ErotischeVerhalen.com: ZWEDEN... EEN EINDE - hoofdstuk 06 door Lucky Eye

ZWEDEN... EEN EINDE Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Hoofdstuk 6 De appeltaart smaakte heerlijk zo constateerde Kees toen hij er 's avonds bij de koffie een stuk van nam. Nadat Anna na de afwas naar haar eigen huis was gegaan, had hij niets anders gedaan dan luieren. Nou ja... niet helemaal. Hij had ook flink zitten denken. Niet dat hij daar veel mee opgeschoten was. En dat omdat het onmogelijk was om zelf Johans rol in het in zijn hoofd opgevoerde rollenspel te spelen. Diverse mogelijkheden waren er en hij was er helemaal horendol van geworden. Uiteindelijk was hij bewust gestopt met denken en had hij zich overgegeven aan het lekker lusteloos nietsdoen. Een boek erbij en een zak chips. Toen het zes uur geworden was, had hij wat boterhammen gesmeerd maar niet voordat hij gecontroleerd had hoe het met Johan was. Die had nog steeds geheel uitgeteld op zijn bed onder de sprei gelegen precies zoals ze hem eerder die middag hadden achtergelaten. Tegen achten had hij de tv aangezet voor het Journaal en daarbij voor zichzelf koffie ingeschonken en een stuk appeltaart afgesneden. Anna had driekwart van de taart voor hem en Johan achtergelaten en zelf de rest meegenomen. Het smaakte echt prima en de eerder door haar gemaakte opmerking over het feit dat appeltaart in restaurants niet echt lekker is, kon hij nu volkomen begrijpen. Die van haar smaakte zalig! Na het Journaal checkte hij de tv-gids maar er kwam weinig bijzonders op de buis. Een tijdlang las hij nog in zijn boek maar toen had hij het gehad met lezen. Hij dook in het tv-kastje en snuffelde wat tussen de DVD's. Hij zag een komedie. Heel oud leek het hem toe. Maar hij was melig en dus... wat maakte het uit. Het was een Franse komedie met in de hoofdrol Louis de Funes en hoewel inderdaad heel erg oud, best leuk. Grappig inderdaad hoe de hoofdrolspeler zich druk maakte en daarbij blunder op blunder maakte. Na een dik uur hoorde hij de deur van de woonkamer opengaan: het was Johan. Toen hij zich langzaamaan aan de slaap ontworstelde, wist hij in eerste instantie absoluut niet waar hij was maar heel vreemd... alles voelde wel heel erg vertrouwd. Langzaam werd hij wakkerder en kon hij de geuren als eerste plaatsen. Hij was thuis! Een glimlach verscheen op zijn gezicht en meteen gleed zijn hand naar het medaillon rond zijn nek. Thuis. Het klonk vreemd en het was vreemd om deze plek zonder zijn moeder toch thuis te noemen. Hij slikte iets weg en richtte zich langzaam op. Hoofdpijn. Toen pas werd hij zich bewust van het feit dat hij boven op zijn dekbed lag en nog al zijn kleren aanhad. De herinnering kwam terug. Ja, hij was van plan geweest om zich te douchen, herinnerde hij zich maar... toen hij zich eventjes languit op zijn bed had uitgestrekt, moest de slaap hem overmand hebben. Hij hoorde geluid vanuit de woonkamer komen en ook die herinnering kwam terug: een gedachte aan Kees. Het welkom was hartelijk geweest en het leek alsof Kees - net zoals zovaak vroeger - langs was gekomen om mee te eten. Bij Kees thuis aten ze vroeger alleen maar voedsel dat heel snel te bereiden was en vaak nergens naar smaakte. Johan glimlachte bij die herinnering, trok de sprei af en zette zijn voeten op de grond. Hij ging langzaam rechtop staan om de hoofdpijn niet nog erger te maken en scharrelde naar de badkamer waar het medicijnkastje hing. Hij gooide een paracetamol in een glas en deed er wat water bij. Hij wachtte tot de tablet goed opgelost was en sloeg het toen in een paar teugen manmoedig achterover ervoor zorgend er zo min mogelijk van te proeven. Dat lukte dus niet helemaal. Hij lachte om het vreselijke gezicht dat hij trok in de spiegel. Toen liep hij naar de woonkamer. "Hé, slaapkop! Eindelijk wakker?" begroette Kees hem joviaal. "Als jij eens wist hoeveel slaap ik de afgelopen tijd te kort gekomen ben, dan zou je me nu niet zo plagen maar me juist zielig vinden!" "Jij? Zielig? Sinds wanneer komt dat woord in jouw woordenboek voor?" Johan plofte op de bank naast Kees neer en plette daarbij een paar wokkels. Hij vroeg of de film leuk was.

ZWEDEN... EEN EINDE - hoofdstuk 06 (mm:overige, 3856 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Jun 05 2013	Kijkers/Lezers: 3954/3135 [79%]	Waardering (verhaal): 9.50 (2 stemmen)
Vervolg...