan. "Ik weet wie het is," zegt ze,
"maar vooral: ik ken de situatie. Normaal gesproken is het niet ok om
aan de borsten van een vrouw te zitten. Of aan die van een man, for
that matter. Maar in dit geval, ik struikelde, jij wilde me opvangen en
tegelijk ging ik met mijn armen naar jou. Een samenloop van
omstandigheden. Bovendien, ik vond het helemaal niet erg." Ik kijk haar
even aan. Ze lacht. "Ja, anders zou ik op mijn bek gevallen zijn!"
giert ze het uit. Ik geef een kleine glimlach en merk dat ik echt
hoopte op iets anders. Terwijl Karola instapt, koppel ik de laadkabel
af en berg deze weer netjes op. Tot mijn genoegen constateer ik dat de
auto in deze korte tijd en met deze simpele laadaansluiting toch weer
mooi 100 kilometer aan actieradius erbij heeft gekregen. Karola zit al
helemaal klaar, netjes in de gordel en zit wat op haar telefoon te
pielen. Ik schakel de auto in en rijd weg. De geluidsisolatie blokkeert
het knarsen van het grind.
Na een afslag vanwege een wegomleiding rijden we een beetje door de
binnenlanden naar de woning van Karola toe. De zonsondergang is perfect
te zien en ze vraagt me dan ook even te stoppen zodat ze een foto kan
maken. Die lukt uitstekend en al snel rijden we weer verder. Bij haar
thuis trekt ze haar schoenen en sokken uit en loopt op blote voeten
door de woning. Ik was het eigenlijk vergeten te melden, maar ze draagt
een reguliere spijkerbroek met erboven en wit shirt. Helaas voor mij
niet iets met een wat diepere hals zodat ik inkijk heb bij de momenten
dat ze bukt. Ook zijn de armgaten niet zo groot dat ik een zij inkijk
heb, daar hebben de ontwerpers al wel rekening mee gehouden. Het enige
dat ik dus zie is het mooie figuur dat ze heeft en daar moet ik het mee
doen. Ik pak alvast wat van mijn spullen in de auto voor de reis terug
en kom dan de fles met mousserende wijn tegen. Ik was het ding alweer
vergeten. Met de fles in de hand loop ik weer naar binnen.
Triomfantelijk houd ik het omhoog. "Oh, die," zegt Karola, "Daar heb ik
wel zin in." Ik grijns. "Ik ook," zeg ik. "Hè?" zegt ze verbaasd, "maar
jij drinkt toch niet." "Dat klopt," zeg ik en mijn grijns wordt groter
en een beetje kwaadaardig. Ze ziet de blik in mijn ogen en hoe ik de
folie van de kurk af haal. "Oh nee," zegt ze en steekt een bezwerende
vinger op, "nee, niet hier in mijn woonkamer, nietinmijnwoonkamer!" Ze
vlucht en ik loop kalm achter haar aan. Ze schiet de keuken in. Ik
deponeer de folie netjes in de daar staande prullenbak. Ze vlucht de
woonkamer weer in. Ik begin het ijzerdraadje los te draaien en schudt
langzaam met de fles. Ze kijkt om zich heen. Optie één is naar buiten,
de straat op. Dan gaat ze de inhoud van de fles over zich heen krijgen,
een plakkerige massa en dat voor iedereen in de straat te zien. De
tweede optie is de tuin in. Dat verandert niet veel aan het overspoten
worden, maar dan is ze in ieder geval veilig voor de spiedende ogen van
de buurt. Maar niet de directe buren die via de eerste verdieping
kunnen meekijken. Dan kiest ze maar voor optie drie: de badkamer in.
Al snel beseft ze dat dit niet de handigste optie is om droog te
blijven, maar ik geloof dat ze die hoop al had opgegeven toen ze de
blik in mijn ogen zag. Ze kijkt me aan, een beetje smekend. "Nee," zegt
ze en schudt haar hoofd, "niet doen. Die is heerlijk om te drinken maar
als je het over je heen krijgt plakt het als een gek." Ik grinnik. "Je
spreekt uit ervaring?" vraag ik. Ze knikt. "Wel meer dan ééns," zegt
ze. Ik wrik wat aan de kurk en merk dat deze meegeeft. "Nee,"
protesteert ze nog zacht, weet dat het tevergeefs is en sluit haar
ogen. De *plop* valt mee, maar de eruptie uit de fles is prachtig. Ik
heb goed gemikt want Karola krijgt de volle laag. De wijn schuimt in
haar haren, haar gezicht en shirt en ze is binnen enkele seconden
zeiknat. Haar haren en shirt zijn doorweekt en plakken beiden op haar
lichaam. Haar vormen komen er nu wel heel erg goed uit en ik zie zelfs
stijve tepels door de stof heen priemen. Ik schud met de fles en weet
met de laatste rest haar rug en broek ook goed onder te spuiten. Als ze
merkt dat de kracht eraf is wrijft ze de wijn uit haar ogen en kijkt ze
me aan. Ik geeft haar de fles. Ze houdt het omhoog, kijkt naar het
laatste beetje op de bodem, zet de opening tegen haar mond en drinkt de
laatste anderhalve slok op. Dan kijkt ze me weer aan. "Moest dat nu
echt?" stelt ze een retorische vraag. Ik grijns. "Je bent zeker wel
blij dat ik vandaag een wit t-shirt heb aangetrokken?" komt ze met de
volgende retorische vraag. Ik bloos een beetje als ik zeg, "Ik denk dat
ik vooral blij ben dat je geen BH hebt aangedaan." Ze slaat haar ogen
neer maar glimlacht. "Die tepels van mij zijn zeker nu niet te missen,"
zegt ze en trekt haar shirt even strak waardoor ze nog meer opvallen.
Ze kijkt me weer aan. "En nu hoop je zeker dat ik het shirt ga
uittrekken?" leest ze mijn gedachten. Ik knik. "Of wil je met die
plakkerige zooi blijven staan?" vraag ik terug. Ze schudt haar hoofd.
"Heeft het zin om te vragen of je even de badkamer wilt verlaten?"
vraagt ze. Ik voel hoe ik langzaam hard word. "Natuurlijk," zeg ik,
"Als jij dat vraagt, dan doe ik dat. Maar liever blijf ik kijken." Ze
knikt. "Dat dacht ik al," zegt ze, "Maar als ik wat uitdoe, doe jij dat
dan ook?" Ik knik. "Alles wat jij uitdoet, doe ik dan ook uit," zeg ik,
"maar jij staat al voor, jij hebt jouw schoenen en sokken al uit." Ze
glimlacht even. "Schiet dan op," zegt ze, "ik wil deze plakkerige
kleren uit doen." Razendsnel ontdoe ik me van mijn schoenen en sokken
en gooi ze de woonkamer in. "Zo," zeg ik, "dan staan we nu gelijk." Ze
glimlacht en begint haar shirt omhoog te trekken. Ze overdreef niet
toen ze het had over plakkerig want ik kan zien dat het moeite kost om
het over haar hoofd te krijgen. Dus vat ik moed en stap ik op haar af.
Voorzichtig pel ik het shirt een beetje recht en samen trekken we het
langzaam omhoog. Het slurpt als het loslaat van haar huid. Haar borsten
komen tevoorschijn en lijken nog mooier dan ooit. Zachte C-cup die
stevig op haar lichaam staan, de tepels hard en de tepelhoven vuurrood.
Ik kijk ernaar en help haar op gevoel met het shirt. Als het over haar
hoofd is laat ze het op de grond vallen alwaar het met een grote
*vlats* landt. We kijken elkaar in de ogen, beseffen terdege waar we
mee bezig zijn. Zonder haar blik af te wenden begint Karola aan mijn
shirt te trekken en begeleidt het omhoog en naar de vloer. Het enige
moment dat we niet naar elkaar kijken is als het shirt mijn hoofd
passeert. Langzaam gaat haar hand over mijn borst heen terwijl ik
begint met het losmaken van haar broek. Haar leren riem is van nature
al weerbarstig, maar wat de wijn ermee gedaan heeft? Het lijkt wel
Bizonkit of Loctite, zo vast zit het. Ze heeft met mijn broek veel
minder moeite; tegen de tijd dat ze deze op de grond kan laten zakken,
heb ik net de riem losgekregen en moeten de knoop en rits bij haar nog
volgen. Ik stap uit mijn broek. De bobbel in mijn slip is duidelijk te
zien. Karola aarzelt even, of doet een poging zich te beheersen, maar
legt dan toch haar hand op mijn gezwollen mannelijkheid. Zachtjes
wrijft ze erover en ik kreun. De warmte van haar hand is door de stof
heen te voelen. Ik heb nu haar broek los, maar van laten vallen is geen
sprake. Er is geen andere optie: ik zal door mijn knieën moeten om de
broek van haar benen te stropen. Maar als ik aanstalten maak houdt ze
me tegen. "Wacht even," zegt ze, haakt haar vingers achter het elastiek
van mijn slip, geeft het een zetje en zo valt het op de grond. Ik stap
ook hieruit en sta nu naakt voor haar. Zachtjes trekt ze me af, mijn
voorvocht maakt haar hand nat daar waar het net opgedroogd was van de
wijn. Al snel stopt ze weer en knikt ze. Ik zak tot op mijn knieën en
trek, nou ja, het is meer dat ik haar broek van haar benen rol. Ik
snapte haar idee en trek ook meteen haar slipje mee. Ik zou kunnen
schrijven over een vochtige plek, maar aangezien het hele ding nat is
van de wijn, kan dat meerdere redenen hebben.
Ik onthul zo haar kutje... nee, dat is niet de juiste manier om het nu
te zeggen. Ik onthul haar vagina. Een volledig gladde huid toont zich
aan mij, geen haartje te bekennen. De enige rimpelingen zijn haar
schaamlippen die gezwollen zich een beetje voor mij openen. Ik kijk
ernaar, ruik hoe de geur van haar mosseltje de zoete lucht van de wijn
verdrijft. Ik wil aanvallen, haar proeven, maar houd me in. Eerst moet
ze me nog helpen door haar benen kort op te lichten zodat ik de
broekspijpen over haar voeten kan krijgen. Na het verwijderen van haar
slip, is ook zij naakt. Ik blijf op mijn knieën, pak haar rechterbeen
en til het over mijn schouder. Zo opent haar schelpje zich, net
voldoende om mijn tong te kunnen ontvangen. Ze smaakt zoet, misschien
is dat de wijn die nog invloed heeft. Haar geil is glibberig, maar
tussen haar lipjes door kan ik haar klitje vinden. Met het puntje van
mijn tong ga ik over het kleine knopje en ze siddert. Ik leg mijn
linkerhand op haar billen ter ondersteuning. Met mijn rechterhand glijd
ik over haar lipjes en duw ze uiteen. Ik pers mijn kin in de opening en
steek mijn tong diep in haar. Mijn duim glijdt over haar klitje en ik
hoor haar kreunen en steunen. Ze legt haar handen op mijn hoofd en
drukt me dieper in haar vagina. Even lijkt ze haar evenwicht te
verliezen en moet ik de greep met mijn linkerhand verstevigen. Zo komen
er een aantal vingers in haar bilspleet terecht. Ze reageert er niet
op, dus erg zal ze het niet vinden. Ik lik, zuig en sabbel op haar
schaamlippen en haar klitje. Ik voel haar buik tegen mijn voorhoofd
trillen. Haar adem gaat schoksgewijs. "Ga door," kermt ze, "Ga
alsjeblieft door, ik wil komen op jouw tong." Ik wil niets liever.
Intussen masseer ik haar bil en glijd zo stiekem verder haar bilspleet
in. Haar buik trilt, haar benen trillen; ik voel het in mijn schouder,
mijn handen. "Oh fuck ja," kermt ze zachtjes. Ik voel haar kutje om
mijn mond pulseren en haar nagels in mijn hoofd. Ik stop langzaam met
mijn orale massage en houd haar stevig vast.
Ze buigt voorover en kust me op de bovenkant van mijn hoofd. Ze laat
haar been van mijn schouder glijden en zo zakt mijn linkerhand iets
dieper in haar bilspleet, nu zelfs tegen de huid daaraan. Ze zegt
niets, hijgt alleen en wenkt me aan mijn kin omhoog. Als ik rechtop sta
kijken we elkaar even in de ogen. Ze likt haar lippen en even denk ik
dat we gaan zoenen, maar dan zakt ze naar beneden en gaat op haar
knieën zitten. Ze pakt mijn staalharde pik beet en knijpt er even
zachtjes in. Mijn jongeheer reageert door vrijwel meteen een druppel
voorvocht naar buiten te persen. Met haar duim verspreidt ze het over
mijn strakgespannen eikel. Ze knijpt nog een keer en een nieuwe druppel
meldt zich. Ook deze wordt netjes verdeeld over het puntje van mijn
pik. De derde druppel die ze naar buiten perst likt ze op. Langzaam
gaat ze met haar tong over mijn eikel terwijl ze me met haar hand
langzaam begint af te trekken. Mijn pik trilt. Zonder dat ze moeite
hoeft te doen verlaat meer en meer voorvocht mijn geslacht, om door
haar opgelikt te worden. Kalm neemt ze me in haar mond. Laat haar tong
dansen over mijn huid en streelt elke stukje waar ze bij kan. Ze
schuift haar hoofd verder over mijn paal, haar wangen bollen als ze
duwt. Zachtjes zuigt ze en neemt ze me verder in haar mond tot ik zie
hoe haar neus mijn buik raakt. Ik ben niet groot geschapen, maar ik had
niet verwacht dat ze me helemaal in haar mond kon hebben. Ze hoeft niet
te slikken om mijn eikel tot in haar keel te krijgen, zo lang is mijn
pik niet. Ze begint nu met haar hoofd op en neer te gaan en ik heb het
niet meer. Het voelt alsof ze elk deel van mijn lichaam raakt, maar het
is alleen maar mijn pik. Ze zuigt zacht, trekt rustig, likt én schuift
haar hoofd op en neer. "Karola," kerm ik als ik mijn ballen voel
trillen. Ze legt mijn eier in haar vrije hand en voelt hetzelfde.
"Karola," hijg ik als tweede waarschuwing maar ze trekt zich er niets
van aan. "Oh, Karola," kreun ik en we voelen beiden mijn ballen
samentrekken als ze mijn zaad door de leidingen haar mond in pompen.
Karola gaat in hetzelfde tempo door, slikt wanneer nodig en pas als ik
het laatste beetje gelost heb laat ze me los.
Nu sta ik te trillen op mijn benen en is het Karola die mij in evenwicht
moet houden. We kijken elkaar weer aan. Ze heeft nu een andere blik in
haar ogen, waarschijnlijk zoals die bij mij ook veranderd is. We zijn
nu niet meer gewoon vrienden, kennissen. Ik ben door haar klaargekomen.
Zij is door mij klaargekomen. Ik heb haar geil geproefd, ze heeft mijn
zaad doorgeslikt. We kijken elkaar aan, hebben onze handen op elkaars
armen. Ik wil de mijne verplaatsen, maar merk dat ze nog plakt. Ik kijk
naar de douche en weer terug naar haar. Ze knikt. We kijken alleen naar
elkaar als we naar de cabine lopen. Mijn pad blijkt vrij te zijn, maar
Karola verliest weer haar evenwicht als haar doorweekte broek om haar
voet blijft hangen en zwaarder is dan ze had verwacht. Ik vang haar op,
mijn handen ditmaal op haar beide borsten, haar stijve tepels die in
mijn palmen prikken. Ze zegt niets, schudt haar broek van haar voet en
loopt door. Met mijn handen nog op haar borsten draait ze de kraan
open. De moderne installatie heeft al snel een aangename temperatuur en
we stappen onder de kraan. Pas nu haalt ze mijn handen van haar borsten
af en kijkt me aan. Ze zegt niets, maar in haar ogen lees ik de vraag,
"Durf je?" Ik weet niet wat ze van plan is maar knik alleen. Het maakt
me helemaal niet uit wat ze zal gaan doen. Ik wil het. Al gaat ze me
vragen haar aarsje te likken... ik wil het.
Mijn gedachte blijkt niet ver uit de buurt te zijn. Ze pakt mijn hand,
vouwt de vingers weg tot alleen nog mijn middelvinger uitsteekt. Die
duwt ze tussen haar billen, inderdaad naar haar kontgaatje toe. Ik voel
de ribbels van haar anus. Ze kijkt me in de ogen en duwt mijn vinger
bij zichzelf naar binnen. Ze kreunt, knijpt even kort met haar ogen
maar dwingt zichzelf naar me te blijven kijken, haar blik gefocust op
de mijne. Ik voel de hitte van haar lichaam om mijn vinger heen en merk
hoe mijn lul in korte tijd zich weer opricht. Ze duwt verder en heeft
een klein glimlach op haar lippen. Zo ver ze kan werkt ze mijn vinger
in haar kontgat. Even zie ik dat ze haar ogen wil sluiten en zuchten,
maar ze houdt het op alleen de zucht. Ik blijf haar aankijken, knipper
niet eens met mijn ogen. Mijn ademhaling is zo langzaam dat je zou
kunnen denken dat ik slaap. Mijn pik echter, trilt en schokt op mijn
hartslag. Met haar ogen stuurt Karola me een nieuw bericht. Ik weet
zeker dat mijn pik nog harder wordt, al hield ik het eigenlijk niet
voor mogelijk. Handig wurmt ze mijn wijsvinger tot naast mijn
middelvinger en perst ze ook deze in haar aars. Ze gromt even, hijgt en
pakt met haar vrije hand mijn vrije hand. Die legt ze op haar kut. De
hitte die daarvan afkomt in bijna ongeloofwaardig. Mijn hand was al nat
van het water van de douche, maar dit vocht voelt veel gladder en
glibberiger aan. Bijna onzichtbaar knikt ze naar me, draait wat
halfslachtige rondjes met mijn be-aarsde hand en trekt mijn vinger weer
uit haar achterste. Ik merk hoe ze met haar vingers en het douchewater
het ergste wegspoelt van wat er aan mijn vingers is blijven plakken.
Dan draait ze zich langzaam om, buigt voorover en spreidt met haar
handen haar billen. Ik zie hoe haar kontje nog open staat, maar zich
langzaam sluit. "Nu," kreunt ze, "doe het nu."
Ik aarzel niet. Eigenlijk zou dat moeten. Maar ik aarzel niet. Ik zet
die ene stap naar haar toe, plaats mijn eikel tegen haar anus en druk
meteen helemaal door. Karola slaakt een langgerekte... mix van een
zucht en een kreun en duwt haar billen naar achter. "Meer," kermt ze,
"meer." Ik duw door, maar heb haar niet meer pik te bieden. Dat zeg ik
haar dan ook. "Neuk me," beveelt ze, "neuk me. Neuk net zo lang door
tot je spuit." Ik herinner me dat ik nog niet zo lang geleden mijn zaad
in haar mond gespoten heb. Zo snel opnieuw presteren was iets dat ik al
nooit voor mogelijk had gehouden, maar mijn pik is hard en zit in haar
kont. Zal ik mezelf opnieuw verbazen of is het zelfs zo dat ik haar
lang kan neuken alvorens ik kom? Karola pakt mijn handen vast, die ik
net op haar heupen had gelegd, en brengt ze naar haar borsten. Met haar
handen op de mijne begint ze haar tieten te kneden terwijl ik in haar
begin te stoten. Ze kreunt. Dit voelt zo enorm strak, dit heb ik nog
niet eerder meegemaakt. Tot mijn verbazing lijkt Karola er ook nog van
te genieten ook. Eigenlijk logisch, anders zou ze me niet uitgenodigd
hebben om mijn lul in haar reet te steken. Ik vermoed dat ik niet de
eerste ben. Ze helpt me met het trekken aan haar tepels. "Harder,"
steunt ze, "neuk me harder." Ik begin nog sneller in haar darmen te
stoten. Het water van de douche spettert nu alle kanten op, mijn liezen
kletsen tegen haar billen. Elke keer als ik in haar kom, duwt ze haar
kont naar achteren. Ze holt haar rug en gromt. Ik raak haar kutje niet
aan, zijzelf houdt haar beide handen op de mijne en kneedt nog steeds
haar borsten. Ze spant haar sluitspier aan en knijpt zo in mijn pik. Nu
moet ik ook kreunen en geniet van het strakke gevoel. Ze bukt wat
voorover, duwt me met haar kont een stukje naar achteren en leunt
voorover. Mijn armen zijn gestrekt en mijn handen worden door haar nog
steeds om haar borsten geklemd. Ik knijp nu zelfstandig in haar tepels.
Karola houdt haar handen op de mijne, al was het om te voorkomen dat ik
naar haar kutje zou glijden. Ze begint harder te kreunen en knijpt in
mijn vingers. Ik voel haar verstarren en hoe ze haar billen aanspant.
Dan slaakt ze een diepe zucht en voel ik hoe ze klaarkomt. Het knijpen
met haar sluitspier klemt mijn pik af. Als haar orgasme afneemt omspant
ze en hijgt uit. Ik stoot nog twee keer en dan kreunt Karola opnieuw
als ze voelt hoe ik mijn zaad in haar darmen spuit. "Ohhhhh, ja,"
verzucht ze, "Jaaaaaa."
Ik laat haar borsten los en mijn handen op haar heupen rusten. Ze komt
voorzichtig overeind en staat zo weer in de volle straal van de douche.
Langzaam trek ik mijn pik uit haar kont. Ze gromt tevreden. Ik kijk nu
pas naar mijn vingers, die nog niet zo lang geleden daar in haar aars
zaten, en naar mijn lul. Nu pas weet ik dat al die verhalen, al die
filmpjes die ik keek over ‘first time anal' complete onzin waren. Die
filmpjes snap ik nog dat er eerst een paar klysma's uitgevoerd worden,
maar in de verhalen wordt dat niet gedaan. Mijn vingers vallen nog mee,
na het boenwerk van Karola, maar mijn pik is niet meer het uiterst wit
dat hij was. Het komt meer in de buurt van vijftig tinten bruin, al
hangt er ook was richting groen. Karola heeft zich inmiddels omgedraaid
en ziet me naar mijn besmeurde lul kijken. Ze wil wat zeggen, maar
zoekt naar de juiste woorden. Ze lijkt zich een beetje te schamen. Ik
breek het ijs als ik aan haar vraag, "Wil je me de zeep even aangeven?"
Opgelucht grijpt ze achter zich en overhandigd mij het tablet zeep. Ik
begin mijn handen eerst goed in te zepen en daarna mijn lul grondig te
wassen. Terwijl Karola zichzelf schoonmaakt werk ik door. Na mijn lul
was ik mijn linkerarm. Daarna mijn lul weer. Dan mijn rechterarm en
weer mijn lul. Zo ga ik mijn lijf langs, om daarna steeds weer mijn lul
opnieuw te wassen. Romp, lul, linkerbeen, lul, rechterbeen en weer lul.
Karola helpt me met mijn rug, zoals ik haar ook was. Dan zakt ze door
haar knieën en bekijkt mijn jongeheer van alle kanten. Ze ruikt zelfs
even. "En?" vraag ik haar, "goed?" Ze kijkt omhoog, moet haar ogen
sluiten voor het water maar knikt. Ik help haar weer overeind en ze
draait de kraan dicht.
Even later staan we in de badkamer maar buiten de douchecel en drogen we
ons af. De sfeer is een beetje ongemakkelijk. We kennen elkaar al zo
lang, maar beseffen ook dat we hier een grens zijn overgegaan. Dat
hoeft niet persé slecht te zijn, maar het veranderd de relatie tussen
ons wel. Van vrienden zijn we gegaan naar
‘vrienden-die-geneukt-hebben', wat een andere dynamiek heeft. We botsen
tegen elkaar als we tegelijk de badkamer uit willen lopen. Vervolgens
giechelen we en proberen we de ander voor te laten. Uiteindelijk gaat
Karola eerst. Halverwege de badkamer en slaapkamer blijft ze staan. Ik
loop, half aarzelend, naar ‘mijn' bed toe, de bank. Ik zie Karola
kijken. Van mij, mijn naakte lichaam, naar de bank en vervolgens naar
haar slaapkamer. Voor het eerste sinds ik hier ben noemt ze mijn naam.
"Kom," zegt ze en ze steekt haar hand naar me uit, "kom mee." Ik kijk
van de bank naar haar. Haar naakte lichaam, haar uitgestoken hand en de
uitnodigende blik in haar ogen. Dan pak ik haar hand en trekt ze me mee
haar slaapkamer in.
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Ivan K. heeft 19 verhalen op deze site. Profiel voor Ivan K., incl. alle verhalen Email: ipatrickk@hotmail.com |
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Lesbian Stories |