hoofd menu | lesbian categorieën | auteurs | top verhalen | nieuwe verhalen | zoek | links | instellingen | opties voor auteurs |
Lekkere meiden zitten achter de webcam op je te wachten! Klik hier! |
Awakenings, deel 7 (mm:romantisch, 3687 words) [7/17] Toon alle delen | |||
Auteur: Rickyboy | Toegevoegd: Aug 10 2008 | Kijkers/Lezers: 4637/3524 [76%] | Waardering (deel): 10.00 (1 stem) |
Daniel en Sven hebben een woordenwisseling gehad. Dit deel beschrijft de gedachten en gevoelens van Daan. |
AWAKENING, DEEL 7
Hoofdstuk 19
DE WERELD VAN DANIEL
Mijn vriend Sven was zojuist boos en beledigd weggelopen! Wat was er
toch allemaal gebeurd??? Deze avond was dus totaal anders verlopen dan
ik voor mogelijk had gehouden. En Sven kan me nog meer vertellen over
‘ontspannen zijn'! O ja, ik WAS daarnet ontspannen, maar nog steeds
geloofde ik er geen moer van dat dít nu juist de reden was dat ik een
erectie kreeg, precies op het moment dat Sven mij vastpakte, tenminste
zo voelde dat bij mij. Heb ik dan tóch homoseksuele gevoelens? Of moet
ik dan met Sven meegaan die alles gooit op een ontspannen sfeer, en dat
jongens nu eenmaal jongens zijn???
Ik kwam er dus niet uit, en de gedachten bleven maar door m'n hoofd
dwarrelen als een groot regiment Dansende Derwishen die op slechts een
paar vierkante meters de meest vervaarlijke capriolen uithalen.
En dan die keer - onlangs - toen ik me aftrok, daarbij denkend aan m'n
beste vriend, die nu, op ditzelfde moment waarschijnlijk m'n beste
vriend niet meer is..... Jongens zijn nu eenmaal jongens? Waarom riep
ik op het moment suprème zijn naam dan? Zijn we in die 10 jaar dan zo
ontzettend naar elkaar toegegroeid dat dit soort lichamelijkheid tussen
ons tweeën als het ware een vanzelfsprekendheid is geworden? Normaal,
en zeker no big deal?
Ik weet het niet, en voel me als het personage Brick uit dat prachtige
toneelstuk van Tenessey Williams "A cat on a hot tin roof". Ik heb dat
toneelstuk voor m'n lijst gelezen en natuurlijk ook de schitterende
verfilming ervan gezien uit 1958. Brick worstelt intens met z'n
gevoelens voor zijn overleden vriend Skipper. Toen Skipper nog leefde
waren ze sportvrienden en tussen de regels door kun je duidelijk lezen
dat Brick op z'n minst homo erotische gevoelens jegens z'n vriend
koesterde, en of ze ‘het' gedaan hebben wordt aan de fantasie van de
lezer/kijker overgelaten. Ik voelde me een soort Brick nu.
Maar ik ben écht geen homo! Hield ik me voor.
O ja, ik wilde - met heel veel aarzeling en schroom weliswaar - best
toegeven dat ik bepaalde gevoelens in die richting voor Sven koesterde,
maar Sven... was nu eenmaal Sven! Mijn beste en dierbaarste maatje
sinds járen.
Ik kwam er niet uit. Traag kleedde ik me aan, sloot de ruimte af en
slofte naar de bar.
Ik was duidelijk de laatste en gaf met een groet de sleutel terug aan
Tony. ‘Nog wat drinken, jongen?' ‘Nee, dank je Tony, het is al laat.
Morgen weer naar school he.' ‘Nonsens, eentje kan er best vanaf, ik
trakteer!' Somber ging ik op de kruk zitten en nam de cola aan.
‘Nou, gezondheid Tony en bedankt he.' ‘Mmmmm', gromde de opzichter,
‘het ziet er anders wel naar uit dat jij best wel wat gezondheid kunt
gebruiken, als je mij vraagt....' Zijn vraag bleef in de lucht hangen.
‘Jongeheer Sven is al een tijdje geleden vertrokken...' viste Tony,
‘jullie hebben toch hopelijk geen ruzie?' ‘Ok, Tony, jij je zin! We
hebben inderdaad een woordenwisseling gehad, maar dat komt in de beste
families voor! Het komt wel weer goed', badineerde ik het hele geval,
en eens te meer was ik er voor 100% zeker van dat dit nooit meer goed
zou komen; het huilen stond me nader dan het lachen. Ik keek strak
vooruit en probeerde m'n emoties onder controle te houden.
Ik voelde een arm op m'n schouder. ‘Jongen, eerlijk gezegd geloof ik er
geen réét van!' Tony hanteerde meer dan eens een expliciet en plastisch
taalgebruik waar hij de meisjes graag mee choqueerde. ‘Nou, doe dat
maar wel', stoof ik op, ‘want dat is er namelijk precies gebeurd!' Tony
knikte meelevend. ‘Jullie jongelui maken vaker ruzie, o ja, ik heb er
al heel wat meegemaakt, maar deze... deze ruzie is anders, komt me
voor'. ‘Was je er dan bij?'vroeg ik op sarcastische toon, en ook wel
geschrokken; stel je voor! ‘Nee, natuurlijk niet, maar ik ben gevoelig
voor sfeer en ik zie het aan jullie ogen'. Hij hief z'n handen omhoog.
‘Luister, het gaat mij geen flikker aan' - ik schrok op - ‘ik wil
jullie, jij alleen maar een luisterend en meelevend oor bieden; voor
Dit is deel 7 van totaal 17 delen. | ||
vorig deel | toon alle delen | volgend deel |
Auteurs waarderen reacties! Vergeet niet te stemmen, en schrijf de auteurs om te vertellen wat je al dan niet leuk vond aan het verhaal! |
|
Rickyboy heeft 7 verhalen op deze site. Profiel voor Rickyboy, incl. alle verhalen Email: rick.debie@home.nl |
Sex dating | Hete Livecams (NL) | Erotic Lesbian Stories |