ErotischeVerhalen.com: Het lot van hockeymeisjes door eddyspaghetti

Het lot van hockeymeisjes. Nadat Edwin uit zijn werk gekomen was, ging hij direct onder de douche. Zeker vandaag nu het zo heet was waren de waterstralen als een verfrissing, al werd het gelukkig wat koeler. Net toen hij zich van de zeep ontdaan had en lekker stond te spoelen zag hij door het raam dat het behoorlijk donker werd buiten. Plotseling zag hij een lichtflits waarop een geweldige klap volgde en direct na dit geweld barstte de hemel open. Het leek alsof het ijsblokken regende zo hard klonk de regenbui op zijn platte dak. Snel de douche uit schoot Edwin in zijn onderbroek en ging voor het raam staan en keek naar zijn tuin hoe de natuur daar tekeer ging. In een mum van tijd stond zijn grasveldje blank van het regenwater. Door de herrie van de regen heen hoorde hij gebons op zijn voordeur. Toen hij deze opendeed zag hij twee meiden in sportkleding doorweekt van de regen voor zijn deur staan. Ze keken wel vreemd op toen daar een vent in de deuropening stond in zijn onderbroek maar de grootste nam het woord. 'Hallo, wil je loten kopen van de hockey? We bestaan vijfentwintig jaar en we willen een feest organiseren'. 'Hallo, willen jullie eerst niet even schuilen voor deze hoosbui?' reageerde Edwin op de vraag. De meisjes keken elkaar aan en even naar hun doorweekte kleding. 'Ja dat is goed' zei de brutaalste die eerder ook het woord had genomen. Nadat hij de meisjes had binnengelaten stelde Edwin zich voor. 'Ik ben Edwin en ga gerust ergens zitten' Hij zag de meisjes kijken naar zijn blote lichaam met alleen zijn onderbroek aan. 'Sorry hoor ik kwam net onder de douche vandaan toen jullie aanklopte, ik zal even wat aantrekken' Toen Edwin naar zijn slaapkamer liep om een badjas te pakken hoorde hij de meiden achter zich giechelen. Het regende nog steeds enorm en het begon ook weer te onweren. Edwin kwam met zijn badjas de kamer weer in en vroeg: 'Zo beter dames?' Waarop het andere meisje dat nog niet gesproken had zei: 'Nou ik weet niet' En weer begonnen ze allebei te giechelen, ze hadden het ontzettend naar hun zin zo met z'n tweetjes. 'Willen jullie misschien een bak thee, ik heb net gezet en hoe heten jullie eigenlijk?' De grootste van de twee zei: 'Nou ik ben Justine en zij heet Esther' Justine zat op de bank en tegenover haar in de stoel zat Esther een wat tenger meisje dat erg verlegen leek maar ook adrem kon zijn. 'Ja hoor Sjuu, dat kan ik zelf ook zeggen hoor' Edwin vroeg: 'Noem je haar Sjuu? 'Ja' zei Esther 'iedereen noemt mij Es en Justine wordt Jus genoemd, maar Jus is ook Sjuu. Snap je? Als Jus d'orange'. 'Ja dat lijkt me logisch' was het enige dat Edwin daarop kon antwoorden. 'En we willen ook wel die thee, hoor' zie Justine brutaal. De meiden hadden allebei kort geknipt haar en waren flink aan het puberen, hier en daar waren nog wat puistjes waarneembaar maar hun lichamen waren flink volwassen met alles erop en eraan zowel borsten als heupen waren als die van een jonge vrouw. Justine was een donker type en had een frans of spaans uiterlijk, zo'n meisje dat je op franse stranden zomers tegenkomt. Esther was een echte hollandse zo te zien, blonde haren, kuiltjes in wangen als ze lacht en sproeten rond en op haar neus. 'Je lijkt wel een beetje frans' zei Edwin tegen Justine terwijl hij de thee voor de meiden en hemzelf inschonk. 'Ja dat klopt' zei Justine 'mijn moeder komt uit Bordeaux en ik lijk sprekend op mijn moeder en ik heb de naam van mijn franse tante'. 'Ahh vandaar, alsjeblieft Esther je thee, suiker staat daar' zei Edwin wijzend naar de tafel en hij ging naast Justine zitten. 'En waar komt jouw moeder vandaan Esther? zei Edwin en gaf een beker thee door aan Justine. 'Mijn moeder komt uit Groningen niks bijzonders mijn pa uit Rotterdam'. Het viel Edwin nu op dat Esther een wond aan haar been had. 'Hee Esther moet je daar geen pleister voor?' vroeg Edwin en stond op om er een te pakken. 'Ja, zei Justine,'toen die bliksem kwam schrok Es zo dat ze van haar fiets viel hier in de tuin' en ze begon te lachen. Edwin had de pleister reeds gevonden en bood deze aan. Esther ging hem op haar been plakken toen ze ontzettend moest lachen, met haar hand voor haar mond kwam ze niet meer bij en het pleister plakken schoot er bij in. 'Zal ik hem even plakken Esther?' bood Edwin aan en ze gaf hem de pleister nog steeds gierend van het lachen en haar handen voor haar gezicht. Edwin zat op zijn hurken om de pleister op de wond te plakken toen hij zag waarom Esther zo moest lachen. In de weerspiegeling van de ingelijste poster die achter de stoel waar Esther op zat hing zag Edwin dat Justine achter zijn rug wel hele lekkere pijpbewegingen maakte met haar rechterhand richting haar open mond. Haar linkerhand ging wreef over haar kruis onder haar rokje. Hij deed extra lang over het plakken van de pleister en genoot van de scene die Justine voor haar vriendin

Het lot van hockeymeisjes (vm:trio, 4714 words)
Auteur: eddyspaghetti	Toegevoegd: Jun 18 2001	Kijkers/Lezers: 12335/11640 [94%]	Waardering (verhaal): 8.33 (3 stemmen)
Even schuilen voor een zomerse hoosbui.