ErotischeVerhalen.com: sexuele intimidatie door Birgit

Hai, ik zal me even voorstellen. Ik ben Birgit. Ik woon op mijzelf, ben 36 jaar en sinds 4 jaar gescheiden. Ik werk al een paar jaartjes (14) bij de politie. Ik laat de plaats waar ik werk voor de veiligheid maar even achterwege. Ik werk daar in ieder geval met heel veel plezier in de surveillancedienst. Ik heb mannelijke, maar ook heel veel vrouwelijke collega's. Je maakt een hoop mee bij de politie, maar ik heb nou iets meegemaakt waarvan ik denk dat dit zowel mannen als vrouwen kunnen opwinden. Als vrouw heb je het bij de politie niet altijd even makkelijk. Je wordt nogal eens geconfronteerd met seksuele intimidatie door mannen. Ik zag vorig jaar in de korpskrant dat de afdeling maatschappelijk werk een onderzoek deed naar seksuele intimidatie. Ik besloot, eigenlijk een beetje onzeker, aan dit onderzoek mee te doen. Ik heb namelijk wel eens last gehad van seksuele intimidatie, maar niet door mannen.. Ik schreef mijn briefje dat ik wel eens geinterviewd wilde worden over dit onderwerp. Ik dacht: ze hebben natuurlijk alleen interesse in verhalen over intimidatie bij mannen. Ik was het eigenlijk al lang al weer vergeten.. Wat schetste toen mijn verbazing dat ik een brief terug kreeg met het verzoek om een afspraak te maken voor een gesprek. Ik belde naar de afdeling maatschappelijk werk en kreeg Marja aan de lijn. Ik kende haar niet. Ze vertelde me dat ze voor een HBO-opleiding stage liep bij de afdeling bedrijfsmaatschappelijk werk en dat dit onderzoek voor haar laatste jaar een belangrijk onderzoek vormde. Ik vroeg haar waar en wanneer ze het interview wilde houden. Ze zei dat dit onderwerp zo gevoelig was, dat ze de voorkeur gaf aan een interview op een voor de betrokkenen veilige plaats. In mijn geval leek het haar het beste om dit in haar eigen woning te doen. Of ik daar geen bezwaar tegen had. Nee hoor, zei ik, het maakt mij helemaal niet uit. Op 24 mei 1999 om drie uur in de middag, zo spraken we af. Ze gaf mij het adres. Ik kende de buurt waar haar woning was en zei dat ik op de afgesproken tijd zou komen. Ik was die dag best wel een beetje zenuwachtig. Wat moest ik verwachten van zo'n interview? Moest ik echt alles vertellen, of zou ik de ander daarmee in verlegenheid brengen? Had ik goed gereageerd of juist niet? Ik wist het echt niet. Wat moest ik aan? Ik wist het niet. Ik wilde niet dellerig overkomen, maar zeker ook niet te decent. Ik besloot een donkerblauwe rok aan te doen (bekende kleur!) met daarop een creme blouse. Heel eenvoudig, maar toch netjes. Daaronder droeg ik mijn favoriete ondergoed, een lichtblauwe string en een bijpassend lichtblauwe BH. Ik ben erg trots op mijn borsten, maar ik vind het belangrijk regelmatig een BH te dragen. Andere vrouwen van mijn leeftijd hebben al last van "de zwaartekracht" Ik dus gelukkig nog niet. Ik heb mij niet te opzichtig opgemaakt. Een beetje lippenstift, een beetje eyeliner en lichte blosjes op de wangen. Ik belde om 5 voor drie aan op het opgegeven adres. Het is in een oude buurt met de deur beneden en de woningen op de eerste en tweede verdieping. Het bleek later dat Marja op de tweede verdieping woonde. Ik wachtte en ik merkte dat er geen reactie kwam. Ik belde nog een keer en even later ging de deur open. Het was kennelijk Marja, want ze zei dat ze me verwachtte. Ze verontschuldigde zich dat het even duurde. De deuropener was defect en ze moest dus twee trappen af. "Ik zal je voorgaan"zei ze. Ze viel me niet tegen. Ik schatte haar een jaar of 30. ouder zeker niet. Voor een student vond ik haar wel wat oud. Ze zal wel een late leerling zijn. Ze was niet slank, maar ook niet dik. Ik denk dat volslank de beste kwalificatie was bij haar. Ze droeg net als ik een rok en een blouse, alleen in de combinatie grijs met lichtblauw. De rok was wijdvallend en iets boven de knie. Ze ging mij dus voor op de trap. Nou zijn de beleefdheidsregels altijd zo, dat mannen voorgaan op de trap, maar nu het om twee vrouwen ging, was het niet vreemd dat Marja voorging. Ik volgde haar. Ze liep in een stevig tempo de trap op, daarbij steeds een trede overslaand. Ik had best een goed conditie, dat was het niet, maar mijn rok maakte het mij moeilijk hetzelfde te doen. Doordat zij een halve traplengte voorliep, kon ik zonder dat ik het eigenlijk wilde, onder haar rok kijken. Ik had

sexuele intimidatie (vv:verleiding, 3166 words)
Auteur: Birgit	Toegevoegd: Apr 13 2001	Kijkers/Lezers: 10448/8701 [83%]	Waardering (verhaal): 9.00 (1 stem)
een verhaal over een politieagente die een bekentenis doet bij een bedrijfsmaatschappelijk werkster