ErotischeVerhalen.com: Mijn overbuurvrouw door klaartje

Het huis aan de andere kant van mijn achtertuin heeft een jaar lang leeg gestaan. Dat is niet zo vreemd, want ik woon niet in een erg geliefde buurt en de prijs van de (koop)huizen was gewoon veel te hoog. Wie die prijs kon betalen, zou nooit in deze buurt gaan wonen. Maar op een goede dag kwam er toch iemand. Eerst is er maanden gewerkt: alles werd uit de woning gesloopt, toen kwamen er nieuwe wanden in. Aan de achterkant was een keukentje, maar dat verdween naar een ander deel van het huis. Nu kwam er een badkamer. De slaapkamer bleef gewoon aan de achterkant. Er liep allerlei volk door het huis, ik snapte niet goed wie mijn nieuwe buren werden. Maar op een dag was het dan zo ver: er kwamen allerlei meubelen het huis in en de dagen erna zag ik steeds een jonge vrouw op het balkon verschijnen. Meestal had ze een spijkerbroek aan. Ik zag dat ze nog druk bezig in huis bezig was; rustig op het balkon zitten was er niet bij. Toen het zomer werd, veranderde dat. Het was vast een studente, concludeerde ik uit het feit dat ze hele dagen met een boek op het balkon zat. Inmiddels had ik wel tijd gehad om haar goed te bestuderen. Ze was niet al te groot, slank, had lang blond haar en zo te zien geweldige tieten. Alleen daarom al kon ik uren naar haar kijken. En aangezien ik als thuiswerker de hele dag achter mijn pc zat en het beeldscherm voor het raam stond, kon ik ook daadwerkelijk uren naar haar kijken. Soms kletste ze over het balkon met de onderbuurvrouw, dan had ik een nog veel beter uitzicht. Maar de buurvrouw werkte overdag, dus dat gebeurde niet zo vaak. Ik vreesde dat het bij het gluren zou blijven, tot ik haar een keer bij de bakker trof. "Hé, ben jij niet de overbuurman?", vroeg ze me. "Ik zie je elke dag achter je pc voor het raam zitten. Heb je nooit de neiging om lekker weg te dromen en naar buiten te kijken?" "Je moest eens weten", dacht ik, maar hardop zei ik "Jawel, soms is dat erg moeilijk". En met een vette knipoog voegde ik eraan toe: "Bijvoorbeeld als jij op het balkon zit, en dat doe je nogal vaak nu het zo mooi weer is". "Ja, ik ben hard aan de studie", grinnikte ze terwijl ze de winkel verliet. Vanaf die dag zwaaide ze naar me als ze op het balkon ging zitten. En nog een keer als ze het balkon verliet. Je zou dus kunnen zeggen dat ons contact intensiever werd, al was het maar een heel klein beetje. Een half jaar later trof ik haar weer, maar inmiddels was het veel te koud geworden om op het balkon te zitten. "Ha buurvrouw, tijd niet gezien", zei ik daarom. "Nee jammer, he, het schept wel een band als je elkaar de hele tijd aan zit te staren. Heb je wat te doen? Ik heb net een tentamen gehaald en heb dus wat te vieren. Zullen we even wat gaan drinken aan de overkant?" Ze bleek Jenneke te heten. Het huis was gekocht door een oom, die in het buitenland verbleef. Zo lang hij er niet was, mocht zij er wonen. Het beviel haar prima, dus ze hoopte dat hij nog lang wegbleef. "Maar het klopt niet wat je zei, hoor", zei ze. "Misschien dat jij mij niet ziet, maar ik zie jou prima. Ik zit vaak in mijn bad te spelen en dan kan ik je net zien achter je pc-tje. Wat doe je eigenlijk? Volgens mij ben je met dat ding getrouwd. Ik zie je nooit iets anders doen". Ik legde haar uit dat ik free-lance vertaler ben. "Goh leuk! Beroemde romans?" Helaas moest ik haar die illusie ontnemen. Ik vertaal namelijk gebruiksaanwijzingen voor electronische consumentenapparatuur. Niet erg spannend, maar het zorgt wel voor een constante stroom werk en dat is ook belangrijk voor een free-lancer. Ze bleek een gezellige prater te zijn, waardoor ik in staat was haar eens goed te bekijken. Van dichtbij had ze een leuk gezicht, met stralende ogen. Helaas waren haar borsten verscholen in haar dikke wintertrui. "Zeg buurman", zei ze opeens, terwijl ze me met een schuin hoofd aankeek, "zou ik jouw telefoonnummer mogen hebben? Ik heb soms kleinen rampjes in huis, die ik zelf niet op kan lossen, maar waarvoor ik nou ook niet meteen iemand van ver weg laat komen om het op te lossen. Ik zou het fijn vinden als ik jou dan kan bellen. Maar je moet het natuurlijk wel willen, hoor". Bedoelde ze nou wat ik dacht (of liever hoopte) dat ze bedoelde, of had ze het gewoon over een lekkende kraan? Ik besloot het zekere voor het onzekere te nemen en gaf haar mijn telefoonnummer. De volgende dagen ging ik toch wat beter opletten. Had ze niet gezegd dat ze me kon zien als ze in het bad zat te spelen? Een paar dagen later was het zo ver. Ik zag haar in de badkamer zitten, veel te ver om iets te kunnen zien. Zou ik?? Ik geneerde me bij de gedachte dat ik

Mijn overbuurvrouw (vm:voyeurisme, 4274 words)
Auteur: klaartje	Toegevoegd: Jun 03 2005	Kijkers/Lezers: 10483/8340 [80%]	Waardering (verhaal): 8.40 (5 stemmen)
Het huis aan de overkant stond lang leeg. Maar de nieuwe overbuurvrouw was het lange wachten waard.