ErotischeVerhalen.com: BLANCO deel 2 - hoofdstuk 15 door Lucky Eye

BLANCO Een verhaal van Lucky Eye Disclaimer: Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. DEEL 2 Hoofdstuk 15 Tegen acht uur is Martin naar huis gegaan met de toezegging dat Afie hem af komt lossen. Als zij aankomt bij de kamer die ze tijdelijk mogen gebruiken, is Gerald van Haastrecht aanwezig en bezig met wat uitleg. Zonder dat te onderbreken, gaat zij op een stoel zitten en luistert mee. Ze begrijpt dat ze voorlopig een einde aan de operaties willen maken. Hij ligt nu al meer dan 20 uur op de operatietafel en er is tijd nodig voor herstel. Een periode van rust en herstel waarin ze hem zeer nauwkeurig in de gaten zullen houden. "Mochten we toch nog verrast worden door het een of ander, dan kunnen we er heel snel bij zijn," zo besluit Van Haastrecht zijn praatje. "Heb je er al enig zicht op wanneer hij naar de intensive care kan?" wil Pieter graag weten. "We zijn nog bezig zoals ik aangegeven heb maar ik verwacht dat dat," zegt hij terwijl hij de wandklok checkt, "zo rond middernacht zal zijn." Dan blijft het stil. Lang stil. "Als er verder geen vragen meer zijn, dan ga ik nu naar hem toe." Uit vier monden klinkt een dankwoord. "We doen ons best. Meer kunnen we niet." "Wow! Heftig zoiets!" verzucht Afie en verwoordt daarmee de gedachten van de anderen. "Dat kun je wel zeggen," reageert Astrid. "Maar het is wel positief dat ze nu ongeveer weten wanneer ze ophouden met sleutelen aan hem. Dan kan het genezingsproces beginnen." Met deze opmerking probeert Afie de afgezakte gezichten wat meer in de richting van een glimlach te krijgen. "Ja, dat is een goed teken nietwaar?" zegt Pieter terwijl bij hem een glimlach doorbreekt. "Dan kunnen we hem in elk geval zien en dicht bij hem zijn." "En dat alleen al, kan hem enorm veel kracht geven," verkondigt Marion haar mening. De anderen vallen haar bij en er ontspint zich een gesprek dat bol staat van positiviteit, waarin de term nabijheid een heel belangrijk onderwerp is. * Afie wil wachten tot Jasper naar de IC wordt gebracht maar al met al duurt dat dan toch nog langer dan verwacht. Als een nieuwe dag is aangebroken, komt een van de OK-assistenten met het bericht dat het uitloopt. Natuurlijk willen de vier weten wat er precies aan de hand is maar zij kan, of wil, geen nadere mededelingen doen. Een nieuwe indicatie luidt dat Jasper vermoedelijk tussen twee en drie uur verplaatst zal worden. Marion zegt dan, dat Afie beter naar huis kan gaan. Afie laat zich sturen omdat ze wel doorheeft, dat ook dit nieuwe tijdstip niet gegarandeerd kan worden en bovendien is ze bekaf. Astrid, Marion en Pieter maken zich op om wat te gaan slapen. Ze wassen zich, trekken hun nachtgoed aan en maken het zich gemakkelijk. Marion en Pieter elk op een bed - hoewel Pieter heel lang volhoudt dat hij vindt dat zijn zus het bed moet gebruiken - en Astrid liggend op twee stoelen. Van slapen komt echter niet veel. Te veel onrust in lichaam en geest bij een ieder. Als Gerald van Haastrecht om kwart over vijf aanklopt bij de kamer volgt er geen reactie. Heel voorzichtig opent hij dan de deur en overziet het tafereel: drie slapende mensen. Hij kan zich heel goed voorstellen dat ze, ondanks alle zorgen, uiteindelijk toch van dodelijke vermoeidheid in slaap zijn gevallen. Heel voorzichtig maakt hij dan Astrid, die het dichtst bij de deur ligt, als eerste wakker. Alle voorzichtigheid ten

BLANCO deel 2 - hoofdstuk 15 (mm:overige, 2329 words)
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 01 2011	Kijkers/Lezers: 4101/3297 [80%]	Waardering (verhaal): 9.00 (1 stem)
vervolg