ErotischeVerhalen.com: Schoolkamp op het eiland deel 11 door IJsbrand [deel 11]

Schoolkamp op het eiland deel 11 Terug lopend naar hun badlakens was het Karel die het even wat te veel werd. Ze hadden net enorm genoten in de duinen van de jonge felle jongenslijven. Wat geil. En hij had zich helemaal mee laten slepen. Eindelijk had hij Henk eens goed in de armen gehad. Wat een lijf ! Wat een pik. Hij proefde zijn zaad nog in zijn mond. Henk van wie hij nachten kon dromen en bij diens beeld hij zich vaak genoeg had afgetrokken. Henk met die prachtige strakke kont en harde billen. Henk zo gespierd zo sexy had hem letterlijk bij de kloten genomen. Hij had het initiatief genomen en hem gewoon gepakt! Zo ver had het nooit mogen komen. Hij had zichzelf tot de orden moeten roepen. Karel, Karel waar ben je mee bezig! Dit zijn je leerlingen! Maar nee, de driften en geilheid en alles nam de overhand behalve zijn gezonde verstand dat hem anders nooit in de steek liet. Zo maar je pik achterna lopen en anders niet. Robbert in verwarring door het ontdekken van de mannenliefde. Jan omdat hij met zijn seksuele gevoel uit de anonimiteit is gekomen, al is dat heel beperkt. En Karel omdat die vandaag meer voor Jan is gaan voelen en dan ook nog seks hebben met twee leerlingen die net hun ontluikende mannenliefde aan het ontdekken zijn. Waar is hij in godsnaam mee bezig! Dit is allemaal niets voor hem. hij die alles altijd zo rationeel kan bekijken en dan heel nuchter en objectief kan oordelen. Wat een kwaliteit zeggen ze dan ! Tja ze moesten eens weten. Seks hebben met een getrouwde collega en dan ook nog met twee leerlingen. Hoe fout kan het gaan met die objectiviteit en het zo goed kunnende relativerende decaan. ! Dus wel heel fout! Hij had echt de grens van het toelaatbare over schreden en niet zo'n beetje ook. Wat nu wat morgen en wat later. Nu moest hij ook al de boel op een rijtje zetten en de consequenties overzien. Karel de zoveelste vandaag. Jan in de misère, Robbert in het ongewisse en Henk die zijn toekomst niet zelf in handen heeft maar dat afhangt wat Robbert beslist. Een mooi stel met zijn vieren. Er was één positief punt en dat hun verbond dat ze net zo uitbundig gevierd hadden. Geilheid ten top waar ze allemaal deelgenoot van waren of ten prooi gevallen van hun lusten. Geef het maar een naam maar het was gebeurd. En niet punt uit... Maar wat nu! Dit alles raasde door zijn hoofd op weg van het water naar de duinen. Kom Karel wij gaan vast naar het kamp, wat doen jullie jongens. Wij komen straks. Dan valt het niet zo op. Zei ik. Ik zwaaide en liep samen met Henk het duin op. We ploften letterlijk neer op onze handdoeken. Henk keek me aan en het enigen wat die nog kon zeggen: Wat een dag. En hij sloeg de armen om mij heen en we bleven zo een hele tijd zitten. We hoefden niets te zeggen Er was zoveel gebeurd. Zoveel in één dag. We wilden nu even helmaal niets. Alleen bij elkaar zijn en vooral niet zeggen. Stilte die fantastische stilte. Zonder hoeven te praten en er alleen maar zijn. Ik voelde Henk zijn aanwezigheid als een rots in de branding, Een rots is nog te weinig gezegd. Bergen kan ik met hem verzetten, Ik omhelsde hem en drukte hem heel dicht tegen me aan. Het enige wat ik kon zeggen: Henk ik houd van je, Ik weet het bijna zeker. En Henk antwoordde: Lieverd neem de tijd. Ik houdt heel veel van jou en na vandaag heb ik daarin helemaal geen grenzen. Ik houd grenzeloos van je. En hij pakte me beet en onze lichamen waren een. Helemaal een. We lagen bij elkaar in één energie. En waren bijna een eenheid van liefde. Bijna al kwam het punt van zeker wel heel dicht bij. Ik dacht aan de dingen die het afgelopen uur gebeurd waren. Heel veel heel intens en niet allen voor mij. Voor ons alle vier en dat muisje zou nog wel eens een staartje kunnen krijgen. En opeens besefte ik dat Henk en ik de regie en de macht hadden om er een muizen staart of een rattenstaart van te maken. Maar daar wilde ik het nu niet over hebben. De zon verwarmde onze lichamen en ons zweet plakte onze lichamen aan elkaar. Op dit moment wilde ik niets anders en ook niets liever. Deze kanjer, deze prachtige jonge kerel waaraan alles gewoon perfect was hield van me. Ik hoopte dat gevoel ook te mogen beleven. Ik voelde dat ik al aardig op weg was. Maar toch!.............. Henk zijn arm drukte wat steviger en ik liet me even helemaal gaan gewoon bij Henk bij die kanjer en nu niet meer denken en zo droomde ik weg in een verstild dommelen. Twee jonge mannen verstrengeld in een duinpan. Twee jonge mannen aan het begin van................. we zullen zien. Karel pakte zijn spullen bij elkaar. Wat kijk je nurks zei Jan. Klopt, weet je wel wat er net gebeurd is? Besef je wel welke risico's we lopen. We hebben door onze geilheid en geef het maar een naam aan onze

Schoolkamp op het eiland deel 11 (mm:eerste keer, 2941 words) [11/12] Toon alle delen
Auteur: IJsbrand	Toegevoegd: Jul 24 2009	Kijkers/Lezers: 5513/4241 [77%]	Waardering (deel): 10.00 (1 stem)
Robbert en Jan waren hun boekje te buiten gegaan. Wat nu?

Dit is deel 11 van totaal 12 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel