ErotischeVerhalen.com: Ik draaide me ook om en verstijfde... deel 3 door IJsbrand [deel 3]

Ik draaide me ook om en verstijfde..... Deel 3 Ik was bijna klaar met mijn inkopen. Nu nog een lekker flesje wijn voor wanneer Davy langskwam. Ik grinnikte al bij die gedachte. Ik had best zin in een lekkere vrijpartij. En aan het berichtje van Davy op te maken, hij ook. Ik liep naar de drankenafdeling in de hoek van de zaak. Keuze genoeg. Maar ik wilde dit keer wat speciaals. Een wat zwaardere wijn, die zo lekker lang in je mond blijft hangen. Ik twijfelde wat ik zou kiezen. Daar stond iemand in een witte jas de vakken bij te vullen. Ik pakte een fles en las het etiket. En weer een volgende. En zo stond ik te wikken en te wegen met twee flessen in mijn hand en mompelde zo'n beetje in mezelf welke het zou moeten worden, dan nam ik meteen een hele doos. ‘Moeilijk een keuze te maken meneer?' De man draaide zich naar mij om en keek me met een open breed glimlachend gezicht aan. Ik draaide me ook om en verstijfde...................... De fles wijn die ik in de hand had viel uit mijn hand. Ik wilde hem nog grijpen en stootte met mijn hoofd tegen de stellage. Toen werd alles even donker. Een paar donkere ogen keken mij aan. Er werd niets gezegd. Er was alleen een totale stilte. En dan die blik die kwam van een jonge man in een witte jas. Was ik in een ziekenhuis? Mijn hart klopte in mijn keel. Mijn adem stokte. Zoiets was me nog nooit overkomen. Het was verwarrend. Maar die blik bleef me aanstaren. Wat wilde die. Wat deed dit met me. Het was vriendelijk maar toch direct. Er was geen knippering van de ogen. Er verscheen een innemende glimlach. Hij was nu wel heel dicht bij. Zijn donkere haar was in een scheiding gekamd. Hij was mooi. Onuitsprekelijk mooi. Waar was ik. Wat gebeurde er met me. Ik raakte van slag. En onbekend geil gevoel overviel me. Nee, dat was het ook niet. Het was iets anders. Iets dat ik nog nooit ervaren had. Mijn hart ging als een razende te keer. Hij zei iets, maar ik hoorde het niet. Het kwam van ver weg. Ik voelde me niet op mijn gemak. Nog nooit was er iemand zo dicht bij me gekomen. Nog nooit zo indringend. Langzaam ging de gedaante naar achteren. Er verscheen een stralende lach op zijn gezicht. Een lach die regelrecht mijn hart raakte. Een lach die ongevraagd plotseling bij mij binnenkwam. Een lach die iets in mij losmaakte dat ik nog nooit had ervaren. Wat gebeurde er met mij. Wat overkwam me. Ik hoorde niets. Ik wilde wat zeggen, maar kon geen woord uit mijn strot krijgen. Ik kreeg het benauwd. Ik stikte bijna. Kasper schrok van alles wat er gebeurde. Het was net een film die zich voor hem afspeelde. Het ging ook allemaal zo snel. Een man die een fles wijn uitzocht. Maar toen dat gezicht. Hetzelfde gezicht dat hij vanmorgen tijdens zijn orgasme in de spiegel had gezien. Maar waarom schrok die man zo van hem dat hij de fles wijn uit zijn hand liet vallen. Hij wilde hem als in een snelle reflex grijpen en knalde keihard met zijn hoofd tegen de wijnstelling. De fles knalde uiteen. Maar dat was nog niet het ergste. De man ging onderuit en was even van de wereld. Hij pakte de man bij zijn gezicht. Die opende de ogen en Kasper keek in twee blauwe ogen. Dezelfde ogen als vanmorgen in de spiegel. Hij werd daardoor overrompeld en moest alle zinnen bijzetten om goed en adequaat te handelen. ‘Gaat het weer een beetje?' Hij kreeg geen antwoord maar de man staarde hem aan. Hij hield zijn gezicht vlak bij de blonde man en betastte zijn hoofd. Hij glimlachte en er verscheen een flauwe lach op dat mooie gezicht. Hij wilde wat zeggen maar er kwam alleen maar wat gekreun uit zijn mond. Hij lachte hem bemoedigend toe. ‘Komt goed, blijf maar even zo liggen.' Gedachten vlogen door zijn hoofd. Ze waren op een plek dat niemand het voorval had gezien. De geur van wijn verspreidde zich snel. ‘Bob, André, kom, help me even.' Daar kwamen ze alle vier aansnellen. Onthutste gezichten zagen het tafereel aan. Een man op gevloerd. Wijn en scherven en hun baas met het hoofd van die man in zijn handen. ‘Hij is onwel geworden. Bob en John, help me even om deze man naar mijn kantoor te krijgen. André en Maarten zetten jullie zijn karretje in het magazijn en ruim daarna de wijnresten en scherven op. Kom, opschieten.' Ik kwam weer bij mijn positieven. Een paar jonge bedienden kwamen erbij en ik voelde hoe ze mij oppakten en naar achteren brachten. Ik wilde tegenstribbelen, maar de gerust stellende woorden lieten me hun gang te gaan. Ik was nog steeds beduusd van alles wat gebeurd was. Het ging ook allemaal zo snel. Binnen vijf minuten na het voorval zat ik in het kantoor van de bedrijfsleider met een natte doek tegen mijn hoofd en een glas water in mijn handen. ‘Bedankt jongens, ga Maarten en André maar helpen. Ik red me hier wel. Wanneer ik hulp nodig heb bel ik.' En paar vriendelijke bruine ogen keken me aan. Het waren dezelfde ogen als

Ik draaide me ook om en verstijfde... deel 3 (mm:romantisch, 2817 words) [3/25] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: May 01 2013	Kijkers/Lezers: 4124/3420 [83%]	Waardering (deel): 9.50 (2 stemmen)
Wanneer blikken elkaar onmoeten is het gevolg onvoorspelbaar. Of juist niet.

Dit is deel 3 van totaal 25 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel