ErotischeVerhalen.com: Ongeval door Rusure

Ongeval Petra en haar man kwamen in 1998 naast ons te wonen. Na de verhuizing hebben wij, Ilse mijn vrouw en ik ze een keer uitgenodigd om kennis te maken. Petra en haar man Roy waren erg gezellige mensen. Daar kwamen we ook achter als er op de buurt gebarbecued werd. Roy bleek en echte gangmaker te zijn. Vele avonden hebben we met hun doorgebracht. Het waren niet alleen buren maar ook vrienden geworden. Tot het noodlot toesloeg en Roy betrokken raakte bij een dodelijk verkeersongeluk. Petra bleef ontroostbaar alleen achter. Hun twee kinderen van 5 en 7 jaar moesten het nu zonder een papa doen. Het verdriet was heel erg groot. Maar een gezegde is "de tijd heelt alle wonden" maar bij Petra bleef je het wel duidelijk zien. Avonden achtereen kwam ze bij ons te praten hoe het nou verder moest. We hielpen haar natuurlijk zo veel mogelijk waar we maar konden. Zo ook haar bankzaken die anders door Roy werden gedaan. Na een jaar begon Petra weer meer te lachen en haar kleren werden meer met zorg gekozen dan kort na het wegvallen van Roy. Ze kwam ook minder vaak bij ons wat ons zeer speet. Het werd zomer en het was nu bijna twee jaar geleden en Petra had haar leven weer opgepakt. Met een diepe wond in haar ziel, dat wel. Ik, Ronald, werd weer een jaartje ouder en we besloten een BBQ te geven voor onze vrienden. Ook Petra werd uitgenodigd uiteraard. Ze keek er naar uit zei ze ons. Die avond was het lekker warm en de BBQ was goed verzorgd door de plaatselijke slager. De drank vloeide rijkelijk. Mijn vrouw liep naar de keuken om nieuw drinken te halen en Petra liep met haar mee. Ze sloeg haar arm door die van Ilse en zo liepen ze lachend naar de keuken. Het duurde lang voor ze weer terug kwamen. Petra had rode ogen. Ilse stootte me aan en riep me even naar de keuken. Ze vertelde me dat Petra erg gehuild had om het verlies van Roy. Roy was op deze avond vast het middelpunt van de grappen geweest. Hij was altijd een gangmaker. Ze stelde voor om weer eens een gesprekje met haar aan te gaan wat we in het verleden zovaak gedaan hadden. Om haar op te beuren. Toen de avond op zijn laatst liep was het Petra die ons hielp met het opruimen. Toen alles weer schoon in de kast stond nam ik de kans waar om Petra te vragen om nog even te blijven. Ze stemde gretig toe. Het gesprek verliep eerst stroef en eigenlijks was het ook geen goed moment om te praten. We waren allemaal moe. Toch kwam het gesprek daarna langzaam op gang. Petra zat naast Ilse . Waar Petra het voorla moeilijk mee had waren de lange eenzame nachten. "Het bed is zo koud en leeg zonder Roy. Zonder de liefdevolle handen en dat lieve gezicht van hem. Als we avonds nog even vrijden was dat altijd een waardige afsluiting van een mooie dag met hem. Hij was zoveel voor me." Petra ging weer huilen en Ilse sloeg haar arm om Petra heen. Ze legde het hoofd van haar in de nekholte van Ilse. Petra snikte onbedaarlijk. Ilse nam het hoofd van Petra tussen haar handen en ze drukte zonder erbij na te denken haar lippen op die van Petra. "Stil maar lieverd. Wij zijn hier om je op te vangen toch. Vorig jaar ook en nu nog, en morgen ook" "Ja maar"snikte ze. "Jullie kunnen toch niet zorgen dat ik die liefde terugkrijg die ik van Roy kreeg" Ik viel helemaal stil. Dit was een gesprek waar ik me geen raad mee weet. Petra wel. "Je slaapt vannacht bij ons in bed. Weer kuste ze Petra die nu terug kuste. Ik wist niet hoe ik het had. Petra bij ons in bed? Had ik dat goed gehoord? Ilse gaf me een knipoog . Kom Ronald. We gaan Ilse wat geven wat ze niet snel zal vergeten. Ilse trok Petra omhoog van de bank en legde haar hand op de billen van Petra en duwde haar zacht richting de deur naar de gang en slaapkamer. Ik sloot af en wist me gene raad met dit geval. Ilse had alles onder controle. Mocht het bed te klein zijn kon ik altijd nog naar de bak in de kamer. In de badkamer waste Ilse het betraande gezicht schoon van Petra. Hier ligt een schone tandenborstel en zelf trok ze haar kleren vast uit, op haar slip na, in bijzijn van Petra. Terwijl Petra naar zichzelf keek in de spiegel begon ze te lachen. "Kijk me nou eens. Een zielig hoopje mens die verwent gaat worden door haar beste vrienden. Ik zou blij moeten zijn met jullie" ze draaide zich om en kuste Ilse opnieuw. Ilse haar hand schoof snel onder de t shirt van Petra en zei "Kom meis, we wachten op je" Ilse kroop in bed en gooide alle dekens eraf. Ik trok ook mijn kleren uit op mijn boxer na. Ik wachtte op Petra en poetste toen ook mijn tanden. Toen ik de slaapkamer inliep lag Petra al in de armen van Ilse en waren de meiden druk aan het tongen. De handen van Ilse waren niet los te

Ongeval (vm:trio, 1975 words)
Auteur: Rusure	Toegevoegd: May 17 2008	Kijkers/Lezers: 8240/6221 [75%]	Waardering (verhaal): 9.00 (3 stemmen)
Een buurvrouw die veel hulp krijgt na een noodlottig ongeval dat haar man komt te overlijden. Die hulp kan ze best gebruiken