hoofd menu | lesbian categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Gruwel of Gewoon Gay deel 18 (mm:eerste keer, 3123 words) [18/26] Toon alle delen | |||
Auteur: IJsbrand | Toegevoegd: Dec 16 2011 | Kijkers/Lezers: 4056/3587 [88%] | Waardering (deel): 10.00 (1 stem) |
De jongens zijn door hun nieuwsgierigheid getuige van iets dat ze eigenlijk niet mochten of wilden weten. Of toch wel? |
Gruwel of Gewoon Gay (deel 18)
*De jongens zijn door hun nieuwsgierigheid getuige van iets dat ze
eigenlijk niet mochten of wilden weten. Of toch wel?
We pakten elkaars hand en hielden die stevig vast. Doodstil was het. We
durfden nauwelijks te ademen, bang om ons te verraden. We zagen twee
gezichten van twee mannen die elkaar al jaren kenden. Nanco keek Wim
aan en hun blikken verankerden in elkaar. Blikken waarin alles in te
lezen was, liefde en leed. Maar vooral veel gezamenlijkheid. Kennen en
herkenen. Het duurde even voordat er antwoord kwam.
Deel 18: De stilte leek een eeuwigheid te duren. Nanco zat op de
barkruk, keek Wim nog steeds aan, zoekende naar de juiste woorden. Wim
stond tegen de werkbank en wachtte vastberaden. Hij keek Nanco strak
aan. Zijn houding was onverbiddelijk. Dat was duidelijk. Hij wilde een
antwoord. Hij wilde de waarheid horen.
Hier waren twee mannen die samen al heel veel hadden meegemaakt en door
omstandigheden hun eigen leven waren gaan leiden. Ieder op zijn eigen
wijze. Maar beiden hadden naar de afgelopen gebeurtenissen de oude
warme vonk weer gevoeld en hervonden. Nanco begon:
‘Met het laatste te beginnen Wim. Wat ben ik blij dat ik je weer zie.
Die oude liefde zit er nog steeds. Denk je, dat ik mijn beste maatje,
mijn eerste liefde, die meer dan een vriend en broer samen was, ooit
zou vergeten? Nee Wim, door mijn schuld was ik je even kwijt, maar ik
wil graag zelfs heel graag onze oude banden weer voortzetten.'
Nanco stond op en tot onze verbazing liep hij naar Wim toe en omhelsde
hem innig. Hij verborg zijn hoofd in Wims nek en we hoorden hem
snikken. We zagen zijn schouders schokken. Wim streek over zijn haar en
rug. Het was een dusdanig intiem moment waar wij getuige van waren dat
ik er kippenvel van kreeg. Dus dat was die flits, dit was het antwoord.
Arend en ik keken elkaar aan en toen weer naar die mannen. Hoe lang die
omhelzing duurde wist ik niet. Tijd viel even weg. Er ontstond
beweging. Wim pakte Nanco's betraande hoofd tussen zijn handen en kuste
de tranen weg.
‘Nanco, wat ben ik blij dat te horen. Wat heb ik je gemist.'
De beide mannen keken elkaar aan. Recht in de ogen en toen heel langzaam
kwamen de gezichten bij elkaar. Hun lippen vonden elkaar en er ontstond
een lange diepe kus van herkenning en verzoening.
Arend keek me aan. Uit zijn blik bleek een enorme verbazing en bij mij
niet minder. De man die zijn zonen geslagen had stond hier te kussen
met een andere man. Waar waren wij getuige van. Wilden we dat wel? Het
was onze eigen schuld, nieuwsgierige pubers. We konden niet meer
anders. Dus bleven we verstild naar dit tafereel kijken. Elkaar
vasthoudend, met in gehouden adem. Onze gedachten stonden stil. We
waren alleen maar aan het aanschouwen. Hand in hand. Dit gebeurde en
wij waren ongewild getuige. Dat bracht grote verantwoordelijkheden met
zich mee. Maar daar waren we ons nog niet van bewust. Wij waren hier en
zij daar. Verder niets.
‘Nanco, broertje van me, wat voelde dat weer als van ouds. Vertel me,
hoe kon het zo ver komen. Ik wil het graag één keer horen en dan hoef
je het er nooit meer over hebben. Maar al dat gissen en moeten zoeken
naar onwaarheden wil ik afsluiten.'
‘Ik ben gehersenspoeld Wim, volledig, maar ik had daar geen erg in. Je
weet hoeveel ik van Marieke houd, je weet ook dat zij de enige vrouw is
waarvan ik ooit gehouden heb. Daar hebben we het samen veel en vaak
over gehad. Jij was er bij en hebt mij in die keuze alleen maar
gesteund, terwijl ik wist wat dat voor jou, voor onze relatie
betekende. Maar jij zei me mijn hart te volgen en dat die liefde ook
een deel van jou was. Je hebt me daar toen enorm in gesteund. Na de
geboorte van de beide jongens kon ons geluk niet op. Ook jij vond het
fijn en zag die beide knullen als je eigen kinderen. Laten we eerlijk
zijn. Het waren ook een beetje onze kinderen. Marieke heeft toen die
buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en heeft het voor de dood
weggehaald. Ik was toen zo bang om haar te verliezen. De enige vrouw
Dit is deel 18 van totaal 26 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen | volgend deel |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
IJsbrand heeft 13 verhalen op deze site. Profiel voor IJsbrand, incl. alle verhalen Email: tschrijverke@live.nl |
|
Typ beneden tekst in voor een snelle, anonieme reactie aan de auteur De auteur zal dit dan in zijn/haar email ontvangen.
Stuur dit bericht:
|
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Lesbian Stories |