ErotischeVerhalen.com: De tentoonstelling - 2

De volgende dag besloot ik spontaan bij Marijke langs te gaan. Haar atelier was ergens op de Eilanden. Ze was druk aan het werk en gunde me nauwelijks een blik toen ik binnenkwam. Marijke maakt ‘belevingsobjecten'. Het woord heb ik niet verzonnen, maar eigenlijk geeft het wel goed aan wat ze doet: ze maakt objecten die je moet meemaken: voelen, ruiken, proeven, zien, horen. In een hoek van haar atelier had ze een model gemaakt van haar inbreng voor de tentoonstelling: de ruimte werd versmald en verlaagd. De bezoeker werd gaandeweg steeds meer geconfronteerd met zijn zintuiglijke waarnemingen doordat de ruimte steeds donkerder werd, waardoor met name reuk, gehoor en gevoel gestimuleerd werden. Je werd dus op allerlei manieren aangeraakt door zachte materialen, soms vochtig, soms sterk geurend. Geluid was nog iets waar ze verder over na wilde denken. Het leek mij wel spannend worden. Ik bedacht opeens dat we misschien nog een soundshaper bij ons project moesten betrekken om geluid als bindend element te gebruiken. Ik legde het Marijke voor die het meteen een geweldig plan vond. Ze had ooit samengewerkt met Rolf en was daar erg enthousiast over. Ik belde voor de zekerheid nog even met Joost, om te horen of hij het ook een goed idee vond. Ook hij had goede ervaringen met Rolf en was meteen enthousiast. Hij had zelf nog contact gezocht met Alma die wonderen kon verrichten met licht. En die wilde graag meedoen. Een afspraak met Hanah maken bleek niet erg gemakkelijk. Maar na veel telefoontjes lukte het me toch. Ook bij haar sprak ik af in haar atelier. Het was op de zolder van een oud pand, ergens in het centrum. Het atelier was een grote zwarte ruimte, Hanah was zelf ook in het zwart gekleed. Ik voelde me een kleurig buitenbeentje in mijn spijkerbroek met een rood shirtje. Ze keek me misprijzend aan. "Wil je je aan de omgeving aanpassen? Hier wordt alleen zwart gedragen." Ik slikte en knikte langzaam. Ze ging op een hoge zwarte zetel, bijna een troon, zitten. Verder stond er nog een laag krukje in de ruimte. Ze gaf me een beweging van haar arm te kennen dat ik daar op kon gaan zitten. Ik had ooit een installatie van en met haar gezien. Ze zat helemaal bovenaan een smalle zwarte trap, gehuld in een zwart gewaad. Bij elke stap die je op de trap zette, voelde je haar aanwezigheid boven je. Je voelde haar steeds dichterbij komen. Naarmate je dichterbij kwam, voelde je een sterke wind opkomen, alsof ze je van de trap probeerde te blazen. Pas op het laatste moment zag je dat je niet bij haar kon komen maar dat er een stijle trap aan de andere kant naar beneden ging. Ze trok aan, maar was toch onbereikbaar. Het was een intense ervaring. "En, heeft John je geschilderd na onze laatste bijeenkomst?" Ik vroeg me af hoe ze het wist. "Ja, ik zag hem naar je kijken. Ik heb die blik vaker bij hem gezien en altijd resulteerde dat in een schilderij." Aan de manier waarop ze ‘schilderij' uitsprak, hoorde ik dat ze eigenlijk ‘neukpartij' bedoelde. Ik voelde me steeds minder op mijn gemak. Het leek wel of ze dwars door me heen kon kijken. "Ben je wel eens iemand's slavinnetje geweest? Nee, dat dacht ik al. Terwijl ik ervan overtuigd ben dat ik een eersteklas slaafje van je kan maken.". Ik voelde een giecheltje in me opkomen. Ik slavin? Dat was toch wel een verkeerde inschatting. "Kom hier." Ik stond op en wilde naar haar toelopen. "Op je knieën. Je loopt niet naar me toe. Je knielt als je bij me in de buurt wilt komen." Het moest toch echt niet gekker worden... En toch... ik merkte dat ik geneigd was om aan haar wensen tegemoet te komen. Ze had een bijzondere uitwerking op me, ik was geneigd haar te gehoorzamen. "Kleed je uit. Ik kan niet tegen die felle kleuren." Gelukkig had ik een zwart setje aangetrokken, zodat ik niet helemaal naakt was. "Kleed je uit, zei ik." Ze keek me fel aan. Ik trok ook het setje uit wat me nog een minimale bescherming had kunnen bieden. Daar zat ik, naakt, opkijkend naar die zwarte, geheimzinnige vrouw die boven me uit torende. Ik voelde hoe de setting onderdanigheid afdwong en merkte dat ik het al minder vervelend vond dan in het begin. "Kijk naar me", zei ze, toen mijn blik langzaam af begon te zakken. Even later gebeurde het weer.. Ze pakte een klein zweepje en gaf me een kort fel tikje op mijn billen. "Kijk naar me, zie ik." Ik knikte. "Ik kan je niet horen", zei ze, terwijl ze de punt van het zweepje onder mijn kin hield. "Ja". Het zweepje prikte in mijn kin. "Van nu af aan spreek je me aan met meesteres! Heb je dat begrepen". "Ja meesteres" "Goed zo!" Nu liet ze me merken dat ze met het zweepje ook mijn genot kon opwekken. Zachtjes liet ze het puntje over mijn tepeltjes gaan. Al snel stonden mijn geile knopjes heerlijk rechtop. Ik verloor mijn aandacht voor haar, maar meteen kreeg ik weer een tikje met de zweep. Nu op mijn borsten die ze kort daarvoor nog had geliefkoosd. De tranen sprongen me

De tentoonstelling - 2 - (vm:overige, 3849 words) [2/4] Toon alle delen
Auteur: klaartje	Toegevoegd: Sep 22 2005	Kijkers/Lezers: 6094/5000 [82%]	Waardering (deel): 7.50 (2 stemmen)
Laila is druk in de weer met de tentoonstelling. In deze aflevering verloopt met name haar bezoek aan Hanah heel anders dan zij voorzien had.

Dit is deel 2 van totaal 4 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel