hoofd menu | lesbian categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
De erfenis (vm:transsexueel, 4583 words) | |||
Auteur: MindsEye | Toegevoegd: Feb 22 2020 | Kijkers/Lezers: 3836/3009 [78%] | Waardering (verhaal): 8.64 (11 stemmen) |
Een erfenis verdelen heeft zeer onverwachte gevolgen voor de makelaar |
Zoals de oude man mij al voorspeld had werd zijn familie boos. Nee, boos
was het verkeerde woord. Woedend dekte de lading beter. Ik bekeek het
zooitje schorem dat voor me zat eens goed, waarschijnlijk wel
bevooroordeeld door alles wat hij me in de laatste maanden verteld had.
Zijn oudste zus Emma, schijnheilig met haar zogenaamd breekbare handje
op de schoot van haar man Wilbert, met zijn dikke vlezige lippen, keek
haar aan met uitpuilende ogen. Hun zoon en dochter, Melvin en April,
die achter hen stonden, zij kauwgum kauwend en hij nerveus spelend met
de knopen van zijn hemd, hielden daar midden in hun bewegingen mee op
en keken ongelovig. Ook William, de broer van mijn overleden cliënt
geloofde duidelijk niet wat hij hoorde. Of zijn golddiggende vrouw
Yelena het allemaal meekreeg vroeg ik me af. Het nerveuze lachje van de
jongste zus van mijn cliënt, Alexis, werd waarschijnlijk veroorzaakt
door de cocaïne of de drank, want zoals gewoonlijk was ze al een paar
uur onder invloed van het één of ander.
"Zeg....zeg dat nog eens,...", zei Wilbert, die blijkbaar als eerste
zijn stem weer teruggevonden had.
Ik moet zeggen dat het me een duivels genoegen deed om het geheel te
herhalen: "Heden, twaalf juni tweeduizend achttien verscheen voor mij,
Meester Johanna Hubertina Catherina van Gijzen, notaris te Almere, de
Heer Thomas Wilhelmus Terwolde..."
"Sla dat stukje maar over,", onderbrak Emma me geïrriteerd, "en ga door
naar het stukje dat ons echt interesseert."
Ze deed niet eens moeite om haar aasgieren-mentaliteit te verbergen. De
rest, die instemmend knikte, ook niet. Overdreven opzichtig en
voorzichtig zocht ik naar het stukje tekst dat ze wilden dat ik voorlas
en wat ze eigenlijk niet wilden horen: "Ja, hier heb ik het...'hierbij
bepaal ik dat mijn gehele fortuin, zowel in materiële en immateriële
goederen ook wel zeggende roerende en onroerende goederen, geheel en
zonder uitzondering toe zullen vallen, dat wil zeggen na aftrek van de
gerechtelijke kosten en eventueel verschuldigde belastingen, aan mijn
neef Christiaan Daniël Terwolde, zoon van mijn broer William Jacobus en
zijn eerste vrouw Adinda Loekman. Eventueel eerder opgestelde
testamenten verwerp ik bij deze. Aldus opgetekend twaalf juni
tweeduizend achttien, bij leven en welzijn en gezond van geest."
"Dat kan niet!", brieste William. "Dit is volslagen absurd! Ik heb er
geen woorden voor."
"Ja, en wij dan?" piepte April, "Krijgen wij dan helemaal niks?"
Ik schudde mijn hoofd. "Dit testament is geheel rechtsgeldig. Uw oom
heeft het volste recht zijn erfenis na te laten aan wie hij kiest,
aangezien hij geen partner, kinderen of kleinkinderen heeft."
Ik moet zeggen dat ik genoot van de woede op hun gezicht toen ik hen dit
nieuws vertelde. Thomas Terwolde, een oude vriend van mijn ouders, had
me jaren geleden de verhalen van zijn inhalige familie verteld. Een
familie waar hij niets dan verachting voor koesterde sinds ze zijn neef
Christiaan zonder duidelijke reden het huis uit hadden geschopt.
Christiaan was daarna verdwenen, maar hij had besloten dat deze persoon
al zijn geld en andere zaken zou erven. Alles bij elkaar werd Thomas'
vermogen tussen de vijftien en achttien miljoen geschat, hij vermoedde
dat Christiaan voor dat bedrag wel gevonden zou willen worden. Het was
overigens mijn taak dat te doen, nadat ik zijn familie het slechte
nieuws gebracht had.
Die familie begon nu ongeveer allemaal door elkaar te praten, nee te
schreeuwen, maar ik trok me hier niets van aan. "Luister, ik heb meer
dan mijn plicht gedaan, door u deze informatie te verstrekken. Nu ga ik
mijn laatste plicht ten opzichte van mijn cliënt doen. Misschien is er
iemand van u die het fatsoen heeft mij te vertellen waar ik de heer
Christiaan Terwolde kan vinden?"
Die laatste terechtwijzing viel op dovemans oren. Toen de hyena's
eenmaal doorhadden dat er niets te vreten viel dropen ze één voor één
af. De laatste die ging was de vader van de kersverse miljonair. Voor
hij de deur achter zich sloot wist hij uit te brengen: "Wij laten het
hier niet bij zitten, hoor je me! Je zult nog horen van mijn advocaten.
Christiaan Terwolde bestaat niet eens meer!"
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
MindsEye heeft 31 verhalen op deze site. Profiel voor MindsEye, incl. alle verhalen Email: mindseye1977@hotmail.com |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Lesbian Stories |