ErotischeVerhalen.com: BLANCO deel 3 - hoofdstuk 24 door Lucky Eye

BLANCO deel 3 Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Hoofdstuk 24 Op vrijdag 7 september 2007 wordt Jasper wakker en kijkt meteen op de wekker op het kastje naast zijn bed. Het is al half acht. Hebben ze toch langer geslapen dan in de planning voor deze dag opgenomen was. Maar... geen wonder ook. Een gedeelte van de nacht had hij vreselijk veel pijn in zijn onderbenen. In het ziekenhuis was het ook af en toe voorgekomen en nu hier op 'Boschlust' voor de tweede keer. Ineens is er dan een vreselijke pijn in dat gedeelte van zijn benen waar hij na het gebeurde helemaal niets kan voelen. En toch pijn! Gerald noemt het fantoompijn. Het enige dat dan echt helpt is een shot morfine. Liever heeft hij zoiets niet maar gek worden van de pijn die maar niet lijkt weg te trekken, is ook geen oplossing. De afgelopen nacht heeft Pieter hem geholpen. De eerste keer dat het hier gebeurde was Clara, een van de verpleegkundigen, er om de injectie te geven maar ze had er toen op gestaan dat Pieter het ook leerde. En dus had hij zorgvuldig toegekeken op haar handelingen. Later, zo had hij begrepen, had hij het met haar een aantal malen moeten oefenen en vannacht hadden ze dus niemand nodig gehad. Een heel geruststellende gedachte. Er is altijd een verpleegkundige voor noodgevallen maar als ze zich zelf kunnen redden, dan heeft hij dat liever. De laatste tijd is het alleen maar prachtig mooi zomers weer geweest en ook vandaag zal het opnieuw een prachtige, zonovergoten dag worden naar het zich nu al laat aanzien. Ondanks dat de gordijnen nog dicht zijn, is het al behoorlijk licht in de kamer. Jasper hoort de vogels buiten uitbundig fluiten en blijft een tijdje heel stil naar hen liggen luisteren. Mooi zo'n aubade op zo'n belangrijke dag, denkt hij. Hij draait zich om op zijn linkerzij. Omdat zijn onderbenen niet functioneren was het voor hem in het begin best lastig om een zo eenvoudige handeling uit te voeren maar oefening baart kunst, zo heeft hij geleerd. Als hij op zijn zij ligt, kijkt hij naar Pieter die in het bed naast hem ligt. Sinds zijn komst hier slapen ze 's nachts zo naast elkaar. Niet in één bed, dat zou nog mooier zijn, maar dit is een prima alternatief. Pieter ligt nog lekker, zonder laken en alleen in een lichtblauwe wijde boxer, te slapen. Hij snurkt iets. Jasper laat hem met rust. Hij heeft wel zin om zijn vriend plagerig wakker te maken door hem in zijn zij te kietelen maar hij weet zich te beheersen. Voor Pieter zijn die nachtelijke onderbrekingen niet prettig. Hij klaagt nooit als hij iets voor Jasper moet doen maar... zelf heeft hij er af en toe nog best moeite mee dat hij afhankelijk is van anderen. Het liefst... maar ja, niet zeuren, zo spreekt hij zichzelf vermanend toe. Het is zoals het is, en daar moet hij mee verder. Op 'Boschlust' wonen heeft alleen maar heel leuke voordelen gehad. Het mooiste vindt hij dat iedereen gewoon in en uit kan lopen. Geen bezoekuren meer. Natuurlijk zijn er wel een aantal beperkingen. Zo is er op werkdagen van tien tot elf altijd fysiotherapie en daarna is het tot het middageten verplicht rust nemen voor hem. Na het eten opnieuw. Slapen als het wil lukken maar als dat er niet in zit gewoon rusten. De middag is daarna vrij in te delen. De eerste dagen was hij in zijn nieuwe, volgens het kleine grut supersnelle rolstoel op verkenningstocht gegaan door het huis. Niet altijd was dat even goed gegaan. De eerste keer had hij duidelijk te veel hooi op zijn vork genomen en had een van de personeelsleden hem teruggebracht naar zijn kamer omdat hij doodmoe was geweest. Hetzelfde was hem overkomen toen hij de afgelopen week voor het eerst helemaal alleen naar buiten was gegaan. Toen was het Astrid geweest die voor reddende engel gespeeld had. Nu na een paar dagen naar buiten geweest te zijn, weet hij beter wat hij kan en niet kan. Alles met mate en ondervinding blijkt weer eens de beste leermeester te zijn. Voor hem wel in elk geval. Jasper vindt alle dagen heel erg mooi en vandaag is een heel bijzondere dag. Opnieuw luistert hij naar de vogels buiten. Zingen ze nou echt vrolijker dan anders? Of is dat maar omdat hij dat graag wil. Opnieuw kijkt hij naar Pieter. Zijn vriend is mooi. Hij ademt heel rustig nu. Hij is blij met zijn vriend. En ook blij dat hij hier nu samen met hem

BLANCO deel 3 - hoofdstuk 24 (mm:overige, 4780 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Dec 11 2014	Kijkers/Lezers: 4066/3161 [78%]	Waardering (verhaal): 10.00 (1 stem)
Vervolg