ErotischeVerhalen.com: Lust en Passie door Ingmar

Lust en Passie Het is waarschijnlijk al de vijfde keer dat ik haar tegenkom die dag. In het zonovergoten feestgedruis is ze me al eerder opgevallen, maar ik heb haar niet herkend. Pas nu Leo me vertelt dat het Esther is, dringt het met een schok tot me door dat hier mijn allereerste vriendinnetje op de bruiloft rondloopt. Waarschijnlijk is vriendinnetje een groot woord voor de week dat we 'verkering' hadden, zoals dat toen heette toen we vijftien waren. We hadden elkaar toen al het hele jaar op verjaardagen lopen treiteren en klieren dat het niet anders kon of we moesten wel verliefd op elkaar zijn. Maar dat wist ik natuurlijk nog niet te herkennen op mijn vijftiende, groen als ik was. Het duurde dan ook lang voordat we eindelijk aan elkaar durfden toe te geven dat we elkaar wel erg leuk vonden. Het was op een bitterkoude winteravond waarop we samen (natuurlijk met een hele groep vrienden) op de plaatselijke ijsbaan hadden geschaatst. Op de weg terug fietste ik met haar mee naar huis. In het steegje bleven we staan praten, tot we elkaar te lang in de ogen keken en ik haar pardoes zoende. Mijn kennis van tongzoenen beperkte zich slechts tot de voorbeelden van de amerikaanse films was dus nogal klungelig tienergestuntel. Tot mijn verrassing maakte ze het de week daarop 'uit' en daarmee was onze hele relatie over. Ik had geen zin meer om haar te zien en onze wegen scheidden. En nu loopt ze ineens weer mijn leven binnen, of eigenlijk, ik loop haar leven binnen. 'Esther! Ik had je helemaal niet herkend.' Ze keek me verrast aan. 'Hallo Pascal, ben jij het?' 'Ja, wat leuk om je weer eens te zien', zeg ik gemeend, 'Zin om zo even bij te kletsen?' 'Ja, leuk!' Vreemd hoe de tijd er voor zorgt dat je over jezelf kan praten alsof het een ander betreft. We hadden plaatsgenomen aan een van de vele tafels op het terras en genoten van de zon terwijl we herinneringen aan vroeger ophaalden. 'Het was de kortste relatie die ik in mijn leven heb gehad en wat was ik beteuterd toen je het uitmaakte', zeg ik grijnzend, zonder enig verwijt. En waarom ook? Het is inmiddels meer dan tien jaar geleden. Ik moet dan ook erg lachen als ze zich verontschuldigd. 'Kom zeg! We waren toen erg jong en zo'n onuitwisbare indruk heb ik ook niet op je gemaakt met mijn vaardigheid in het zoenen, dat weet ik wel zeker.' Ze schiet nu ook in de lach. Een lach die ik herken uit duizenden. Eigenzinnig en zelfbewust. 'Nee da's waar', zegt ze. 'Ik heb wel betere minnaars gehad' 'Dat mag ik hopen' Ik neem een slok van mijn bier en vraag haar: 'Weet je eigenlijk nog waarom je het hebt uitgemaakt?' 'Ach nee, niet eens eigenlijk. Ik wist niet zo goed wat ik er mee aan moest. Misschien ging het wel te snel. Ik heb nog wel vaak aan je gedacht.' 'Ah! Dat verzacht de pijn', zeg ik lachend. 'Nee, echt hoor', terwijl ze mij over haar wijnglas aankijkt. 'En wat is er van Esther geworden?', doorbreek ik de stilte die er valt na haar opmerking.

Lust en Passie (vm:overspel, 9976 words)
Auteur: Ingmar	Toegevoegd: Sep 09 2003	Kijkers/Lezers: 13530/11170 [83%]	Waardering (verhaal): 8.33 (6 stemmen)
Wanneer ik op een bruiloft mijn eerste vriendinnetje tegenkom is dit het begin van een onstuimige verhouding