ErotischeVerhalen.com: BLANCO deel 3 - hoofdstuk 22 door Lucky Eye

BLANCO deel 3 Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Hoofdstuk 22 De nieuwe boomhut is heel erg mooi geworden. Samen met Harm-Jan en anderen uit zijn team hebben de kinderen er iets prachtigs van gemaakt. Er zit een dak op dat niet lekt. Ze hebben houten muren. Eigen meubels. Een klimtouw om naar boven te klimmen, een glijpaal om naar beneden te glijden en ook nog een trap. Spelletjes. Een klok aan een van de wanden en zelfs telefoon. Harm-Jan heeft hen een mobiele telefoon gegeven die ze altijd bij zich moeten hebben, zo zei hij, als ze naar de boomhut gaan. Elke avond ligt hij in de woonkamer aan de oplader zodat hij overdag altijd goed te gebruiken is. Ze spelen een spel met z'n vieren. Niels lijkt te verliezen en dat zint hem helemaal niet. Hij is mopperig en zegt dat hij geen zin meer heeft. "Niet zeuren, Niels! Als je een spel begint moet je hem ook afmaken," vermaant zijn oudere broer hem. "Ja hoor! Doe ik ook wel! Maar ik vind het niet leuk meer!" Ze spelen verder maar Maarten houdt regelmatig de klok in de gaten. Harm-Jan heeft gezegd dat ze om één uur in het grote huis moesten zijn omdat er onweer op komst is. Daarom kijkt hij steeds eventjes op de klok als het kan. Als ze hard rennen, kunnen ze met ongeveer tien minuten binnen zijn. Maar hard rennen door het bos kan niet altijd. Soms zijn er plassen. Misschien hadden ze niet opnieuw een spelletje moeten gaan doen, schiet het door zijn hoofd. Dan ineens rinkelt de telefoon. Snel springt Maarten op en drukt op de groene knop. "Met Maarten," zegt hij. Aan de andere kant hoort hij de stem van Harm-Jan. Hij luistert goed en zegt dan: "Doen we! We komen eraan!" Hij drukt op de rode knop en steekt de telefoon in zijn broekzak om die daarna dicht te doen met de knoop. "We moeten meteen weg! Harm-Jan zegt dat het onweer eerder komt." Iedereen springt in de benen maar Niels niet. "En het spel dan? Dat moet je toch altijd afmaken?" zegt hij met een temende stem. "Niet als Harm-Jan zegt dat we moeten komen, joh!" bits Robin terug. "Haha," roept Niels verrukt uit. "Dan heb ik lekker ook niet verloren!" "Schiet nou op maar op. Hup naar beneden." De vier roetsjen snel van de glijpaal af naar beneden en zetten het op een lopen. Dan ineens schiet het Maarten te binnen dat hij zijn boek heeft laten liggen. Hij draait zich om en rent terug. Hij hoort hoe Robin naar hem roept en schreeuwt over zijn schouder dat zij door moeten lopen. Bij de boom aangekomen neemt hij de trap. Die is smal maar hij heeft hem al vaak genoeg beklommen zodat hij het ook snel kan. Hij doet de deur open en loopt naar binnen. Waar is zijn boek nou? Waar heeft hij het neergelegd? Dan ziet hij het liggen. Hij raapt het van de grond op en als hij dan weg wil gaan, ziet hij door het raam de wei en de donkere onweerslucht daarboven. Ineens ziet hij echter heel iets anders. Hij ziet een zomers plaatje. Twee personen. Hij weet niet wat het zijn. Mannen? Vrouwen? Een jongen en een meisje? Het beeld is vaag. Te vaag om iets goed te herkennen. Hij kent het. Niet alles wat hij ziet is duidelijk. De mensen die hij ziet lijken plezier met elkaar te hebben. De een zit op een krukje en de ander staat achter een schildersezel, ziet hij. Hij knippert met zijn ogen en er verschijnt een nieuw beeld. Dat het jongens zijn, is nu duidelijk. Ze rennen in lange zwembroeken naar een zwembad en plonzen er in. Ze zwemmen en gooien een bal naar elkaar toe. Opnieuw een ander scherm komt tevoorschijn. Twee jongens samen, bloot onder de douche. De twee kussen elkaar. Maarten voelt hoe zijn hoofd rood begint te worden. "Hé! Waar blijf je nou, Maarten! We moeten naar huis!"

BLANCO deel 3 - hoofdstuk 22 (mm:overige, 6618 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Feb 06 2014	Kijkers/Lezers: 4421/3111 [70%]	Waardering (verhaal): 10.00 (2 stemmen)
Vervolg...