ErotischeVerhalen.com: Wie de schoen past ... - deel 4 door Lucky Eye [deel 4]

WIE DE SCHOEN PAST ... Een verhaal van Lucky-Eye Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval. 4. De week daarna blijf ik nog thuis van het werk. Mijn temperatuur daalt langzaam tot normalere waarden en elke dag voel ik me weer wat sterker. En elke dag komt Farid langs om te kijken hoe het met zijn patiënt gaat. Donderdag bel ik Rik op om te zeggen dat ik op maandag weer ga beginnen. Hij is blij dat het me weer goed gaat. Het werken valt me de eerste dagen toch nog wel wat tegen. Wat rustig thuis bezig zijn is heel wat anders dan 8 uur echt werken en daarom stuurt hij me de eerst drie dagen ook met de pauze naar huis. Natuurlijk protesteer ik eerst maar dan laat ik me naar huis sturen. Ik weet dat hij het beste met me voor heeft. Aan het eind van de week koop ik op verzoek van Farid een kerstboom. Eigenlijk had ik gewild dat hij met me mee zou gaan om er eentje uit te kiezen maar dat wil hij niet. Ook de versiering moet ik alleen gaan kopen maar wel met een lijstje waaraan alles moet voldoen. ‘Ik wil een bonte boom' zo heeft hij mij gezegd. En dus koop ik ballen in allerlei formaat en kleur en gekleurde lichtjes. Op vrijdag tuigen we samen de boom op. Het doet me denken aan de jaren dat ik thuis mijn vader meehielp en als Farid en ik samen op de bank in het donker naar de boom zitten te staren, kan ik niet anders dan een traantje wegpinken. "Alles goed?" vraagt Farid. Ik geef hem aan dat ik een beetje emotioneel ben. Waarschijnlijk het resultaat van mijn ziekte, zo leg ik hem uit. "Moet je om emotioneel te zijn, ziek geweest zijn dan?" "Nee, natuurlijk niet maar ik laat niet altijd mijn emoties blijken." "Waarom niet?" "Nou ja ... " "Vind je het een teken van zwakte?" "Misschien wel. Ik ben meer een binnenvetter. Iemand die zijn eigen problemen oplost en niet zo snel laat zien wat hij voelt." "Oh. Dan hoop ik dat je wel wat zult veranderen want ik wil altijd weten wat je voelt." "Doe jij dat ook?" "Euhhh. Nee eigenlijk niet." "Waarom wilde je niet mee met het uitzoeken van de boom bijvoorbeeld." "Omdat ik niets wil forceren. Ik zou niet willen dat mensen van onze gemeenschap mij met jou zien en daar dan iets achter gaan zoeken. Nu nog niet! Begrijp je?" "Ja, ik begrijp het wel." Snel gezegd maar liever zou ik willen dat hij zich gewoon met mij op straat vertoonde. "Begrijp je het echt?" "Ja. Maar mag ik misschien wel zeggen dat ik het iets vervelend vind?" "Ja. En daar heb ik alle begrip voor. Ik vind het zelf ook heel huichelachtig eigenlijk maar ik wil het nu nog niet openbaar hebben. Dingen zouden dan in een soort lawine terecht komen en dat zou ik niet aan kunnen. Nu nog niet. Ik moet me nog leren te pantseren. Ik moet nog een muur om me heen leren optrekken waarbij ik leer te kiezen voor wat ik zelf wil. Voor wat goed is voor ons. En daarmee ben ik nog bezig." "Je bedoelt dat je eventueel verstoten zult worden van je familie en zo?"

Wie de schoen past ... - deel 4 (mm:overige, 4696 words) [4/8] Toon alle delen
Auteur: Lucky Eye	Toegevoegd: Jun 04 2005	Kijkers/Lezers: 5406/4669 [86%]	Waardering (deel): 9.00 (1 stem)
vervolg

Dit is deel 4 van totaal 8 delen.
vorig deel	toon alle delen	volgend deel