ErotischeVerhalen.com: Vrijgevochten, deel 8 door Lucky Eye [deel 8]

VRIJGEVOCHTEN Een verhaal van Lucky-Eye Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. Deel 8 Een tijdlang zaten ze nog gezellig knuffelend met elkaar op de bank maar op een gegeven moment gaf Rinze aan dat hij best moe was en naar bed wilde. Karl zei dat hij eerst nog een paar telefoontjes moest plegen en daarna nog wilde douchen alvorens hij ook naar bed zou gaan. Rinze stond op en liep naar de slaapkamer toe. Bij de deur draaide hij zich echter om en vroeg Karl wat hij moest doen nu hij de weddenschap had verloren. Karl lachte en vertelde hem dat hij Rinze van een ander kapsel wilde voorzien. De jongen keek behoorlijk op zijn neus. 'Je doet maar wat je niet laten kunt,' had hij gelaten geantwoord. Karl verzekerde hem dat het niet meteen zou gebeuren omdat hij niet wilde dat Rinze vanwege zijn nieuwe kapsel problemen zou krijgen met zijn ouders. Met een knipoog namen ze afscheid van elkaar. Karl stond op en liep naar zijn werkkamer alwaar hij het nummer van zijn chef koos. Toen deze opnam waren ze al snel verwikkeld in een geanimeerd gesprek nadat Karl zich eerst had verontschuldigd voor het ongelukkige tijdstip - 22.45 uur - waarop hij belde. Hans Groothuis wilde van geen excuses weten. Hij stond klaar voor zijn mensen op elk tijdstip als dat nodig was. Karl bracht zijn wens naar voren om verlof op te nemen en Groothuis deed super verbaasd: 'JIJ???? VRIJNEMEN???' Karl begreep de hint want hij stond erom bekend dat hij iemand was die haast nooit vrij nam. 'Zou tijd worden,' reageerde zijn chef. 'Die lijst van jou groeit uit tot buiten alle proporties en daarom kan ik zo'n voorstel natuurlijk alleen maar juichend aannemen,' luidde zijn reactie en hij deed wat hij zei. Karl moest lachen. Natuurlijk - zo was hij nou eenmaal - maakte hij nog wel wat tegenwerpingen: 'Maar het kan toch wel hè?' 'En wat als er ineens heel veel werk is, dan kun je me altijd bellen hoor!' Groothuis wilde van dit alles niets weten. 'Karl je blijft waar je bent of misschien beter, ga ver weg! Dan kom je misschien niet in de verleiding om aan je werk te denken! Ik noteer drie weken voor je en waag het niet om eerder terug te komen. Zelfs in een geval van crisis kunnen we het zonder jou redden. Iets wat je misschien niet wilt geloven maar het is zo! Dus prettige vakantie, Karl!' Karl legde met een brede glimlach neer. Het was ook eigenlijk te gek voor woorden dat hij zo lang niet echt met vakantie was geweest maar nu, nu zou hij het ervan nemen. Het tweede telefoontje was met zijn moeder. Ze hadden al vanaf het moment dat hij in Zwolle woonde een vaste telefonische afspraak op de zondagavond. Dan belde hij haar op. Natuurlijk belde zij ook wel eens maar dan was het toch meestal door de week. De zondagavond was het zijn beurt om te bellen. "Hoi mam, met Karl." "Ach, jongen goed om je te horen. Je bent laat vanavond zeg! Je zorgt toch wel dat je voldoende rust krijgt hè!" Op en top zijn moeder. Nog altijd bezorgd om de gezondheid van haar jongste en zorgenkindje. Karl verzekerde haar dat er met hem niets mis was en dat hij wel zorgde voor een goede nachtrust. "Is alles echt goed met je? Je klinkt anders dan anders!" "Ik kan voor jou ook nooit iets verborgen houden hè!" zei hij zich oprecht verbazend over het feit dat zijn moeder hem na een gesprek van amper twee zinnen al zo goed wist te peilen. "Daarvoor ben je moeder of niet," reageerde ze. "Maar vertel op, jongen wat schort eraan?" "Twee dingen. Ten eerste ben ik verliefd." Karl vertelde haar het hele verhaal. Hoe hij Rinze in de stromende regen had ontmoet. Hoe hij hem aan het praten had weten te krijgen en ga maar door. Geen enkel moment - met uitzondering natuurlijk van hun erotische ogenblikken - liet hij onbesproken. Ook de moeilijke situatie waarin Rinze verkeerde - punt nummer 2 - verwoordde hij naar haar toe. Zijn moeder had de gave om te luisteren. Minutenlang hing ze aan de andere kant van de lijn zonder ook maar iets te zeggen. Geen enkele keer onderbrak ze hem en zo kon hij ongestoord alles vertellen wat hij op zijn hart had. Een gave waar hij vroeger ook heel veel gebruik van gemaakt had. Ze was er altijd

Vrijgevochten, deel 8 (mm:overige, 6992 words) [8/20] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Oct 12 2007	Kijkers/Lezers: 6249/5182 [83%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 8 van totaal 20 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel